Stroomstok

21 Reacties

op 22 07 2013 at 10:11 schreef Jurjen:

Je bent nog mild ;-) Niet eens een paragraaf over stuiterende en/of krijsende kinderen met ouders die zich ontheven voelen van alle plichten…. niet dat jij dan zelf wél wat van het gedrag van hun kroost mag zeggen want dan zijn de rapen gaar.

op 22 07 2013 at 10:18 schreef Rob:

Meridionali, oftewel Zuid-Italianen, mijn buren zeg maar. Sjouwen alles mee als handbagage (en Alitalia laat dat ook toe, dat is vooral de fout) en vullen het hele vliegtuig met hun zooi zodat er voor jouw reguliere handbagage geen plek meer is. Applaudiseren na de landing (echt waar). Italianen sowieso – zo laat mogelijk hun mobieltjes uit en zo vroeg mogelijk weer aan, om dan al bellend met één hand (traag) hun bagage uit het vak te trekken.

Afrikanen aan balies. Accepteren nooit een negatief antwoord. Blijven discussieren en halen er alles bij, van discriminatie tot hun arme grootmoeder in Lagos. Willen nooit bijbetalen voor bagage. Houden iedereen op. (Ik kan het vaak heel goed vinden met Afrikanen overigens. Ik denk dat ze niet beseffen hoe irritant ze zijn in onze ogen op zulke momenten)

op 22 07 2013 at 10:24 schreef Thomas E:

Hoe herkenbaar. En hoe grappig! Ik denk dat veel mensen meer adhd’erig worden door stiekeme vliegangst. Harnas aan en magneten in de stoelen, voor die gasten. Of stroomstoot :))

op 22 07 2013 at 10:40 schreef Abdel:

Hahaha!! Herkenbaar en grappig! Ik ga over twee weken vliegen en ik kijk er nu al tegenop. Bedankt Hassnae :-P

op 22 07 2013 at 10:41 schreef Nadia:

HAHAHA

op 22 07 2013 at 10:43 schreef MNb:

“Applaudiseren na de landing”
Doen Surinamers ook; sinds de vliegramp van 1989 kan ik het wel begrijpen, al blijf ik het dwaas vinden.

op 22 07 2013 at 10:56 schreef Niels van Lobberegt:

Ik mag God dus op mijn blote knietjes danken voor mijn panische vliegangst, lees ik nu..

op 22 07 2013 at 10:59 schreef Sammie Saul:

Je vergeet de onuitstaanbare ‘ik hoef mijn laptop niet af te sluiten ondanks dat daar al meerdere keren om gevraagd is’ passagier. En ook de ‘Ik wil als we geland zijn als allereerste het vliegtuig uit om daarna net als de rest bij de bagageband te kunnen wachten’ door duwende klootzak m/v mag natuurlijk niet ontbreken in dit rijtje.

Maar goed, ondanks dat, en ondanks mijn immer aanwezige irrationele angst om neer te storten in zee blijf ik een groot fan van Vliegen. Niets kan een bloody mary in het vliegtuig toppen!

op 22 07 2013 at 13:10 schreef sjaak:

Ik begrijp je geschreven irritatie s best, maar ik heb er nog 1: oordelende mensen die niet alle omstandigheden kennen, stroomstok zeg ik! (ken je hyperactiviteit? moeilijk stil zitten hoor! Darm problemen is behoorlijk irritant, het zal je maar overkomen, en direct in je tas wat pakken, je zal maar chaotisch zijn, vergeet je altijd wel wat. Mens zijn is soms een drama en begrip voor wat jij niet kent is het moeilijkste wat er is.

op 22 07 2013 at 13:25 schreef Thomas E:

Wel toevallig dat al die mensen-met-een-gebrek altijd oververtegenwoordigd zijn in één toestel, sjaak.

op 22 07 2013 at 13:42 schreef sjaak:

ja dat is waar thomas maar zo zou het net zo toevallig zijn als ze allemaal geen gebrek hebben maar alleen maar irritant en onbeschoft zijn. Wat ik wil zeggen is dit: Waarschijnlijk is het merendeel van deze mensen gewoon onbeschoft en zelf zuchtig, (zoals het merendeel van alle mensen) maar die éne met een echt gebrek word door mevrouw Bouazza ook gestroomstoot.

op 22 07 2013 at 14:07 schreef Thomas E:

Hmmmm Volgens mij is dit gedrag gewoon terug te voeren op 2 oorzaken: schoolreisjesopwinding en vliegangst. Vroeger ging het er in de schoolbus al precies zo aan toe: klieren, door het gangpad rennen, meteen al je snoep tevoorschijn halen enz. Daarnaast heb je mensen met grote vliegangst; die zuipen zich van tevoren moed in en worden luidruchtig cq krijgen last van hun maag of darmen. Diegenen met lichte, stiekeme vliegangst worden hyperactief uit nervositeit. Zoiets zal het wel zijn.

op 22 07 2013 at 21:22 schreef Mas rob:

Ach, ik laat al die ongemakken rond vliegen gelaten over me heen komen… Waarom je druk maken over relatief onbelangrijke zaken waar je toch geen controle over hebt?

op 23 07 2013 at 00:41 schreef Sasha Berkman:

Ik heb net een Veuling ervaring achter de rug. De passagiers waren eigenlijk wel tof.

op 23 07 2013 at 03:02 schreef Leo Schmit:

Je vergeet nog de mensen die zich rond de plee verzamelen en de mensen die er zo nodig naar toe moeten als de karretjes in de gang staan.

