Straf en boete, lekkerder dan seks
Peter Breedveld
Gisteren heb ik een boete gekregen voor het “fietsen met een telefoon in de hand.” Het is niet mijn gewoonte om op mijn telefoon te kijken tijdens het fietsen. Ik was op weg naar Amazing Oriental, ik hoorde in snel tempo een serie apps binnenkomen en wilde weten of het iets dringends was (het was niets dringends). Kwam er net een politiebusje langsrijden dat speciaal voor mij omkeerde en verderop op het fietspad ging staan om mij aan te houden.
Dit is het fietspad waarop ik betrapt werd op het in de hand houden van een telefoon:
Ik fiets er elke vrijdag op, om boodschappen te doen bij Amazing Oriental. Het is er altijd zo leeg als op deze foto. Toen ik op mijn telefoon keek, werd ik ingehaald door een fietsende scholier, ik dacht aanvankelijk dat de politie hem moest hebben, omdat hij getint was. Ik kon aan zijn reactie zien dat hij dat ook dacht.
Verder was er niemand. Ik kan zelf wel inschatten of het gevaarlijk is om even op mijn telefoon te kijken tijdens het fietsen. Op een drukke weg, met langsrazende scooters en mensen die tegen het verkeer in fietsen en auto’s die van alle kanten komen, is het gevaarlijk. Op een breed, leeg, van de autoweg gescheiden fietspad op een leeg bedrijventerrein in een polderachtig landschap (verderop lijkt het wel Teletubbieland, met glooiende grasheuvels) is het risico minimaal. Ik ben bovendien zeer alert en zie alles. Ik heb nog nooit een ongeluk veroorzaakt, wel heel veel ongelukken voorkomen.
De agent die me aanhield, begon een verhaal over de risico’s van fietsen met een telefoon in de hand, ik zei: “Let’s get it over with“, moest allerlei vragen beantwoorden (waarom ik een telefoon in mijn hand had en was het een iPhone of een android), hij vertelde me dat fietsen met een telefoon extra gevaarlijk was nu het weer donkerder en natter werd (de zon scheen, de hemel was blauw) en dat de politie deze maand extra gaat controleren op fietsers met een telefoon in hun hand. Ik dacht oké, whatever. Als jij denkt de wereld veiliger te maken door een eenzame fietser op een bedrijventerrein te bekeuren… Met politiemannen in discussie gaan is zinloos. Ik had mij niet aangehouden als ik hem was.
Afpersing
Ik vroeg hem hoeveel de boete was, hij zei honderd euro, zijn collega corrigeerde hem: 140 euro. Ik dacht wauw. Ik tweette erover: boete gekregen wegens fietsen met een telefoon. Het mag niet, dus soit. Maar 140 euro voor zo’n vergrijp vind ik afpersing.
Nou, maar daar kwam de brave burger in het geweer! Binnen de kortste keren was mijn Twitter-tijdlijn gevuld met driftig met hun vinger wapperende, hoogst verontwaardigde dominees. 140 euro was nog te laag! 250 euro moest het zijn, duizend, zei iemand zelfs. “Want als het 50 euro was geweest, had je het de volgende keer weer gedaan!” Ik tweette: “Waarom niet de doodstraf, dan is het snel afgelopen met appende fietsers.”
Of ik wel wist hoe vreselijk gevaarlijk het is om met met je telefoon in je hand te fietsen! Iemand had laatst nog zo iemand als ik “op zijn motorkap”, en iemand anders d’r nichtje was zwaar verminkt na een aanrijding met een appende fietser. Een boomer beweerde dat hij constant jongeren hun hond op de fiets zag uitlaten (echt nog never nooit gezien, dat zijn altijd boomers) terwijl ze met hun telefoon bezig waren en een andere boomer zag net toevallig vanuit zijn raam een “nieuwbakken student” tegen een paar paaltjes fietsen en gewond raken (dat “nieuwbakken student” verraadt de leugen). Oorzaak: hij zat op zijn telefoon te kijken. “Ik heb een kras in mijn lak door een appende fietser! 1500 euro schade, die boetes moeten veel hoger!” Boetes als wraak voor het beschadigen van je decadente luxe. Ik geef geen kut om je lak. Dat het er vandaag nog allemaal afbladderen moge.
