Zonen van de goden
Jona Lendering
Illustratie: Zoe Mozert
Een van de onhebbelijke eigenschappen van de antieke auteurs is dat ze niet schreven voor mensen die pas tweeduizend jaar later zouden worden geboren. Zo vertelt de auteur van het Bijbelboek Genesis dat de ‘zonen van de goden’ zagen hoe mooi de dochters van de mensen waren en bij hen de reuzen verwekten.
Onmiddellijk daarna besluit God dat mensen voortaan maar 120 jaar oud mogen worden en alsof dat nog niet erg genoeg is, volgt de Zondvloed (meer).
Monotheïstisch wereldbeeld
De auteur veronderstelt hier nogal wat bekend. Wat er nu zo verkeerd is aan reus-zijn wordt niet uitgelegd en de lezer moet ook maar weten wie de ‘zonen van de goden’ waren. Het feit dat er in meervoud over de goden wordt gesproken, zou wel eens de reden kunnen zijn waarom de schrijver kort van stof is, want dat past natuurlijk niet goed in het monotheïstische wereldbeeld.
Gelukkig waren er al in de Oudheid mensen die dezelfde vragen stelden als wij en de tekst uitlegden, vaak in uitgebreide hervertellingen van al te laconieke Bijbelverhalen. Of de commentatoren zo werkelijk de bedoelingen weergaven van de oorspronkelijke tekst, is de vraag, maar in elk geval hadden ze toegang tot oeroude tradities die wij niet meer hebben.
Mascara en borstpantsers
Rond 300 voor Christus schreef iemand de tekst die bekend is komen staan als het Boek der wachters, waarin hij iets meer vertelt over de mythische gebeurtenissen. Sommige dingen hadden we zelf kunnen bedenken, namelijk dat reuzen de complete landbouwconsumptie van de mensheid wegnamen, en zich vervolgens tegoed deden aan mensenvlees. De ‘zonen van de goden’ worden nu kuis aangeduid als ‘zonen des hemels’ en gelijkgesteld aan de engelen.
We leren ook dat de zonen van de goden de mensheid van alles leerden. De mannen leerden het maken van zwaarden, dolken, schilden en borstpantsers. Je kunt je er iets bij voorstellen dat God vervolgens besloot tot een Zondvloed, want geweld is nergens goed voor. Curieuzer is wat de zonen van de goden leerden aan de vrouwen: armbanden, cosmetica, oogschaduw, edelstenen, het dragen van juwelen en mascara. Ogenblikkelijk hierna deden ook overspel en andere vormen van wangedrag hun intrede, lees maar.
Judea’s nationale brompot
De auteur van het Boek der wachters is niet de enige die iets had tegen mooie vrouwen. De profeet Jesaja moet geobsedeerd zijn geweest toen hij deze opsomming gaf, al noemt hij geen mascara. Daarvoor moeten we vooral latere teksten lezen, zoals de Tweede Psalm van Salomo, die rond het jaar 45 voor Christus werd geschreven door Judea’s nationale brompot. Deze briljante militaire analist constateerde dat het geen wonder was dat de Romeinen Jeruzalem hadden ingenomen, aangezien ‘de dochters van Jeruzalem zich in gruwelijke ontucht hadden bevlekt’.
Het is opvallend dat ook hij een verband legt tussen make-up en oorlogsgeweld. Ik vraag me af of er meer antieke teksten zijn over het militair-cosmetisch complex.
Eerder gepubliceerd op Lenderings blog Mainzer Beobachter. Jona Lendering is als historicus werkzaam bij Livius Onderwijs, wanhoopt aan de toekomst van de geesteswetenschappen en schrijft daarom, of desondanks, een boek over het ontstaan van het christendom en rabbijnse jodendom.
Jona Lendering, 05.07.2013 @ 10:00
6 Reacties
op 05 07 2013 at 11:53 schreef Joris:
Ik kijk uit naar je komende boek over de geheime samenhang tussen oorlog en make-up! Vergeet dan vooral Macbeth niet, die aanbeveelt om bloed als rouge te gebruiken als je moet vechten:
MACBETH: The devil damn thee black, thou cream-faced loon! Where gott’st thou that goose look?
SERVANT: There is ten thousand –
MACB: – Geese, villain?
SERV: Soldiers, sir.
MACB: Go prick thy face and over-red thy fear, thou lily-livered boy.
Als ik me goed herinner hebben sommige vrouwen het in films uit de jaren vijftig over cosmetica als hun ‘war paint’. Maar dat soort krijgstaal was natuurlijk weer helemaal uit in de jaren zestig: ‘Make up, not war.’
op 05 07 2013 at 16:32 schreef MNb:
“De auteur van het Boek der wachters is niet de enige die iets had tegen mooie vrouwen.”
Precies daarom – in het algemeen: anti sex – ben ik voor eeuwig verloren voor de Abrahamistische godsdiensten.
op 05 07 2013 at 21:10 schreef dewanand:
namaste MNB en Fnaakters,
HIer zeg je iets: anti seks religieen, toch iets wat Wieroe en ik beter willen begrijpen en onderzoeken. Wieroe is nu Hindoe kat en hij is ook overtuigd nudist omdat zijn hindoe katten goden ook gewoon bloot rondlopen in het katten paradijs. Ook gelooft Wieroe dat de goden en godinnen de ogen van superman hebben dus ze kunnen door je kleding kijken en zien je dus altijd bloot, ook in een bordeel of afwerkplekje met loden dakje. Dit vertelde Wieroe aan mij en ik vind het wel zo intelligent van hem als hindoe kat.
HIer zie je een link naar shows van animisten uit Brazilie, soort jungle meiden die jungle dansen tonen, in blote kostuums en dansen voor de bosgeesten met rituelen en veren. Ik zag deze soort bruine jungle hypermix meiden nog enkele maanden geleden in amsterdam, eentje kwam uit jungle suriname, Bigi Poika, uit indianen dorpje.
http://www.tropical-amateurs.com/
In het Hindoeisme is bloot zijn anders en minder taboe. Wel zien Hindoe meiden seks en hard porno wat filosofischer en zoeken zij eerder de diepe liefde (min 20,3 cm) van blanke super mannen met superieure eigenschappen. OUde Kama Sutra ondersteunt dit ook.
dewanand
op 05 07 2013 at 21:47 schreef Brenda van der Veer:
Wanneer de graficus zijn tekst opmaakt, het van een leuk lettertypetje voorziet en de juiste regelafstand kiest, dan slaat het hart van menig idioot pas echt op hol. Ik vraag me dus af of er antieke teksten zijn die ons waarschuwen tegen al dat geschrijf over het goed-en-kwaad complex.
op 06 07 2013 at 20:25 schreef Thomas Cool / Thomas Colignatus:
@een boek over het ontstaan van het christendom en rabbijnse jodendom: Grappig, mijn boek “De eenvoudige wiskunde van Jezus” geeft ook een verklaring voor de ontwikkelingen in die tijd en regio. http://thomascool.eu/Papers/EWVJ/Index.html Ik denk wel anders dan Jona over Josephus en de kwaliteiten van Meier’s boek “A marginal Jew”, zie EWVJ.
op 08 07 2013 at 01:17 schreef You On A Gin:
Dat is interessant, dank je wel Jona Lendering.
Hoe moet ik Azazel in dit verband zien? Namelijk óók een duiveltje dat de mannen leerde hoe zwaarden te maken en vrouwen hoe zich te tooien.
RSS