Subsidie

27 Reacties

op 23 06 2010 at 09:53 schreef babs:

Heb er ook wel eens aan gedacht.

-Een basisuitkering voor iedereen. Onder de 16 in de vorm van opvang- en onderwijscertificaten (waarmee je dus de diensten opvang en onderwijs kunt kopen).
-Geen huursubsidies
-Geen minimumloon, iedereen die geinteresseerd is in meer geld, kan gaan werken op het moment dat iemand genieg extra geld biedt. Sommigen zullen als voor een euro per uur aan de slag willen, om maar iets te doen te hebben en 160 euro per maand extra bovenop je basisuitkering is toch mooi meegenomen.
-Geen ontslagbescherming.
-Geen immigratieregelingen, de enige regeling is dat nieuwkomers geen recht hebben op de basisuitkering (wellicht politieke vluchtelingen uit onze eigen regio uitgezonderd). Iedereen die zelf genieg bij elkaar kan verdienen om zonder basisuitkering te overleven, mag komen.
-Geen verplichte WW- of arbeidsongeschiktheidsverzekering. Je kunt je privé verzekeren als je vaste inkomsten nodig hebt, typisch als je een hypotheek hebt dus, dit type verzekeringen gaat dus verplicht in combinatie met hypotheken gekocht worden.

Ik weet alleen niet of het betaalbaar is. Kost toch al snel 90 miljard per jaar. Staat tegenover dat er veel ambtenaren worden afgeschaft en bijna alle uitkeringen en een groot deel van het onderwijsbudget hier al onder valt. Kan wellicht uit.

op 23 06 2010 at 12:16 schreef Marthijn Uittenbogaard:

Geldt de uitkering ook als je een eigen vermogen hebt: bijvoorbeeld een eigen huis? Of moet je dat eerst ‘opeten’? Een multimiljonair (Bill Gates) heeft geen uitkering nodig.

Een basis-uitkering maakt mensen ook vrijer. Werkgevers kunnen eerder iemand ontslaan. Werknemers kunnen eerder controversieel zijn in plaats van een dertien-in-een-dozijn-burger.

En je voorkomt een hoop gedoe met regeltjes en privacy-schendingen van controleurs. En wat deze regelgeving allemaal wel niet kost.

Deze regeling werkt alleen niet als niemand meer werken wil; maar dat zal wel meevallen lijkt me; helemaal als je dan weinig te besteden hebt.

op 23 06 2010 at 12:34 schreef herman van der helm:

Marthijn: “Geldt de uitkering ook als je een eigen vermogen hebt: bijvoorbeeld een eigen huis? Of moet je dat eerst ‘opeten’? Een multimiljonair (Bill Gates) heeft geen uitkering nodig.”

Basissubsidie is basissubsidie. Bezit of jalouzie moet geen rol spelen m.i.

Babs: “Ik weet alleen niet of het betaalbaar is. Kost toch al snel 90 miljard per jaar. Staat tegenover dat er veel ambtenaren worden afgeschaft en bijna alle uitkeringen en een groot deel van het onderwijsbudget hier al onder valt. Kan wellicht uit.”

Wat denk je dat het nu kost?

op 23 06 2010 at 12:37 schreef Otto:

Maar waarin zou dan, in dit nieuwe systeem, de solidariteit tot uitdrukking van degenen die meer ontvangen dan zij presteren of bijdragen, mét degenen die mogen inleveren? Ik ben er niet tegen mits lanterfanters bij mij de ramen komen zemen of zo.

op 23 06 2010 at 13:25 schreef herman van der helm:

@Otto: heb je de eerste alinea gelezen?

op 23 06 2010 at 13:33 schreef keest:

In Duitsland is een uitvoerige campagne gaande over het invoeren van een basisinkomen voor iedereen, waarbij ook gedegen uitgerekend is hoe dat bekostigd zou moeten worden. Het voorstel moet nu ook officieel door het parlement bestudeerd worden. omdat iemand erin geslaagd is daarvoor de benodigde handtekeningen bij elkaar te scharrelen. http://www.globalinfo.nl/Nieuws/grote-duitse-campagne-rond-basisinkomen.html

op 23 06 2010 at 13:35 schreef G!:

Ik ben er niet tegen mits lanterfanters bij mij de ramen komen zemen of zo.
Je bedoelt de solidariteit van de mensen die niet voor zichzelf kunnen zorgen naar de mensen die het beter hebben getroffen? Waarom moeten de mensen die solidariteit verdienen jou ramen komen zemen? Dat soort solidariteit heet slavernij.

