Wij worden langzaam vergiftigd
Dennis l’Ami
De verkiezingskaravaan is tot stilstand gekomen. Lijsttrekkers die elkaar wekenlang voor rotte vis hebben uitgemaakt, moeten er nu samen uit gaan komen. Ondanks de vele uiteenlopende onderwerpen die tijdens de debatten aan bod kwamen ontbrak er echter één belangrijk thema: onze voedselvoorziening.
Het is verbazingwekkend dat er zoveel aandacht uitgaat naar zaken die ons op korte termijn parten zouden kunnen spelen en niet naar datgene wat ons op de lange termijn op de been houdt: ons eetpatroon. Het is namelijk niet zo dat we er in het Westen zo florissant voor staan op dat gebied.
Twintig procent van de kinderen is te dik
In de V.S. is meer dan een derde van alle volwassenen obesitas-patiënt, bij ons ligt dat cijfer weliswaar op tien procent, maar dat is wel een verdubbeling in vergelijking met vijfentwintig jaar geleden. Een schrikbarend cijfer, gezien de snel oplopende kosten in de gezondheidszorg. Nog belangrijker dan de kosten: de volksgezondheid, uiteraard.
Een logische verklaring voor het toenemende lichaamsgewicht is onze veranderde werksituatie. Nederland is een kantoorland geworden en lichamelijk werk doet nu eenmaal meer calorieën verbranden. Bovendien zijn er veel meer producten met vetten en suikers te koop dan vroeger (vooral in snacks) en juist dat laatste raakt ook de jeugd. Volgens kennisinstituut Nicis is in 2015 twintig procent van de kinderen in Nederland te dik, een schrikbarend cijfer. Te veel passieve vormen van vermaak zitten anno 2012 lichaamsbeweging in de weg.
Van de twee hier genoemde oorzaken is aan beweging iets te doen door te gaan sporten of vaker de fiets te pakken. Wat betreft ons voedsel ligt het anders. In één blikje cola zijn ongeveer tien suikerklontjes verwerkt. Weten we eigenlijk nog wel wat we eten en drinken?
Ons voedsel komt van over de hele wereld
Voor de industriële revolutie aten we voornamelijk wat er om ons heen geproduceerd werd. Bij de boer haalde je eieren of je hield zelf een paar kippen. Op elke hoek van de straat zat een slager of een bakker. De wereld was klein en overzichtelijk, wat overigens niet hetzelfde is als beter of slechter.
De industriële revolutie veranderde dit. Het werd mogelijk op grote schaal te fabriceren. Voedselproducenten als Nestlé, Unilever en Danone groeiden in de afgelopen eeuw uit tot multinationals die talloze merken vertegenwoordigen. Ons voedsel wordt niet langer geproduceerd aan de rand van de stad, maar in een ander land of zelfs continent. Bedrijven doen nu eenmaal graag aan schaalvergroting omdat dat kostenbesparing oplevert.
Dit heeft gezorgd voor een situatie waarin de consument het hele jaar door druiven kan kopen, die vanuit de hele wereld worden ingevlogen. Tijdens het druivenseizoen in Europa komen die bijvoorbeeld uit Spanje, buiten het seizoen uit landen als India. Seizoenen bestaan niet meer in onze supermarkten.
Zoutzuur in ons voedsel
Het nadeel van deze manier van omgaan met voedsel is dat producten, die van ver komen, lang bewaard moeten blijven en dus iets nodig hebben om dat voor elkaar te krijgen. Verse producten hebben nu eenmaal de vreemde gewoonte te bederven. Kiwi’s, kant-en-klaar maaltijden, chips, toetjes, cola light, sportdrankjes en winegums: allemaal producten (en talloze andere) waaraan additieven worden toegevoegd om het langer te kunnen bewaren, beter te beschermen tegen insecten of zoeter te maken.
Wie ons beschermt tegen insecten, is dus duidelijk, maar wie beschermt ons tegen de onduidelijke goedjes die de voedselproducenten gebruiken tegen sprinkhanen of het zoeter maken van light-producten? Enkele voorbeelden van gebruikte toevoegingen stemmen namelijk niet bepaald vrolijk, zo leert een snelle inventarisatie.
Aspartaam is een bekende, net als natriumnitraat of zoutzuur. Ja, u leest het goed. Zoutzuur wordt gebruikt als conserveermiddel. Weliswaar in beperkte hoeveelheden, maar toch.
Mononatriumglutamaat is ook een interessante. Deze synthetische smaakversterker wordt aan duizenden levensmiddelen toegevoegd en is er de reden van dat we in één keer een zak chips leeg eten: het stimuleert de smaakpapillen.
