Vertrouwen in de democratie
Jasper Mekkes
Illustratie: Kondoh Akino.
Linkse politiek onderscheidt zich van rechtse politiek door haar sociale thema’s. Mijn links is een links dat gelijke kansen voor iedereen stelt boven allerhande voordelen voor een kleine minderheid.
Ik vind het dan ook goed om belasting te moeten betalen voor een samenleving met burgers die zich kunnen ontwikkelen, ongeacht de sociale klasse waarin ze toevallig geboren zijn. Ik ben voor het betalen van voldoende belasting voor thema’s als onderwijs, sport, politie, zorg, de democratie en de publieke omroep.
Maar dan wil ik wel graag dat mijn belastinggeld goed besteed wordt. Dan wil ik dat tegenwicht wordt geboden aan de endemollisering van de media, de privatisering van de zorg, het uithollen van de politie, het subsidiëren van profsport en het afbreken van het onderwijs, waardoor brugklassers tegenwoordig nauwelijks meer kunnen lezen, schrijven en rekenen.
Wijkagent
Dan wil ik dat er geld is voor een wijkagent, dat de gemeentepolitie terugkomt, dat politiegeld niet gaat naar mislukte managers en hun ICT projecten, maar naar de agent op straat, die op dit moment hard werkt voor weinig.
Dan wil ik dat de politie alle aangiftes serieus neemt en dat het openbaar ministerie ook ministers voor de rechter daagt als die aantoonbaar verantwoordelijk waren voor het kapotmaken van de levens van gewone Nederlanders.
Dan wil ik dat in de zorg niet de markt, managers, bestuurders of medicijnfabrikanten de dienst uitmaken en het grootste deel van het budget opsoeperen, maar dat zorgverleners en zieken weer centraal komen te staan.
Dan wil ik dat geld wordt gestoken in preventie in plaats van in het verkopen van zoveel mogelijk medicijnen, of het hebben van zo weinig mogelijk ziekenhuizen en bedden – onder het mom van efficiëntie.
Hiphop-nieuws
Dan wil ik dat ik niet iedere dag die God geeft op Radio 1 telkens weer dezelfde Engelse liedjes, sportnieuwtjes, ditjes en datjes uit het bedrijfsleven, het laatste hiphop-nieuws, of het laatste nieuws over de oligarchie moet horen – waarna de resterende tijd op gaat aan filenieuws, weer en reclame.
Dan wil ik dat mijn belastinggeld wordt gebruikt voor goede, inhoudelijke debatten met mensen die kunnen nadenken over de thema’s die ertoe doen voor de gewone Nederlander. Debatten die ons informeren over zaken die iedereen, ongeacht zijn of haar sociale klasse, vooruit kan helpen.
Want het intellectueel nihilisme dat het gevolg is van de programmering door zendermanagers die betaald worden van mijn belastinggeld is niet alleen een probleem voor intellectuelen; die lezen en luisteren al lang buitenlandse media. Nee, intellectueel nihilisme is ook een probleem voor de gewone Nederlander, voor wie de leegte, de inhoudsloosheid, het Amerikanisme en het liberalisme de enige vormen van informatie zijn die hem bereiken, alsof er geen alternatief zou zijn voor de sociale afbraak die er inherent aan is.
Referendum
Bij de NOS wil ik horen wat nou eigenlijk het verschil is tussen een raadplegend- of correctief- en een raadgevend referendum en waarom een bindend correctief referendum het volgens de NOS aanstaande dinsdag niet zal halen; niet dàt een correctief referendum het niet haalt. Want dat laatste mag niemand meer verbazen in een representatieve ‘democratie’ waarin niet de kiezer maar een kleine partij-elite wordt gerepresenteerd.
Het ondemocratische gehalte en de minachting van de Haagse politieke elite voor het volk blijkt weer eens uit het feit dat de mogelijkheid voor een bindend referendum door een minderheid van kamerleden lijkt te gaan worden weggestemd.
Dat we niet in een democratie leven is zo langzamerhand wel duidelijk. Een kleine minderheid bepaalt dat als een wet eenmaal is aangenomen door die kleine minderheid, een meerderheid van kiesgerechtigden die wet niet meer kan wegstemmen.
Want de burger is uiteraard te dom om ja of nee te zeggen tegen een wet; die burger heeft een kleine politieke elite nodig om de ‘juiste’ besluiten voor haar te nemen; zie de toeslagenaffaire, de mondkapjesdeal met van Lienden of het ‘nee’ tegen het referendum over de Europese grondwet; een referendum overigens waarmee Nederland haar soevereiniteit overdroeg aan Brussel en wettelijk verplicht werd het liberalisme van het Verdrag van Maastricht te omarmen, ongeacht de uitslag van de nationale verkiezingen.
Maar we zagen het ook bij het referendum over het associatieverdrag met de Oekraïne, dat vooral ging over het exporteren van dat achterhaalde liberalisme en een goedkope massa-is-kassa mentaliteit naar de Oekraïne. Oekraïne, land waar rijke kinderloze westerse stellen voor de oorlog baarmoeders huurden voor een paar honderd euro voor hun ‘project kind’. En als het kind ongewenste afwijkingen bleek te hebben werd de abortus betaald zodat het project kind ook weer netjes kon worden stopgezet.
Mondkapjesdeal
En we leven ook niet in een rechtsstaat. Als wij in een rechtsstaat zouden leven zou de verantwoordelijk minister voor de mondkapjesdeal met schurk van Lienden zich namelijk allang hebben moeten verantwoorden in een rechtbank.
Zouden we in een democratische rechtsstaat leven, dan zou het imperatieve mandaat van Hugo de Jonge allang zijn ingetrokken door de kiezer.
Dan zou Rutte na het toeslagenschandaal per referendum zijn opgedragen om voorgoed uit de Nederlandse politiek te verdwijnen.
Het moge duidelijk zijn waarom onze democratie niet versterkt wordt met sociale rechtvaardigheid, een goede besteding van ons belastinggeld of met imperatieve mandaten en bindende referenda. Dat zou betekenen dat de meeste politici zoals we die nu kennen zouden moeten vertrekken – om nooit meer terug te keren. En hoe goed we ons belastinggeld daar ook mee zouden besteden; dàt zal de Haagse politieke elite niet zonder slag of stoot laten gebeuren.
Jasper Mekkes is ingenieur en vooruitgangsfilosoof en heeft net een boek gepubliceerd: Wil tot Waarheid; een materialistische ontologie van de mens en zijn natuur.
Jasper Mekkes, 16.04.2022 @ 11:13
RSS