op 23 06 2010 at 13:58 schreef nieuw nederland:

@Herman van der helm
Dat zal ik je zeggen wat het nu kost 160 miljard. Nieuw Nederland is voorstander van een basisinkomen en tegelijkertijd belasting op arbeid af te schaffen. Dit kan omdat dan ook veel bueaucratie en vooral fraudecontroles niet meer nodig zijn. De besparing zoals wij die zien is 40 miljard op jaarbasis dus wij geven 120 miljard uit ipv 160.
Dan zijn we in 1 klap van die bezuinigingen af haha

op 23 06 2010 at 16:33 schreef Otto:

Alsof het van enig toeval afhankelijk zou zijn dat sommigen het beter hebben dan anderen, in plaats van hun eigen werklust en doorzettingsvermogen, G!. Solidariteit is bij jou dus per definitie eenrichtingsverkeer, terwijl dat volgens mij wederkerig zou moeten zijn. Jouw vorm van solidariteit is eigenlijk parasitisme. De vergelijking met slavernij gaat niet op, omdat slaven geen enkele wederprestatie voor hun arbeid krijgen. De onrendabelen krijgen bij Herman een basistoelage, dus het is logisch en ook ethisch dat zij daar wat voor terug doen, jegens degenen die dat voor hen opbrengen.

Herman, ik had je ook je eerste alinea goed gelezen maar je geeft geen concrete invulling aan wat je zegt over die zorg voor motivering, dus vandaar dat ik daar naar vroeg.

op 23 06 2010 at 19:26 schreef Mas Rob:

Naast werklust en doorzettingsvermogen komen bij succes ook geluk, talent en sociale vaardigheden en nog wat andere zaken om de hoek kijken.

Het is grappig dat dit door succesvollen wordt ontkend of op zijn minst gebagatelliseerd. In feite verschilt het niet zo veel van het geklaag van de onrendabele die zijn falen op het bordje legt van anderen of de omstandigheden: wat het beste uitkomt, wordt uitgedragen.

op 23 06 2010 at 23:39 schreef MNb:

Eens kijken … waar heb ik dit idee eerder gelezen? Natuurlijk, in het verkiezingsprogramma van de PPR eind jaren 70.
Voor financieel succes komt voornamelijk geluk om de hoek kijken. Het lukt de rijken namelijk nooit om nog een tweede keer zo’n lekkere sprong te maken; de rijkdom groeit altijd geleidelijk.
Bill Gates heeft zijn fortuin – in beide betekenissen van het woord – ook alleen maar aan zijn deal met IBM te danken, ruim 20 jaar geleden.

op 24 06 2010 at 03:08 schreef Peter Dijkema:

Goed idee – lijkt op een oud plan van Groen Links:
als iedereen, die geen vette baan heeft, een basisinkomen kan krijgen, dan ontstaat er een arbeidsmarkt voor enkele euros per uur extra, voor allerlei nu onbetaalde en onbetaalbare klussen.
Het lijkt mij de enige kans om een reele markt te creeeren voor herintredende huisvrouwen of ontslagen 50+-ers of mensen die tot na hun 65-ste moeten bijverdienen.
Voor het zover is, hoop ik dat ik niet de bijstand uitgeschopt word ;(

op 24 06 2010 at 09:19 schreef sarah:

Wat wij in Nederland als solidariteit benoemen heeft weinig met werkelijke solidariteit te maken. Solidariteit is immers het gevoel van saamhorigheid en de acties die eruit voortvloeien om een ander te ondersteunen. Solidariteit is vrijwillig. Gedwongen solidariteit bestaat daarom niet. Wel gedwongen zijn een ander te ondersteunen wat als solidariteit benoemd wordt. De werkelijke term hiervoor is slavernij. Hoewel er in Nederland veel mensen zijn die hulp nodig hebben, helpt de Nederlandse “solidariteit” daar niet werkelijk aan. Misschien beter gezegd: de Nederlandse vorm van “solidariteit” is in-effectief omdat zij eenheidsworst biedt, de oorzaak van de problemen niet aanpakt en vaak belandt bij lieden die er misbruik van maken.
Ik heb er geen enkel probleem mee vrienden te ondersteunen die hun problemen aanpakken en constructief hun leven verbeteren. Totdat zij mij echter duidelijk maken dat ze 100% problemen aan het oplossen zijn hoeven ze op mij niet te rekenen. Waarom zou ik immers tijd, aandacht, energie en geld investeren in iemand die een bodemloze put is!?

