Home » Archief » The holy trinity of Prostitution, Love and Capitalism


[24.03.2021]

The holy trinity of Prostitution, Love and Capitalism

Peter Breedveld

“All work is prostitution”, writes Okazaki Kyoko in the afterword of her graphic novel Pink. “Then again, all work is also love.” But love, in Tokyo, is not generally something people comfortably talk about. “Therefore it is like a horrifying monster, and so is capitalism”, Okazaki states.

Prostitution, capitalism and love form a holy trinity in Pink, which was first published in 1989, not long before the economic bubble burst. Before that happened, Japan was seen worldwide as an economic miracle, admired and feared, and hated. It was the time Japanese people where the villains in many popular American movies, like Ridley Scott’s Black Rain and Philip Kaufman’s Rising Sun.

Pink plays inside that bubble, when happiness came in the form of things you could buy. Louis Vuitton handbags, Armani clothing, the company of a woman. Or a man. One of the protagonists in Pink, Yumi, is an office worker who works as a call girl on the side, to be able to buy expensive stuff and to feed her crocodile.

Free captive animal

She keeps a crocodile in her bathroom. The captive animal seems to symbolise freedom for her, to be found in the jungle it’s from. Yumi is not free, but she buys her freedom in the form of a symbol, and that symbol is a free animal from a free place, imprisoned in a tiny bathroom. Yumi holds herself captive too, in a prison of expensive stuff.

 

 

She is a prisoner in the office where she works, surrounded by the babbling of her colleagues, who humiliate her now and then, reminding her that she ends her working day awfully early (almost a mortal sin in Japan) and that she delivers sloppy work. But as a prostitute she is free. Free from guilt, from the judgments of her fellows, master of her own sexuality. Her clients treat her with respect, although she has to listen to the fatherly speeches of one of them, warning her that she can’t live like this forever, that she will have to find herself a husband to take care of her.

Love comes in the form of another lost soul, a university student, Haruo, who used to have a hundred ambitions, but can’t seem to get himself into gear, so he found himself a sugar aunt, who is Yumi’s stepmother. He captures Yumi’s attention in a hotel where she just leaves one of her clients, and where he parts with her stepmother. She follows him to his home and they start dating. After a few nights he wakes up alone in her bed and is cornered in her bathroom by her crocodile. Yumi’s younger half-sister turns up and threatens to let the crocodile eat him, unless he writes a brilliant story for her, which he does. Or anyway, she thinks it’s a brilliant story.

Famous novelist

So now he decides to become a writer and write a novel. But he doesn’t want to put too much effort in it, so he composes his novel by cutting up the work of other writers and rearranging the fragments into a whole new work. Next thing you know he wins an important literary prize and is a famous novelist.

But the mother he left for her adoptive daughter wants revenge for the fact Yumi stole him from her and for the fact Yumi has youth and her own beauty is fading. So like the stepmother in Snow White she tries to poison her with apples. An apple pie, to be precise. Which ends up only inducing her period but it kills her crocodile, which the stepmother turns into an expensive suitcase and sends her as a cruel present.

 

 

Only as I’m writing this, I fully realise how philosophical and poetic this graphic novel truly is. It’s not in the musings of Yumi and the other characters in Pink, which appear to me to be slightly incoherent streams of semi-consciousness, although stuff might have gotten lost to me since I read Pink in Japanese and my Japanese reading skills are… shaky.

I picked this up in a warehouse in Tokyo. Pink is a pretty famous graphic novel but I had never heard of it. I choose it because of the incredibly dynamic drawing style, a kind of graphic short-hand, quick and sketchy and energetic, but elegant, with sensuous lines. And it seemed to be about sex and it was by a woman. Later I found out I had already been introduced to Okazaki’s stories, for the movie Helter Skelter, an absurdistic indictment to the beauty industry by one of my favorite directors Ninagawa Mika (also a woman) is based on a graphic novel by Okazaki, as is the movie River’s Edge by Yukisada Isao.

