Toom
Hassnae Bouazza
Illustratie: Thé Tjong-Khing
Drie vrouwen mogen de Nobelprijs voor de Vrede 2011 delen. De eerste, vrouwelijke president van Liberia, Ellen Johnson Sirleaf, haar landgenote en mede ‘vreedzaam strijder’ Leymah Gbowee en de Jemenitische journalist en activist Tawakkul Karman, die de ‘moeder van de Jemenitische revolutie’ wordt genoemd. Toen die laatste gisteren het nieuws hoorde, was ze aan het demonstreren. Ze droeg haar prijs op ‘aan alle activisten van de Arabische Lente’.
Karman is de dochter van Abdul Salam Karman, een voormalig minister van justitie in de regering van de inmiddels gehate president Ali Abdullah Saleh. Haar vader trad af uit protest tegen de corruptie van de regering. Als dochter van een voornaam man studeerde ze psychologie en ze was voorzitter van verschillende studentenorganisaties en vakbonden.
Al in 2007 begon ze met kleine protestbijeenkomsten voor overheidsgebouwen. Daarnaast streed ze voor persvrijheid en bemiddelde ze bij vrijlating van gearresteerde journalisten. Zoals zoveel Jemenitische vrouwen droeg Karman de niqaab, maar ze deed die vorig jaar af, zodat haar mede-activisten haar in het gezicht kunnen kijken.
Met haar 32 jaar is Karman de jongste laureaat. Eerder dit jaar in januari, toen de protesten in Jemen op gang kwamen, werd ze kort gevangen gezet door de autoriteiten, wat als olie op het vuur werkte voor de boze demonstranten: een regime dat vrouwen opsluit, kan niet deugen, aldus de woedende menigte. De mensen gingen de straat op met posters van Karman in hun handen. Ze werd al snel vrijgelaten; de demonstraties tegen het regime van Saleh namen hierna vlot in omvang toe.
In maart 2011 volgde Al Jazeera haar voor een reportage en daarin vertelt ze over haar motieven: “Toen de Republiek Jemen in 1990 werd gesticht, zou dat een democratie zijn, maar sindsdien zijn de armoede en het analfabetisme gestegen, onze gezondheid is achteruit gegaan en onze rechten zijn uitgehold. Bovendien worden er nog vaker oorlogen gevoerd. We hebben een regering die geen problemen wil oplossen en een dictator als leider.”
In dezelfde reportage prijst ze de Tunesiërs die hen hebben geïnspireerd: “Door het wegjagen van Zinedine lieten ze zien dat de Leider geen godsfiguur is.” Dat Karman daar sowieso niet echt in geloofde, blijkt wel uit een scherpe, felle bijdrage van haar aan Al Jazeera in 2010, waarbij ze hard uithaalde naar de regering die de Al Qaida– en terreurbestrijdingstroef speelde om de onderdrukking van het volk te rechtvaardigen.
Mooi is om te zien hoe Karman de acties bespreekt met de mannen met wie ze samenwerkt: in hun blik en houding zie je een mix van bewondering en lichte angst, het hoofd gedwee gebogen. Geen spoor van tegenspraak. Des te grappiger dat de overheid haar broer de opdracht gaf haar in toom te houden.
Tawakkul Karman is getrouwd en heeft drie kinderen. “Als Saleh opstapt, zal ik tijd hebben voor het huishouden”, aldus de jongste, Jemenitische Nobellaureaat.
Mastoura Al Ahmadi, de Saoedische die onlangs het nieuws haalde als winnares van een Arabische Idols voor dichters, is dood. Ze had volgens verschillende berichten een hartkwaal en is in het ziekenhuis in coma geraakt en vervolgens overleden. Ze is 35 jaar geworden. In haar gedichten haalde ze hard uit naar radicale moslims.
Hassnae Bouazza, 08.10.2011 @ 13:08
4 Reacties
op 08 10 2011 at 15:38 schreef horatius:
Zolang er nog steeds vrouwen (al of niet gedwongen) in een burka rondlopen kan men wat mij betreft jaarlijks de Nobelprijs voor de Vrede worden toegekend aan moslima’s die hier tegen in opstand komen.
In Nederland zijn het voornamelijk bekeerde autochtone vrouwen die zich hullen in dergelijke ‘exotische’ extremiteiten.
op 09 10 2011 at 06:20 schreef You On A Gin:
Alweer zo’n helder venster wat een neutraal maar informatief kijkje biedt op de verwikkelingen aan ‘de overkant’. Hassnae, ik ben niet de eerste die het zegt, maar ook hier worden deze bijdragen met grote interesse gevolgd.
Opvallend:
de regering die de Al Qaida- en terreurbestrijdingstroef speelde om de onderdrukking van het volk te rechtvaardigen
Visioenen van o.a. de Patriot Act en valse voorwendselen – vóór en dóór de Dubya administration. Alweer blijkt volksmennerij van alle tijden en plekjes te zijn.
Geen spoor van tegenspraak. Des te grappiger dat de overheid haar broer de opdracht gaf haar in toom te houden.
Dat spreekt boekdelen en is inderdaad erg grappig.
Ik wist overigens niet dat Mastoura Al Ahmadi dood was. :(
Dat terwijl de meeste mensen, behept met een éénzijdig beeld op ‘Arabieren’, waarschijnlijk nog niet eens van haar gehoord hadden. En volgens mij moest ze nog pieken. Sic transit gloria mundi.
Een vrolijkere noot; nu het toch best wel over girl power gaat – dit vond ik altijd een heel leuk initiatief:
The Girl Effect (YouTube)
op 09 10 2011 at 11:02 schreef Pyt van der Galiën:
@Gin
“All governments are liars and nothing they say should be believed”
IF Stone
In ’95 heeft Jemen overeenkomsten gesloten met IMF en Wereldbank, met de gebruikelijke resultaten: toenemende armoede, uitgeholde gezondheidszorg en een onderwijssysteem dat vakkundig om hals werd geholpen. Goed om te zien dat Karman oog heeft voor die zaken.
op 09 10 2011 at 16:45 schreef diadorim:
Wat ik curieus vind, is dat Jemen een van de armste, maar ook conservatieve moslimlanden is. Hoe kan het dat éen een zeer sympathieke en liberale vrouw de protesten aanvoert? Alfabetisering in Lybie en Syrie is in verhouding tot de rest van de arabische landen vrij hoog, 80 a 85%. Zou het zo kunnen zijn dat ontwikkeling goed is, dat armoede niet zo erg is, maar dat juist een combinatie van goede opleiding en armoede (en het daarmee verbonden gebrek aan toekomst perspectief) een explosieve situatie en het ressentiment bevorderen.
RSS