Er zijn in het leven genoeg mensen die op de zak van een ander wil leven, zodat ze niet zelf van hun reet hoeven te komen om in hun eigen levensonderhoud te voorzien. Zodra we deze parasieten weten te weren is er een veel groter draagvlak en budgettaire ruimte om diegene met werkelijke problemen te helpen.

Als jij het een goed idee vindt je niet te wassen waardoor elke potentiële werkgever je bij voorbaat al niet aanneemt, ben je in mijn ogen verwijtbaar werkeloos, al ben je ecologisch misschien hartstikke goed bezig volgens jouzelf. Dit belonen met gratis geld (een uitkering) lijkt mij absurd.
Als jij in een burka solliciteert en de potentiële werkgever ziet dat niet zitten dan ben je verwijtbaar werkeloos. Al zul jij vast vinden dat dat moet van jouw fantasiegod.
Zo lang er nog één vacature is die jij kunt vervullen waar jij je neus voor ophaalt ben je verwijtbaar werkeloos.

Uitkeringen stellen mensen in staat om niet niet-sociaal gedrag te vertonen. Ik gun iedereen de vrijheid om zo asociaal te zijn als ze maar kunnen bedenken (zonder daarbij andermans vrijheid of bezittingen geweld aan te doen), maar wel voor hun eigen rekening.

Ik gun het iedereen om zijn leven te vullen met al het moois, leuks, aangenaams en geweldigs op deze wereld; studie, kinderen, reizen, luieren of voor mijn part de hele dag Andre Hazes luisteren op de camping met een halve liter bier in het knuistje, maar wel voor eigen rekening.

Totdat we de laatste parasiet van onze rug geschraapt hebben (inclusief het hiervoor opgetuigde verspillende ambtenarenapparaat) ben ik voor wat uitkeringen betreft ongewenst een slaaf van de verzorgingsstaat.

Omk maar even in te haken op het ramen lappen:
Waarom zien wij solidariteit alleen in de vorm van geld? Iemand die met gratis geld thuis zit kan toch ook bijvoorbeeld 40% van zijn vrije tijd afdragen aan diegene die zijn gratis geld financieren? of is dat dan weer teveel moeite.

Een kleine moeite, een groot gebaar.

op 24 06 2010 at 09:26 schreef herman van der helm:

@peter Dijkema:
Het hokjes denken in inkomensland wil ik nu juist proberen te stoppen.
Iedereen werkt nu toch al feitelijk door tot ze het niet meer kunnen. Daar wil ik op anticiperen. Daar vallen ook “onbetaalde en onbetaalbare klussen” onder. Die worden nu ook al gedaan door vrijwilligers op basis van de een of andere financiering.

op 24 06 2010 at 09:45 schreef babs:

Voor financieel succes komt voornamelijk geluk om de hoek kijken. Het lukt de rijken namelijk nooit om nog een tweede keer zo’n lekkere sprong te maken; de rijkdom groeit altijd geleidelijk

Dat zal best voor een deel kloppen, maar voor een groot deel klopt het ook niet. Sommige mensen hebben namelijk unieke talenten, doorzettingsvermogen en zijn ontzettend ambitieus en anderen minder.

In Spanje heb je een aardig voorbeeld van een vent die door de socialisten onterecht is onteigend en in de gevangenis is gestopt (uitspraak Europees gerechtshof, schadevergoeding loopt nog). Bedrijf werd in stukjes gesplitst en aan socialistenvriendjes weggegeven.

