Zwart-wit-denken
Sinan Çankaya
Illustratie: William Mortensen
Iedereen in South Park leeft gespannen mee met Randy, die in een tv-aflevering van het Rad van Fortuin zit. Randy moet een woord raden in de categorie ”mensen die je vervelen”. Nadat de bonusletters zijn omgedraaid, moet hij nog één letter raden: er staat N_GGERS. Randy twijfelt en weet niet of het gepast is om het antwoord te geven. De klok tikt, de spanning stijgt en opgejaagd schreeuwt hij ten slotte enthousiast: NIGGERS! De buzzer gaat af, het antwoord is fout. Tergend langzaam draait Leontien het bordje om: er staat NAGGERS (mensen die zeiken).
Stan, Randy’s zoon, gaat de volgende dag naar school. Hij vertelt Token – inderdaad, het enige zwarte personage in South Park – dat zijn vader niet racistisch, maar stom is. Cartman schreeuwt ”race war” in de hoop dat er bloed vloeit, maar Token loopt verdrietig weg, zonder iets te zeggen. In de rest van de aflevering probeert Stan tevergeefs zijn excuses aan te bieden bij Token.
Zwarte Piet-discussie
Racism is back! Natuurlijk heeft het altijd bestaan, maar sinds de Tweede Wereldoorlog (1939-1945) spreken we in Nederland nauwelijks meer over racisme. Wie het woord ‘racisme’ in de mond nam, plaatste zich buiten het spreekveld en werd niet meer serieus genomen. Alleen een anti-fascist durfde dat nog wel eens aan.
Elk spreken is begrensd. Zo worden in de Zwarte Piet-discussie spreekposities beknot door opposities als wit/zwart, dader/slachtoffer en dominant/marginaal. De spreker moet daarbij kleur bekennen. Ben je wit of zwart? Voor of tegen? Niemand is neutraal. Daarbij onderga ook ik gedwongen het retorisch ritueel: ik vind Zwarte Piet een racistische karikatuur die aan het slavernijverleden appelleert en zie graag dat die wordt aangepast aan de huidige tijdgeest. Om die reden sta ik achter de ‘Zwarte Piet is racisme’-beweging.
Voor veel mensen is precies dit het ongemak van de Zwarte Piet-discussie, het kleur bekennen. Het verlammende zwart-wit-denken is namelijk terug, inclusief het onhandige gejongleer met het allesomvattende en allesverslindende raamwerk van ‘institutioneel racisme’.
Zwart bewustzijn
In een institutioneel racistische samenleving vertegenwoordigen blanke mensen automatisch een wit standpunt. Volgens dit perspectief geldt dat wanneer witte personen bepaalde claims over racisme ontkennen of tegenspreken, ze dan vaak worden beoordeeld als – jawel – racistisch, bevooroordeeld en dusdanig geprivilegieerd dat zij ongelijkheden niet meer kunnen zien.
Als gevolg zouden witte mensen een blinde vlek hebben met betrekking tot hun eigen racisme, schrijft Baukje Prins. Blinde witte mensen kunnen daarbij de hulp gebruiken van ziende zwarte mensen. Vanwege hun gemarginaliseerde positie ontwikkelen zij namelijk een zwart bewustzijn, waardoor zij racisme en uitsluiting herkennen. Ze kunnen onzichtbaar racisme zichtbaar maken en het verborgene onthullen. Een bijzondere superpower. Die vooronderstellingen zijn niet zonder problemen.
Het zwart-wit-denken veralgemeniseert gedeelde ‘zwarte’ emoties van een quasi-homogene groep; Zwarte Piet zou namelijk kwetsend zijn voor zwarte mensen. ‘Wit’ en ‘zwart’ worden daarbij verbeeld als reeds bestaande homogene blokken die diametraal tegenover elkaar zouden staan.
Dat in de tijd vastzetten van de categorie ‘zwart’ maakt het grofmazige dualisme van Asha ten Broeke’s wit genot en zwart pijn denkbaar. Het zwart-wit-denken smokkelt op die manier essentialisme binnen met onvoorziene uitsluitende gevolgen. Kortweg gaat essentialisme over het toeschrijven van bepaalde oorspronkelijke, natuurlijke en essentiële eigenschappen aan ‘groepen’.
