Sekswerkers schoppen regeringskont in Tina Horns Safe Sex
Peter Breedveld
Eén van de beste Amerikaanse comics die ik de laatste tijd heb gelezen, is de miniserie Safe Sex (of SFSX) van Tina Horn. Uitgegeven door Image Comics, bekend van superhelden als Spawn, maar Safe Sex is totaal andere koek. Boordevol expliciet naakt en kinky seks maar, verzeker ik u, allemaal uiterst functioneel, en dat bedoel ik niet ironisch. Safe Sex is opwindend, spannend, gewelddadig, goed getekend, goed geschreven en urgent. Het is eerst en vooral een politieke comic waarin lustig leentjebuur wordt gespeeld bij onder andere The Handmaid’s Tale, The Matrix, Terry Gilliams Brazil en Frank Millers Sin City.
Het verhaal speelt zich af in de niet al te verre toekomst, waarin de VS wordt geregeerd door ‘De Partij’, wier voornaamste prioriteit de bestrijding van abnormale seks en van sekswerk is. Maar anders dan in bijvoorbeeld The Handmaid’s Tale bestaat De Partij niet uit christelijk-fundamentalistische mannen. De gangmakers zijn vrouwen en hun retoriek is dezelfde als die van de betuttelende feministen die sekswerk willen verbieden omdat het mensonterend zou zijn en gelijk zou staan aan mensenhandel. Ze willen sekswerkers redden en van hun trauma afhelpen en voeren campagne voor heilzame seks en tegen toxische mannelijkheid.
Politie-inval
De actie begint in The Dirty Mind, een groot gebouwencomplex waar een massa mensen elkaar neukt, beft, vingert, pijpt en overgeeft aan elke fetisj die je maar kunt verzinnen. Helaas maakt een politie-inval een vroegtijdig einde aan de pret. Daarbij wordt de baas van The Dirty Mind, Margaret Jones, opgepakt.
Drie jaar later blijkt één van de ontsnapte sekswerkers van The Dirty Mind, Avory, getrouwd te zijn met één van haar voormalige klanten, George Horowitz. George werkt voor de overheid, in hetzelfde gebouw waar The Dirty Mind was gevestigd, nu omgedoopt tot ‘The Pleasure Center‘. Van daaruit wordt het Amerikaanse volk de nieuwe seksuele moraal bijgebracht, die alles afwijst behalve het missionarisstandje. Ook LGBTQ’ers worden ‘geholpen’.
Avory moet als voormalige sekswerker steeds, als ze het met George heeft gedaan, een formulier invullen en indienen om haar puurheidspunten te halen en het vertrouwen van de gemeenschap terug te winnen. Maar het is meteen al duidelijk dat zij en George zich stiekem nog bezondigen aan allerlei vormen van kinky seks. Als ze gaat solliciteren, krijgt ze tijdens het gesprek een tissue aangereikt om haar opzichtige lipstick te verwijderen, want “wij waarderen het soort vrouwelijkheid dat niet de aandacht op zichzelf vestigt.”
Actiescènes en cliffhangers
George belandt intussen op zijn werk per ongeluk op een afdeling waar hij niet hoort en ontdekt dat de therapie, die in The Pleasure Center wordt toegepast om mensen van hun seksuele afwijkingen af te helpen, pure marteling is. Hij wordt opgepakt en als zijn huis wordt doorzocht, ontdekt de politie de seksspeeltjes waarmee hij en Avory hun seksleven extra sjeu geven. En dan is de boot aan.
Avory ontsnapt na één van de politiemensen te hebben verminkt en zoekt de hulp van haar voormalige collega’s, die een doorstart van The Dirty Mind zijn begonnen op een andere geheime locatie. Als die ontdekken dat hun voormalige baas, Margaret Jones, nog leeft maar is gehersenspoeld en zelfs de baas is van de martelafdeling in The Pleasure Center, besluiten ze George en Margaret te gaan bevrijden.