Meneer is opnieuw begonnen en heeft opnieuw een forse onderneming uit de grond gestampt.

http://es.wikipedia.org/wiki/Jos%C3%A9_Mar%C3%ADa_Ruiz_Mateos

Enige basisrijkdom is een voordeel, geluk is altijd handig en als Gates in Parimaribo was geboren en opgegroeid hadden we nooit van die man gehoord. Maar dan nog is dat niet het enige verhaal, iedereen heeft een deel van zijn lot in eigen handen.

op 24 06 2010 at 09:48 schreef sarah:

MNb

Waar haal jij dit waanidee vandaan?
Er zijn genoeg mensen die succes hebben gehad, op hun bek zijn gegaan, zelfs letterlijk in de goot hebben geleefd, en weer succes hebben behaald, sommige zelfs meerdere malen. Dan zou er ook geen enkele artiest zijn die een come-back maakt. Neem Madonna die zichzelf steeds opnieuw uitvindt zodat ze al een comeback maakt nog voor de oude uit de gratie is. Alsof succes slechts iets eenmaligs is en eenmaal terugbeland in de “realiteit” het nooit meer weer behaald kan worden door ondernemerschap, inventiviteit, inspanning, werklust, kennis, vaardigheden en kansen zien.

Om Bill Gates maar even wat toe te lichten: Bill Gates nam de moeite om in de nachtelijke uurtjes met zijn vriend op zijn fietsje naar een nabijgelegen stad te rijden waar op dat tijdstip een computer gratis beschikbaar was. Hij offerde zijn tijd en nachtrust op om gebruik te maken van een werktuig wat voor iedereen gratis beschikbaar was, terwijl honderdduizenden anderen liever lagen te slapen of wat dan ook, in elk geval niet bezig waren zich te bekwamen in het programmeren.
Je zult hem vast walgelijk rijk vinden, maar daar heeft hij toch echt zelf voor gezorgd. Hoe hopeloos slecht je Windows misschien ook vindt, hij biedt ontiegelijk veel mensen een baan en door zijn producten nog veel meer mensen. Als hij zijn zelfgecreëerde welvaart weg zou schenken vindt iedereen hem een superkerel, tot ze hem vergeten zijn natuurlijk zodra zijn centen op zijn. Veel liever zie ik dat hij met dat geld nieuwe producten ontwikkeld. Hiervoor zijn mensen nodig wat banen schept. Werkelijke banen die werkelijke welvaart brengen, geen staatsbanen die alleen maar belastinggeld kosten en geen welvaart brengen maar slechts vernietigen.

Succes is niet eenmalig, het is slechts voorbehouden aan mensen die een tijdelijk mazzeltje hebben (loterijwinnaars bijvoorbeeld), en lieden die het op eigen kracht, of met hulp van anderen weten te behalen. Instelling, (financiële)intelligentie en constructief werken aan je leven etc. bepalen of je het ook werkelijk behoudt.

op 24 06 2010 at 11:12 schreef sarah:

Succes is ook relatief, voor iemand met Down is het al een enorm succes om zelfstandig te wonen met een echte baan, relatie en zelf de financiën goed te regelen. Grinnik…… dat is het voor het merendeel van de mensen al.

Succes is niet alleen de wereldfaam van een superster, topsporter, miljardair, CEO en ga zo maar door. Succes is het op eigen benen staan. In welke mate je succesvol bent daar kun je over discussiëren. Voor de één is het de kinderen goed opbrengen voor de ander is het een bedrijf uit de grond stampen en er een miljardenconcern van maken. Zit echter niet te zeiken als je aspiraties laag zijn en er geen financiële topbeloning tegenover staat, zeker niet als je inspanningen en resultaten verwaarloosbaar zijn en je tegelijkertijd nog heel veel destructieve dingen doet.

We kunnen allemaal wel eens een omhaal maken op het voetbalveld die van Basten waardig is. Het kunnen herhalen van die actie op het moment dat het telt is wat hem ook waardevol maakte.

Zeker groeit vermogen vaak langzaam, het continueren van succes heet dat. In plaats van al je geld opmaken geld sparen en investeren in waardevermeerderende zaken. Het is ook het ophouden met zaken die je succes in de weg staan en het aanleren van nieuwe patronen die succes (of de kans daarop) vergroten. Op een geschikt tijdstip opstaan, kennis verwerven. Je staat ervan te kijken hoeveel je wel niet kunt leren uit een boekje van 30 euro, laat staan als je voor 200 euro in jezelf investeert in de vorm van boeken, maar ook andermans boekenkast, internet en de bibliotheek staan vaak tot je beschikking. Vaardigheden op de pc ontwikkelen liggen binnen bijna ieders bereik. Dus als een werkgever vaardigheden in word, excel enzo vraagt ligt het echt aan jezelf als je die niet hebt ontwikkeld. Bijna elk programma is wel (illegaal) te downloaden. Niemand houdt je tegen websites te leren bouwen, aan te bieden een intranet bij bedrijven te bouwen, of wat dan ook. Sterker nog; er zijn zoveel mogelijkheden geld te verdienen buiten een reguliere baan dat je haast wel gek zou zijn een 9-5 baan te zoeken.