Leuk hoor, al die ellende, net drie dagen voordat ik weer de sigaar ben voor 2 keer vier uur in de buis via Istanbul naar huis. Maar dat maakt veel goed.

op 23 07 2013 at 10:41 schreef Esther:

Snurken.
Krijsende kinderen.
Neuspeuterende mannen.
Aan hun zak krabbende mannen.
Vrouwen die hun kind de borst geven, naast je, kind laat boer schouder en braakt een slootje zure kots op een slabbetje.
Kat zeikt in kattenmand, zeik loopt door op de stoel naast je.
In business class: man krijgt hartproblemen en moet daar van braken. Onderwijl wordt het eten geserveerd.

Ik moet harder werken en een private jet.

op 23 07 2013 at 11:03 schreef Gert:

Naar mijn mening worden veel mensen niet ouder dan 16 jaar, geestelijk dan. Ook zit er aan veel mensen een steekje los wat je niet ziet aan de buiten kant. Ik merk aan mij zelf dat ik vriendelijker ben naar overlast gevende waar je aan kan zien dat ze iets aparts hebben.
(Grof gezegd, niet sporen)

op 23 07 2013 at 15:28 schreef Olav:

Esther:

Neuspeuterende mannen.
Aan hun zak krabbende mannen.

Als er iets in mijn neus zit waar ik last van heb, dan haal ik het eruit. Ik zal u heus niet recht aankijken terwijl ik daarmee bezig ben, of anderszins uw aandacht vragen, maar wel zal en moet ik die kruimel te pakken krijgen. Wie bent u eigenlijk om mij dit kleine geluk te willen ontzeggen?

Verder brengt de mannelijke anatomie onvermijdelijk met zich mee dat de boel vaak in de knoop komt te liggen als je moet zitten. Dus dan moet je dat weer rechtleggen, dat is toch logisch. Als het u stoort kan u – opnieuw – gerust even de andere kant op kijken.

Overigens wil ik wel graag een vierde deel toevoegen aan de stinkerds van Hassnae: de zware parfumwalmers. Een stroomstok werkt ook niet op dat soort types, ze moeten gewoon overboord. En dan de deuren van het toestel even open laten om even goed door te tochten en de walm te verdrijven.

Ik ben natuurlijk ook niet zo dol op grote schetenlaters aan boord. Maar daarvan begrijp ik tenminste nog dat ze er zelf waarschijnlijk ook niets aan kunnen doen. De parfumwalmers zijn echter gewoon schuldig.

op 30 07 2013 at 09:27 schreef Frank Assmann:

Hahahaha,hoe herkenbaar.Niet dat ik er persoonlijk veel last van heb,aangezien ik door fobische vliegangst de hele vlucht verkrampt in de stoel zit, op een roze kussentje van valium en ouwe klare kan ik alles minzaam aanschouwen.

op 30 07 2013 at 15:58 schreef MarcodB:

Ik heb een keer in een vlucht van Seoul naar Fiji (9 uur +) naast een patser gezeten. Hij had een zeiljacht in Fiji liggen, en kwam een paar keer per jaar naar Fiji om wat te zeilen. Dat heeft hij me en mijn vrouw wel 20 keer verteld.

Gek werd ik van ‘m! Dat ik een koptelefoon ophad, en deed of ik naar de film keek, deed er niet toe.

Geloof me, liever een schijtende neuroot, die applaudissert voor ieder glaasje water dat een electronisch bestuurbare stewardess aan de naar parfum ruftende buurvrouw geeft, dan nog een keer naast deze van te veel champagne boerende randdebiel te zitten. Op vluchten van langer dan 2 uur zou iedere passagier verplicht een boek moeten lezen!

op 30 07 2013 at 17:43 schreef Pim:

Ik denk dat we hier de hele club spiegelophouders voorbij hebben zien komen. Ik vlieg regelmatig maar beleef niet de intensiteit van de ellende die hier wordt voorgeschoteld. Natuurlijk zie je de aviofobe passagier die probeert zichzelf af te leiden van de paniek die opwelt zodra de boel in beweging gaat. De claustrofoob die, begrijpelijk, zo snel mogelijk die sigaar uit wil. De anthrofoob die niet tegen de opeengehoopte mensenmenigte kan, maar wel graag wil reizen. Of, écht waar, een echtpaar op behoorlijke leeftijd, allebei patholoog anatoom én klinisch psychiater die zich tijdens trans-atlantische zich naast mij half ontkleedden en vervolgens de gehele reis probeerden om onder de beschikbaar gestelde dekentjes te slapen. Dat lukte maar niet en tóch bleven zij elkaar aanmoedigen om vooral te slapen anders zouden ze bij aankomst zo moe zijn….. Ik heb nog nóóit twee mensen die toch alles weten van de mensen geest én biologie zo tegennatuurlijk zien handelen. Welbeschouwd kan elke vliegreis voor de “nergens last van hebbende, maar zich altijd aan andere passagiers ergerende” reiziger een blik op “menselijk” gedrag kunnen bieden. En houdt dan vooral ook een spiegel voor jezelf.