Verelendung
Peter Breedveld
Illustratie: Takato Yamamoto
Jarenlang schrijf ik over racisme en islamofobie, wijs ik op de hypocrisie in politiek en media, de dubbele standaard als het om vrije meningsuiting gaat, met argumenten en bewijzen. Al die tijd word ik verketterd en op z’n best genegeerd.
En dan schrijf ik één keer een kritisch stuk over het zwarte antiracisme en word ik geprezen en aanbevolen door Rutger Bregman van De Correspondent en door Joris Luyendijk, honderden keren geretweet en zelfs geciteerd in NRC.
Politiekcorrecte dictatuur
Dat is veelzeggend. Ik kijk naar mijn ongeveer honderd nieuwe volgers op Twitter, bijna allemaal blanke mannen. Ik ben opeens de getapte jongen, de verloren zoon die weer is teruggekeerd. Ik zie een witte snotaap tweeten dat ik “eindelijk eens goed beargumenteer”, terwijl het de uitkomst is, die hem bevalt en dáárom de argumentatie.
O, als ik toch maar was doorgegaan op de weg die ik met het begin van Frontaal Naakt was ingeslagen. Kritisch over de verstikkende politiekcorrecte dictatuur van de hoeders van de multiculturele samenleving. Het bewijst tegelijkertijd het ongelijk van Arzu Aslan, die in NRC zegt dat een witte persoon kosteloos tegen racisme kan zijn, terwijl ik een hoge prijs betaal en, ergens ook, haar gelijk.
Sociale constructie
“Als we het over witte mannen hebben, bedoelen we de sociale constructie, niet de huidskleur”, worden vertegenwoordigers van Black Twitter niet moe me voor te houden. Bullshit. Als je Sunny Bergman verbiedt een film te maken over racisme omdat ze wit is, als je het “gevaarlijk” noemt dat Peter R. de Vries en Tanja Jess pleiten voor aanpassing van Zwarte Piet omdat ze wit zijn, dan gaat dat niet over een sociale constructie, maar over huidskleur.
“Het wittemannenbolwerk, dat moet je bréken”, dat zou over een sociale constructie gaan. Maar “witte mannen, die moet je bréken” is racisme. Plain and simple. “Ik heb liever een die-hard racist dan een witte antiracist” is…
…behoorlijk gestoord, als je het mij vraagt.
Vrije Kerstdag
Of misschien is Arzu Aslan te eerlijk. Ik kan me voorstellen dat een bepaald type antiracist liever een die-hard racist heeft dan een witte antiracist, zoals ik begrijp waarom islamofoben zo’n enorme hekel hebben aan liberale moslims als Hassnae. Als je lekker stemming aan het maken bent tegen moslims omdat die allemaal antisemieten zijn en het hun plicht is om ongelovigen de strot af te snijden, kun je natuurlijk geen moslim gebruiken die het tegendeel bewijst. Die haat je dan nog meer dan een baardman die met z’n kromzwaard in de aanslag roept dat alle joden dood moeten.
En als je stemming maakt tegen witte mensen – en in je enthousiasme helemaal vergeet dat je zelf ook wit bent – moet een witte natuurlijk niet in een talkshow gaan pleiten voor de aanpassing van Zwarte Piet. Dat is dan “gevaarlijk”. Eigenlijk is het gewoon het Marxistische principe van de Verelendung. Een grootgrondbezitter die zijn arbeiders loonsverhoging en een doorbetaalde vrije Kerstdag belooft, staat de revolutie in de weg.
Kwaad bezweren
“Het is geen racisme, want ‘racism = prejudice + power‘” zegt de Grote Denker Asha ten Broeke. Aan het Engels zie je meteen dat het nagekakeld is van ‘Black Twitter‘. Er is niet over nagedacht, zoals er zelden is nagedacht door types die met termen als ‘white fragility‘ en ‘white privilege‘ strooien.