Toch zijn de meeste additieven onschuldig en ze passen prima in een gezond dieet, maar helaas worden er ook veel toevoegingen gebruikt die ronduit twijfelachtig zijn, waaronder enkele van de bovenstaande. Het voert te ver hier alle additieven te behandelen die op één of andere wijze verdacht zijn, daarom beperk ik mij tot een berucht voorbeeld.
Apen sterven aan aspartaam
Aspartaam ligt al vanaf het moment van ontdekking onder vuur. Midden jaren zestig werkte James Schlatter bij chemiebedrijf G.D. Searle aan een medicijn tegen maagzweren, toen hij bij toeval aspartaam ontdekte. Deze zoetstof bleek honderdtachtig maal zoeter dan suiker en bevatte geen calorieën.
In de jaren die volgen, wordt het additief onder andere getest op apen. Van de zeven overlijdt er één en vijf anderen krijgen beroertes. Als in 1970 de tot dan toe enige twee in omloop zijnde zoetstoffen, cyclamaat en sacharine, van de markt worden gehaald omdat wetenschappers ze associëren met kanker, ligt het veld open voor aspartaam. Ondanks de tot dan toe alles behalve bevredigende onderzoeksresultaten.
Neuroloog John Olney, wiens onderzoeken ertoe leidde dat monosodiumglutamaat uit babyvoeding werd gehaald, liet G.D. Searle weten dat aspartaam gaten veroorzaakte in de hersenen van muizen. Dit bleek geen belemmering voor het bedrijf om via een strategisch geplande goodwill-campagne een akkoord te krijgen bij de FDA (Food and Drug Administration) voor de verwerking van aspartaam in droge levensmiddelen.
Aspartaam blijft omstreden
Jaren van wetenschappelijke discussies beginnen. Justitie start zelfs een onderzoek naar de onderzoeksmethodes in de laboratoria van G.D. Searle, herroept de vrijgave van aspartaam en eist meer onderzoek. Uiteindelijk krijgt de chemiereus pas in 1981 weer groen licht, als CEO Donald Rumsfeld zijn politieke invloed aanwendt om het predikaat ‘veilig’ te bemachtigen.
Het is een veel gebruikte tactiek. De voedsellobby is een invloedrijke en veel hoge FDA-functionarissen beginnen vaak als lobbyisten voor de producenten om uiteindelijk aan de andere kant te belanden om te ‘oordelen’ over hun oude vrienden.
Lester Crawford, een voormalig hoofd van de organisatie onder George W. Bush, werd in 2006 schuldig bevonden aan belangenverstrengeling. Hij bezat aandelen in bedrijven die hij moest beoordelen en hij was niet de enige. Mede daardoor is aspartaam tot op de dag van vandaag omstreden en dat zal ook nog wel even zo blijven.
Aspartaam veroorzaakt vroeggeboorten
Ook in Europa blijven we niet gevrijwaard van slechte beoordelingen. Uit kamervragen van mevrouw Thieme van de Partij voor de Dieren aan minister van Volksgezondheid Schippers in november 2011 blijkt dat nieuw onderzoek van Thorhaller Halldorsson een verband aantoont tussen het gebruik van aspartaam en vroeggeboorten. Bovendien toont een ander onderzoek van Morando Soffritti aan dat er een verhoogd risico bestaat op long- en leverkanker door het gebruik van aspartaam.
Tevens vraagt Thieme zich af of de minister op de hoogte is van mogelijke belangenverstrengeling bij de EFSA, de voedsel- en warenautoriteit van de EU. Minstens vier leden hebben banden met producenten die zij overigens verzwegen, zo stelt zij in haar vragen.
Gegokt met mensenlevens
Het verhaal staat niet op zichzelf. Er zijn veel additieven die op zijn zachtst gezegd twijfelachtig zijn. Dit terwijl het allemaal zo eenvoudig lijkt: zolang er onzekerheid bestaat over de effecten van een toevoeging wordt er niet gegokt met mensenlevens, maar de voedselindustrie denkt daar schijnbaar anders over. De bakker op de hoek kwam zijn klanten dagelijks tegen, maar de bestuurders die kantoor houden in hoge wolkenkrabbers, zien de consequenties van hun beslissingen niet.
Er trekt een diabetes-golf onder kinderen door de V.S. maar als je die kinderen (voornamelijk uit de lagere klassen) nooit tegenkomt, wat kan het je dan schelen? Officieel zijn zoetstoffen immers geen oorzaak van diabetes. Officieus is het een sluipmoordenaar.
De gezondheidszorg, een andere belanghebbende partij, is van oudsher liever bezig met symptoombestrijding dan met preventie en zal zich niet inspannen om uitwassen in de levensmiddelenindustrie onder de aandacht te brengen. Blijft over: de politiek.
Een supermarkt is geen casino
Via wetgeving is het natuurlijk mogelijk gevaarlijke additieven te verbannen, maar dat zal op Europees niveau moeten gebeuren. De EFSA beslist welke additieven worden toegelaten tot de Europese markt (inclusief de Nederlandse) en voorzien die van een E-nummer. Aspartaam heeft bijvoorbeeld het nummer E951 gekregen, zoutzuur E507.