 

 

The sex, or sexuality, is wonderfully free and candid in Pink. Okazaki doesn’t bother with strict divisions between prostitution and love-sex, although Haruo seems to be bothered for a while by bouts of vague jealousy, which are quickly dismissed by Yumi. When the media find out this newly famous novelist lives together with a prostitute, they pester him about it but he can’t be bothered with it, not with their questions and not with the shame society wants to impose on him, which is a novelty the journalists wholly appreciate.

Japanese manga famously can’t have genitalia or pubic hair depicted in them, but Pink has lots of it, which puzzles me a little, but I guess the short-hand style of drawing propably misled the censors so it stays hidden in plain sight.

Pink has been translated in English, as has Helter Skelter. You can order them, for example, here.

Please support this website:

 

Become a Patron!
 

 

boeken, Peter Breedveld, strips, 24.03.2021 @ 16:37

[Home]
 

1 Reactie

op 24 03 2021 at 16:37 schreef Peter:

Got a comment? Leesfrontaalnaakt@gmail.com.

 


Home

Archief

 

STEUN FRONTAAL NAAKT MET EEN TIKKIE!

 

 

OF VIA PATREON!

 

 

CONTACT
Stuur uw loftuitingen en steunbetuigingen naar Frontaal Naakt.

NIEUWSBRIEF
Ontvang gratis de Frontaal Naakt nieuwsbrief.

 

pbgif (88k image)
 

Let op: Toelating van reacties en publicatie van opiniestukken van anderen dan de hoofdredacteur zelf betekenen geenszins dat hij het met de inhoud ervan eens is.

 

pbgif (88k image)
 

MEEST GELEZEN IN NOVEMBER

O De lange arm van Tel Aviv

O Mjoenik

O Wierd Duk stuurt een vriendje om bij mijn baas te klagen

O Jij, racist, jíj bent het integratieprobleem

O Nederland gaat op moslimjacht

O Op de bres voor de domme lul

O De onwaardige discipelen van Theo van Gogh

O Maarten Wolterink

O Mag geen nazi zeggen

O Poepen doen we allemaal

 

MEEST GELEZEN EVER

O Caroline van der Plas, dwangmatige leugenmachine

O Caroline van der Plas is de Nederlandse Donald Trump

O YouPorn

O Iedereen haat Sander Schimmelpenninck omdat hij écht onafhankelijk is

O Wierd Duk de pro-Russische complotdenker

O Domme Lul

O Frans Timmermans kan het einde van de domrechtse ijstijd zijn

O Wierd Duk en Jan Dijkgraaf, hoeders van het fatsoen

O De koning van het uittrekken van de damesslip

O Haatoma

 

pbgif (88k image)
 

BLURBS
“How does it feel to be famous, Peter?” (David Bowie)

“Tegenover de enorme hoeveelheid onnozelaars in de Nederlandse journalistiek, die zelfs overduidelijke schertsfiguren als Sywert, Baudet en Duk pas ver in blessuretijd op waarde wisten te schatten, staat een klein groepje van ondergewaardeerde woestijnroepers. Met Peter op 1.” (Sander Schimmelpenninck)

“Frontaal Naakt dient een publiek belang” (mr. P.L.C.M. Ficq, politierechter)

“Peter schrijft hartstochtelijk, natuurlijk beargumenteerd, maar zijn stijl volgt het ritme van zijn hart.” (Hafid Bouazza).