En, weer door Aslan in NRC: ‘agency‘, als in: “Aangezien ze op de ladder van ongelijkheid onderaan staan, staan zwarte mensen bovenaan als het om recht van spreken gaat. Agency heet dat.” Terwijl in werkelijkheid het sociologische begrip agency staat voor ‘het vermogen van individuen tot zelfstandig handelen en het maken van vrije keuzes‘ (dank aan @ticobas)
Veel Black Tweeps gebruiken Amerikaans-Engels sociologiejargon om het kwaad te bezweren, zoals Harry Potter zijn toverspreuken: Expecto Patronum!; Wingardium Leviosa! Betekenisloos, maar ze geven een goed gevoel over jezelf, vooral als je een toverstokje hebt dat precies lijkt op dat in de film, en een bril zonder glazen en een cape en een puntmuts.
Prejudice + power
‘Racism = prejudice + power‘ is verzonnen door één of andere leperd om te kunnen zeggen dat ‘reverse racism‘ niet bestaat. Zwarten kúnnen niet racistisch zijn, want ze hebben geen macht, ze zijn altijd de underdog.
Maar racisme is discrimineren op huidskleur of, zoals Daniel Shunra (die me altijd verbetert) zegt: racisme is essentialistisch denken in huidskleuren. Er is geen macht voor nodig, iedereen kan het. Je verwerft er zelfs macht mee.
Als je mensen het recht ontzegt een docu te maken over een bepaald onderwerp, of te pleiten voor aanpassing van Zwarte Piet, of als je hun argumenten, hoe goed ook, diskwalificeert omdat ze wit zijn, ben je een racist.
Witte antiracist
Trouwens, wat macht precies is, wanneer je wel en niet macht hebt, dat verschilt per situatie. Zeker op Twitter kun je als machteloze heel wat macht verwerven, zoals vorige week de hashtag #zeghet liet zien.
Is ‘Black Twitter‘ machteloos? I think not. Mariam el Maslouhi, Arzu Aslan, Seada Nourhussen en Anousha N’Zume zijn zich ook heel goed bewust van hun macht als ze witte antiracisten in de verdediging drijven. Je kunt als witte antiracist dan maar beter je bek houden want anders illustreer je het punt dat de vier vrouwen maken. Je bent dan als witte antracist, zogezegd, behoorlijk machteloos.
Maar ik ben me er heus van bewust dat ik als witte man verder weinig last heb van dit anti-witte racisme. Mijn positie op de arbeidsmarkt komt er niet door in gevaar, ik loop weinig kans om zonder aanleiding te worden aangehouden door de politie of te worden geweigerd in een horecagelegenheid. Als ik met mijn Marokkaanse geliefde na een reis terugkom op Schiphol moet zij van de douane altijd haar koffer openmaken en ik nooit.
Klootzak van het jaar
Als je daar evenwel iets aan wilt doen, moet je tegen de die-hard racisten tekeer gaan, niet tegen antiracisten. Het is niet leuk om te constateren, maar als Peter R. de Vries zegt dat Zwarte Piet moet veranderen, wordt dat serieuzer genomen dan als Quinsy Gario het zegt. Die werd als dank voor zijn moeite gekozen tot Klootzak van het Jaar. Niet de schuld van De Vries, maar van de kijkbuiskindertjes.
Moeten we De Vries dan nederig bedanken? Natuurlijk niet. Maar om nou juist hém te bestempelen als gevaar en te zeggen dat je liever die-hard racisten hebt, dat vind ik dan weer het andere uiterste.
Is het Vrije Woord u écht lief? Steun dan het jubilerende (tien jaar!) Frontaal Naakt. Doneer aan de enige dwarsdenkende, onafhankelijke site van Nederland. Stort wat u missen kunt op rekeningnummer NL59 RABO 0393 4449 61 (N.P. Breedveld, Rabobank Rijswijk), SWIFT BIC RABONL2U o.v.v. ‘Frontaal Naakt’. Lees hier waarom dat niet met PayPal kan. Nog liever heb ik dat u op Frontaal Naakt adverteert of mij inhuurt. Mail mij.