Wat volgt is een filmische strip vol actiescènes en cliffhangers, waarbij snel heen en weer geschakeld wordt naar verschillende situaties. De dialogen zijn scherp en natuurlijk, het geweld is snoeihard. Deze strip is niet voor tere zieltjes.
Dynamisch tekenwerk
De serie bestaat uit uit zeven (maandelijkse) comics, gebundeld in een trade paperback die volgende maand verschijnt. Het tekenwerk in de eerste twee hoofdstukken en het vierde hoofdstuk is van Michael Dowling. Die tekent in een realistische maar sobere stijl, met dikke, sierlijke inktlijnen en een minimum aan detail. Dat bevordert het leestempo en is prettig om naar te kijken. Dowlings actiescènes zijn dynamisch en doen denken aan de Batman– en Daredevil-strips van David Mazzucchelli. Mooi beeldritme, snelle perspectiefwisselingen. Hij gebruikt donkere pastelkleuren die de strip een zekere schemerige sfeer geven.
Het derde hoofdstuk is getekend door Alejandra Gutiérrez, in een speelse pop-artstijl die erg afwijkt van Dowlings stijl. Ik hou daar niet van, omdat dan meteen de sfeer anders wordt en de continuïteit wordt onderbroken. Vermoedelijk kon Dowling die maand zijn dead-line niet halen en moest Gutiérrez inspringen. Het hoofdstuk is ook een soort fill-in issue, niet noodzakelijk om het hele verhaal te vervolgen, maar het geeft wel meer inzicht in de onderlinge dynamiek van de personages en de aard van The Dirty Mind. Het vierde hoofdstuk gaat verder waar het tweede eindigde.
Vanaf hoofdstuk vijf neemt Jen Hickman het over, wier stijl aansluit bij die van Dowling, maar een stuk expressiever en wat houteriger is. Haar pastelkleuren zijn ook wat wilder.
Interviews met sekswerkers
Dit is, voor zover ik weet, de eerste comic van Tina Horn, die onder andere schrijft voor Rolling Stone en zich heeft gespecialiseerd in seks, fetisj en sekswerk. In de afzonderlijke Safe Sex-comics staan ook tekstpagina’s met interviews met sekswerkers en activisten, bijvoorbeeld met vertegenwoordigers van Red Canary Song, een collectief van Aziatische en Aziatisch-Amerikaanse sekswerkers die uitleggen met welke specifieke kwesties zij te maken krijgen.
De zeven hoofdstukken van Safe Sex vertellen een compleet verhaal, maar Horn was slim genoeg om de kiem te leggen voor een vervolg. Ik hoop vurig dat dat niet te lang op zich laten wachten.
Is het Vrije Woord u écht lief? Help me dan met een financiële bijdrage. Deze website wordt elke dag bedreigd door de virtuele knokploegen van Domrechts, malafide Nederlandse journalisten en zelfs door de vicepremier. Vorig jaar moest ik voor de rechter verschijnen wegens belediging van een racistische troll! Steun Frontaal Naakt. Doneer aan de enige dwarsdenkende, onafhankelijke site van Nederland. Stort wat u missen kunt op rekeningnummer NL59 RABO 0393 4449 61 (N.P. Breedveld, Rabobank Rijswijk), SWIFT BIC RABONL2U o.v.v. ‘Frontaal Naakt’. Lees hier waarom dat niet met PayPal kan, maar steunen via Patreon kan weer wel. Nog liever heb ik dat u op Frontaal Naakt adverteert of mij inhuurt. Mail mij.
Peter Breedveld, strips, Strips, 08.06.2020 @ 10:39
2 Reacties
op 08 06 2020 at 20:07 schreef Henk:
Vies vulgair mannetje
op 08 06 2020 at 23:34 schreef Waldo Dewanand & Wieroe:
ja het BSSP moet snel omhoog nu vanwege Corona 1,5 meter afstand maatschappij. Flirten lukt zo niet meer en iedereen is bang om te daten vanwege corona.
Corona norm is dus heel christeijk fundamentalistisch
RSS