Weerzien met Lady Penh
Ed Caffin
Illustratie: Hanley Studios
Na tien jaar ben ik terug in Phnom Penh, de hoofdstad van Cambodja. De eerste keer kwam ik hier als back-packer om de wereld te ontdekken. Nu ben ik er om verhalen te schrijven. Tien jaar is een lange tijd, maar op het eerste gezicht lijkt er niet veel veranderd in de stad van Lady Penh, de mythische vrouwfiguur die, zo wil de legende, aan de oevers van de Mekongrivier vier gouden Boeddhabeelden vond en op een heuvel (= phnom) een tempel bouwde.
Door de brede avenues met palmbomen en de mix van noedels, verse kokosnoot en baguettes, is de stad een kruising tussen een Aziatische metropool en een Franse provinciestad. Op straat heerst een milde chaos, maar is de sfeer nog steeds even gemoedelijk. Al is de volumeknop wel een stukje verder opgedraaid: er zijn meer mensen en er is meer verkeer.
Bedelaars en gelukszoekers
Pas later merk ik grotere verschillen op met tien jaar geleden. Tussen de tuk-tuks en fietstaxi’s rijden nu ook dure Porsches en aan de skyline van de stad zijn grote wolkenkrabbers verschenen. Er zijn tientallen luxe boetiekjes waar de Cambodjaanse nouveau riche haar knisperende dollars kwijt kan, maar erbuiten lopen nog dezelfde bedelaars en gelukszoekers die van een paar dollar per dag moeten zien rond te komen. Arm en rijk zijn nog inniger met elkaar verstrengeld dan voorheen.
Het grote geld heeft zijn intrede gedaan, maar zoals bijna overal profiteert alleen een kleine, stadse elite daarvan. Die concentreert zich onder meer in de kringen rond president Hun Sen en zijn corrupte vrienden. Hun Sen is al jaren de grote man in Cambodja. Helemaal nu ‘de vader van de natie’ en oud-koning Sihanouk dood is, en zijn zoon als nieuwe koning een puur ceremoniële functie heeft.
Hij heeft zijn zaakjes goed voor elkaar. Al ruim twee decennia de “democratisch” gekozen leider van het land en de oppositie is verbannen, verdwenen of monddood gemaakt. Gestaag werkt hij aan een alsmaar groeiende reputatie als de nieuwe vader van de natie, met behulp van de zes staatszenders die vooral propaganda uitzenden over de goede daden van hem en zijn familie.
Gedwongen prostitutie
Een andere grote verandering is de enorme groei van de toeristenindustrie. Die is de afgelopen jaren gestegen van amper een miljoen toeristen in 2005 naar bijna 3 miljoen dit jaar, waarvan de meesten alleen Angkor Wat, Siem Reap en Phnom Penh bezoeken. De oude binnenstad is in een grote toeristenzone veranderd met overal zonnebrillenwinkels, internetcafés en pizzatenten. En tientallen bars met schreeuwerige neonlichten, waarvan sommigen bijna 24 uur per dag open zijn.
Het schrijnendst in Cambodja zijn de kinderprostitutie en het kindermisbruik. Met de toeristenindustrie is ook het sekstoerisme gegroeid en hierdoor is gedwongen prostitutie, mensenhandel en misbruik van kinderen een steeds groter probleem. Ronselaars zijn met name actief in plattelandsgebieden, waarvandaan meisjes, maar soms ook jongens vaak al op schrikbarend jonge leeftijd in de seksindustrie van Phnom Penh, Siem Reap of andere plaatsen terechtkomen.
Voor een verhaal dat ik hierover schrijf, interview ik Chin Chanveasna, de directeur van ECPAT, een lokale organisatie die campagnes voert tegen kindermisbruik in de toeristensector van Cambodja en toevallig deze week werd genomineerd voor een Nederlandse prijs . Vooralsnog is sekstoerisme iets waar alleen bij maatschappelijke organisaties serieuze aandacht voor is. Hoewel betrouwbare cijfers ontbreken, schat hij in dat er in totaal zo’n honderdduizend Cambodjanen in de seksindustrie actief zijn, waarvan zo’n twintigduizend kinderen onder de 18.
Kwetsbaarste groep
Vooral voor jonge kinderen is er vaak geen weg meer terug. Ze gaan verder de prostitutie in, en eindigen als ze geluk hebben in een go-go bar of massagesalon in de stad. Doordat kindermisbruik lang onzichtbaar blijft en de overheid er nauwelijks nog iets aan doet, heeft deze aller kwetsbaarste groep bij de campagnes van ECPAT dan ook de absolute prioriteit.
Van idealisme wil Chin Chanveasna echter niets weten. “We proberen het leven van zoveel mogelijk kinderen te redden en hun het recht om gewoon kind te zijn terug te geven. De wereld verbeteren is niet ons doel”. Na het gesprek pak ik een tuk-tuk terug naar mijn hotel in het oude centrum. We rijden langs verschillende massagesalons en bars. Voor even zijn de neonlichten uit en de deuren dicht.
