Vrolijke Saih Bin Sakam Dag!
Cartoon van de grote Albert Hahn. Wat moet die man een shit over zich heen hebben gekregen van zijn landgenoten. Met deze tekening vieren we Saih Bin Sakam Dag, ofwel de Dag van de Nationale Schaamte. Want 7 mei is de sterfdag van Saih Bin Sakam, overlevende van de slachtpartij door de Nederlanders in het dorp Rawagede, die vlak voor zijn dood zo harteloos door koningin Beatrix werd gepowned. En daar dienen we ons collectief voor te schamen, want in Nederlands-Indië waren wíj de nazi’s.
cartoons, 07.05.2014 @ 07:35
8 Reacties
op 07 05 2014 at 14:04 schreef Herman:
http://www.gutenberg.org/ebooks/35220
Door duisternis tot licht by Raden Adjeng Kartini,
Nazi’s hebben doodsfabrieken gebouwd om een volk te vernietigen. We moeten ons schamen, maar wel ik beperkte mate, en zeker niet collectief.
op 07 05 2014 at 14:30 schreef edo:
Weet je wat het is, het zou goed zijn als we ons er van bewust zijn van ons eigen nare verleden. Gouden Eeuw is bijvoorbeeld tamelijk misplaatst, gezien de slavernij, en ons kolonialisme was inderdaad verschrikkelijk. Over onze buitenlandse beleid moeten we over het algemeen niet trots zijn. Maar schaamte is wel iets wat ik over mijn eigen daden voel, en niet voor een natie waar ik ben geboren. Schaamte is beter dan onwetendheid, en veel beter dan trots, maar beter is naar mijn mening gewoon kennis. Want ik kan me niet schamen voor iets waar ik geen deel aan heb genomen. Ik moet me misschien wel schamen over het feit dat ik nog steeds vlees eet, en dat ik totaal niet nadenk over welke producten ik koop, en de omstandigheden waar in ze gemaakt zijn. Ik bedenk me zelf weleens hoe wonderlijk het is dat er überhaupt producten op de markt zijn die zich onderscheiden door een ‘fair trade’ label. Dat betekent dus dat, dat iets wat een uitzondering op de regel is. En toch hou ik me er in de praktijk volstrekt niet mee bezig. Fluim die ik ben.
op 07 05 2014 at 15:19 schreef Haes:
Ik moest bij het lezen van de aanleiding tot Saih Bin Sakam Dag opeens denken aan een ander voorval.
In 1973 verscheen het boek “Vijftien jaar Boven-Digoel” van I.F.M. Salim.
Salim was een zeer beminnelijk en bescheiden man die van ongeveer 1927 tot 1942 (het jaar dat hij door de Japanners bevrijd werd) gevangen had gezeten voor landverraad, enkel omdat hij ijverde voor een onafhankelijk Indonesië. Ik weet dat omdat hij in die tijd regelmatig bij ons thuis kwam, mijn vader was de uitgever van het boek.
Toen het boek eenmaal verschenen was, wilde hij het dolgraag aan Koningin Juliana aanbieden, omdat hij in naam van haar moeder gevangen had gezeten. Rancune speelde hierbij geen rol, hij wilde alleen erkenning. Hij is toen inderdaad samen met mijn vader op audiëntie geweest en Juliana was zeer geïnteresseerd in zijn verhaal. Ik denk niet dat ze haar excuses heeft aangeboden, maar dat was voor Salim niet eens nodig.
Conclusie: Beatrix had een goed voorbeeld in haar moeder, dat ze veertig jaar later niet heeft nagevolgd, terwijl de afstand tot de daad en het moment van toenadering zelfs veel groter was.
http://books.google.nl/books/about/Vijftien_jaar_Boven_Digoel_concentratiek.ht
op 07 05 2014 at 15:22 schreef Sasha Berkman:
Ik schaam me wel degelijk voor mijn mede-nederlanders die de PVV aanhangen, die onze fascistische praktijken in Indonesie ontkennen, die zeggen dat nabestaanden van slaven niet moeten zeuren, dat zwarte piet niet racistisch is etc etc. Nederland is niet een land om trots op te zijn.
op 07 05 2014 at 16:06 schreef Olav:
Sasha, er is geen enkel land om “trots” op te zijn. De mensheid is nu eenmaal een rampzalig fenomeen. Edo heeft gelijk: het beste dat we kunnen doen is ons er bewust van zijn en zelf niet meedoen met al die afschuwelijke praktijken. En misschien, voor zover mogelijk, proberen er iets aan te doen.
op 07 05 2014 at 16:51 schreef Herman:
Misschien moet je weer eens de Max Havelaar ter hand nemen Sasha.
op 07 05 2014 at 18:04 schreef Ralph van der Geest:
Sasha, je hoeft je niet te schamen. Ik schaam me in elk geval niet omdat ik me bewust ben en me interesseer voor het schandalige verleden van Nederland. Verder probeer ik iets te doen opdat er ooit een wat rechtvaardiger wereld zal zijn. Bij de PVV- en andere fascistische tokkies die domheid als hoogste deugd koesteren en in een permanente state of denial leven, hoor ik niet. Volgens mij jij ook niet en dus heb je niks om je voor te schamen.
op 07 05 2014 at 22:03 schreef Sasha Berkman:
Ik voel me verantwoordelijk voor de politieke situatie in mijn land in gesprekken met mensen uit andere landen. Hoe kan het dat het hier zo fascistoïde is geworden?