Wat Fidan Ekiz zo’n bizar slechte interviewer maakt
Peter Breedveld
Interviewen is een vak dat niet veel Nederlanders verstaan. Bijna altijd zit het enorme ego van de interviewer een goed gesprek in de weg en blijkt het interview over de interviewer zelf te gaan, waarbij de geïnterviewde fungeert als een soort aangever, of een kapstok.
In de Angelsaksische wereld wordt wel vaak goed geïnterviewd, en de BBC is voor Nederland altijd hét voorbeeld geweest van televisie zoals het moet. Toen Geert Wilders in het BBC-programma Hard Talk door interviewer Stephen Sackur agressief werd ondervraagd en ontmaskerd, was dat een eye-opener voor Nederland. Wilders was door Nederlanders nooit zo kritisch geïnterviewd en nu zag iedereen dát dat moet en hóe het moet. Sindsdien waagt een aantal Nederlandse interviewers zich ook aan een dergelijke agressieve aanpak. Sven Kockelmann is er populair mee geworden.
Alleen, dat ego gaat niet weg en daarbij weten Nederlanders het verschil niet tussen geïnformeerdheid en vooringenomenheid. Bij Sven Kockelmann werd ik er op onaangename wijze mee geconfronteerd toen hij een tweet van mij gebruikte om Quinsy Gario mee om de oren te slaan. Sindsdien viel het me op dat hij eigenlijk nooit luistert maar vooral veel slecht onderbouwde verwijten afvuurt op de geïnterviewde die zich daar dan tegen moet zien te verdedigen.
Feitelijke onjuistheden
Stephen Sackur was enorm goed voorbereid toen hij Wilders interviewde, en tot in detail op de hoogte van wat Wilders wanneer en in welke context had gezegd. Kockelmanns en de meeste andere Nederlandse interviewers laten zich van tevoren briefen door een onderbetaalde bureauredacteur die een paar feitjes en citaatjes bij elkaar heeft gesprokkeld zonder enige duiding en daarmee wordt dan de geïnterviewde het vuur na aan de schenen gelegd waarbij het, valt me keer op keer op, totaal onbelangrijk is wat zijn antwoord is. Voordat iemand is uitgesproken, lult Kockelmann gewoon door hem heen met zijn volgende “vraag”. Sackur kan, omdat hij zo goed is voorbereid, luisteren naar wat een geïnterviewde zegt en daarop reageren en hem betrappen op feitelijke onjuistheden of inconsistenties.
Dat is heel erg moeilijk, want je doet het voor de camera en je moet goed luisteren en letten op tal van andere dingen, meteen reageren als iemand is uitgesproken, erop letten dat de geïnterviewde bij de les blijft en niet gaat afdwalen en te breedsprakerig wordt, maar zo moet het, en niet anders.
Pieter Omtzigt
Net stuitte ik op dit fragment uit het praatprogramma OP1, waarin Sven Kockelmann en Fidan Ekiz minister voor Rechtsbescherming Franc Weerwind aan de tand voelen over de 1115 door de staat ontvoerde kinderen van gedupeerden van de Toeslagenmisdaad. Als het niet om zo’n gekmakend onrechtvaardige zaak ging, zou ik het hilarisch vinden hoe Fidan Ekiz Weerwind “interviewt”. Ze leest een opinie-essay voor van een papier voor haar op tafel, sluit dat af met de vraag waarom de regering dit niet snel kan oplossen en als Weerwind precies vier woorden heeft gesproken, ratelt ze er doorheen met een nieuwe opinie over het “terechte gelijk” van Pieter Omtzigt dat ze afsluit met een emotioneel dreigement: “Als het mijn kind was geweest…!” Weerwind komt nu tot dertien woorden en opnieuw stoomwalst ze er overheen, afsluitend met: “Wat zegt u eigenlijk?”
Tja, Fidan, dat willen we allemaal graag weten, dus misschien moet je de man eens laten uitspreken.