Om de volksgezondheid op de lange duur niet op het spel te zetten, is absolute zekerheid rondom het gebruik van additieven een vereiste. Een supermarkt is geen casino waar je een soort veredeld Russisch roulette speelt met de gezondheid van klanten.
Als de Europese Unie in de toekomst een geloofwaardige rol wil spelen als wetgevende macht die dicht bij en naast de burger staat, zal zij hier werk van moeten maken. Als je over iets twijfelt, moet je het niet doen, vertelden mijn ouders me altijd. In de voedselindustrie luistert men vooralsnog niet naar hun ouders.
Dennis l’Ami verdient zijn brood als freelance ontwerper en publiceerde vorig jaar de roman De Eeuwige Mens. Lees zijn weblog.
Dennis l'Ami, 24.09.2012 @ 07:40
44 Reacties
op 24 09 2012 at 08:13 schreef Mart:
Ondanks dat dit stukje een paar aardige ideeën bevat over het algemen gebrek aan kennis over wat er in ons eten zit, bevat het helaas ook een aantal standaard bangmakerijen die niet op feiten gebouwd zijn.
Ten eerste is natriumnitraat geen zoutzuur. Zoutzuur is waterstofchloride, en als dat slecht voor ons is, dan zou de mensheid al uitgestorven moeten zijn, aangezien dat het hoofdbestanddeel van maagzuur is.
En mononatriumglutamaat is geen kunstmatig stofje, het is een natuurlijk bestanddeel in gisttcellen en zeewier. Sterker nog, omdat de gezondheidsindustrie de mensen zo bang heeft gemaakt voor ‘MSG’, staat het tegenwoordig als ‘gistextract’ op de ingrediëntenlijst van veel voedsel.
Kortom, grondidee is aardig, maar voor de rest teveel pseudowetenschap om serieus te nemen.
op 24 09 2012 at 08:35 schreef yurp:
De giftigheid zal zoals met alles waarschijnlijk in de dosis zitten. Als je zoveel mogelijk kant en klaar producten, droge pakjes en zakjes en frisdranken links laat liggen, dingen zelf in elkaar draait en voornamelijk seizoensgroente en -fruit eet zul je niet al teveel chemische toevoegingen binnen krijgen. De consument heeft hier natuurlijk ook een eigen verantwoordelijkheid. Niemand dwingt je om fabrieksvoer te eten.
op 24 09 2012 at 08:46 schreef Bigpete:
Voor alles is een eerste keer, dit is de eerste keer dat ik het met Mart eens ben.
Misschien moet Dennis gewoon wat meer opdrachtgevers zoeken voor zijn ontwerpen en niet proberen de medicus uit te hangen.
Waar Dennis natuurlijk wel gelijk in heeft zijn de gesignaleerde problemen met overgewicht. Dat ligt echter naar mijn onbescheiden mening niet zozeer aan de voedingsindustrie als aan de ouders. Toen ik kind was, was het al bijzonder als er op zaterdagavond één zak chips in huis was. Die achter elkaar in je eentje opeten was volstrekt ondenkbaar. Verder deden vrijwel alle kinderen aan sport. En wij speelden veel buiten, want ander vermaak was er niet.
op 24 09 2012 at 08:51 schreef Gert-Jan:
Ik ben het zeer eens met de strekking van het verhaal. Onze voedselvoorziening is vooral een groot langzaam gif. Bizar dat we anno 2012 daar nog aan vast zitten.
Maar volgens mij wordt hier diabetes en additieven door elkaar gehaald. De diabetes golf is een probleem van de geraffineerde suikers die in ongeveer 95% van ons dagelijks voedsel zit. Tientallen kilo’s krijgen we hiervan binnen. Onze lever kan dat niet aan en zet het om in vet. Zie the bitter truth about sugar op youtube.
Zoetstoffen zijn. M.i. niet het grootste probleem. Ik zie iig niet de link met diabetes. Bovendien is aspartaam al op haar retour. Er zijn ‘betere’ stoffen die nog zoeter zijn.
op 24 09 2012 at 09:44 schreef Maarten:
Euh aspartaam op zijn retour? Dacht het toch niet.
Het artikel is niet echt onderbouwd, geen links, etc. Ik kan wel zeggen dat een vriend van me van zijn migraine af is, nadat hij geen aspartaam meer inneemt. Niet wetenschappelijk onderbouwd, maar wel waar. Er moet toch maar eens goed onderzoek naar worden gedaan, maar welke wetenschapper durft tegenwoordig nog.
op 24 09 2012 at 10:09 schreef babs:
Als je zoveel mogelijk kant en klaar producten, droge pakjes en zakjes en frisdranken links laat liggen, dingen zelf in elkaar draait en voornamelijk seizoensgroente en -fruit eet zul je niet al teveel chemische toevoegingen binnen krijgen.