Zwart-wit-denken
Alsof de discussie sommige zwarte Nederlanders niet raciaal én politiek bewust heeft gemaakt van de slavernijgeschiedenis, blackface en het racistische karakter van Zwarte Piet – een slapende groep die politiek is geactiveerd. Alsof er niet anti-zwarte zwarten zijn of zwarte Nederlanders die zich niet gekwetst voelen door Zwarte Piet. Alsof er niet anti-racistische witte mensen zijn. Alsof er, dus, geen kleurenblinde zwarte en kleurbewuste witte Nederlanders zijn. Ook die spreekposities moeten ruimte krijgen. Ik beschuldig de zwart-wit-denkers inderdaad van zwart-wit-denken.
Een onopvallende uitsluiting ontstaat door het policen van zwarte ‘groepsleden’. Daarbij treden politiek bewuste zwarte Nederlanders op als politieagenten binnen ‘de eigen groep’ door zwarte mensen die het goede ‘zwarte perspectief’ niet huldigen te corrigeren, terecht te wijzen en te ridiculiseren. Dissidenten lopen het daardoor het risico om uitgesloten te worden.
Zo is Adjiedj Bakkas volgens sommige ‘zwarte’ Nederlanders geen ‘zwarte’ Surinamer, omdat hij Zwarte Piet niet als kwetsend ervaart. De ‘braboneger’ – ik heb het niet verzonnen – zou eveneens zijn ras verraden, als ook deze mensen in reportage van GeenStijl. Het gaat mij niet om de vraag hoe omvangrijk of marginaal deze groep is. Mijn focus ligt op de uitsluiting ‘binnen groepen’. Zo wordt er een enkelvoudige en onwrikbare invulling van zwart-zijn gepropageerd, waardoor ‘interne’ verschillen worden uitgegomd en niet mogen bestaan.
Allochtone Twitter-intellectueel
Ik realiseer me dat de notie ‘zwart’ moet worden begrepen als een politieke identiteit. Maar dat kan de gebruiker van het begrip niet ontslaan van een kritische en reflexieve houding. Dat is in het geval van Zihni Özdil mogelijk teveel gevraagd. Zo fulmineert hij eerst tegen de belediging dat hij een ‘allochtone Twitter-intellectueel‘ is, om zichzelf vervolgens in dezelfde tekst te identificeren als ‘allochtoon’. Duidelijk.
Özdil’s paradoxen buitelen over elkaar. Zwart wordt alles wat niet wit is, waardoor het plotseling ook ‘gekleurde Nederlanders’, zoals Özdil zichzelf omschrijft, kan omvatten. Maar als Özdil het over ‘gekleurde Nederlanders’ heeft, dan kan hij het onmogelijk over witte Nederlanders hebben, omdat hij zich daar nu eenmaal tegen afzet in zijn tekst. Alsof wit geen kleur is!
Hoewel hij onophoudelijk tettert over ‘institutioneel racisme’, houdt hij zo dezelfde ‘structuren’ in stand die witheid representeren als neutraal en kleurloos. In de deconstructie van witheid is het nujuist de taak om te wijzen op de veronderstelde neutraliteit van deze raciale categorie. Nog veel belangrijker is dat Özdil wit anti-racisme onmogelijk maakt; anti-racisme is immers voorbehouden aan ‘gekleurde’ Nederlanders. In Özdil’s overzichtelijke zwart-wit-wereld is de kleur wit a priori verdacht.
Getinte Nederlander
In een reactie op Rob Wijnberg doet Nadia Ezzeroili exact hetzelfde. Vastgeklemd in een zwart-wit-kader herhaalt ze eerst de problematische oppositie van zwart is slachtoffer versus wit is dader. Vervolgens diskwalificeert ze, geheel volgens de logica van het zwart-wit-denken, Wijnberg op basis van zijn witheid.
Een witte Nederlander mag klaarblijkelijk niets beweren over racisme. En zij? Vanwege haar unieke positie als ‘getinte’ Nederlander komt zij wel even vertellen hoe het zit met racisme in Nederland. We moeten dus niet luisteren naar witte Wijnberg, maar naar getinte Ezzeroili. Bij uitstek een pervertering van het zwart-wit-denken. Het anti-ZwartePiet-kamp verdient betere woordvoerders. Gelukkig is Quinsy Gario er nog.
