Seks
Josje
Foto: Adeline Keil
Dochter van negen: “Mamma, waarom was jullie deur dicht?”
Ik: “Omdat je vader en ik aan het vrijen waren.”
Dochter: “O, oké.”
Tijdens mijn ongeveer tiende levensjaar leerde ik over de bloemetjes en bijtjes. Mijn moeder liet mij bij wijze van seksuele voorlichting een (overigens prachtig) geïllustreerd boek zien, waarin ik zag dat bloemetjes door bijtjes werden bevrucht, honden het op zijn hondjes deden en dat een meneer zijn penis in een mevrouw deed. Zo’n serieus meisje als ik was, liet ik niets merken en luisterde ik heel goed. Ondertussen borrelde het wel binnenin mij van verbijstering en walging. Mijn váder deed dát met mijn moeder!
Ik had mijn ouders elkaar nooit echt zien kussen en knuffelen. Lange tijd heb ik dan ook nooit begrepen hoe hun kinderen op de wereld waren gekomen.
Ik had tijdens mijn jeugd veel vriendjes waarmee ik (tong)zoende. Ook tastten wij elkaar gretig af, wel altijd met kleren aan. Mijn eerste keer met echte seks was op mijn zeventiende, waar ik nu nog steeds veel spijt van heb. Dat vriendje was een loser, om met de woorden van de tegenwoordige jeugd te spreken. Ik had sterk het gevoel dat ik met hem naar bed moest, zodat ik er bij hoorde. Dan was ik een echte vrouw. Met dat vriendje ben ik nog een paar jaar samen geweest, waarin wij elkaar totaal aftakelden.
Op mijn tweeëntwintigste kwam ik een man tegen, met wie het direct op veel fronten klikte. Eén keer – een maand na onze eerste ontmoeting – bracht hij mij naar de trein. Tegenover elkaar staand – ik op de trede van de trein, hij, een kop groter, op het perron – legde hij zijn grote, zachte handen op mijn wangen en vroeg: “Mag ik je kussen?”. Ik knikte en kreeg de zachtste, liefdevolste kus dat ik tot dan toe had gekregen.
Weer een maand later beleefden wij onze eerste vrijpartij, en dat was net zo zacht en liefdevol als onze eerste kus.
Met deze man ben ik nu dus nog steeds samen.
Ik ben ervan overtuigd dat door onze grote liefde voor elkaar mijn man en ik een vrije seksmoraal tegenover onze dochters hebben. Hiermee wil ik zeggen dat wij het heel gewoon vinden om elkaar te kussen en te knuffelen met onze dochters erbij. Wij zeggen ook tegen hen dat hun pappa en mamma even tijd voor elkaar willen hebben op hun slaapkamer. De meisjes vinden het allemaal prima. Net zo prima en gewoon als dat ik tegen hen zeg: “Ik hou van je.”.
De twee oudste dochters weten nu inmiddels wat seks is, en natuurlijk deden zij ook daar giechelig over. Vooral toen ik met een banaan en een condoom liet zien hoe de zaadjes van pappa tegengehouden kunnen worden.
En toch houd ik mijn hart vast.
Wat gaat er gebeuren als mijn dochters de puberleeftijd bereiken en allerlei lekkere dingen gaan ontdekken? Ik weet zelf immers nog hoe lekker en spannend het was om te (tong)zoenen en af te tasten. De herinnering aan de grote teleurstelling van de eerste keer seks knijpt ook nog steeds mijn hart dicht.
Tegenwoordig zie ik hoe jonger de meisjes zijn bij hun eerste keer seks. Ik lees vaak verhalen over meisjes die zich ‘gedwongen’ voelen maar mee te doen. Het lijkt mij alsof de jeugd van tegenwoordig alleen door seks geobsedeerd is. Of is het de toegenomen aandacht daarvoor, dat het ‘probleem’ vergroot? Of zijn het mijn bange, moederlijke gevoelens?
Geven mijn man en ik niet het verkeerde voorbeeld door zo openlijk van elkaar te houden? Gaan onze dochters daar niet het hunne van denken? “Wat pappa en mamma doen, kan ik ook.”. En dan er later achter komen dat seks heel wat anders is dan liefde.