Howly shit. Hoezeer ik het dit keer eens ben met @fidanekiz, dit is toch geen interviewen? Je stelt een vraag, en steeds als hij antwoord probeert te geven, stoomwals je erover heen met een lawine van verwijten. Daar zijn de opiniepagina's voor, Fidan! https://t.co/ceV1ROj1Pq
— Peter Breedveld (@FrontaalNaakt) April 1, 2022
Privacy van data
Ik heb het hele item teruggekeken op Uitzending Gemist en moet eerlijk zeggen dat Kockelmann het heel behoorlijk doet, door naar Weerwind te luisteren en kritische vragen te stellen over wat hij feitelijk zegt, Helaas dringt hij niet altijd aan op een bevredigend antwoord. Weerwind spreekt bijvoorbeeld over “privacy van data” en Kockelmann herhaalt dat op vragende toon, maar Weerwind negeert dat en Kockelmann laat hem ermee wegkomen. (Merk op dat we keihard tegen de overheid gevochten hebben voor privacybescherming, en dat de overheid zich die privacybescherming geheel eigen heeft gemaakt door het steeds als excuus te gebruiken om niks te doen. Niet tegen de staatsontvoeringen en niet tegen de Russische belastingontduikers)
Weerwind brengt het aantal van 1115 ontvoerde kinderen terug tot 420, daar slaat Kockelmann op aan, overigens op kalme en beleefde toon, en Weerwind legt uit dat die 1115 ontvoeringen in een periode van vijf jaar zijn gedaan, en dat de regering heeft besloten het alleen over de 420 ontvoeringen in 2020 te hebben. Kockelmann vraagt niet waarom en of de 695 andere ontvoerde kinderen als opgegeven worden beschouwd.
Warme maaltijd
Ik hoopte dat Weerwind een positieve kracht binnen het kabinet zou worden, maar vreesde al dat hij totaal zou worden gelijkgeschakeld, en die vrees is terecht gebleken. Hij draait een riedel af over de jeugdbescherming, die heus niet zomaar kinderen uit huis laat plaatsen. Maar Hassnae, die als tolk voor overheidsinstanties betrokken is geweest bij verschillende uithuisplaatsingen, wijst in haar jongste column op Linda.nl op de kille vooringenomenheid van de hulpinstanties, die lijden aan dezelfde kokervisie als de politie. Is er eenmaal vastgesteld dat een kind bij zijn ouders wegmoet, dan moet je van hele goede huize komen wil je deze types op andere gedachten brengen. En on-Nederlandse culturele gebruiken spelen een grote rol bij dergelijke beslissingen. “In Nederland eten we boterhammen voor de lunch, geen warme maaltijd”, werd een moeder door zo’n jeugdzorgwerker toegebeten. Ik had gehoopt dat Weerwind gevoelig zou zijn voor dergelijk racisme.
Een kleine 7 dus voor Kockelmann, hij heeft, door Weerwind uit te laten spreken en op te letten, dingen naar boven gekregen. Fidan Ekiz draait daarna alles in de soep. Als je nou per se je eigen mening overal overheen wil schreeuwen, hou Weerwind dan voor dat als je gezinnen beticht van fraude en laat verdrinken in de schulden, het nogal wiedes is dat er situaties ontstaan waarin het niet veilig is voor kinderen. Zo kan Poetin ook Oekraïense kinderen gaan ontvoeren. Er is bij hen thuis immers een onveilige situatie ontstaan.
Is het Vrije Woord u écht lief? Help me dan met een financiële bijdrage. Doneer aan de enige dwarsdenkende, onafhankelijke (maar echt) site van Nederland. Rekeningnummer NL59 RABO 0393 4449 61 (N.P. Breedveld, Rabobank Rijswijk), SWIFT BIC RABONL2U. Lees hier waarom dat niet met PayPal kan, maar steunen via Patreon kan weer wel en sinds kort ook met een Tikkie. Wordt dat symbool van de Hollandse krenterigheid tenminste voor iets nuttigs ingezet. Adverteren? Mail mij.
Peter Breedveld, 01.04.2022 @ 11:35
RSS