In South Park probeert Stan nog steeds vriendjes te worden met Token. Hij zegt dat zijn vader zijn excuses heeft aangeboden bij Jesse Jackson, de zwarte burgerrechtenactivist in de Verenigde Staten. Token reageert verontwaardigd en boos: ”Wat maakt mij dat uit! Jesse Jackson is niet de keizer van zwarte mensen!” Waarop Stan zegt: ”Hij zei tegen mijn vader van wel…”
Strategisch essentialisme
Elke politieke entrepreneur moet de indruk wekken dat er voor een grotere groep wordt gesproken. Het is dan ook een legitieme vraag in hoeverre de anti-ZwartePiet-beweging ‘zwarte Nederlanders’ vertegenwoordigt, die voortdurend als ‘wij’ worden aangeduid. Dit beroep op een verbeeld ‘wij’ bestendigt, hoe het ook zij, het rassendenken. ‘Groepen’ worden namelijk pas groepen als groepsleden actief groepswerk verrichten. Zo verrichten activisten in het anti-ZwartePiet-kamp ‘groepswerk’ door de kleur ‘zwart’ inzet te maken van een politieke strijd om gelijkwaardigheid en gelijkheid.
Ook mensen in het pro-ZwartePiet-kamp verrichten groepswerk: ze verbeelden Zwarte Piet als een fundamenteel element van dé Nederlandse identiteit, cultuur en traditie. Wijnberg maakt een aantal vreemde uitglijders in zijn artikel over Zwarte Piet (bijvoorbeeld door te suggereren dat ‘rassen’ geen reële gevolgen hebben in de sociale werkelijkheid), maar grijpt de paradox: ”Van het rassendenken afwillen en je er vervolgens op beroepen.”
Volgens Gayatri Spivak is een essentialistische en oppositionele politieke identiteit soms noodzakelijk in een emancipatiestrijd om gelijkwaardigheid, gelijkheid en erkenning. Strategisch essentialisme, noemde Spivak dat. Om een offensief te vormen in de strijd tegen seksisme en racisme, helpt het als de intragroepsverschillen van ‘vrouwen’ en ‘zwarten’ tijdelijk worden gemaskeerd en de eigen identiteit wordt benadrukt. Ik schaar mij daarachter, maar pleit tegelijkertijd voor meer ademruimte door te wijzen op de paradoxen in het zwart-wit-schema. Die manoeuvreerruimte is noodzakelijk voor een grotere emancipatiebeweging.
Witte privileges
De tegenstrijdigheden in het anti-ZwartePiet-kamp wijzen op het veranderlijke karakter van raciale en politieke identiteiten. Helaas is dat verhaal vooralsnog gestold in een categoriale uitsluiting van zwarte Nederlanders die Zwarte Piet best ‘Hollands gezellig’ vinden en alle witte Nederlanders – tenzij de laatste ‘groep’ door een heel zuiveringsritueel is gegaan waarbij de juiste kleur is bekend en duizendmaal excuses zijn aangeboden voor witte privileges.
Noodzakelijk is een inclusieve boodschap met ruimte voor witte antiracisten die al om zijn, witte personen die nog twijfelen en zelfs voor witte en zwarte Nederlanders die nog weerstand ervaren tegen het veranderen van Zwarte Piet. En ik val nu in de val van het zwart-wit-denken, want natuurlijk ook alle ‘kleuren’ daartussen.
In de laatste scène van de Southpark-aflevering loopt Stan naar Token. Hij zegt dat hij het nu snapt. Hij zal nooit de ernst van het n-woord ervaren, omdat hij niet zwart is. Voor het eerst in de aflevering glimlacht Token: ”Nu begrijp je het”. Waarop Stan enthousiast zegt: ”Ja, ik begrijp het, ik begrijp er niets van!”
Ook de makers van Southpark zijn zwart-wit-denkers en houden het idee van een onoverbrugbare kloof tussen ‘wit’ en ‘zwart’ in stand. Hoewel witte Stan en zwarte Token ogenschijnlijk dichter bij elkaar zijn gekomen, blijft er een fundamenteel onbegrip tussen hen bestaan. Jammer.