In al mijn moederlijke liefde vertel ik onze dochters dat vrijen uit liefde zoiets heerlijks is. Dat ik hoop dat zij dat ook mee zullen maken. Met een jongen of meisje, wie dan ook.
Ik weet echter zeer goed dat ik er ook voor moet oppassen dat mijn dochters zich verplicht voelen te wachten tot die ene grote liefde. Misschien is het juist goed om allerlei smaken uit te proberen.
Iemand schreef aan mij: “Een sterk kind bepaalt zijn eigen weg. En die kracht komt niet van knellende regeltjes.”.
Josje is moeder. Roodgestift, met bekoorlijke rondingen en sinds kort hooggehakt. En in de hoop dat haar dochters uiteindelijk zullen weten en vooral voelen wat liefde is.
Josje, 18.09.2010 @ 09:18
18 Reacties
op 18 09 2010 at 10:30 schreef mariska:
Mooi !!!
Tegelijkertijd is niet ieder kind alsmaar sterk. Dus naast hoe natuurlijk je vertelt over je lichaam en liefde kun je kinderen ook vertellen over macht en groepsdwang, hoe je dit kunt herkennen. Dat iedereen wel eens over zijn grenzen laat gaan maar dat het heel prettig is als je goed voelt wat je wel en niet wilt en ernaar leeft.
op 18 09 2010 at 14:54 schreef hj:
Het lijkt mij alsof de jeugd van tegenwoordig alleen door seks geobsedeerd is. Of is het de toegenomen aandacht daarvoor, dat het ‘probleem’ vergroot? Of zijn het mijn bange, moederlijke gevoelens?
Ik zou toch voor het laatste gaan. De jeugd heeft seks altijd al zeer interessant gevonden. Volwassenen evengoed trouwens.
op 18 09 2010 at 15:53 schreef Rob:
De herinnering aan de grote teleurstelling van de eerste keer seks knijpt ook nog steeds mijn hart dicht.
Ik ben geen vader, maar ik geloof dat je kinderen niet altijd voor teleurstellingen kunt behoeden. Ze moeten het allemaal zelf ervaren.
Dat zal dan de pijn van het ouderschap zijn, die aan mij voorbijgaat. Gelukkig.
op 18 09 2010 at 16:45 schreef Josje:
Wat ik nu besef, is inderdaad het enige wat ik kan doen als moeder – naast het vertellen over het stellen van de eigen grenzen -, het open houden van mijn huis en hart zonder oordeel. Zodat mijn dochters ten alle tijden hun teleurstellingen, maar ook vreugdevolle ervaringen kunnen komen verwerken.
En @Rob, soms kan het ook een zegen zijn om als ouder door het leven te gaan. Wil je samen met @FrontaalNaakt peetoom worden van mijn kinderen? ;-)
op 18 09 2010 at 17:19 schreef Rob:
Absoluut niet Josje. Niks persoonlijks, maar arme meisjes die ineens een rare peetoom erbij krijgen ergens in de rimboe…
op 18 09 2010 at 17:39 schreef mango:
Volgens mij, Josje, heb je ze met de grote liefde met je man, het beste voorbeeld mogelijk gegeven. Dan zullen ze minder geneigd zijn iets anders voor liefde aan te zien. Dus in het kader van
“Geven mijn man en ik niet het verkeerde voorbeeld door zo openlijk van elkaar te houden? Gaan onze dochters daar niet het hunne van denken? “Wat pappa en mamma doen, kan ik ook.”. En dan er later achter komen dat seks heel wat anders is dan liefde.” ,
denk ik dat tegenovergestelde waar is.
Ik geniet van je stukjes. Ik bedoel er niks verkeerds mee, maar denk je dat je angst ook met je doofheid te maken heeft? En hoe denkt je man erover?
op 18 09 2010 at 18:12 schreef MNb:
Je kunt nog wel iets meer doen, Josje: je koters duidelijk maken dat seks er is om (wederzijds) plezier aan te beleven, niet om uit medelijden te doen, om handel mee te drijven of om machtsspelletjes mee te spelen.
De ellende met het Nederlandse calvinisme is dat simpelweg plezier hebben verdacht is. Dat wordt met name toegepast op sex, vooral als het begrip zonde er aan wordt vastgeknoopt.
