Zihni, Drayer, Wieringa, de niet zo overtuigende kampioenen van het ‘open debat’
Peter Breedveld
Foto © Peter Breedveld
Een dikke week inmiddels zie ik een stroom aan columns en opiniestukken voorbij komen van types die klagen dat het “debat om zeep geholpen wordt” omdat Mona El Tahawy geen zin heeft om in een Nazi-hol op te treden en en er mensen zijn die kritiek hebben op GroenLinks-Kamerlid Zihni Özdil, die op een foto staat te knuffelen met een fascist die het kolonialisme verheerlijkt.
In Vrij Nederland beweert Thijs Broer dat antiracisten ‘het vrije debat op losse schroeven zetten’. In NRC klaagt Floor Rusman over ‘schuld by adjacency’. Tommy Wieringa neemt die term dankbaar van Rusman over en beschuldigt de critici van Özdil en De Balie ervan anderen “de vrije meningsuiting te ontzeggen”. In de Volkskrant foetert Elma Drayer over “schandelijke verdachtmakingen” waarmee “het debat geen stap vooruit geholpen” wordt en vandaag doet de Grote Zihni zelf een duit in het zakje in wederom NRC met een jammerklacht dat het debat “om zeep geholpen wordt”.
Boerkaknuffelaars
Om met die laatste te beginnen: Zihni Özdil prevelt nu vroom dat linkse activisten “het hardst op de bres moeten staan voor het open debat, juist met ideologische tegenstanders.” Özdil zelf heeft dat open debat echter altijd fanatiek onmogelijk gemaakt door zijn ideologische tegenstanders verdacht te maken en te marginaliseren. Wie die ideologische tegenstanders zijn? Nou, linksmensen. Dat zijn “boerkaknuffelaars”, en betuttelracisten, en persbreidelaars die hem altijd bedreigen. Rechts is lief, volgens Özdil, links, dát zijn enge stalinisten. Toen een racist werd veroordeeld wegens een oproep tot geweld tegen allochtonen in zijn buurt, riep Özdil hem uit tot martelaar van de vrije meningsuiting (“Oops! That page can’t be found!”). Maar toen een ideologische tegenstander van Özdil iets riep dat hem niet beviel, moest ze van hem worden ontslagen (“Oops! That page can’t be found!”). Özdil werd uitzinnig van woede toen ik dit stuk over hem schreef. “Ammaal leugens”, foeterde hij. Maar daarna heeft hij wel een hele zooi van zijn eigen tweets en blogs verwijderd.
Als een moslim zegt dat de toorn van Allah hem zal treffen, maakt Özdil daar een nummertje van dat-ie wordt bedreigd door moslims. Hij wordt ook bedreigd door linksmensen, en hij zegt er altijd expliciet bij dat rechts nooit dreigt, nooit oproept tot het monddood maken van tegenstanders, wél tolerant is.
Zwarte Piet
En nu jammeren dat mensen zeggen dat hij altijd heult met extreemrechts? Flikker toch op. Özdil zit bij GroenLinks omdat hij het soort allochtoon is dat witte racisten graag zien: scheldend op andere allochtonen en op links, de schoenen likkend van elke rechtsextremist die hem een koekje belooft. Hij heeft zelfs een NSB-speldje aangeschaft om bij zijn PVV-vrinden in het gevlei te komen. “#FF @ANanninga”! (“Oops! That page can’t be found!”). Özdil prijst nu Femke Halsema omdat die altijd met ideologische tegenstanders in debat gaat (geen fuck van waar, behalve als je ervan uitgaat dat extreemrechts haar ideologische tegenstander is) maar voordat hij bij GroenLinks ging (“stalinisten”, “boerkaknuffelaars”) schold hij haar dagenlang verrot op Twitter omdat ze geduld vroeg voor de mensen die nog niet aan de afschaffing van Zwarte Piet toe waren (“Oops! That page can’t be found!”).
Opvallend is ook nu weer dat Özdil, die vindt dat je het debat moet aangaan met je ideologische tegenstanders, niet de minste neiging vertoont om zelfs maar naar zijn critici te luisteren. Op Twitter neemt ie ze al een week op een ontzettend kinderachtige manier in de zeik en ook in NRC vuurt hij alleen maar verwijten en verdachtmakingen op ze af. Hij shopt selectief in de feiten om ze zo negatief mogelijk uit de verf te laten komen. Waarom die foto met Sid Lukkassen tegen het zere been is, waarom El Tahawy geen zin heeft om in De Balie te staan, het interesseert hem geen fluit.