Als ik morgen mijn baan kwijt zou raken dan kan ik bijvoorbeeld een strijkservice opzetten, een broodtrommeltjes service, pakjesaanneemservice, hondenuitlaatdienst, buxusboompjes kweken in mijn tuin om te verkopen, tuinbeelden gieten uit beton, plaatjes roven van internet om op canvas te laten drukken en verkopen met winst. Appels kopen bij de boer, zelf appelmoes maken en wecken (hebben mensen belachelijk veel geld voor over). Er is geld te verdienen met heel veel dingen. Vaak geen wereldbedragen in het begin. Maar het geld ligt letterlijk op straat. Is dit niet het succes wat jij bedoelt? Zelfvoorzienend zijn, je eigen welvaart creëren? Jouw stukje toevoegen aan de wereld? Wat houdt jou en mij tegen om samen een oud combootje te kopen, wat emmers etc, een vloerboenmachine en een schoonmaakbedrijfje te starten? Voor 2000 zijn we al heel ver. Al mijn voorbeelden kosten niets tot relatief weinig. Een kennis van mij ligt permanent in bed (spierziekte) en bedruipt zichzelf met een tekstbureautje en een webwinkel, gek genoeg weet zij ondanks haar forse handicap genoeg mensen te vinden die haar een handje helpen bij inpakken, verzenden etc. Het is niet een kwestie van überzielig zijn, maar laten zien dat je bezig bent met je leven en mensen steken haast als vanzelf een handje toe om je te helpen.

Ja ondanks dat zijn er mensen die het niet redden. Voor die paar die het niet redden trek ik zonder morren mijn portemonnee. Maar pas zodra alle mogelijkheden verkend en beproefd zijn. Tot die tijd vind ik elke vorm van gratis geld verstrekken destructief en mensonterend.

op 24 06 2010 at 11:46 schreef G!:

Tot die tijd vind ik elke vorm van gratis geld verstrekken destructief en mensonterend.
Iedereen die z’n kansen hier wil benutten moet zich wèl onderwerpen aan een systeem waarbinnen juist aan kapitaalkrachtigen doorlopend gratis geld wordt verstrekt. Als reden wordt gegeven dat ze beloond moeten worden om hun kapitaal te investeren in mensen die zulk kapitaal (nog) niet hebben. Persoonlijk zou ik niet weten waarom er constant geld moet stromen naar mensen die er al genoeg van hebben en al helemaal niet omdat er geen enkele inspanning tegenover staat. Dat vind ik destructief en mensonterend. Maar goed, dat is zo’n ouderwets idee dat ik me er haast een beetje voor schaam.

op 24 06 2010 at 13:38 schreef sarah:

Van mij mag eenieder die dat wenst gratis geld geven aan iedereen die het maar wil ontvangen. Maar wel zelfverdiend geld uit eigen zak en vrijwillig. De mensen “die er al genoeg van hebben” mogen van mij zoveel erbij verdienen als ze kunnen, zelfs al is dan in onze ogen absurd veel.

Zo zou ik niet weten wat ik met een miljard aan zou moeten, laat staan met 50 miljard. Ik zou er een dagtaak aan hebben het op te maken, daar moet ik personeel voor inhuren.

Als iemand een jacht van 1200 meter wil kopen dan mag ik misschien op mijn voorhoofd kloppen, maar dat is iemands vrij keuze. Het betekent wel werk voor velen.

Als iemand veel geld heeft wat mensen vrijwillig gegeven hebben (in ruil voor een goed of dienst) dan betekent dat dat datgene wat die persoon te verkopen had de mensen meer waard was dan het behoud van hun geld. Er stond immers niemand met een pistool op hun hoofd. Veel “overheidsdiensten” moeten verplicht worden afgenomen, de overheid is monopolistisch, inefficiënt en bijzonder duur. Dat is geld wat niet vrijwillig wordt afgedragen. De overheid heeft zich eigenlijk helemaal niet te bemoeien met de herverdeling van welvaart. Niet in de laatste plaats omdat er bij deze herverdeling zoveel aan de strijkstok blijft hangen. Als iemand graag zijn welvaart deelt met anderen zal die persoon daar best zelf in slagen. Als iemand graag wil dat iemand zijn welvaart met hem deelt dan kan hij een beroep doen op deze persoon.

