Waarom ik op Lilian Marijnissen stem
Jasper Mekkes
Niet alleen ben ik erin getuind, ik heb er tot mijn schaamte ook zelf aan meegedaan, door naar aanleiding van het beruchte verkiezingsspotje met de rode Ferrari de SP aan te spreken op het Marxistische verleden van haar voorgangers en haar standpunt inzake arbeidsmigratie.
Ondertussen miste ik, alweer twee jaar geleden, de inhoud van dit filmpje van Lilian Marijnissen en haar SP. Wat natuurlijk precies het doel was van de liberale oligarchie; geen discussie over goede ideeën om vooruit te komen, maar met behulp van de media kiezers afleiden met de vorm in plaats van de inhoud, om de liberale status quo te handhaven.
Maar hoe komen we nu wel vooruit, en dan bedoel ik niet vooruit naar steeds meer macht voor een steeds liberaler Europa, zoals ‘vooruitstrevende’ partijen als VOLT en D’66 willen, maar vooruit naar een linkser Nederland. En dus naar nationale, regionale en lokale soevereiniteit met burgers die soeverein zijn door zelfbestuur, referenda en een imperatief mandaat voor politici?
Hoe komen we tot het creëren van meer rijkdom, een rechtvaardige verdeling van die rijkdom, ecologisch verantwoord beleid, een goed doordacht immigratiebeleid (beleid dat niet onder het mom van open grenzen vooral grote bedrijven helpt goedkope arbeidskrachten in te huren om meer winst te maken ten koste van die arbeiders)? Hoe komen we naar een confederaal Europa zonder (neo)liberale ideologie en een federale republiek Nederland, met een gekozen president en een democratie van onderop?
Woorden en daden
Dat zullen we natuurlijk vooral zelf moeten organiseren, maar er is ook welgeteld één partij die al deze zaken, met uitzondering van het imperatief mandaat dan, in haar verkiezingsprogramma heeft opgenomen, en dat is de SP. En nog belangrijker dan dat: de SP koppelt aan die woorden ook nog daden die haar woorden zeggingskracht geven. Hier staan er een paar op hun website.
Wat een verademing trouwens, dat SP-programma, helemaal als je het vergelijkt met de inhoudsloze praatjes en afbraakpolitiek van Rutte en Hoekstra.
Ik lees ook dat de SP voortkomt uit het libertair socialisme; de positieve vorm van anarchisme – die een kans biedt om de centralistische liberale oligarchie te verslaan. Daarmee geeft de SP linkse burgers dus hoop op meer democratie van onderop; op libertair communalisme. Hoop in tijden waarin de VVD en haar liberale oligarchie oppermachtig lijken te zijn, terwijl ze in een echte democratie binnen de kortst mogelijke keren het onderspit zouden derven.
Lilian Marijnissen is ook de enige Nederlandse politicus die ik ooit heb horen praten over zelfbestuur en een democratie van onderop; en wel in het bewuste spotje met de rode ferrari, zo ontdekte ik ongeveer twee jaar na dat spotje.
En laat zelfbestuur en een democratie van onderop nu net de belangrijkste veranderingen zijn die nodig zijn om af te komen van de centralistische liberale ideologie, naast een imperatief mandaat (en niet alleen een correctief referendum zoals de SP wil) om af te komen van bestuurders met de pathologie van de autoritaire persoonlijkheid.
Libertair communalisme
Soevereine burgers in een soevereine staat vind je ook terug in het SP programma. Zo krijgen werknemers van bedrijven met meer dan honderd werknemers bijvoorbeeld het democratisch recht om mee te stemmen met alle belangrijke besluiten van hun bedrijf.
Door dergelijke ideeën ademt het programma van de SP de geest van de toekomst voor echt linkse politiek in de stijl van Proudhon; het libertair communalisme van de commune van Parijs in 1871 – of de horlogefabriek LIP in het Besançon van de jaren ’70.
En hoewel de keuze van ‘de dochter van’ als partijleider iets weg heeft van een moderne monarchie, kom ik terug op een eerder oordeel; de SP is een natuurlijke bondgenoot van iedereen die nog echt links is.
Want links ben je niet door je stem op een partij, maar door je daden. De discussie in dienst van de liberale oligarchie die PvdA-, D66- en Groenlinks-stemmers voerden over de rode Ferrari ging dan ook uitsluitend over de vorm; een vorm die ik overigens best mooi vond als tegenwicht voor de dienstfiets van roofridder Rutte.
Kritische houding
Een stem op GroenLinks, de PvdA, D’66 of VOLT is geen optie voor iemand die links is, omdat het allemaal rechtse, want liberale en centralistische partijen zijn geworden, die vooral meer van het liberale Europa van het verdrag van Maastricht willen – ten koste van de burger. Maar ook de identiteitspolitiek binnen Bij1 en het cliëntelisme van mensen als Kuzu bij DENK zijn lastig te verteren als je geen andere verschillen dan klassenverschillen ziet.
De ideeën van de SP op het gebied van zelfbestuur, een democratie van onderop, een rechtvaardige verdeling van de rijkdom, nationale, regionale en lokale soevereiniteit, en haar kritische houding tegenover een liberaal Europa zijn precies de zaken die missen bij zich links denkende, dromende of roepende maar rechts handelende mensen die hun geweten denken te sussen door te stemmen op partijen als de PvdA, D66, Groen Links of VOLT.
Met een politicus als Marijnissen, die deze ideeën oprecht lijkt te willen realiseren, is de SP de bondgenoot van iedereen die nog echt links is. Natuurlijk moet de SP, maar vooral de linkse burger, de goede ideeën nog wel even concretiseren door praktische doelen en resultaten, voor een echt libertair communalisme met imperatief mandaat, een federatieve republiek en een groener, vrijer, gelijkwaardiger, socialer en feministischer Nederland. Een land waarin kerk en staat gescheiden zijn, de monarchie is afgeschaft en de Republiek van de Lage Landen met een gekozen staatshoofd gerealiseerd is.
Maar er is dus toch een links alternatief op 17 maart. En dat geeft de linkse burger moed.
Jasper Mekkes is ingenieur en vooruitgangsfilosoof en heeft net een boek gepubliceerd: Wil tot Waarheid; een materialistische ontologie van de mens en zijn natuur.
Jasper Mekkes, 15.03.2021 @ 14:24
RSS