Waarom u op Artikel 1 moet stemmen

Peter Breedveld

Scène uit Gate of Flesh (Seijun Suzuki)

Het mooiste van Sylvana Simons, los van de inhoud, van haar standpunten, is dat ze er alleen maar hoeft te zijn om het hele wittemannendom helemaal over de zeik te krijgen. Haar naam, haar hoofd op televisie is genoeg om de witte mannen het bloed uit de oren te doen spuiten. Ze worden helemaal gek, gaan schreeuwen en schelden; de Caliban in ze krijgt de vrije loop. Eén blik op Sylvana en alle pretenties zijn weg. Nou, dan zijn ze maar racist, dan noem je ze maar seksist. Maar die kankerzwarte moet terug naar haar katoenplantage!

Die gracieuze kalmte, die beminnelijke glimlach. Ze laat zich nooit uit de tent lokken, maar dat maakt de Calibans niks uit. Ze schreeuwen dat ze zo boos is, dat ze een hysterisch wijf is, een nepnegerin. Ze zoeken wanhopig naar stokken om mee te slaan, Jan Roos, Jan Dijkgraaf en hoe heten die Jannen allemaal nog meer, Arthur van Amerongen, al die obese praatjesmakers op de radio. Zelfbenoemde fatsoensrakkers ook, zoals Tom Mikkers van de EO, en Max Pam en Sywert van Lienden. Enfin, leest u deze opsomming nog maar eens, als uw maag sterk genoeg is.

Het doet haar helemaal niks. Ze is net Bill Murray in de eerste Ghostbusters: steeds als iedereen bedekt is onder het gore slijm, komt zij helemaal schoon onder het puin vandaan.

Argumenten boven emotie

Zie haar tegenover Thierry Baudet in De Wereld Draait Door. Alle branie van de zelfingenomen kwast loopt zo het afvoerputje in als Simons haar eerste woorden heeft gesproken. Ze doet niet interessant, bewaart haar kalmte en brengt alleen een paar feiten in stelling. Na twee minuten is hij wanhopig en roept hij, wanhopig rollend met zijn ogen, de hulp van de presentator in. Die krijgt hij niet en dan vervalt hij meteen in reactionaire kroegpraat.

Stelt u zich eens voor: Sylvana Simons, debatterend in de Kamer. Eindelijk iemand die eens uit haar woorden komt en argumenten laat prevaleren boven emotie.

Maar altijd met een warm kloppend hart.

Journalisten proberen haar kapot te krijgen, maar ze krijgen er geen deukje in, nog geen krasje. “Sylvana je bent zo boos!”, ze blijft vriendelijk glimlachen. Of ze zeggen recht in haar gezicht dat ze niet moet zeuren over die tienduizenden rabiaat-racistische doodsbedreigingen, “dat krijg je nou eenmaal als je als zwarte vrouw de politiek ingaat.” Die onsmakelijke PVV’er die op Facebook een Sylvana Simons uitzwaaipagina aanmaakte, met vele duizenden ijzingwekkend racistische reacties, kreeg twee pagina’s diepte-interview in NRC en een hoofdrol in een programma van de EO. Michaël van der Galiën van de neonazistische site De Dagelijkse Standaard, die elke dag minstens drie scheldstukjes over Simons heeft, kreeg onlangs ook twee pagina’s in de Volkskrant. Volgens Joop.nl vindt Simons al dat gescheld en die bedreigingen wel lekker.

Milieuproblemen en klimaatopwarming

Het is er witte mannen ter rechter én ter linkerzijde, kortom, nogal wat om te doen om Sylvana Simons terug in haar kooi te krijgen. Ze beschouwen Simons als een gevaar. En ze hebben gelijk.

Simons ís een gevaar. Ze daagt de gevestigde orde uit. Ze dreigt de hegemonie van de witte man te breken. En hoezeer die hegemonie afhankelijk is van de onderdrukking van alles dat niet wit is en geen piemel heeft, heb ik zelf eigenlijk ook pas recentelijk ontdekt. Ze kunnen zichzelf al die mooie baantjes, die duizelingwekkend hoge salarissen en die astronomische bonussen blijven gunnen omdat ze zo’n hechte club vormen met elkaar, in dezelfde codes spreken, op dezelfde frequentie zitten. De vrouwen houden ze buiten, de allochtonen en LGBT’s in reservaten. Ze bewijzen lippendienst aan de emancipatiebewegingen maar werkelijk, het is als een gestoorde moeder die haar kind medicijnen geeft die het alleen maar zieker maken: Münchausen by proxy. Homo’s en vrouwen worden vooral gebruikt als stok om allochtonen mee te slaan.