Dit stuk is eerder gepubliceerd op Zaman Vandaag. Sinan Çankaya is cultureel antropoloog en doet onderzoek naar de politieorganisatie, in- en uitsluiting en multiculturalisme. Volg hem op Twitter: @S1nanCankaya.
Gastschrijver, 15.10.2014 @ 07:00
26 Reacties
op 15 10 2014 at 07:40 schreef Haes:
Een heel goed stuk Sinan, hartelijk dank. Het verwoordt precies wat ik al een hele tijd met betrekking tot dit onderwerp voel en denk, maar nog nooit zo verwoord had.
Bij lezing moest ik terugdenken aan een gesprek dat ik afgelopen weekend had met een paar leden van mijn schoonfamilie (Surinaamse creolen). Zij waren unaniem pro Zwart Piet, terwijl ik (witte, middelbare Nederlandse man, dus het prototype, zal ik maar zeggen) het antikamp vertegenwoordigde.
Ik liet ze uiteindelijk mijn stukje lezen dat precies een jaar geleden ook op deze site verscheen, waarin ik mijn standpunt uiteen zette. http://www.frontaalnaakt.nl/archives/zwarte-piet-is-aan-een-update-toe.html
Onze standpunten vonden wederzijds begrip en het gesprek eindigde met een reeks van nostalgische en hilarische herinneringen van mijn schoonzus aan avonturen met Zwarte Piet in Paramaribo zo’n vijftig jaar geleden. (Neefjes die achter Zwarte Piet aanrenden, omdat ze hun oom of oudere neef herkenden in de ongeschminkte Piet.)
op 15 10 2014 at 08:49 schreef Nrosa:
In welke zin wordt ZP minder een kwetsende karikatuur van een zwarte man als er óók donkere mensen zijn die ‘hier geen moeite mee hebben’?
op 15 10 2014 at 10:41 schreef Roland:
@Nrosa: ZP is voor de een kwetsend en voor de ander niet. Sinan en Haes laten zien dat het kwetsende karakter los staat (of los zou moeten kunnen staan) van de huidskleur van de gekwetste.
Daarmee wordt het eventuele kwetsende karakter naar mijn mening juist universeler; het is niet langs ‘raciale lijnen’ bepaald.
op 15 10 2014 at 12:02 schreef Digitale Bedouine:
Nou Steven, ik denk dat je snel klaar was geweest met je schoonfamilie als je hun de vraag had gesteld waarom een neger zijn kinderen nooit piet, jan, kees of sjef heeft genoemd. Ze hadden dan snel de conclusie kunnen trekken dat niet zij (met hun bounty houding) maar jij meer Surinaams bent.
Het wordt tijd dat de anti zwarte pieten kamp met een duidelijke tegen reactie komt. Of je gaat de kinderen van de slavenmeester in een campagne duidelijk maken waar het fenomeen zwarte piet vandaan komt en wat het met de gekleurde Nederlanders doet. Of je gaat op 5 dec. ook sinterklaas vieren waarbij sinterklaas verdomd veel op Hitler lijkt en de pieten zullen zich als joden gaan opstellen. Dan kun je zien wat dat met de voorstanders doet. Normaal gesproken hebben zowel de slavenmeesters als hun kinderen nooit een probleem in de wereld opgelost. Sterker nog ze hebben alleen maar problemen gecreëerd en in stand gehouden. Maar in dit geval zal je zien hoe snel de verzetsstrijders uit hun holen zullen komen om jou idee te bestrijden. De koloniale barbaarse terroristen aansprakelijk stellen voor hun wandaden zal net zo moeilijk zijn als je een priester die zich aan een kind vergrijpt. Dat is een
op 15 10 2014 at 12:05 schreef Brenda van der Veer:
“Weet je, ik vind het zeer vervelend voor de Marokkaanse gemeenschap dat ze zo stevig gediscrimineerd worden. Maar het valt mij ook zwaar om er geen vooroordelen tegen hen te hebben als je steeds weer ziet dat die vooroordelen bevestigd worden. En dan treur ik. Dan denk ik wat die verschrikkelijk asocialen aanrichten, niet alleen tegen de mensen om zich heen, maar ook tegen hun eigen volk.”, schreef Maarten een paar topics terug.