Stel dat we een vrijwillige pot maken waaruit elke werkeloze betaalt kan worden en niemand stopt er een euro in, dan is het duidelijk wat het ons waard is. Dat is 100% democratisch. Nu bepaalt een politici wat het hun jouw centen waard is.

op 24 06 2010 at 15:17 schreef G!:

De mensen “die er al genoeg van hebben” mogen van mij zoveel erbij verdienen als ze kunnen, zelfs al is dan in onze ogen absurd veel.

In de praktijk komt het er op neer dat we helemaal niet vrij zijn om te doen en laten wat we willen. De keuzes zijn redelijk beperkt, je moet bijvoorbeeld eigenlijk in een huis wonen en een adres hebben – je mag niet kiezen voor rondtrekken of onder de blote hemel slapen. Er is geen ruimte in Nederland die van niemand is, als je een huis nodig hebt, dan moet je het dus kopen of huren. Als je huurt ben je overgeleverd aan de grillen van een huisbaas of een woningstichting. Je hebt geen controle over de prijs die je betaalt en je mag vaakniet de woning doen wat je zou willen. Je kunt ook kopen. Dat geeft meer vrijheid en het is in veel gevallen op de lange termijn minder duur dan huren, maar je zit wel vast aan een lening. met rente. Voor een jaar of 30. Lekker gratis geld uitdelen de rest van je leven omdat je de vrije keuze hebt om te bepalen door wie en op welke manier je wilt worden uitgezogen. De mensen die niet vast zitten aan een lening hadden vaak door een erfenis al kapitaal, of ze hebben een geniale inval of mooie kans gehad, waar ze ontzettend veel mee verdiend hebben. Daar hebben ze dus meestal NIET hard voor hoeven werken, belonen voor inspanning gaat dus helemaal niet op. Of… ze laten zich neuken door een welwillende echtgenoot die de hypotheek ophoest.

Over potjes maken; wat is de taak van de overheid? We hebben een overheid omdat mensen individueel niet zo snel voor collectieve belangen kiezen. Tuurlijk sta je in je recht om daar helemaal geen zin in te hebben. Je kunt redeneren dat belasting roof is, prima, en dus moet worden afgeschaft en de diensten door private ondernemingen laten uitvoeren, zodat marktwerking en de dienst uitmaakt. Weg met de politici die over jouw centen beslissen. De afgelopen 30 jaar is geprobeerd om diensten te privatiseren en kijk eens wat een prachtbedrijven het heeft opgeleverd. Niet dus. Het werkt niet is in dit geval een understatement.

Ik vind het idee van een basisinkomen tegenover een maatschappij waarin op voorhand alle bezit en bronnen al verdeeld zijn zo gek nog niet. Het maakt burgers vrijer om op hun eigen manier aan een samenleving bij te dragen.

op 24 06 2010 at 17:00 schreef babs:

Nee, G, de 80% half-rendabelen en bange poeperts willen een overheid en hebben er één gemaakt om de overige 20% te dwingen voor hen te werken. Er bestaat niet zoiets als een collectief belang.

Er is de afgelopen jaar helemaal niets geprivatiseerd. Er is hooguit wat kunstmatige marktwerking geintroduceerd. En ja, er is iets nog veel erger dan de overheid en dat is een bedrijf met een van de overheid gekregen monopolie (Moody’s, NS, Rabobank, Zilveren Kruis om een stel willekeurige bedrijven te noemen die totaal door de overheid worden beschermd).

De enige sector waar tot op zekere hoogte wel echt geprivatiseerd is, is de telecom. Vergelijk wat je nu kunt op telecomgebied met wat je 20 jaar geleden kon op telecomgebied en vergelijk de prijs.

Ook ik vind het idee van een basisinkomen zo gek nog niet, maar alleen als dat een einde maakt aan alle andere vormen van geld weggeven. Het komt neer op het stellen van een maximum op de geinstitutionaliseerde roof.

Overigens vind ik geinstitutionaliseerde roof en herverdeling wel tot op zekere hoogte verdedigbaar, zoals ik volledig begrijp en accepteer dan een hongerige me van een brood berooft als ik het hem weiger te geven.