Dat is waarom er op deze manier nooit iets structureels zal veranderen aan het bankwezen, waarom we afstevenen op een nieuwe economische crisis, waarom er geen duurzame oplossingen komen voor de milieuproblemen en de klimaatopwarming, we altijd afhankelijk blijven van de olie: witte mannen helpen elkaar rijk te blijven en te parasiteren op ons. Zelfs het nieuwe GroenLinks van Jesse Klaver is een ouwe-witte-jongens-krentenbroodclub geworden. Vergeet niet: als de leden van GroenLinks er niet waren geweest, hadden ze Liesbeth van Tongeren zonder veel omhaal geloosd.

Hegemonie van de witte man

Deze hele verkiezingscampagne staat in het teken van één ding: bestendiging van de hegemonie van de witte man. Witte mannen debatteren met elkaar over de bescherming van hún belangen, die bedreigd worden door bruine mensen: de islam, criminele Marokkanen, nationalistische Turken, die zwarten die onze mooie tradities willen afschaffen. Ondertussen wordt de politie steeds zwaarder bewapend om wat Nausicaa Marbe de ‘allochtonenrevolte‘ noemde, de kop in te drukken.

En daar komt Sylvana Simons met haar Gideonsbende van zwarte en witte vrouwen, LGBT’s, moslims, christenen, oud, jong. De stoïcijnse vechter Fatima Faid, de onbesuisde, hyperintelligente Simone van Saarloos, de wijze Gloria Wekker en, nou ja, Anja Meulenbelt. Al dat tuig dat zorgvuldig buiten de deur werd gehouden. Wordt gehouden, als het aan de Wildersen, de Buma’s, de Ruttes en de Jesse Klavers ligt.

Simons zet als enige in op diversiteit, en dat is precies wat nodig is tegen de verstarring, de vastgekoekte ideeën en de tradities die ons de ellende gebracht hebben waar we nu in zitten. Nieuwe visies, frisse perspectieven zijn nodig om het logge schip, dat ons land is, op een nieuwe koers te brengen, richting duurzame oplossingen en een economie die gezond is voor iedereen, een samenleving waar echt iedereen dezelfde kansen heeft en de politie niet fungeert als valse waakhond van de gevestigde macht.

Oude Hollandse traditie

Voor ik dit begon te schrijven, dacht ik: zal ik haar een Nederlandse Martin Luther King noemen? Gaat dat te ver? Maar ik moest opeens denken aan de adelborst die er tijdens de Tachtigjarige Oorlog bij Margaretha van Parma op aandrong zich niet in te laten met die ‘geuzen’ die zich verzetten tegen de Spanjaarden en de Katholieke kerk.

En dat is precies wat Simons en Artikel 1 zijn: Geuzen. Ze staan in een oude Hollandse traditie van versmaad verzet tegen de autoriteiten. Ze zijn buitenstaanders, bonkend op de poorten van de witte macht.

Ik weet het, er zijn er vele die het haar kwalijk nemen dat ze is vertrokken bij DENK. Maar dat is een verstandige beslissing geweest. Wees eerlijk: Sylvana Simons en DENK passen niet goed bij elkaar. Het schuurde. Ze voelde zich er niet thuis. Zoiets is een enorme hindernis als je tegenover een verpletterende overmacht van witte haat staat. Geloof me, DENK én Simons kunnen nu de strijd leveren die ze móeten leveren, zonder ballast, op de best mogelijke manier.

Frontaal Naakt wordt bedreigd! Echt, serieus bedreigd! Is het Vrije Woord u écht lief? Help me dan met een financiële bijdrage. Steun Frontaal Naakt. Doneer aan de enige dwarsdenkende, onafhankelijke site van Nederland. Stort wat u missen kunt op rekeningnummer NL59 RABO 0393 4449 61 (N.P. Breedveld, Rabobank Rijswijk), SWIFT BIC RABONL2U o.v.v. ‘Frontaal Naakt’. Lees hier waarom dat niet met PayPal kan. Nog liever heb ik dat u op Frontaal Naakt adverteert of mij inhuurt. Mail mij.

Tweet

Peter Breedveld, 14.03.2017 @ 08:21

[Home]
 

Δ