Met een positieve benadering, met nadruk op de lol er van, mag je verwachten dat ze voldoende zelfvertrouwen hebben als het zover is. Met mijn zoon van 15 praat ik er af en toe ook over (hij heeft een vriendinnetje); tot nu kijkt hij me aan met een blik van: pa, waar heb je het over, zo ver is het nog lang niet. Daarop vertel ik hem dat het voor mijn gevoel morgen al zo ver is en dan luistert hij voor de zekerheid toch maar.
op 18 09 2010 at 23:50 schreef Marthijn Uittenbogaard:
De angst is niet voor seks maar voor het ‘verliezen’ van je kind. Dat wordt zelfstandiger en gaat op een dag zijn of haar eigen weg.
Dat is vooral de angst denk ik.
op 19 09 2010 at 09:40 schreef yurp:
Josje, er worden regelmatig onderzoeken gedaan naar seks onder jongeren, wat de leeftijd om het voor het eerst te doen is etc. Daaruit blijkt een heel wat genuanceerder beeld dan wat bepaalde moraalridders in de politiek en de media ons willen doen geloven. De jeugd is niet geobsedeerd door seks, wij zijn wellicht eerder als maatschappij geobsedeerd door het seksleven van de jeugd.
op 19 09 2010 at 11:29 schreef Hans:
Het gebeurt overal ter wereld, in alle culturen.
Het gaat al miljoenen jaren lang goed.
Als je je kinderen de juiste dingen hebt meegegeven, dan gaat het automatisch goed.
op 19 09 2010 at 11:30 schreef Josje:
@Rob
Hoe meer rariteiten in ons ‘kabinet’ thuis, hoe beter.
@mango
Het is inderdaad zo dat ik door mijn doof-zijn veel dingen mis die ik anders zou hebben gehoord in de zogenaamde wandelgangen. Internet, en dan vooral Twitter, is wat dat betreft voor mij een uitkomst. Maar ik denk ook dat ik niet de enige moeder ben, die nu al gaat nadenken over de impact van seks op het leven van de eigen kinderen.
Mijn man is er (nog) niet zo mee bezig, maar ik zie wel dat hij hen moeilijker kan loslaten dan ik. Van mij mogen de 2 oudste meisjes bijvoorbeeld zelf op de fiets naar school, terwijl mijn man liever met hen meegaat…. Dat belooft wat voor later, als het eerste vriendje meekomt naar huis!
@MNb
Erg mooi gezegd: plezier in seks meegeven. Ik heb ook moeite met de opstelling van de maatschappij daarop. Dat is zo jammer, want het maakt veel mensen verknipt met betrekking tot seks.
@Marthijn
Natuurlijk zou ik het allerliefst mijn dochters in een doosje willen doen en dat mijn hele leven koesteren. Die angst die jij beschrijft, heeft wel (bijna) elke ouder, denk ik. Ik denk ook dat dat meer geldt tegenover dochters dan tegenover zonen. Wat ik met mijn stukje meer bedoel, is het beléven van de seks. Ik besef heel goed dat ook mijn dochters ooit aan seks gaan doen, en dat gun ik ze van harte. Daarbij hoop ik wel dat zij zich zelfbewust genoeg weten wat hun grenzen zijn.
@yurp
Dat is nou net waar ik tegen aan hik. De totaal verknipte reacties uit de media en politiek. Daar ga ik dan mijn zorgen op baseren, terwijl het blijkbaar helemaal niet hoeft! Het is manipulatie wat de media en politiek uitoefenen, het ondermijnen van het zelfvertrouwen van de burgers. Dankzij de reacties op mijn stukje(s) weet ik dat wat ik denk en voel, meer voorkomt dan ik dacht!
op 19 09 2010 at 11:31 schreef Josje:
@Hans, jij ook bedankt!
op 19 09 2010 at 21:44 schreef Eva:
Waarom heb je er spijt van dat je het met een stomme kerel hebt gedaan? Volgens mij is dat de essentie van opgroeien: stomme fouten maken en er dan van leren.
Met iemand naar bed geweest uit medelijden? Check.
Bij iemand gebleven met wie het niet klikte in bed, omdat hij verder op alle fronten leuk was? Check.