Elke keer dat ik in Nederland ben valt me op hoe verdomd lastig dat is.
De consument heeft hier natuurlijk ook een eigen verantwoordelijkheid.
Zeker, maar bedrijven mogen wel helpen en dat doen ze bepaald niet. Het wordt tijd dat bedrijven daar voor worden afgestraft. Sowieso is het beter voor een buurt als je inkoopt bij de groentenboer, visboer, slager en op de markt, maar de overheid helpt natuurlijk niet door die winkels te dwingen alleen te openen als iedereen werkt.
op 24 09 2012 at 11:28 schreef yurp:
@babs
Ik woon hier en vind het helemaal niet lastig. Hoezo vind je het lastig om zonder pakjes en zakjes iets klaar te maken?
op 24 09 2012 at 11:58 schreef Herbert:
Sorry Dennis, maar ik vind je verhaal niet erg geloofwaardig. Cyclamaat (Natriumcyclamaat)(E952) en sacharine (E954) zijn gewoon verkrijgbaar en worden in voeding gebruikt. Van beide stoffen is ook niet bewezen dat ze carcinogeen zijn, er is een enkel onderzoek met ratten met enorme doses waarbij blaaskanker ontstond.
Bij mensen ga je eerder dood aan uitdroging door diarree dan door kanker bij deze hoge doseringen.
En wat moet ik met deze zin:Officieel zijn zoetstoffen immers geen oorzaak van diabetes. Officieus is het een sluipmoordenaar.? Dat klinkt meer als een onbewezen verdachtmaking dan een feit.
En dat 1 onderzoek een verband aantoont tussen het gebruik van aspartaam en vroeggeboorten zegt ook niet zoveel. Misschien kan je op basis van hetzelfde onderzoek ook wel aantonen dat er een verband is tussen genetische aanleg en vroeggeboorten. Of tussen chemtrails en vroeggeboorten.
En wat bedoelt de geleerde met een vroeggeboorte?
Verder zie ik dat de strijd tegen aspartaam vooral gevoerd wordt door figuren uit de alternatieve hoek, die zelf allerlei therapiën en mengsels aanbieden waarvan de werking helemaal niet bewezen is en soms ronduit schadelijk is.
op 24 09 2012 at 12:03 schreef Timon van der Berg:
Wat een onzin.. Het is duidelijk dat de auteur niets weet datgene waarover hij schrijft. Vooral de paragraaf over zoutzuur getuigt van een stuitend gebrek aan kennis. (zoals hierboven aangegeven, zoutzuur is maagzuur)
Ik snap niet dat FN zoiets publiceert. Wie op de middelbare school scheikunde heeft gehad, ziet meteen dat dit stuk geschreven is door een wetenschappelijk ongeletterd figuur.
op 24 09 2012 at 13:53 schreef Jaap:
Afgezien van de niet onderbouwde stellingen een stuk vanuit goede intentie denk ik. Ondanks dat aspartaam en MSG niet per se de grootste boosdoeners zijn is er wel degelijk een probleem door voeding (net als zorg en openbaar vervoer) te beschouwen als een markt. (leestip: The end of food, Paul Roberts)
Nog steeds een aanrader, de 7 voedingsregels van Michael Pollan:
Don’t eat anything your great grandmother wouldn’t recognize as food.
Don’t eat anything with more than five ingredients, or ingredients you can’t pronounce.
Stay out of the middle of the supermarket; shop on the perimeter of the store.
Don’t eat anything that won’t eventually rot.
Always leave the table a little hungry,
Enjoy meals with the people you love.
Don’t buy food where you buy your gasoline.
Uit: In defense of food, Michael Pollan.
op 24 09 2012 at 13:57 schreef babs:
Hoezo vind je het lastig om zonder pakjes en zakjes iets klaar te maken?
Nederland:
-Buiten kantoortijden zijn alleen supermarkten open.
-In supermarkten heb je zo goed als alleen voorgekookt voorverpest veel te zout eten losgezongen van seizoenen.
Vergelijk ik dat met Spanje:
-Veel produkten komen via-via bij mensen in de stad terecht. Iedereen kent wel iemand die iemand kent met een stuk groentetuin.
-Groenteboeren zijn ook ’s avond open.
