Vijf tips voor een seksisme-vrij debat
Hassnae Bouazza
Scène uit Vivre Nu
Voor veel mensen lijkt het onmogelijk een inhoudelijke discussie te voeren zonder te vervallen in agressief seksisme. Wie daarop wijst, krijgt steevast een verongelijkte reactie in de trant van “O, dus omdat zij een vrouw is, mag je geen kritiek hebben”. Dat is onzin. Vrouwen hoeven allerminst ontzien te worden. Je kunt hen ongeremd aanvallen op hun standpunten. Hier volgen vijf tips voor een seksisme-vrij debat.
– Uiterlijk, stem en kleding van vrouwen zijn niet relevant. Als je mannen niet afrekent op de kleur van hun stropdas of pak, moet je dat bij vrouwen ook niet doen.
– Betrek de levenspartners van de vrouwen er niet bij. Spreek hen aan op wat zij zelf doen en zeggen en niet op wat hun man, vrouw, vriend of vriendin zegt en doet. Vraag jezelf af waarom je wél weet wie de echtgenoot is van Sigrid Kaag en niet met wie Wouter Koolmees of Stef Blok de zondagochtend doorbrengt. En vraag je dan meteen af waarom het relevant is steeds de echtgenoot van Kaag overal bij te halen en de partners van andere Kamerleden niet.
– “Ik ben zelf een vrouw en vind het geen seksisme” is geen deugdelijk argument. Vrouwen staan altijd vooraan om andere vrouwen naar beneden te trappen, tegen te werken bij promoties, hun clitoris af te knippen of om een levensreddende abortus te voorkomen. Bovendien wordt dit argument in het geval van gesluierde moslima’s nooit geaccepteerd wanneer die hun keuzes verdedigen. Dat is ook seksisme: vrouwen niet serieus nemen, omdat wat ze voorstaan je niet zint. Als een vrouw haar mening geeft, kun je ervan uitgaan dat dat haar mening is en daar heb je het mee te doen.
– Verwijten als “ze is hautain”, “elitair”, “arrogant” zijn niet inhoudelijk en evenmin reden voor de uitzinnige haat die leeft onder mensen. Waarom mag een vrouw niet hautain zijn of elitair? Waarom komt Wopke Hoekstra weg met elitaire, hautaine voorstellen om de zwakkeren in de samenleving te korten, waarom wordt Baudet bewonderd om zijn gezwatel in Potjeslatijn, maar worden vrouwen aangevallen wanneer ze zich niet schamen voor hun afkomst en opleiding?
– “Je kunt alles wel seksisme noemen”. Die kun je net zo goed vervangen door “je kunt alles wel racisme noemen”. De twee zijn nooit ver van elkaar en inwisselbaar, afhankelijk van de hetze/ophef van de dag. Nee, niet alles is seksisme, maar als je vrouwen anders bejegent, voor hen een andere standaard hanteert, hun vrouwelijkheid en lichamelijk tegen hen gebruikt en continu vervalt in sekse-specifieke scheldwoorden (heks, feeks, kutwijf, hoer etc.) waar mannen van gevrijwaard blijven, is de innerlijke, primitieve seksist sterker dan het kartonnen masker van fatsoen dat je draagt.
Wie inhoud niet van vorm kan onderscheiden, en kennelijk ook zijn of haar emoties niet de baas kan wanneer een vrouw onafhankelijk optreedt en vasthoudt aan haar koers, kan zich ook gewoon van commentaar onthouden. Je hoeft je onderbuik niet te legen op internet. Liever niet.
Mis vooral Hassnae’s vlammende stuk in NRC Handelsblad over de nepophef rond Sigrid Kaag niet!
Hassnae Bouazza is schrijver, journalist en televisiemaker. Bekijk hier de documentaire ‘De Klas van 94′, die ze samen met historicus Nadia Bouras maakte. Ze was ook eindredacteur van en regisseerde Femke Halsema’s serie Seks en de Zonde, schreef een boek over Arabieren, Arabieren Kijken. Eind dit jaar verschijnt haar nieuwe boek Een Koffer vol Citroenen. Ze heeft haar eigen hedonistische site, Aicha Qandisha.
Hassnae Bouazza, 03.07.2021 @ 13:18
RSS