Antisemitisme
Dan Elma Drayer. Die moet echt haar hypocriete grafkop houden over ‘schandelijke aantijgingen’. Ze betichtte Hassnae en mij inmiddels zes jaar geleden in haar column in Trouw van antisemitisme door een aantal totaal uit de context gerukte, sarcastische citaten op rij te zetten, om er daarna schande van te spreken dat Hassnae aanschoof in praatprogramma’s en ik werkte aan ‘haar’ universiteit. Pogingen van mij om haar te spreken te krijgen, liepen op niets uit totdat ik de hoofdredactie van Trouw benaderde en tegenover haar zat in een kamertje op de Trouw-redactie, waar ze zich een weg uit haar benarde positie probeerde te slijmen. Diezelfde avond trof ik haar op het Boekenbal en toen slijmde ze nog wat meer. Maar meteen nadat ik uit haar blikveld was verdwenen, ging het gelaster gewoon door. Vooral Hassnae moest ze steeds hebben.
Ik bedoel, over ‘schandalige verdachtmakingen’ gesproken, en ‘het debat vooruithelpen’. In een serie stukken over haar heb ik haar persoonlijkheid en haar modus operandi uitgebreid geanalyseerd. Drayer probeert mensen, met wie ze het niet eens is, steevast de mond te snoeren door middel van leugens en laster. Ze gaat synagoges langs om joden tegen moslims op te zetten. Nee, daar is het debat wel mee geholpen!
Vanuit Trouw werden trouwens nog pogingen gedaan om me te verhinderen die stukken te publiceren door middel van het benaderen van, jawel, mijn werkgever. “Open debat”, mensen. Dat wil zeggen: extreemrechtse schreeuwers zijn aan het woord terwijl jij gekneveld met een stop in je mond en bont en blauw geslagen in een hoek ligt.
Sneren en verdachtmakingen
Over de rest kunnen we kort zijn, want het komt steeds op hetzelfde neer. Wij moeten met onze tegenstanders in debat, zij hoeven dat zelf niet. Tommy Wieringa vertrok drie jaar geleden bij De Bezige Bij omdat die de hem onwelgevallige publicist Abou Jahjah in huis gehaald had. Het ene “no-platformen” is het andere niet, zullen we maar zeggen. Thijs Broer schreef vorig jaar een bizar leugenstuk over censuur op de Nederlandse universiteiten, helemaal aan flarden gefactcheckt door Marco de Baar en Remco Breuker, maar hij weigerde er inhoudelijk op te reageren. Sneren en verdachtmakingen waren het deel van De Baar en Breuker. “Open debat”. Mooi dat Vrij Nederland straks nog een vage herinnering is en margeblogje Frontaal Naakt nog steeds zal bestaan.
Het geldt voor al die apostelen van het open debat. Als ze zelf in debat moeten, geven ze niet thuis. Margriet Oostveen, bijvoorbeeld, die zegt dat wij de wijken in moeten om met PVV’ers te praten, blockte me onmiddellijk toen ik te kennen gaf niet gediend te zijn van de surrealistisch slecht geschreven emobagger van Erdal Balci. Bas Heijne ging klagen bij één van mijn opdrachtgevers, omdat ik zijn bizarre onzin keer op keer ontkrachtte met keiharde feiten. Wierd Duk, Elma Drayer, Annabel Nanninga, Pritt Burema, die soort van opgegraven Boris Karloff van De Telegraaf, Rob nog wat, Arthur van Amerongen, ik heb ze allemaal aangeboden hun spiegel te zijn, zodat zij vrij konden zijn. Allemaal belasteren ze me fanatiek vanachter hun Twitter-block.
Maar hé, grappenmakers, mijn aanbod geldt nog steeds, hoor! Goed te zien dat het open debat je zo na aan het hart ligt. Noem een tijd en een plaats, ik zal er zijn!
Is het Vrije Woord u écht lief? Help me dan met een financiële bijdrage. Deze website wordt elke dag bedreigd door de virtuele knokploegen van Domrechts, malafide Nederlandse journalisten en zelfs door de vicepremier. Binnenkort moet ik voor de rechter verschijnen wegens belediging van een racistische troll! Steun Frontaal Naakt. Doneer aan de enige dwarsdenkende, onafhankelijke site van Nederland. Stort wat u missen kunt op rekeningnummer NL59 RABO 0393 4449 61 (N.P. Breedveld, Rabobank Rijswijk), SWIFT BIC RABONL2U o.v.v. ‘Frontaal Naakt’. Lees hier waarom dat niet met PayPal kan, maar steunen via Patreon kan weer wel. Nog liever heb ik dat u op Frontaal Naakt adverteert of mij inhuurt. Mail mij.
Peter Breedveld, 30.04.2019 @ 07:17
RSS