Dus, als ik het goed begrijp, gaat het ‘geïnstitutionaliseerd racisme’ er van uit dat ‘etnische minderheden’ het slachtoffer zijn van hun ‘zwarte identiteit’, ‘educatief racisme’ uit ‘barmhartigheid’ met een koloniale bijsmaak, terwijl de ‘anti-racist’ van mening is dat ‘witheid’ zichzelf als identiteit diskwalificeert omdat het niet kan bestaan zonder kleur waardoor het per definitie een leugen is.
op 15 10 2014 at 12:59 schreef Edo:
Ik vind South Park vrij vaak overgewaardeerd, ze doen alsof ze kritisch zijn maar uiteindelijk zijn ze het bijna nooit echt. Zie Team America: World Police, wat uiteindelijk gewoon kan functioneren als propaganda voor de illegetieme oorlogen van Amerika. De boodschap is wij zijn klootzakken, maar goede klootzakken. Totale onzin. America pretendeert ook alleen maar World Police te zijn om olie veilig te stellen. Anders steunen ze gewoon dictators. Dat punt mist die satire volkomen. Het is veelzeggend dat zelfs dit soort quasi subversieve satire in Amerika diepgeindoctrineerd is met het idee dat Amerika uiteindelijk toch wel goed is.
Maar ik moet toch zeggen dat wat dit betreft ik niet helemaal zie waarom ze zwart-wit denkers zijn. Ze tonen de gevolgen aan van zwart-wit denken. Misschien denken ze zelf ook wel zwart-wit dat zou kunnen, maar dat kan ik niet opmaken uit deze aflevering.
op 15 10 2014 at 13:12 schreef Haes:
@Digitale Bedouine
Ik vond je – op grond van eerdere reacties bij andere topics hier – al een verknipte gek, maar dat idee is nu alleen maar bevestigd.
op 15 10 2014 at 13:46 schreef Nrosa:
Ik denk dat digitale bedouine iets te kort door de bocht gaat maar het neemt niet weg dat toen H&M een gestreept shirt op de markt bracht met een gele (sherrifster) het geloei niet van de lucht was, het werd onmiddelijk uit de handel genomen en dit dus in hetzelfde land waar ZP tot voor kort geen enkel probleem was…
op 15 10 2014 at 14:35 schreef Digitale Bedouine:
Steven, is dit een mening die je van je vrouw moest vertellen om haar te bewijzen dat je de baas bent van haar hondje of is dit een intellectuele mening die je namens de gekkenhuis doet waar je woonachtig bent?
op 15 10 2014 at 14:42 schreef Haes:
Nu is het dus officieel, door Digitale Bedouine zelf bevestigd.
Verder basta wat mij betreft.
op 15 10 2014 at 14:43 schreef Peter:
Zeg Digitale Bedouine, ik ben wel een beetje klaar met dat getroll van jou. Die ad hominem aan het adres van Haes voegt helemaal niks van waarde toe. Ik ga dergelijke reacties vanaf nu weren.
op 15 10 2014 at 14:56 schreef Digitale Bedouine:
Peter, ik heb ontzettend veel respect voor jouw en het werk wat je doet en de mensen die jouw daarin steunen. Ik weet welke relatie Steven met deze site heeft. Maar wees ook eens oprecht; heb ik ooit iemand specifiek op deze site voor verknipte gek of erger uitgemaakt?
op 15 10 2014 at 15:20 schreef Asmodee:
Digitale Bedouine gaat niet ‘iets te kort door de bocht’. Met een opgeblazen motor, nawalmend eindigen in de grindbak, da’s wat anders…
‘Bounty’, is dat niet het tegenovergestelde van een ‘wigger’? Een zwarte, slaafse loser die op een kleinburgelijke blanke wil lijken, de tegenpool van de verwende blanke sukkel, die een ruige zwarte gangster wil zijn?
Ben je zelf zwart Bedouine? Dan klink je net zoals een fanatieke Zionist, Joden met kritiek op Israël zelfhaat en antisemitisme toedichten.
Ben je niet zwart? Waar haal je dan het gore lef vandaan, om mensen met een andere huidskleur de les te lezen?
op 15 10 2014 at 15:45 schreef Arie Bombarie:
Racisme, zit in ons allemaal, of we nu blank, geel of zwart zijn.
Spike Lee verbeeldt in “Do the Right Thing” hoe onthutst en afkeurend een zwarte familie reageert als de zoon des huizes verkering krijgt met een blanke vrouw van Italiaanse afkomst.
