Zal Nederland ooit weer schitteren op het voetbalveld?
Milo Breedveld
Illustratie: Yuji Moriguchi
Mocht u oud genoeg zijn, herinnert u het zich vast wel, de mooie jaren ’70 en ’80 waarin de Nederlanders het voetbal beheersten. Met in 1970 de eerste Champions League-titel voor een Nederlandse ploeg, genaamd Feyenoord, gevold door Champions League-titels van Ajax en PSV. De WK-finales van 1974 en 1978 en dan nog de EK-titel van 1988. Gevolgd nog door een aardige jaren ’90 met Ajax die daar de laatste echte Nederlandse successen in de Champions League behaalde. Sindsdien alleen nog kleine succesjes, verdeeld over de afgelopen twintig jaar ongeveer. Is het Nederlandse voetbaltijdperk dan echt afgelopen of kunnen we nog terugkeren aan de top?
Europees voetbal
Na de verloren Champions League-finale van Ajax in 1996 werd er door Nederlandse ploegen in de Champions League eigenlijk niks meer gepresteerd. PSV haalde nog één keer de halve finales, maar wie herinnert zich nou ooit een ploeg die in de halve finales werd uitgeschakeld?
Verder in de UEFA-cup, of Europa League, zoals het tegenwoordig heet, heeft alleen Feyenoord in 2002 nog iets behaald, nadat ze Borussia Dortmund versloegen in de finale met 3-2, en dus de Europese beker mee naar huis namen.
Maar ook dat is ondertussen veertien jaar geleden en Europees gezien lijkt het niet alsof er ooit weer een Nederlandse ploeg zal domineren. Nederlandse ploegen hebben niet zoveel geld te besteden als de Engelsen of de Spanjaarden en moeten het vooral doen met eigen jeugd dat tegenwoordig ook vaak al heel vroeg kiest voor het grote geld in het buitenland. Hierdoor loopt het Nederlandse voetbal ver achter en zijn we gewoon weer dat kleine landje. Maar, zoals ze zeggen, time will tell.
Nederlands elftal
Drie WK-finales werden er gespeeld, drie zijn er verloren. Hier en daar brons op het WK en één EK-titel. Het Nederlands elftal is altijd groot geweest, maar nooit groot genoeg om echte successen te bereiken. Ze hebben wereldspelers gehad met Willem van Hanegem, Wim Janssen, Johan Cruijf, Marco van Basten, en meer recentelijk Clarence Seedorf, Robin van Persie, Arjen Robben en Wesley Sneijder.
Maar hoe kan het dan dat je toch nooit een wereldtitel hebt gepakt en je nota bene twee keer (!) hebt laten verslaan in de verlenging van een finale?
Het Nederlands elftal is gewoon altijd goed geweest, ook sinds de eeuwwisseling, want ondanks dat de clubs achterlopen op de rest van (West-)Europa door kleinere mindere budgetten, loopt Nederland wel voorop in het opleiden van eigen jeugd. Feyenoord, Ajax en PSV leiden continu weer nieuwe toppers op en anders halen ze een enorm talent weg bij een mindere Nederlandse club om hem dan alsnog door te sturen naar de grote Europese clubs.
Goede spelers kweken
Op die manier blijft Nederland wel goede spelers kweken en blijft het Nederlands elftal een sterk team. Kijk maar naar 2010, waar WK-zilver werd behaald, of 2014, waar brons werd gewonnen. En ja, nu even geen EK dit jaar, dat is jammer, en de verrassing was erg groot bij de buitenlanders dat Nederland niet mee gaat, maar het Nederlands elftal knokt zich wel weer terug. Als de jonkies van nu zich goed blijven ontwikkelen, dan staan er over een paar jaar weer een aantal echte supersterren in het oranje op het veld. Zeg nou zelf, Van Persie, Robben en Sneijder waren toch ook niet meteen wereldspelers? Die hadden toch ook tijd nodig?
Het Nederlands elftal zal nooit verdwijnen uit de wereldtop, misschien een paar mindere jaren, who cares, maar daarna zullen ze weer terugkomen in het rijtje ‘gevreesde tegenstanders op een groot toernooi’. Het Nederlandse clubvoetbal zal echter niet meer zo groot worden. Mogelijk nog een keertje een Europe League-kampioenschap, maar het zal nooit meer echt een gevreesde tegenstander worden in het Champions League-voetbal.
Nederland zal altijd een opleidingsland blijven waarin veel talenten doorbreken en vervolgens doorschuiven naar een mooie club in één van de grote Europese competities, dat dan op het WK of het EK vervolgens schittert met spelers die verspreid over heel Europa spelen.
Milo Breedveld (18) is hartstochtelijk Feyenoordsupporter en wil graag de sportjournalistiek in.