Ed Caffin is psycholoog-trainer en verwoed reiziger. Daarnaast schrijft hij verhalen en artikelen in onder andere Indonesia Magazine, Moesson, Archipel, East! en Jakarta Expat.
Ed Caffin, Reizen, 30.10.2012 @ 13:12
12 Reacties
op 30 10 2012 at 13:25 schreef rena:
Toevallig keken wij gisteren een aflevering van Anthony Bourdain, de reizende chefkok. Ook hij kwam na 10 jaar weer terug in Phnom Phen. De eerste keer, in 2000, voelde hij en zijn crew zich er helemaal niet veilig. Maar ook nu droop de treurigheid van het land er nog af vond ik.
Een mevrouw van de oppositie dacht niet dat zij nog zou gaan meemaken dat het land er weer boven op zal komen. Vooral de corruptie is daar schuldig aan.
Het reisverslag van Ed hierboven schetst een even treurig beeld. Maar dan zonder het lekkere eten tussendoor.
op 30 10 2012 at 13:29 schreef Sammie Saul:
Klinkt als een hopeloze situatie waarvan nu al de eerste tekenen zichtbaar zijn. Nou weet ik niet precies wat de toerismecijfers zijn van bijvoorbeeld Thailand en de Filipijnen, maar (voor zover ik het kon zien) door een gebrekkig schijtoptreden van de overheid is de sekstoerisme daar natuurlijk enorm geworden. Met een corrupte regering zie ik dat zelf niet snel anders verlopen in Cambodja.
Het is natuurlijk doodzonde. Easy money op de korte termijn voor de industrie die erom heen is gebouwd, op de lange termijn is het killing voor de ontwikkeling van het land omdat ze ‘normaal’ toerisme ermee buiten de deur houden.
Wat ik me trouwens afvraag is of het voor ECPAT mogelijk is om op de een of andere manier samen te werken met de overheid, of staat de overheid er helemaal niet open voor?
op 30 10 2012 at 14:06 schreef Sammie Saul:
Haha, komische anekdote waarvan ik niet zeker weet of het waar is. Maar mijn favo barman in Hoi An Vietnam had vroeger een bar in Phnom Phen en hij besloot daar maar mee te stoppen toen de beveiliging van zijn tent op een gegeven moment met handgranaten in de weer was om de boel een beetje onder controle te houden. Fuck, al is het niet waar, dan nog is het een goed verhaal natuurlijk.
op 30 10 2012 at 18:15 schreef dewanand:
mooi verhaal he. Waarheid is dat ook in Nederland het sekstoerisme, drugstoerisme en homo toerisme ontzettend hoog zijn, in de miljoenen mensen die hier komen voor deze dingen. Levert omzet van miljarden euro’s op, wel legaal he. Dus ja, Hollanders zijn niet zulke lieve koekjes en hier is er rijkdom.
IN India is sekstoerisme en kinder prostitutie een miljarden business en in alle hotels zie je flyers in de kamers om even een lekkere tien dollar koeliehoer te bestellen voor de hele nacht. Kennissen van mij vertelden mij hierover en zij hadden deze kleine nauwe koeliehoertjes besteld en uitgewoond hele avond in hun hotelkamer.
Curruptie is probleem nummer 1 buiten Europa en ook machtsmisbruik, fraude met papieren, vergunningen, zwart geld, enz.
IN Suriname eisen schuldeisers seks met jonge meisjes uit de families die schulden bij ze hebben en hindoestanen doen dit ook hoorde ik.
Wieroe vindt de mensapen toch goed ziek en onbeschaafd want hindoe katten doen deze misdadige dingen niet. Genen van katten kunnen mensen beschaafder maken zegt Wieroe nu tegen mij. Zeg maar zelf of Wieroe gelijk heeft?
Dewanand en Wieroe
op 30 10 2012 at 18:47 schreef Ed Caffin:
ECPAT doet zeker pogingen tot samenwerking, maar loopt daarbij aan tegen veel bureaucratie en corruptie. Dat is een probleem. Ze bevinden zich wel in een netwerk van organisaties die ervoor zorgt dat dit onderwerp steeds vaker op de agenda komt. Daarnaast blijven ze campagne voeren zodat mensen weten wat er aan de hand is en zich bewust worden van de problemen en gevolgen ervan. Alles bij elkaar zorgt dat voor langzame, maar zekere veranderingen. ECPAT is daar optimistisch over. Ik sluit me daar hoopvol bij aan, maar er is een lange weg te gaan.
op 30 10 2012 at 22:35 schreef Bertje:
@ dewanand
Wieroe zijn Piemel is voorzien van weerhaakjes die bij het penatreren van de Poes am zich nog niks doen, het probleem zit hem bij het eruit halen van zijn katerfluit. De weerhaakjes zorgen ervoor dat de vagina ingang tot bloedens toe wordt open gehaald en dit is voor de des betreffende poes geen pretje en erg pijnlijk. En dat is de rede dat de Kater de Poes heel vast in haar nek bijt en na het plegen van de daad er als de wiedeweerga vandoor gaat. (een kater die er niet snel van tussen gaat maakt kennis met de furie van poes-lief)
Zo ik denk niet dat ik zit te wachten op wat katten gen.
op 30 10 2012 at 23:04 schreef MNb:
“De wereld verbeteren is niet ons doel”
Als je het mij vraagt is de wereld al een stukje verbeterd als Chin Chanveasna ook maar één kind uit de prostitutie weet te houden.
