Waar blijft de lockdown van al die racistische broddeljournalistiek?
Peter Breedveld
Illustratie: Gil Elvgren
Twee gerespecteerde media moesten van de week een artikel intrekken. The New York Times had in een opzienbarende podcast een Canadees leeg laten lopen die beweerde als beul voor ISIS te hebben gewerkt. De man blijkt alles te hebben gelogen maar, zegt een bobo van de NYT: “we waren zo blij dat iemand bereid was in geuren en kleuren de misdaden in het ISIS-kalifaat te beschrijven, dat we niet hebben geluisterd toen het bewijs dat ie loog ons op een presenteerblaadje werd aangeboden.”
De New Yorker ging nat met een verhaal over een Japans bedrijf dat nep-familieleden verhuurt, wat in Japan heel normaal zou zijn en dat wereldwijd werd overgenomen omdat het de westerse vooroordelen over het bizarre gedrag van de scoiaal gemankeerde Japanners zo lekker bevestigt. Denk ook aan de hype rond het oogballikken in Japan, waarvan iedereen maar al te graag wilde geloven dat het waar was. Dat van die nepfamilie bleek een campagne te zijn van één bedrijf dat erin grossiert, waar de New Yorker zich dankbaar voor liet misbruiken. De schrijver van het stuk én de fact-checker lieten zich uit orientalistisch fetisjisme om de tuin leiden.
Dit is niet gewoon schadelijk voor het aanzien van de kwaliteitsjournalistiek, het is ronduit gevaarlijk om je als medium zo te laten verblinden door je vooroordelen. De haat tegen moslims ontstaat en wordt aangewakkerd doordat journalisten als geile honden op elke moslim of vermeende moslim springen die het vertoog van de bloeddorstige islamiet schragen. Verhalen als die in de New Yorker (en bij ons het televisieprogramma Tokidoki) bevestigen en versterken de hardnekkige karikaturen van Oost-Aziaten, waardoor we het afgelopen jaar supergeleerde wetenschappers de idiootste racistische redeneringen in stelling zagen brengen om het voorbeeld van landen als Zuid-Korea en Taiwan niet te hoeven volgen, die wél succesvol zijn in het bestrijden van corona. Gevolg: duizenden doden en een harde lockdown met straks vele verwoeste levens als gevolg. Uit puur racisme.
Racistisch broddelwerk
Nu maken The New York Times en de New Yorker nog gebruik van fact-checkers en trekken ze zonder aarzelen het boetekleed aan als blijkt dat ze geblunderd hebben. In Nederland, waar de aandeelhouders van de grote mediaconcerns geen geld wensen te besteden aan fact-checkers, worden journalisten geprezen voor dergelijk racistisch broddelwerk. Wierd Duk is een journalistieke superster geworden met zijn verhalen over extremistische moslims in het gemeentehuis, terroristische zwarte antiracisten en verkrachtende Syriërs. De ex van Wierd Duk, Fidan Ekiz, die op televisie dagelijks allerlei hatelijke nonsens uitboert over moslims, antiracisten en abortus, werd door de Nederlandse Harper’s Bazaar uitgeroepen tot Vrouw van het Jaar en geprezen voor haar ‘durf’ en, godbetert, ‘onderbouwing’.
Racistische leugenjournalistiek wordt in Nederland niet gerectificeerd, maar beloond en aangemoedigd. Daarom worden we, via de televisie en de krant, dagelijks overvoerd met haatpropaganda tegen allochtonen, moslims, vluchtelingen en buitenlanders. Het gevolg is een diepgeworteld, nauwelijks uit te roeien wantrouwen tegen alles wat niet wit en Hollandsch is in alle lagen van de samenleving, van volkse PVV-stemmers tot hooggeplaatste rijksambtenaren en virologen en hoogleraren. En het gevolg dáárvan is dat de Belastingdienst, met de goedkeuring van onder andere onze door links en rechts bewierrookte premier en de huidige lijsttrekker van de PvdA, de levens kon verwoesten van tienduizenden Nederlanders, uit puur racisme!
Onontkoombaarder dan het coronavirus
Omdat we, overal waar we kijken en luisteren en lezen, continu bang gemaakt worden voor alles wat niet wit en niet Hollandsch is. Constant fluisteren stemmetjes ons indringend in ons oor: “niet te vertrouwen”, “gevaarlijk”, “terroristen”, “verkrachters”, “passen zich niet aan”, “profiteren van onze centen”, “parasieten”, “belazeren de boel”, “antisemieten”, “homohaters”, “onderdrukken vrouwen”. Zonder pauze, gewoon con-stant. In de krant, op televisie, tijdens de Oudejaarsconference, in de films, de boeken, onze taal, onze uitdrukkingen, de reclame, gewoon overal. We eten het, we drinken het, we ademen het in en wassen ons ermee. Het is besmettelijker en onontkoombaarder dan het coronavirus.
En dodelijker.
Maar denk niet dat hier een lockdown tegen komt. Nope. We lauweren onze racisten, en verbieden het de onderzoekers naar de toeslagenaffaire, een voorbeeld van instititioneel racisme bij uitstek, dat institutionele racisme te onderzoeken. Want we moeten racisme bedrijven, maar we mogen het er niet over hebben. We moeten het blijven voeden. Dus als de zoveelste rabiate racist de zoveelste rabiaat-racistische partij opricht, mag die campagne komen voeren in de praatprogramma’s. Er worden dan geen kritische vragen gesteld.
En meteen slaan de media weer aan het promoten van die raciatische shit. Deze man zei tegen Arnon Grunberg dat ie zijn antisemitisme aan zichzelf te danken had, lutsers. https://t.co/aDkriLohnG https://t.co/Ez2xPg6rUy
— Peter Breedveld (@FrontaalNaakt) December 19, 2020
Is het Vrije Woord u écht lief? Help me dan met een financiële bijdrage. Deze website wordt elke dag bedreigd door de virtuele knokploegen van Domrechts, malafide Nederlandse journalisten en zelfs door de vicepremier. Vorig jaar moest ik voor de rechter verschijnen wegens belediging van een racistische troll! Steun Frontaal Naakt. Doneer aan de enige dwarsdenkende, onafhankelijke site van Nederland. Stort wat u missen kunt op rekeningnummer NL59 RABO 0393 4449 61 (N.P. Breedveld, Rabobank Rijswijk), SWIFT BIC RABONL2U o.v.v. ‘Frontaal Naakt’. Lees hier waarom dat niet met PayPal kan, maar steunen via Patreon kan weer wel. Nog liever heb ik dat u op Frontaal Naakt adverteert of mij inhuurt. Mail mij.
Peter Breedveld, 19.12.2020 @ 14:08
RSS