-De Lidl heeft een stukje van de winkel verhuurd aan een visboer en een stukje van de winkel aan de slager. Met name de visboer heeft kwaliteit, van maandag tot vrijdag van 9.15 tot 21.15. Andere supermarkten hebben zelf een uitstekende visafdeling.
op 24 09 2012 at 13:57 schreef matxil:
Ik heb het idee (en de ervaring) dat mensen die teveel bezig zijn met hun gezondheid (zoals sportmensen) vaker ziek zijn en minder resistent. Ik heb ooit een wielrenner gekend die al hoofdpijn kreeg als ie een half uur te laat lunchte. Gewoon alles een beetje eten, en af en toe je eens flink te buiten gaan aan fast food, drank en een avondje goed door roken, daarme geef je je lichaam weer even een gezonde kickstart. Als je maar genoeg water drinkt en af en toe een appel eet, is er niets aan de hand.
op 24 09 2012 at 14:18 schreef yurp:
@babs
Afgezien van het feit dat ik een eigen groentetuintje heb kan ik de overige zaken gewoon op de groenteafdeling van de supermarkt halen hoor. Niks voorgekookt. Gewoon een witte kool, een wortel of een zakje sperciebonen. Ook gewoon een biefstukje of ongekruid varkenslapje kun je nog aanschaffen. Vis is moeilijk, geef ik toe. Dat haal ik dan maar op zaterdag op de markt. Nederlandse supermarkten zijn treurig op het gebied van vers in vergelijking met andere landen maar het is er best gewoon te koop. Dat autochtone slagers en groenteboeren hun winkel niet tot 19.00 openhouden zoals de Turkse supermarktjes ligt denk ik vooral aan de mentaliteit van de Nederlandse detaillist. Als ik om 17.30 bij de slager aankom hier dan staat hij al te soppen en is er niets meer te koop. Op maandag krijg ik sowieso nul op ’t rekest want ja, twee vrije dagen moet je wel hebben per week natuurlijk.
op 24 09 2012 at 14:26 schreef Bigpete:
Niet iedereen werkt op kantoortijden babs. Veel mensen werken in ploegendienst. Veel mensen werken part time en veel mensen werken niet.
Bovendien kun je altijd op koopavond en zaterdag boodschappen doen (als je een kantoorslaaf bent). Er is dus altijd wel een mogelijkheid om aan verse producten te komen.
Verder moet ik Matxil gelijk geven, hoe “gezonder” mensen beweren te leven, hoe vaker ziek ze zijn. En nee ik heb daar geen wetenschappelijk onderzoek naar gedaan, het is mijn eigen observatie.
Bigpete is in 2004 voor het laatst ziek geweest, en Bigpete eet nooit broodjes gezond of andere “gezonde” rotzooi.
op 24 09 2012 at 14:30 schreef Paul:
Mijn jongens (17 en 19) zijn inmiddels, tot wanhoop van hun moeder, fan van dit boekje: http://www.cosmox.nl/boeken/wat-zit-er-in-uw-eten-c-couget-w-r-s-m-jansen-9789077788288?PartnerUUID=U.rBrCdRAX0AAAEJrgVQ2L.n&gclid=COKWxN-YzrICFcfKtAod6mkAzQ
Als er weer s een nieuw nummer op ’t etiket staat is ’t standaardwerk :-D
Jaap heeft met de 7 voedingsregels van Michael Pollan de juiste insteek.
Het kan nog eenvoudiger: vermijd potjes, zakjes, blikjes en pakjes. Zelfs een bouillonblokje staat stijf van de vetsin (E621)!
Ik eet geen vlees, daardoor sta ik in de supermarkt al vaak de etiketten te lezen omdat ik ook geen dierlijke vetten en bouillon in mijn eten wil. Hoe meer je kijkt wat er in die verpakkingen zit hoe meer je ze laat liggen en maar kiest voor zelf maken met ingrediënten waarvan je zeker weet dat er niet mee geknoeid is.
Alleen onbespoten wil nog niet erg in mijn systeem komen. Dat heeft vooral met prijs en aanblik te maken. De boerenlandwinkel is wel een prettig alternatief voor de supermarkt. De prijzen zijn vergelijkbaar en “de boer” heeft onmiskenbaar eer in zijn werk en de producten die hij verkoopt.
op 24 09 2012 at 15:15 schreef Gert-Jan:
@maarten
Zoek op stevia. Oa. Cocacola wil op lange termijn aspartaam hiermee vervangen. Lijkt mij een goede beweging. http://mens-en-gezondheid.infonu.nl/gezonde-voeding/54700-is-stevia-de-nieuwe-natuurlijke-gezondere-zoetstof.html
Maar het grootste probleem blijft de geraffineerde suiker. Rotzooi!
op 24 09 2012 at 15:16 schreef Erik:
Zie hier de vragen van de Partij voor de Dieren:
https://www.partijvoordedieren.nl/tweedekamer/kamervragen/i/2388
Vooral het antwoord op vraag zeven is fraai.
op 24 09 2012 at 15:31 schreef MNb:
“is absolute zekerheid rondom het gebruik van additieven een vereiste”
Dan kun je niets meer eten en drinken. Per definitie is het onmogelijk met de wetenschappelijke methode absolute zekerheid te verkrijgen over wat dan ook. Er bestaat altijd de kans dat je iets over het hoofd hebt gezien of iets nog niet weet.