Fantastisch ook dat mensen met geniale ideeeen zonder verder hard te werken daar ontzettend rijk van kunnen worden. En dat mensen met speciale kwaliteiten daar rijk van kunnen worden. Dat iemand die er goed uit ziet en lekker kan neuken daar iemand zo gek mee kan krijgen dat die de gehele hypotheek ophoest, is bewonderingswaardig.

op 25 06 2010 at 01:51 schreef sarah:

In de praktijk komt het er op neer dat we helemaal niet vrij zijn om te doen en laten wat we willen. De keuzes zijn redelijk beperkt, je moet bijvoorbeeld eigenlijk in een huis wonen en een adres hebben.

Grinnik………….. Nee hoor. je onderstreept mijn mening helemaal niet. Het is juist deze onvrijheid waartegen ik ageer. Waarom zou je niet vrij zijn onder de blote sterrenhemel te slapen? Waarom is er een overheid die mij deze vrijheid en gigantisch veel andere vrijheden ontneemt?

In je huurwoning mag je best veel doen, zo lang je het als je weer vertrekt maar in de originele staat oplevert, en met akkoord van de eigenaar kun je het zo laten. Stel dat jij mijn auto leent, al dan niet tegen betaling, dan wil ik m ook graag terug zoals ik m meegegeven heb al vind jij die blingvelgen misschien heel mooi en vind jij dat een 12.000 watt boombox op de achterbak er standaard in hoort te zitten.

Beschouw jij rente betalen voor het lenen van geld een om een huis te kunnen kopen (hypotheekrente) als gratis geld weggeven? Waarom zou iemand jou anders 100.000 euro lenen, omdat je van die mooie ogen hebt? Misschien dat jij je hypotheekverstrekker een ander aanlokkelijk aanbod kunt doen.

Waarom hecht jij zoveel waarden aan hard werken? Is iemand die 100 uur in de week in de fabriek staat te stoempen zoveel nobeler dan iemand die een geniale inval heeft en die ten gelde weet te maken? De eerste kan misschien wel heel veel ikweetnietwatjes produceren, maar diegene die de software bedacht heeft zodat wij hier kunnen kletsen mag van mij rustig gaan rentenieren van de centen die die 200 uur programmeren opgeleverd hebben. Alsof je Einstein, Michelangelo, Plato enzovoort hun succes misgunt omdat ze deze niet in het zweet des aanschijns, tussen de mannen van staal met de hompen roggebrood en zware sjek met gevaar voor lijf en ledematen met de blote knuisten uit het allesverzengende vuur gesleept hebben.

De man die de veiligheidsgordel bedacht heeft of de airbag, hebben die geen bijzonder handige dingetjes weten te produceren? Niet alleen hebben hun uitvindingen vele mensen het leven gered, maar tegelijkertijd veel waarde toe weten te voegen aan een auto, om maar te zwijgen van het aantal banen wat ze hierdoor hebben geschapen. Al vind ik het verplichten van de overheid hiertoe schandelijk.

Het grote probleem het “inkomensnivellering” is dat het slechts naar beneden nivelleert. Je wordt beloond voor het improductief zijn en bestraft voor het productief zijn. Nogmaals ik misgun niemand iets, maar ik veracht het als het ongewenst over andermans rug verkregen wordt.

op 25 06 2010 at 03:52 schreef Peter Dijkema:

‘Hokjes-denken’ helpt ons niet verder, maar velen zitten gevangen in hun hokjes: of al langer in de bijstand – of 50+-er, die zich niet kan veroorloven het laatste baantje te verliezen, etc.
Het begeleiden van kansarmen naar een arbeidsmarkt, die er eigenlijk niet is, kost handenvol geld. Nutteloze cursusjes, banenmarkten – weg er mee!
Basis-inkomen en hetzelfde bedrag mag men erbij verdienen. Marginale toetsing. Driekwart DWI wordt werkeloos ;(
Maar dan kunnen de kansarmen wel doen, waar ze goed in zijn, ook al levert dat niet veel op.

op 25 06 2010 at 08:58 schreef herman van der helm:

Het lijkt hier te gaan over veel of weinig verdienen, en daar wel of niet voor te zijn. Dit lijkt me een beetje van het onderwerp af te dwalen.