Twintigduizend minderjarigen. Laten we zeggen twee keer per dag, 350 keer per jaar. Dat zijn 14 miljoen “toeristen” per jaar. Zelfs als ik er een factor 10 naast zit, wat onwaarschijnlijk is, is dat nog een onvoorstelbaar aantal kinderneukers.
op 31 10 2012 at 06:38 schreef Sammie Saul:
@dewanand, heb je een punt, al weet ik niet of je cijfers kloppen. Het gaat natuurlijk een beetje om de verhoudingen ook. Ik neem ff de Filipijnen als voorbeeld. Als je daar komt merk je dat het grootste deel van de toeristische infrastructuur puur en alleen gebouwd is om het sekstoerisme heen. Het is een disproportioneel grote inkomstenbron waar complete steden van afhankelijk zijn. Daarmee praat ik misbruik van vrouwen in NL niet goed, maar er zijn hier relatief gezien veel minder mensen afhankelijk van een goedlopende misbruikindustrie. En goedlopend is uiteraard ook weer relatief gezien de peanuts die je neer hoeft te leggen voor een goed avondje misbruik. Je bent al een god in Frankrijk met een ondermodaal inkomen.
Ik schat zo in dat Cambodja nu in dezelfde situatie zit (of komt) als de Filipijnen als ik het zo lees. Je kunt alleen maar hopen dat een organisatie als ECPAT op een gegeven moment toch genoeg invloed en slagkracht krijgt waardoor er toch nog iets van regulering plaats zal gaan vinden. Ik hoop iig dat de veranderingen niet te laat zullen zijn zodat het land niet tegen wil en dank nog decennia zal moeten vechten tegen het imago van Walhalla voor pedofielen
op 31 10 2012 at 10:18 schreef Thijsvavo:
@Edcaffin Een schrijnende toestand it is. Goed om hier aandacht aan te blijven geven. Btw check even de link van ‘Nederlandse prijs’: deze leidt naar de home van FN.
op 31 10 2012 at 13:17 schreef dewanand:
namaste Bertje,
Men heeft nu wel ontdekt dat de penis vroeger nopjes en stekels had en nu zijn er condooms met nopjes.
sinds de castratie van Wieroe ruim 7 jaar geleden heeft hij geen stijve piemel meer gehad denk ik en daarom is hij nu seksueel gefrustreerd. De seksuele rechten van katten zijn slecht geregeld in nederland en er zijn ook geen blote behaarde hindoe poesjes die hoertjes zijn op de wallen. Wieroe heeft een obsessie voor blote hindoe poesjes en zit vaak op internet te kijken hiernaar. Ook Desi porno op dvd vind Wieroe zo leuk en dan rent hij gillend door het huis als blanke lullen deze koeliesletjes uitnaaien.
In het Dewanisme zal genetische manipulatie van mensen met genen van dieren gepromoot worden en dit nieuwe geloof is volop in ontwikkeling. Wieroe wordt de avatar in het dewanisme. Wil je meer weten hierover, google dan op Altecrea.
dewanand
op 31 10 2012 at 13:57 schreef vander F:
Ik ga met vriendinlief in maart richting ZO Azie,
we weten nog niet waarheen maar Cambodja stond nog niet op de lijst, misschien toch de moeite waard.
Kun je tegenwoordig weer over land van Thailand naar Cambodja of is dat nog steeds not done?
Ik heb tot zo’n 20 jaar geleden veel rondgereisd in die regio en liep regelmatig tegen schrijnend prostitutie werk aan zeker omdat toen AIDS verschrikkelijk veel, jonge, slachtoffers maakte. Zal mij benieuwen hoe het er nu aan toe gaat, of er ook wat ten goede is veranderd in een kwart eeuw.
op 31 10 2012 at 15:14 schreef Ed Caffin:
HIV/AIDS is nog altijd een probleem. Maar er is gelukkig ook een hoop positiefs te melden over Cambodja. De beste manier om dat te ervaren is er zelf heen te gaan, natuurlijk. Je kunt zeker van Thailand naar Cambodja. Dat zijn drukke grensovergangen tegenwoordig. Poipet en Krong Koh Kong zijn de meest gangbare overgangen, makkelijk te bereiken vanaf Bangkok. Er is nu zelfs een directe busverbinding Bangkok-Siem Reap.
RSS