Bedreiging
Ik voelde me nog erger dan een oorlogsmisdadiger of een kindermisbruiker. Er is een grote groep Nederlanders die telefonerende fietsers de ergste bedreiging sinds de Watersnoodramp vindt, zoveel is duidelijk. En ze zijn vreselijk boos, woedend zijn ze. Ik moest niet zo janken, ik dacht zeker dat ik recht had op een uitzonderingspositie, “if you can’t do the time, don’t do the crime“, zei iemand, en iemand wilde op mijn werk langskomen om te praten over Veilig Verkeerd Nederland. Holy shit, wat een kleinburgerlijke knijpaarzen. Wat een autodropvolk.
Maar ik had alleen maar gezegd dat ik de boete veel te hoog vind. En dat vind ik nog steeds. Ik overleef dit wel, maar er is een tijd, niet lang geleden, dat ik erdoor in enorme moeilijkheden zou zijn geraakt. En nu mensen in de schuldhulpverlening raken vanwege hun energierekening, zal zo’n boete er voor veel mensen nog veel harder inhakken. En stel dat je geen identiteitsbewijs bij je hebt, krijg je er nog een boete bij. In vergelijking met de ons omringende landen zijn de boetes hier schandalig hoog, duidelijk bedoeld om mensenlevens te ontregelen, als straf voor het overtreden van regels.
Boeven vangen
In dat licht vind ik de wellust, waarmee veel Nederlanders anderen blijkbaar gestraft zien worden, nogal onsympathiek en pervers. Bijna niemand gaat meer naar de kerk, waar je je op zondag kon verlustigen aan de zondige misstappen van dorpsgenoten die daarvoor hun berouw moesten tonen voor de gemeenschap van rechtschapen kerkgangers die zelf nooit iets fout deden en zich keurig aan alle regeltjes hielden. Maar op Twitter kun je ook heerlijk zwelgen in je morele verontwaardiging over regelovertreders en de straf en de boete die deze schoften toekomen.
Wat een naar volk, wat een naargeestige klootzakken. De klakkeloze toewijding ook waarmee ze regels en wetten aanbidden. Of er echt iemand in gevaar is gebracht interesseert ze geen reet, je overtrad de regels en dat moet altijd worden gestraft. Regels zijn regels, je moet je aan de regels houden. Zelf klagen ze natuurlijk wel als ze een boete krijgen omdat ze maar acht kilometer per uur te hard reden, dan moet de politie “boeven gaan vangen”. Want de regels gelden in Nederland altijd alleen voor anderen.
Kwetsbare weggebruiker
Ik ben alleen afgelopen week al drie keer bijna aangereden door automobilisten die veel te hard reden en me waarschijnlijk niet eens hebben gezien. Die hadden mij ook bijna “op hun motorkap”, de fokking psychopaten. Op de fiets ben ik de kwetsbare weggebruiker, dus reken maar dat ik een boete van 140 euro voor fietsen met een telefoon niet alleen aan de hoge kant vind, ik vind het een onzinboete, het is makkelijk geld verdienen voor de politie, die de afgelopen maanden de terreurboeren geen strobreed in de weg heeft gelegd.
Vroeger kreeg je een waarschuwing van de politie, als je je gordel niet omhad, als je over de stoep fietste. Nu krijg je meteen een boete. Mijn zoon was vergeten zijn fietslicht aan te doen. Het licht werkte, maar hij had er gewoon niet aan gedacht. Boete. Omdat je iets vergeten bent. Niets wordt je meer vergeven, er wordt niet meer gehandeld naar de geest van de wet, er wordt gestraft en beboet en ik weet zeker dat veel Nederlanders het invoeren van lijfstraffen zouden toejuichen, zie het fanatisme waarmee ze altijd weer het gewelddadige politieoptreden toejuichen bij demonstraties. Moet je maar luisteren, moet je maar gehoorzamen.
Onuitstaanbare engnekken.
Is het Vrije Woord u écht lief? Help me dan met een financiële bijdrage. Doneer aan de enige dwarsdenkende, onafhankelijke (maar echt) site van Nederland. Rekeningnummer NL59 RABO 0393 4449 61 (N.P. Breedveld, Rabobank Rijswijk), SWIFT BIC RABONL2U. Lees hier waarom dat niet met PayPal kan, maar steunen via Patreon kan weer wel en sinds kort ook met een Tikkie. Wordt dat symbool van de Hollandse krenterigheid tenminste voor iets nuttigs ingezet. Adverteren? Mail mij.
Peter Breedveld, 10.09.2022 @ 11:08
RSS