Met iemand naar bed geweest voor lust terwijl ik stiekem wel wist dat-ie verliefd was en dus als een pup achter me aan zou gaan lopen, de arme schat? Check.
Allemaal van geleerd.
Dat gaan jouw dochters ook doen. Als je ze behoed voor een laag zelfbeeld, ongewenste zwangerschappen, SOA’s en verkrachtingen mogen ze lekker hun eigen fouten maken.
Jij weet dankzij je verleden hoe goed je het nu hebt.
op 20 09 2010 at 13:09 schreef Josje:
@Eva
Je klinkt nogal wrang. Dat is wat ik eigenlijk wil voorkomen bij mijn dochters. Niet dat zij (wellicht onvermijdelijk) ook zulke ‘fouten’ gaan maken.
Waarom ik spijt heb van mijn eerste keer, is de reden waarom ik het heb gedaan. Dat is dus dat ik het onder druk heb gedaan, ‘om maar mee te kunnen doen’. Als dat niet het geval was geweest, was die eerste keer (zelfs met die loser) misschien niet zo pijnlijk. Misschien waren wij dan die paar jaar niet bij elkaar gebleven, en hadden wij elkaar niet zo hoeven af te takelen. Met de vriendjes nadien ging het beter, omdat dat echt experimenteren was.
Met de technische voorlichting aan mijn dochters zit het wel snor. Ik hoop dus ook met de ‘psychische’ voorlichting.
op 20 09 2010 at 21:08 schreef Eva:
Wrang? Bedoel je verzuurd? Mijn bedoeling was eigenlijk het tegenovergestelde. Ik wilde met enig gevoel voor dramatiek melden dat fouten, ook in de liefde, ervoor zijn om van te leren. Ik zit ben nu mater familias in een warm gezin. Ik herkende de kwaliteit van de indertijd toekomstige vader van mijn kinderen juist omdat mijn ouders me de vrijheid hebben gegund foutjes te maken.
op 21 09 2010 at 14:19 schreef mango:
Ik ervaarde de reactie van Eva ook helemaal niet als wrang, Josje. Menna Laura Meijer heeft trouwens prachtige documentairereeksen gemaakt over dit onderwerp (Boys, Meisjes en Sexy) waarvan onderstaande uitzending een compilatie is.
http://player.omroep.nl/?aflID=5873866
JONGE SEX, PRILLE LIEFDE: De seksuele werkelijkheid van dertien- tot achttienjarigen, vergeleken met het idee dat volwassenen en opiniemakers hiervan hebben. Is seks voor jongeren verworden tot consumptiegoed? Groepsverkrachtingen, seksuele excessen via MSN, jongens die playen en pimpen omdat ze te veel clips kijken, homojongens die niet uit de kast durven en seks in ruil voor Breezers en Big Macs schetsen een somber beeld, maar is de praktijk inderdaad zo treurig als de beeldvorming? In aansluiting op de series Sexy, Meisjes en Boys over jongeren, liefde en seks vergelijkt Menna Laura Meijer de verhalen van deze jongeren met het beeld dat de media doorgaans oproepen. Daarnaast interviews met Hanneke de Graaf – onderzoeksleider van Seks onder je 25ste van Rutgers Nisso Groep – en de socioloog Cas Wouters. Samenstelling en regie: Menna Laura Meijer.
op 21 09 2010 at 14:23 schreef mango:
Ik vergat even je doofheid, maar ook dan valt er genoeg te kijken. Of ben ik nu heel dom? Dus, uit interesse: hoe ga je daar eigenlijk mee om? Volgens mij is het heel leuk om, als ze er aan toe zijn, met je kinderen te kijken. Over wat er allemaal goed en fout kan gaan.
op 23 09 2010 at 09:58 schreef Josje:
@Eva
Dan heb ik dus verkeerd geïnterpreteerd. Fijn dat je positief van je ‘fouten’ hebt geleerd! Ook een mooie zin waarin je schrijft: “.. omdat mijn ouders mij de vrijheid hebben gegund ..”.
@mango
Ik heb snel even naar het begin gekeken van de link. Meteen valt het mij op hoe liefdevol die jongeren worden gefilmd! Heel mooi. Goeie tip. Ik ben blij dat jij zo met mij meedenkt. Bedankt!