Peter Breedveld, 09.11.2015 @ 08:19
14 Reacties
op 09 11 2015 at 09:29 schreef Mart:
Ik lees in dat artikel eigenlijk meer teleurstelling dat Sunny Bergman door het mediabolwerk naar voren wordt geschoven, in plaats van dat men op zoek ging naar een gekleurde regisseur.
Ik lees ook letterlijk dat Arzu Aslan moeite heeft met zichzelf ‘gekleurd’ noemen en bijna niet had meegedaan.
Ik lees ook geen protest van de dames tegen de blijkbaar blanke redacteur die het stuk heeft geschreven.
De soep wordt echt niet zo heet gegeten als ie wordt opgediend, dat is evident als je rustig naar de feiten kijkt, en je niet van de wijs laat brengen door wat hyperbool.
En ik heb mijn mening al gegeven onder je vorige stuk: ik denk dat het vuur vooral op types als Asha ten Broeke gericht is, die aantoonbaar zo vol van haar eigen gelijk is dat ze blind is voor haar eigen falen.
Zie ook dit stuk van Samuel R. Delany (zwarte SF auteur), uit 1998. Er is echt niks nieuws onder de zon.
op 09 11 2015 at 09:45 schreef Peter:
Je zit ook maar een beetje te kersenplukken, Mart. Er wordt in dat stuk duidelijk gezegd dat Bergman een zwarte háár idee had moeten laten uitvoeren. Bergman is trouwens niet ‘naar voren geschoven’, maar een van de weinige VPRO-achtigen die discriminatie prominent op de agenda zet, tegen de klippen op.
Dat Arslan zelf ook haar twijfels uitte of ze er wel bij hoorde als witmens, zegt niets aangezien ze vervolgens de grootste muil opzet van allemaal en de verontwaardigde reacties van witte antiracisten ook vooral over háár giftige sneren gingen.
Ik ken het mens trouwens al langer. Ze is een hol vat, dat altijd alle discussies over racisme, de islam en vluchtelingen overstemt met racistisch geblèr en gepapegaai over white fragility en dergelijke.
op 09 11 2015 at 10:40 schreef machiel:
Ik heb in je vorige stuk al gezegd over hoe ik over dat NRC artikel denk. Eén ding nog: de opmerking “liever een racist dan een witte anti-racist”, is volgens mij bedoeld op dezelfde manier als je zou kunnen zeggen: “liever een PVV-er/neo-nazi dan een “ik ben geen racist hoor, maar…” type of een VVD-er”. Het eerste type is makkelijker en overzichtelijker. Je weet waar je aan toe bent. Het is eerder bij wijze van spreken dan een serieuze voorkeur natuurlijk.
op 09 11 2015 at 10:57 schreef Peter:
Ja, iedereen is nu aan het exegeren, en aan het suggereren wat er is ‘bedoeld’, maar ik reageer gewoon op wat er stáát.
op 09 11 2015 at 11:18 schreef Faizah:
Je kunt nooit strijden voor gelijkheid als je een deel van je medestanders wegzet als tweede rangs. Hiermee toon je namelijk duidelijk aan dat je meer geïnteresseerd bent in wie het resultaat boekt in plaats van dat er daadwerkelijk resultaat geboekt wordt.
Dat Arslan zich zo ondergeschikt toont of ze überhaupt wel mee mag praten is nogal misplaatst. Ze strooit de hele dag met white privilege termen en als ze aangesproken wordt op het feit dat ze zelf net zo blank is dan volgt daar een verdedigende tirade op waarin ze aan wilt tonen dat ze wel degelijk getint is en niet blank.
Voor Asha ten Broeke idem. Ze tonen zich als een hond bang voor hun baasje. Want ze willen namelijk mee kunnen blijven schreeuwen.
Als ik een witte man/vrouw nodig heb om als zwart vrouw iets voor elkaar te krijgen dan is dat een maatschappelijke misstand die ik moet aankaarten. Dan moet ik niet de blanke verwijten dat deze mij hulp aanbiedt.