Eten en drinken is altijd een berekend risico. Dat is aanzienlijk verkleind vergeleken met een paar eeuwen geleden.
Dat een stof natuurlijk is zegt nul komma niets. Je wilt echt geen natuurlijke cassave eten. Er zit oa blauwzuur in. Wil je cassave op grote schaal verwerken, dan zul je er chemie op los moeten laten.
Aspartaam is uitgebreid en langdurig onderzocht, óók onafhankelijk:
http://informahealthcare.com/doi/abs/10.1080/10408440701516184
op 24 09 2012 at 16:16 schreef dewanand:
namaste Fnaakters,
De eerste reactie van Mart wil ik nader toelichten, want hij moet meer weten over scheikundige organische stoffen die wij kunnen eten.
De chemie van organisch eetbare stoffen is nogal ingewikkeld, omdat dit bepaald wordt door ons hele spijsverteringssysteem: mmond, maag, dunne darm en dikke darm. Via osmotische processen neemt ons bloed de bruikbare organische moleculen op in ons darmstelsel, en dit is chemisch gezien heel complex. Ik weet er niet alles van maar ik heb wat gelezen.
De toxiteit van iets dat je eet is afhankelijk van de parts per million, ppm oftewel het aantal mol zoals het in de scheikunde wordt uitgelegd. Nu is het zo dat er in alle eetbare en drinkbare stoffen altijd zwaar toxische of giftige stoffen zitten in kleine concentraties. Ons lichaam kan twee dingen doen: wegfilteren, dus doorspoelen of het accumuleren in organen, zoals vetweefsel. Dit laatste is het grote probleem en dit kan fataal worden na tientallen jaren via innmame in kleine concentraties, zoals de dioxinen doen.
Ik zal mijn vader vragen om iets te vertellen want hij is nu oud en was een beroemde dokter vroeger.
dewanand
op 24 09 2012 at 17:06 schreef babs:
Bigpete,
Ik zeg niet dat het niet kan, alleen dat het in Nederland lastiger is.
Yurp,
Bij de verse groente in de supermarkt moet je echt zoeken naar wat niet is ingevlogen, ingevroren en voorverpakt. Het is er vaak wel, maar onvindbaar gemaakt omdat de marge lager is.
Zal deels liggen aan het soort supermarkt waar ik kom als ik in Nederland ben: yuppen AH’s in de Randstad. Het zou best kunnen dat het in andere delen van het land minder erg is.
Wel eens dat de winkels ook gewoon zelf te vroeg dicht gaan en het zijn inderdaad vaak de hardwerkende allochtonen die flexibel open zijn.
op 24 09 2012 at 17:29 schreef MNb:
Liever maken we ons hier druk om:
http://www.guardian.co.uk/business/2012/sep/21/drugs-industry-scandal-ben-goldacre
op 24 09 2012 at 19:09 schreef J.vanDijkS:
Denk dat ik maar een flesje zoutzuur ga innemen dan…Baat het niet, dan schaadt het ook niet
op 25 09 2012 at 00:53 schreef You On A Gin:
Bigpete eet nooit broodjes gezond of andere “gezonde” rotzooi.
Is dat een grapje, Bigpete? :)
op 25 09 2012 at 08:03 schreef yurp:
@babs
De Albert Heijn moet je sowieso dood laten vallen. De aller-aller-aller belabberdste supermarkt in Nederland. Als je die neemt als ‘de’ Nederlandse supermarkt dan geef ik je al bijna gelijk…
op 25 09 2012 at 08:34 schreef Mart:
@Paul,
Weet je wat ook veel E621 bevat? Parmezaanse kaas.
Ik viel niet voor niks uit over de bangmakerij over mononatriumglutamaat in Dennis’ artikel. Glutamaten zijn normale verbindingen die in heel veel voeding standaard aanwezig zijn, en E621 is niet meer dan het neerslag dat je krijgt als je daar zout aan toevoegt.
Tot nog toe is uit ieder onderzoek geen enkel verband tussen E621 en physiologische ongemakken naar voren gekomen.
Als altijd geldt de regel gewoon: eet zo vers mogelijk, en alles met mate, en leer wat de ingredienten in je voedsel zijn; dan ben je vrijwel helemaal immuun voor de onzin die van zowel de voedselindustrie als de gezondheidsindustrie op je afgevuurd wordt.
op 25 09 2012 at 08:59 schreef Gert-Jan:
@MNb
Liever voorkomen dat ik ooit aan de medicijnen moet door alle meuk uit ons dagelijks voedsel te halen
op 25 09 2012 at 09:50 schreef Herbert:
@Paul, je warmt het oude Vetsin-verhaal weer eens op. Mononatriumglutamaat komt van nature in veel voedsel voor, met name in kazen maar ook in pinda’s en tomaten.