Iedereen werkt tot hij het niet meer kan. Of dat nu vrijwilligerswerk is, een baan of een uitkering waar het uit gesubsidieerd wordt, iedereen heeft in Nederland min of meer al een basisbedrag ter beschikking. Mijn voorstel is om dit in een hok te stoppen en het basissubsidie te noemen. Vereenvoudigt enorm en bespaart daardoor een hoop.

op 25 06 2010 at 13:21 schreef G!:

Babs,
Nee, G, de 80% half-rendabelen en bange poeperts willen een overheid en hebben er één gemaakt om de overige 20% te dwingen voor hen te werken. Er bestaat niet zoiets als een collectief belang.
Ik denk dat gezondheid en veiligheid voor iedereen van belang zijn en dat dat in mindere mate ook voor onderwijs geld.

Je wordt beloond voor het improductief zijn en bestraft voor het productief zijn.
Je ervaart het inleveren van een deel van je beloning als onprettig – ik sta ook niet te juichen als ik m’n belastingaangifte doen – maar het is iets anders dan straf. Geld uitgeven is geen straf. Investeren in je eigen bedrijf is ook geen straf. De dokter betalen is ook geen straf. Beloning heeft verder veeleer met je reputatie of je kapitaal te maken en niet zozeer met productiviteit. Heb jij een uitkering? Ik denk het niet en wel om de volgende reden: je wordt nog steeds beloond om te werken. Misschien minder fors dan je zou wensen, maar je wordt (gewoon) beloond. Wie pikt er trouwens het meest? Die overheid – of een ondernemer? Wat betaal je voor een schilder – en hoeveel verdient zo’n knaap nou eigenlijk zelf per uur? Gaat dat geld naar de overheid – of naar een riante vrijstaande villa met een rieten dak?

Sarah,
Waarom is er een overheid die mij deze vrijheid en gigantisch veel andere vrijheden ontneemt?
Geen idee. Het zal wel de schuld zijn van al die bange poeperts zoals Babs ze noemt. Het is bovendien niet eens alleen de overheid mij dwingt om in een huis te wonen. Er is gewoon geen ruimte die van niemand is waar ik me vrij zou kunnen vestigen. De enige keuze die ik krijg voorgeschoteld is aan wie ik mijn geld wil uitgeven en dat roept dan al direct de plicht op om geld te gaan verdienen en me min of meer ondergeschikt te maken aan de ‘vrije’ (haha) markt. Zelfs als je voor meer vrijheid zou kiezen en een minimale overheid zou inrichten, een libertijnsere dan libertijnse overheid, is juist dat probleem van het claimen en uitsluiten wat als een huis overeind blijft staan – en daarmee dwing je mensen tot onvrijheid. Meer vrijheid betekent vaker het recht van de sterkste en dat betekent een toename in het aantal feodale toestanden en dat betekent voor de tachtig van Babs minder vrijheid. Maar goed overheidsmatige regelzucht en bureaucratische lamlendigheid stuit me net zo hard tegen de borst. Ik hou gewoon niet van complexiteit en regeltjes.

op 26 06 2010 at 05:14 schreef Marco Knol:

Een basisinkomen is al wel eens doorgerekend als ik mij niet vergis en de conclusie was, wederom als ik mij niet vergis, dat het onbetaalbaar is.
Als je tenminste een basisinkomen wil verschaffen waar iemand van rond kan komen. Is het basisinkomen lager heb je toch weer allerlei aanvullende regelingen nodig en schiet je er dus niks mee op. En als het basisinkomen voldoende is om van rond te komen is het de vraag of er nog voldoende mensen gaan werken om dat basisinkomen voor iedereen te gaan verdienen.

Kortom; een basisinkomen is niet uitvoerbaar.

op 26 06 2010 at 09:48 schreef herman van der helm:

@Marco Knol

Het basisinkomen wordt net als nu voor een groot deel van de werkenden betaald door het bedrijf waar ze actief zijn, dus zoveel verandert het niet qua betaalbaarheid.
Het werken moet zo leuk en prettig gevonden worden dat je niet wilt stoppen.
Daar is nu juist wel een grote inspanning van de overheid en de bedrijven nodig, omdat er in het huidige systeem zoveel mensen voor hun pensioen uitvallen. Bezig zijn vinden mensen zowieso leuk, dus daar stoppen ze niet mee. De enige plek waar het zwaar tegenvalt om bezig te zijn is blijkbaar de huidige werkomgeving. Daar moeten we dus direct mee beginnen en dan vallen andere tegenwerpingen van de basissubsidie die door jou en anderen zijn geopperd volledig weg.