Foebele, Milo Breedveld, 05.03.2016 @ 13:36
9 Reacties
op 05 03 2016 at 14:25 schreef Steven:
Ga je ook het huidige Feijenoord analysere Milo?
op 05 03 2016 at 15:22 schreef Peter:
Al: http://www.frontaalnaakt.nl/archives/het-bestuur-van-feyenoord-moet-opstappen.html
op 05 03 2016 at 16:00 schreef Niels van Lobberegt:
In de jaren 70 en 80 (en ook daarvoor) heette de voorganger van de Champions League nog ouderwets de Europa Cup 1 of de Europacup voor Landskampioenen. Maar goed, ik klink nu als mijn vader en voetballiefhebbers zijn nou eenmaal mierenneukers, mezelf niet uitgezonderd. Voor de rest denk ik dat je gelijk hebt, ook in 1980, 1982, 1984 en 1986 waren we er niet bij op een groot toernooi en is het uiteindelijk weer goed gekomen. Met dien verschil dat de concurrentie steeds groter wordt. Waar landen zoals IJsland, Noorwegen, Cypres, Albanië, Finland ect. vroeger enkel en alleen uit amateurvoetballers bestonden, zijn dit nu ook gewoon full profs die, net als de Nederlandse voetballers, in alle grote competities van Europa spelen, waardoor het steeds lastiger wordt om je voor een groot toernooi te kwalificeren.
op 05 03 2016 at 16:08 schreef MNb:
Nou Milo, jij bent niet oud genoeg, want je herinnert je niet de periode tussen 1978 en 1988, waarin het Nederlands elftal helemaal niets klaarspeelde. PSV en Ajax deden het internationaal evenmin erg goed en over de andere clubs kunnen we het beter helemaal niet hebben. Zo bezien zijn er maar twee Nldse voetbaltijdperken geweest en die duurden elk maar een paar jaar.
Er is maar één manier om het Nlds clubvoetbal vooruit te brengen: een Noordzee competitie met Schotse, Belgische en een enkele Scandinavische club. Dat verdriet me, want mijn favorieten zullen er niet aan meedoen – als ze over een paar maanden nog bestaan (Oetel van Oostveen heeft al aangekondigd van niet).
op 05 03 2016 at 16:19 schreef Steven:
Dank!
op 06 03 2016 at 11:27 schreef Thomas E:
Het Nederlandse voetbal is een afspiegeling van de Nederlandse mentaliteit. Lafheid en ongedisciplineerdheid. Bij de geringste dreiging terugtrekken op de eigen helft en laf terugspelen op de keeper. Gadver!! Wat heb ik dáár een pesthekel aan! Individueel gezien hebben we goede spelers, maar als team missen we de gretigheid en het ‘samen-gevoel’ dat ik in Spaanse, Engelse en Duitse clubs zo aantrekkelijk vind. We staan vaak maar wat hulpeloos en besluiteloos te kaatsen of te driehoeken en veel passes komen niet aan. Waar is het heilige vuur? Waar is de passie om telkens weer de weg naar voren te willen vinden??
op 07 03 2016 at 14:19 schreef Gaz Typari:
“Milo Breedveld (18) is hartstochtelijk Feyenoordsupporter en wil graag de sportjournalistiek in”
Milo, je hebt toch wel van (oom/vader?) Peter vernomen dat je, wil je enige carrière maken in de journalistiek, je die kritische houding direct opzij zal moeten zetten? Met likken en glijden kom je verder, en van oprechtheid, hoor wederhoor en een kritische onderzoekende houding is nog nooit iemand wijzer geworden.
“Met in 1970 de eerste Champions League-titel voor een Nederlandse ploeg, genaamd Feyenoord”
De naam van onze mooie club was destijds S.C. Feijenoord. Niettemin: Altijd de eerste, voorlopig de laatste, voor altijd de mooiste!
op 07 03 2016 at 18:50 schreef jacobus:
Weet je wat het is,We hebben voorlopig ook nog het probleem dat er op kunstgras opgeleid wordt. Als dat niet snel veranderd vraag ik mij af of Nederland topspelers voor Europa kan blijven leveren. Er zijn tal van onderzoeken die toch echt uitwijzen dat kunstgrasvoetbal anders is dan het Europese grasvoetbal. Dus zelfs over de toekomst van het Nederlands elftal ben ik vrij somber. @ MNB Milo ziet in het verleden elk decennia een top prijs voorbij komen en dan 2 decennia niets, zijn uitéénzetting lijkt me prima in orde.
op 12 03 2016 at 00:27 schreef Milo:
@Gaz Typari
Daar ben ik het niet mee eens, sorry. Natuurlijk is billenlikken en geslijm vaak belangrijk om hogerop te komen maar de beste journalisten zijn juist heel kritisch. Het gaat er puur om op wat voor manier en op welke momenten je synisch/kritisch bent. En dat je gewoon de juiste mensen bevriend houdt, maar daar is geslijm of billenlikken niet per se voor nodig.
RSS