@babs, in Nederland mag vlees er niet meer uitzien als beest, vandaar de matige kwaliteit in de supermarkten. En verder is vet natuurlijk eng, probeer maar eens een speklapje met zwoerd te krijgen in de supermarkt, dat gaat je niet lukken.
En van de week hoorde ik dat bij La Place het vetrandje van de entrecote werd gehaald voordat die gebakken werd.
op 25 09 2012 at 10:13 schreef rena:
Ik ben ook zo ouderwets dat ik de meeste kant en klaar zakjes/pakjes links laat liggen. Eten zelf bereiden is zoveel lekkerder. Wat mij wel zorgen baart is de toevoeging van fructose glucose siroop. Over dit onderwerp was onlangs een zoveeldelige docu op de BBC te bekijken. Echt een aanrader!
The men who made us fat.
Het komt er op neer dat onze leptine huishouding verstoord is geraakt door dit goedje. En juist deze zoetstof wordt gebruikt in bijna alle voedingsmiddelen. Neem bij. zoiets onschuldigs als ontbijtkoek. De lever zet deze zoetstof, gemaakt van mais en dus veel goedkoper dan suiker, direct om in vet, maar ook erg geeft geen gevoel van verzadiging. Zodat je te veel gaat eten.
A third cheaper than sugar, corn syrup was soon in everything on the national menu, from ketchup to burger buns to processed meats to pizza toppings. But most of all it was in fizzy drinks, today the single biggest source of calories in the US.
The answer was that corn syrup was not only cheaper than sugar, it was also sweeter. And food manufacturers give generously. As one expert put it: “The sweeter they make it, the more we buy.” Scientists explained that the fructose in corn syrup was unusuall
op 25 09 2012 at 11:41 schreef yurp:
@Herbert
Dat meen je niet? Waarom zou je dan nog een entrecote bestellen?
op 25 09 2012 at 12:57 schreef Herbert:
@yurp, in dat soort zaken wordt niet gekookt, daar wordt voedsel geassembleerd.
op 25 09 2012 at 14:26 schreef MNb:
Vooral doen met cassave, Gert-Jan. Krijg je lekker veel blauwzuur binnen. Hoef je nooit meer aan de medicijnen.
op 25 09 2012 at 15:26 schreef You On A Gin:
@ MNb
Maar hoe deden ze dat vroeger dan, met cassave?
op 25 09 2012 at 15:38 schreef cRR Kampen:
Ik geloof niet zo in de directe giftigheid aspartaam etc of Cola Light.
Kwestie is dat de vertering fubar raakt als tong zoet proeft, lichaam dus zoet = koolhydraten verwacht en ze geheel onverwacht niet krijgt. Dan MOET je alsnog aan de suikertjes. Natuurlijk loopt dat uit de hand.
Cola Light et cetera zijn dus dikmakers.
op 25 09 2012 at 16:03 schreef yurp:
@Herbert,
ik zou ook inderdaad niet weten waarom ik daar zou gaan eten als er ook plaatsen zijn waar je wat lekkers kunt verschalken ipv ranzige warmhoudtroep.
op 25 09 2012 at 16:21 schreef cRR Kampen:
Terzijde: bij sommige plaatjes vraag je je weleens af ‘van wie is ie nou eigenlijk’ :)
op 25 09 2012 at 17:31 schreef MNb:
@Gin: kleine hoeveelheden goed koken, genoeg voor eigen gebruik in eigen gezin en voor kleinschalige verkoop. Plus grondig weken en spoelen. Zie voor details de Engelse Wikipedia.
Persoonlijk zorg ik er ook voor het niet te vaak te eten; maximaal één keer per week. Want Surinaamse telo (dan is de cassave ook nog eens gebakken) is wél erg lekker.
De bereiding laat ik aan lokale deskundigen over, want ik vertrouw mezelf niet.
Op grotere schaal is dit niet voldoende, er blijft teveel blauwzuur achter.
Mensen vergeten nog wel eens dat koken en bakken ook niet “natuurlijk” zijn. Het doel ervan is juist om chemische reacties tot stand te brengen, zoals de afbraak van pectine. Alleen al daarom is een groot deel van de gezondheidsmanie één grote drogredenering.
op 25 09 2012 at 20:16 schreef hallo:
Restaurant La Place en supermarkt Jumbo zijn paradijselijk en ook nog betaalbaar. Ook voor de vegetariër.
Nooit eerder in de geschiedenis was er zo’n rijkdom aan betaalbare kwaliteit en diversiteit met ruime openingstijden.