Racisme ten opzichte van je eigen bevolkingsgroep komt ook voor. Wat te denken van de zwarte civil rights activist Jesse Jackson die eens zei dat als hij in het donker op straat loopt en hij voetstappen achter zich hoort, hij altijd blij is als hij ziet dat het een blanke is?
En wat mijzelf betreft, ik woon in Rotterdam-West. Als ik in het donker op de Schiedamseweg een stel jonge Antillianen zie in ghetto-outfit dan ben ik wel op mijn hoede. Ben ik op zulke momenten racistisch of ben in dan gewoon streetwise?
Laatst, raakte op diezelfde Schiedamseweg in gespek met zo’n Antilliaanse jongere (Ghetto alarm!!!). Het was gewoon een hele aardige vent. Of hij een crimineel verleden had? Dikke kans van wel. Maar criminaliteit heeft vooral met klasse te maken, het milieu waarin je bent opgegroeid. Dat mijn ouders afkomstig zijn uit wat je in sociaal-economische termen de hogere middenklasse zou noemen, is niet mijn verdienste.
op 15 10 2014 at 16:17 schreef Peter:
Heb ik ooit iemand specifiek op deze site voor verknipte gek of erger uitgemaakt?
Ik heb je erger zien doen, met je religieus geïnspireerde schofferingen aan het adres van vrouwen en homo’s.
op 15 10 2014 at 16:39 schreef Asmodee:
Vrouwen en homo’s respecteren is kennelijk iets voor Bounty’s, waar Bedouine’s geconstipeerde endeldarm vol mee zit…
op 15 10 2014 at 17:51 schreef Asmodee:
Jenseits von Gut und Böse: voorbij zwart en wit!
‘Witte’ mensen, ‘Zwarte mensen’, ‘Bruine mensen’, ‘Gele mensen’…
“Noodzakelijk is een inclusieve boodschap met ruimte voor witte antiracisten die al om zijn, witte personen die nog twijfelen en zelfs voor witte en zwarte Nederlanders die nog weerstand ervaren tegen het veranderen van Zwarte Piet. En ik val nu in de val van het zwart-wit-denken, want natuurlijk ook alle ‘kleuren’ daartussen.”
De schrijver discrimineert. Het maken van een verschil tussen ‘witten’ en ‘zwarten’, al is het academisch in vaagheid verpakt, is hokjes-denken. Dat er allerlei andere kleurtjes zijn, past niet in het al te simpele verhaaltje waar Sinan Çankaya mee komt, maar toch niet in mee wil gaan…
Mist.
op 15 10 2014 at 17:55 schreef Peter:
Je hebt het stuk niet echt begrepen hè, Asmodee?
op 15 10 2014 at 18:08 schreef Asmodee:
Ik begrijp het niet, ruimte bepleiten voor bepaalde groepen witte en zwarte Nederlanders. Ik zie geen verschil…
op 15 10 2014 at 18:54 schreef Saskia:
Ik blijf het vervelend vinden dat mensen denken dat zwarte Pieten slaven vertegenwoordigen. Dat is nooit zo geweest. Het waren bevrijdde Moren, die ‘upper class’ kleding kregen om hun slaven’kleding’ te vervangen. Tevens kregen zij voor het eerst in hun leven een salaris. De Sint is geen blanke, die de zwarten onderdrukt, maar een Turk die Moren heeft bevrijd.
op 15 10 2014 at 22:26 schreef Arie Bombarie:
@Saskia
Ook ik zie niets racistisch in Zwarte Piet. Ik moet in dit verband denken aan een stukje van Han van der Horst op joop.nl. Hij had het erover dat wij als “blanken” altijd begrip dienen te hebben voor in onze ogen vreemde gebruiken in Afrika. Maar, zo schreef hij, kunnen nieuwkomers in dit land dan geen begrip hebben voor vreemde gebruiken onder de autochtone bevolking?
Nederland is de afgelopen veertig jaar veranderd in een multicultureel land. Ik ben nu vijftig jaar en ik heb Rotterdam zien veranderen de afgelopen decennia. En ja, soms heb ik er moeite mee dat de stad van mijn jeugd zo onherkenbaar is veranderd.