White privilege is een probleem in het gehele westen. Het lijkt me dan ook belangrijk om zoveel mogelijk medestanders te krijgen om dit probleem aan te kaarten en niet om dit op te delen in nieuwe ‘privilege’ wie wel niet wat mag zeggen. Wordt niet wat je bestrijd.
op 09 11 2015 at 13:43 schreef Haes:
Wat Faizah zegt!
op 09 11 2015 at 15:12 schreef Boe! Ik ben een moslim:
De zoveelste waardeloze aflevering van Goede Racisten Slechte Racisten. Echte mensen, dus in tegenstelling tot schrijvers en andere jojo’s, hebben echte problemen. Racisme is een probleem wanneer jouw gekleurde kind niet direct een doorverwijzing naar een specialist krijgt of een docent die een deel van zijn studenten “cultureel inferieur” vindt. Maar wij hebben het over de marginale ongemakken van acteurs, schrijvers, politici, Bekende Nederlanders en anderen die doen alsof ze echte mensen zijn.
op 09 11 2015 at 16:52 schreef MNb:
En wat Faizah schrijft is wat ik onder het vorige stukje zo vanzelfsprekend achtte.
op 09 11 2015 at 17:53 schreef Sam:
Een niet gering aantal mensen valt niet in de categorie man of vrouw, al moeten we aan alle mogelijke tussenvormen nog wennen.
Het mag duidelijk zijn dat huidskleur een continuüm van tinten omvat: ‘wit’ en ‘zwart’ zijn inderdaad constructies die ernstig tekort schieten wanneer je de werkelijkheid beschrijft.
En toch:
Je wordt afgeserveerd wegens ‘wit ras’
Je wordt afgeserveerd wegens ‘geslacht man’
Je wordt afgeserveerd wegens vermeend rechts extremisme.
Je wordt afgeserveerd wegens vermeend links extremisme.
Je wordt afgeserveerd wegens de mare ‘waar Peter Breedveld is is ruzie’
Op zekere leeftijd weer je: het gaat er niet alleen om wie gelijk heeft, maar ook om wie gelijk krijgt.
Ik zal Sasha Berkman niet meer als ‘neofascist’ afserveren wanneer hij anderen ook niet meer zo goedkoop afserveert.
op 09 11 2015 at 20:23 schreef Sasha Berkman:
Sam: Blij dat je toegeeft dat ik geen neofacist of neonazi ben.
op 09 11 2015 at 20:35 schreef Naomi:
@Sam
Daar ben ik het dus volkomen mee eens. Los van het intense racisme dat uit hun standpunten spreekt, waarin mensen allemaal grondrechten ontnomen worden alleen maar vanwege hun huidskleur, getuigt hun nogal binaire “sisterhood” standpunt ook nog eens van de ziekst denkbare vorm van cis privilege.
Cis privilege doet als verschijnsel bepaald niet onder voor “white privilege”, waarmee ze overtuigend hebben laten zien dat ze precies even erg zijn als wat ze claimen te bestrijden.
op 09 11 2015 at 23:34 schreef Sasha Berkman:
Mooi dat het allemaal goed op de agenda staat these days.
Dank Peter.
op 11 11 2015 at 01:29 schreef Max Molovich:
Die tweet van Asha ten Broeke waarin jouw stuk het gelijk van de drie dames zou bewijzen, bewijst op zijn beurt de pseudowetenschappelijke aard van al dat gelul. Ze hebben altijd gelijk. Als je ze bijvalt, bewijs je hun gelijk, als je ze tegenspreekt, bewijs je hun gelijk. Ze kunnen zich kortom eindeloos wentelen in hun eigen gelijk, wat anderen ook beweren. Dat moet heerlijk zijn.
op 15 11 2015 at 14:57 schreef Hans:
Goed stuk Peter, er zijn inderdaad privileges, maar welke kleur ze precies hebben kan niet eenduidig worden vastgesteld, dat is situatieafhankelijk.
Je geeft tevens de naar mijn mening enige juiste definitie van racisme: “racisme is essentialistisch denken in huidskleuren”. Zo is het!
RSS