Met dank aan de ondernemers die deze geweldige ketens hebben opgezet!
op 25 09 2012 at 20:56 schreef hallo:
Trouwens, welke additieven worden precies aan kiwi’s toegevoegd?
op 26 09 2012 at 03:48 schreef You On A Gin:
@ MNb
Bedankt, dat is interessant. Eet je het dan bewust weinig, juist vanwege dat blauwzuur (dus om ‘wekelijks’ maar een geringe dosis binnen te krijgen van wat er alsnog in achterblijft)?
Ikzelf blijf vooral met opzet zo veel mogelijk van de telo met bakkeljauw af omdat ik bang ben om er verslaafd aan te worden. :)
Veel mensen die in ‘de Westerse wereld’ naar de super gaan verwachten nu (en dat is logisch, want dat zijn we gewend) om welk ingrediënt dan ook elke dag te kunnen krijgen. Van saffraan tot met water volgespoten ellendekipfilet die krimpt in de pan. Je moet er als supermarkt toch niet aan denken dat Henk en Ingrid reageren alsof hun kinderen zojuist door een scud zijn geraakt wanneer de speklapjes (goedkoper dan w.c. papier, overigens) een keer op zijn? Waardoor er containers prima eten (want, niet verkocht) dagelijks worden weggeflikkerd (wat o.a. Freeganism in de wereld heeft helpen roepen).
Waar zit de crux met de “gezondsheidsmanie” waar je van spreekt? Is het hysterie over bepaalde (natuurlijke) stoffen?
op 26 09 2012 at 11:51 schreef MNb:
Dat lijstje van Michael Pollan (Jaap) hierboven is een goed voorbeeld van gezondheidsmanie.
Wat ik veel erger vind is de vervlakking van smaak.
http://mens-en-gezondheid.infonu.nl/gezonde-voeding/36845-moderne-smaak-vooral-vervlakking.html
Vroeger dacht ik wel eens dat het aan mij lag (roze jeugdherinneringen) dat nogal wat eetwaren vroeger lekkerder waren dan nu.
De verspilling van eten die je noemt – het 10 of 20% meen ik – is inderdaad ook zoiets.
op 26 09 2012 at 16:18 schreef You On A Gin:
@ MNb
Dat is wederom super interessant wat je linkt, maar ik mis een belangrijk iets, wat vroeger ook voor ‘de rijken’ was weggelegd: zout (naast peper, en specerijen, sowieso). De laatste 10, 15 jaar wel eens een kant-en-klare maaltijd/soep/saus geproefd (van Struik, of zo)?
Zout! Bakken ervan.
Ach, tatoeages, lang haar, kleding, ‘speciale’ gebruiken… het ene decennium is het een statussymbool, maar in een ander tijdvlak maakt dat je een tokkie. Heeft iemand lang haar omdat-‘ie geen zware arbeid hoeft te doen, of juist vanwege helemaal géén verplichtingen?
Wel, de hele wereld is verslaafd aan suiker, maar zout valt zeker niet uit te vlakken.
Niet voor niets heet mijn favoriete album van één van mijn lievelingsbands (waar ik serieus over continenten voor gereisd heb om ze te kunnen zien) Below The Salt. Want dat is waar de armoedzaaiers zaten; het zout was de scheidslijn. De ‘vermogenden’ zaten er boven.
op 26 09 2012 at 22:42 schreef Sasha Berkman:
http://mens-en-gezondheid.infonu.nl/gezonde-voeding/36845-moderne-smaak-vooral-vervlakking.html
op 27 09 2012 at 08:15 schreef yurp:
@Mnb
De premisse uit het artikel dat ‘arme’ mensen veroordeeld zijn tot vlakke smaken is natuurlijk onzin. Seizoensgroenten zijn niet duur en een paar potjes verse kruiden in je tuin is vele malen voordeliger dan steeds Knorr pakjes en zakjes kopen. Zelf je eten maken van verse smakelijke producten is helemaal niet duurder. Je moet er alleen wel voor kiezen. En daar gaat het bij veel mensen mis. Je moet een beetje bewust inkopen doen. Geen frisdrank en chips kopen scheelt al een hele berg in je budget.
op 27 09 2012 at 15:01 schreef MNb:
Dat ben ik met je eens, Yurp, al verwees het artikel volgens mij naar het verleden.
Maar ik denk dat je het belangrijkste mist: commercie en vooral omzetverhoging. Er zijn mensen die vlakke smaken prefereren. Die krijg je niet aan waren met sterke smaken. Om die toch tot aankoop te verleiden vervlakt men de smaak. De mensen die aan een sterke smaak gewend waren passen zich met enkele uitzondering aan en gaan door met kopen.
Veertig jaar geleden was ik dol op de appel Golden Delicious: zoet en sappig. Later werd de smaak flauw en melig, hoewel de GD er nog even aantrekkelijk uitzag. Idem met aardbeien. Jarenlang heb ik gedacht dat het aan mij lag; blijkbaar niet.