De moeite die ik heb dat Rotterdam en in Nederland algemeen, zo ontzettend is veranderd, hebben heel veel mensen. De figuur van Zwarte Piet roept bij mij zoveel sentimenten op… Hij behoort tot het Nederland van mijn jeugd en ik wil niet dat hij van kleur verandert.
Ik heb van 2005 tot en met 2009 op Curacao gewoond, het eiland waar ook Quinsy Gario vandaan komt. Sinterklaas werd daar volop gevierd, compleet met Zwarte Piet. In de tijd dat ik op het eiland woonde, was zijn kleur daar geen issue.
https://www.youtube.com/watch?v=o-zElvb883U
op 16 10 2014 at 08:04 schreef Nrosa:
Ik moest ook even denken aan een stukje van vd Horst, waarin het er eigenlijk op neerkwam dat deze ‘druktemakers’ het racisme eerder zouden vergroten door hun anti-pieten akties..iets zoals een kort rokje en eigen schuld…Daarna was ik een beetje klaar met Men. vd Horst.
op 16 10 2014 at 09:43 schreef Pickelhaube:
Kort samengevat: laten we godverdomme niet helemaal de pan uit escaleren vanwege een issue als Zwarte Piet.
op 16 10 2014 at 12:41 schreef Erik Tjallinks:
Aan beide kanten zie je bedenkelijkheden: veel anti-zwarte pieters grijpen de discussie aan om inderdaad vermeende “onbewust” racistische opvattingen “bloot te leggen”, bij de pro-zwarte pieters zie je hoe nationale en bijna fascistische tendensen “tegen buitenlanders die op moeten rotten” de kop opsteken. Ook rechters zijn niet zuiver, want zij vonnissen dat discriminatie ontstaat zodra er iemand zich gediscrimineerd VOELT, de bedoeling om te discrimineren doet dan niet meer terzake (Amsterdamse sinterklaas-intocht). De echte reden om zwarte piet niet langer als heilig te zien, ligt m.i. in de omgangsvormen (niet in juridische redenen): namelijk als een zwart iemand zich onprettig voelt en niet kan meefeesten, omdat een rollenspeler uit het feest als dom, zwart en onderdanig wordt gevoeld. In de beleving van kinderen, waar het feest voor bedoeld is, maakt het geen reet uit of zwarte piet zwart is of wat voor kleur dan ook heeft. Als zwart een probleem is, maak er voor mij dan maar geel van of rood of helemaal zonder schminck. Nederland, waar is uw tolerantie en beschaving gebleven?
op 16 10 2014 at 19:54 schreef werty:
We motten die moderne Sint eruit gooien en Krampus terug!
Dit jaar alweer de tweede editie van de Krampus Lauf, een initiatief van Totalitarier Magnus, die lange zwarte homo uit Rotterdam.
op 18 10 2014 at 23:52 schreef dewanand:
REf Citaat:
op 15 10 2014 at 18:54 schreef Saskia:
‘Ik blijf het vervelend vinden dat mensen denken dat zwarte Pieten slaven vertegenwoordigen. Dat is nooit zo geweest. Het waren bevrijdde Moren, die ‘upper class’ kleding kregen om hun slaven’kleding’ te vervangen. Tevens kregen zij voor het eerst in hun leven een salaris. De Sint is geen blanke, die de zwarten onderdrukt, maar een Turk die Moren heeft bevrijd.’
Namaste Saskia,
Ja, dit argument is heel sterk en historisch onderbouwd, en al heel lang geleden was de hele wereld buiten wit Europa bont/grijs/bruin/zwart gekleurd en rassenhaat was een non issue thema omdat iedereen langs elkaar heen leefde en elkaars vooroordelen wederzijds voor lief nam en beleefd negeerde.
Kijk een suri neger die tegen mij zegt ‘viesbruine KUTkoelie’ neem ik niet serieus en het is geen rassendiscriminatie in suriname maar het uiten van je racistische gevoelens, en ook andersom, een hindoe/koelie aapje die zegt ‘roetmopje’ of ‘vieze KUTkapri’. Wij zwarten uit suriname lachen er samen om en onze zelfhaat laat ons samen uithuilen met een suri djogo en een jointje.
Uiten van racistische gevoelens is iets anders dan (zwart) racistisch denken.
RSS