“Ik vind dat je beter schrijft dan Hitler” (Ionica Smeets)

“Peter is soms een beetje intens en zo maar hij kan wél echt goed schrijven.” (Özcan Akyol)

“Jij levert toch wel het bewijs dat prachtige columns ook op weblogs (en niet alleen in de oude media) verschijnen.” (Femke Halsema)

“Literaire Spartacus” (André Holterman)

“Wie verlost me van die vieze vuile tiefuslul?” (Lodewijk Asscher cs)

“Pijnlijk treffend” (Sylvana Simons)

네덜란드 매체 프론탈 나크트(Frontaal Naakt)에 따르면, 네덜란드 라 (MT News)

“Echt intelligente mensen zoals Peter Breedveld.” (Candy Dulfer)

“De Kanye West van de Nederlandse journalistiek.” (Aicha Qandisha)

“Vieze gore domme shit” (Tofik Dibi)

“Ik denk dat de geschiedenis zal uitmaken dat Peter Breedveld de Multatuli van deze tijd is.” (Esther Gasseling)

“Nu weet ik het zeker. Jij bent de antichrist.” (Sylvia Witteman)

“Ik ben dol op Peter. Peter moet blijven.” (Sheila Sitalsing)

“Ik vind hem vaak te heftig” (Hans Laroes)

“Schrijver bij wie iedereen verbleekt, weergaloos, dodelijk eerlijk. Om in je broek te piesen, zo grappig. Perfecte billen.” (Hassnae Bouazza)

“Scherpe confrontatie, zelfs als die soms over grenzen van smaak heen gaat, is een essentieel onderdeel van een gezonde democratie.” (Lousewies van der Laan)

“Ik moet enorm lachen om alles wat Peter Breedveld roept.” (Naeeda Aurangzeb)

“We kunnen niet zonder jouw geluid in dit land” (Petra Stienen)

“De scherpste online columnist van Nederland” (Francisco van Jole)

“Elk woord van jou is gemeen, dat hoort bij de provocateur en de polemist, nietsontziendheid is een vak” (Nausicaa Marbe)

“Als Peter Breedveld zich kwaad maakt, dan wordt het internet weer een stukje mooier. Wat kan die gast schrijven.” (Hollandse Hufters)

“De kritische en vlijmscherpe blogger Peter Breedveld” (Joop.nl)

“Frontaal Naakt, waar het verzet tegen moslimhaat bijna altijd in libertijnse vorm wordt gegoten.” (Hans Beerekamp – NRC Handelsblad)

“De grootste lul van Nederland” (GeenStijl)

“Verder vermaak ik mij prima bij Peter Breedveld. Een groot schrijver.” (Bert Brussen)

“Landverrader” (Ehsan Jami)

“You are an icon!” (Dunya Henya)

“De mooie stukken van Peter Breedveld, die op Frontaal Naakt tegen de maatschappelijke stroom in zwemt.” (Sargasso)

‘De website Frontaal Naakt is een toonbeeld van smaak en intellect.’ (Elsevier weekblad)

“Frontaal Gestoord ben je!” (Frits ‘bonnetje’ Huffnagel)

“Jouw blogs maken hongerig Peter. Leeshonger, eethonger, sekshonger, geweldhonger, ik heb het allemaal gekregen na het lezen van Frontaal Naakt.” (Joyce Brekelmans)

‘Fucking goed geschreven en met de vinger op de zere plek van het multicultidebat.’ (jury Dutch Bloggies 2009)

Frontaal Naakt is een buitengewoon intelligent en kunstig geschreven, even confronterend als origineel weblog waar ook de reacties en discussies er vaak toe doen.’ (jury Dutch Bloggies 2008)

‘Intellectuele stukken die mooi zijn geschreven; confronterend, fel en scherp.’ (Revu)

‘Extreem-rechtse website’ (NRC Handelsblad)

‘De meeste Nederlanders zijn van buitengewoon beschaafde huize, uitzonderingen als Peter Breedveld daargelaten.’ (Anil Ramdas)

‘Peter Breedveld verrast!’ (Nederlandse Moslim Omroep)

‘Breedveld is voor de duvel nog niet bang’ (Jeroen Mirck)

‘Nog een geluk dat er iemand bestaat als Peter Breedveld.’ (Max J. Molovich)

‘Godskolere, ik heb me toch over je gedróómd! Schandalig gewoon.’ (Laurence Blik)

 

pbgif (88k image)
 

LINKS

 

 


 

(Advertentie)
 

 

 

RSS RSS