Strangers on a train
Peter Breedveld
Illustratie: Georges Léonnec.
Aso’s die in de stiltecoupé gaan zitten bellen, filmpjes op hun telefoon kijken met het geluid op volle sterkte, kletsen, in het wilde weg zitten te raaskallen, in het algemeen de lawaaiige smerige spermavlek uithangen – er is er bijna altijd minstens één – zijn er in alle soorten en maten. Wit, getint, zwart, man, vrouw, non-binair, plebejers en patriciërs, ze doen het allemaal.
Ook de agressievelingen, de types die zich niet laten vertellen – ook niet beleefd – dat je in de stiltecoupé stil moet zijn, zijn net zo gevarieerd. Vooroordelen helpen je niet in de trein. Ik weet wel dat er een type Amerikaanse man is, middelbaar, wit, rijk, dat steevast bijdehand doet als je vriendelijk zegt dat “I’m so sorry, but this is a silent compartment.” – “Oh yeah?” zeggen ze dan, “says who?” Het staat in koeienletters op het raam naast je, lul. Hun vrouwen generen zich altijd en verontschuldigen zich bij het verlaten van de trein. Britse arbeidersjongens, dikke tattoos en piercings en alles, reageren bijna altijd beleefd, “Oh, I’m sorry, I didn’t realise that.”
Hollander
Dit om te benadrukken dat de jongeman met wie ik het afgelopen donderdag aan de stok kreeg een Antilliaan was, maar dat het op zich niet uitmaakt. Ik werd al eens bedreigd door een Britse hogeremiddenklasser, een garnaal, die zichzelf duidelijk overschatte, en ik ben ook al eens verrot gescholden door een jonge witte kakmadam, en echt de meest onverwachte types doen de meest onverwachte dingen. Heel erg veel mensen maken liever een spektakel van zichzelf dan dat ze sorry zeggen en zich even naar de coupé verplaatsen waar je mag kletsen en in je telefoon schreeuwen enzovoort, meestal de coupé recht onder de stiltecoupé.
Het is kennelijk een erekwestie.
Ik benoem hier de afkomst van de aso van afgelopen donderdag omdat hij die zelf te berde bracht en omdat hij me, na me uitgescholden te hebben voor allerlei dingen met “kanker” ervoor, “Hollander” noemde. Dit is wel vaste prik bij alle opstandige biculturele stiltecoupéverstoorders: er komt steevast een moment dat ze me voor “Hollander” uitschelden, zo ook deze Antilliaans-Nederlandse jongeman. Omdat ik wit ben. Soms noemen ze me ook een Wilders-stemmer. Als je een Marokkaanse Nederlander, Turkse Nederlander, Surinaamse Nederlander enzovoort vraagt zich te gedragen, ben je een “Wilders-stemmer”.
Homo
Ik zeg dan altijd: “Wat ben jij dan? Jij bent toch ook een Hollander?” dat werkt ontregelend en is puur genieten, want ze weten zich er geen raad mee, maar deze jongen was atypisch. Voor hem was het aanleiding om me voor “racist” uit te maken. Hij zei dat hij geen Hollander was maar Antilliaan. Ik zei dat hij goed Nederlands sprak voor een niet-Hollander, hij zei dat hij “Antilliaans” sprak. Hij hechtte er erg aan geen Hollander te zijn, ik bleef hem inwrijven dat, als hij van de Antillen kwam, hij dus Nederlands was. Ik vermoed dat hij nooit op de Antillen geweest is.
Hij had mij uitgescholden voor “Hollander”, maar ik was een racist. Hij vroeg ook of ik soms homo was. “Zou dat een probleem zijn?”, vroeg ik. “Ben je, behalve slecht opgevoed en een asociaal stuk schorem, ook nog homofoob?”
Kankerbek
“Beter hou je je kankerbek”, schreeuwde hij. Hij liep naar me toe, dus ik stond ook op, en we keken elkaar innig in de ogen, als homo’s. “Ik hou mijn kankerbek niet”, zei ik. “Dus wat ga je nu doen?” Hij zou me gaan slaan, hij reikte naar zijn achterzak. “Ga je je mes pakken?” vroeg ik. Nee, hij had geen mes, hij zou me slaan. “Niet dreigen”, zei ik. “Gewoon doen, sla me.” Maar dat deed hij niet. “Sla me, godverdomme”, zei ik. Ik kan zelf ook erg agressief en erg indrukwekkend zijn. Ik ben al honderdduizend keer bedreigd door hele enge types, maar nog nooit heeft iemand me echt iets durven aandoen. Hafid zei eens dat ik een killersblik heb, en iemand zei ook weleens dat ik de ogen van een witte haai heb. Ik heb geen idee waar ze het over hebben, in de spiegel zie ik niks bijzonders, maar dat mensen terugdeinzen als ik kwaad word, is een feit.
Hij deed het niet. Ontzettend grote bek, heel stoer, maar hij wist dat ik hem alle hoeken van de coupé had laten zien als hij iets had gedaan. Ik smeekte hem om me te slaan. Hij koos eieren voor zijn geld. Hij droop af, maar hij bleef die grote bek opzetten. Hij verliet de coupé uiteindelijk met veel bombarie. Ik lachte hem uit. Zei dat ie een keffertje was.
Uiteraard hielden alle medepassagiers zich weer gedeisd. Laffe schijtbakken. Ze zouden De Telegraaf vertellen hoe erg het voor hen was geweest als die gast me had neergestoken.
Is het Vrije Woord u écht lief? Steun me dan met een financiële bijdrage. Doneer aan de enige dwarsdenkende, onafhankelijke (maar echt) site van Nederland. Rekeningnummer NL24 ASNB 8832 6749 39 (N.P. Breedveld, ASBN Rijswijk), BIC ASNB NL21.
Peter Breedveld, 14.12.2024 @ 07:14
RSS