Schuld van woke
Peter Breedveld
Illustratie: Norman Rockwell.
Opeens werd er overal gekakeld dat je Hannie Schaft geen held meer mocht noemen, dat het de schuld van woke was. Ik zag Ik Zihni bijna uit zijn jasje knappen van woede. Ik had het zelf gemist, maar het Verzetsmuseum blijkt zijn tentoonstelling te hebben vernieuwd en heeft daarbij de nadruk gelegd op de menselijkheid van Hannie Schaft en Anton de Kom, maar ook op die van types die met de Nazi’s collaboreerden en bijvoorbeeld op Joden jaagden.
Voor een museum vind ik het geen slechte keuze. Het is niet compleet nieuw om af te rekenen met de mythe van de Tweede Wereldoorlog als een clash tussen glanzend schone helden en gitzwarte schurken. W.F. Hermans deed het in zijn romans Het Behouden Huis en De Donkere Kamer van Damocles, Simon Vestdijk in Pastorale 1943. Er is nooit zo’n strikt onderscheid tussen Goed en Kwaad, zelfs niet in de Tweede Wereldoorlog. Er waren grijstinten, alles liep door elkaar.
Daarbij is een held een icoon, iemand die boven ons allen uittorent en eigenlijk niet na te volgen is. Het Verzetsmuseum laat zien dat jij ook Hannie Schaft of Anton de Kom zou kunnen zijn, maar ook een Jodenjager of iemand die voor de Nazi’s aan het Oostfront vecht. Het waren geen archetypen, in die tijd, het waren mensen.
Toch grappig dat een land dat dweept bij het militant naïeve stuk edelkitsch De Meeste Mensen Deugen van Rutger Bregman, meteen apestront gaat als een educatieve instelling het waagt te focussen op de menselijkheid van Hannie Schaft en van collaborateurs. Het is het Verzetsmuseum, niet de Dam. Je “mag” gewoon helden blijven vereren, maar mag ik suggereren dat je misschien wat kieskeuriger moet zijn met het predikaat “held”? Tegenwoordig worden zelfs voetballers, honden en wappie-hunters al uitgeroepen tot held.
Christelijke teksten
En kap toch eens met woke overal de schuld van te geven. Vorige week werd ook bekend dat de VU de verplichte christelijke teksten bij academische plechtigheden vervangt door een inclusievere variant en hop, daar was al meteen weer een Trouw-journalist die zat te bauwen over woke. In werkelijkheid is het een groep die-hard wetenschappers, vooral uit de exacte hoek, die zich al jaren verzetten tegen de teksten, die gaan over het scheppen van hemel en aarde door de Here God, terwijl zij een proefschrift verdedigen of een oratie houden over bijvoorbeeld evolutiebiologie.
Bovendien is de VU allang niet meer gereformeerd of evangelisch. Zowel de staf als de studentenpopulatie bestaat uit christenen, moslims, joden, hindoes, boeddhisten, agnosten, atheïsten en ik kom er nog steeds mensen met levensbeschouwingen tegen waar ik nog nooit van had gehoord. Het is absurd dat het zolang heeft geduurd voordat die christelijke teksten eindelijk het archief ingingen en dat er zo hard voor moest worden gevochten.
Maar nu zie ik types bloed huilen van verontwaardiging om de afschaffing van een tekst als ‘Onze hulp is in de naam des Heren, die hemel en aarde gemaakt heeft’, terwijl ze normaliter sneren over “sprookjesboeken” en “denkbeeldig vriendje” als het over religie gaat.
Nieuwe zondebok
Maar iemand zegt “woke” en het halve land krijgt weer een rolberoerte. Woke is de nieuwe zondebok, de schuld van alles wat er mis is met jouw bestaan. Alweer een paar jaar, inmiddels, verschijnen er elke week wel een paar stukken van vooral oude witte mannen in de kranten over de bedreiging van woke, waar je niks meer van mag, die het verbiedt de ongemakkelijke waarheid te zeggen en wetenschappelijk te onderzoeken waarom mensen van kleur zoveel dommer en crimineler zijn dan wij, superieure Übermenschen.
Eén van die ouw knarren heeft er zelfs een dik boek over geschreven en daar wordt die dan natuurlijk overal over geïnterviewd.
N-woord zeggen
In het echte leven zat ik afgelopen donderdag in een panel met onder andere een zogenaamde diversity officer, die vertelde dat ze drie weken lang niet met het openbaar vervoer kon omdat een krant stemming had gemaakt over beleid rond “menstruerende mensen” aan haar universiteit. Medewerkers van universiteiten en hogescholen krijgen voortdurend te maken met intimidatie en bedreigingen omdat diversiteitsbeleid aan onderwijsinstellingen niet mag van al die mensen die dag in, dag uit janken dat van woke niks meer mag. Alle universiteits- en hogeschoolbladen hebben de afgelopen maanden samengewerkt aan een diversiteitsenquête op de Nederlandse campussen, die door GeenStijl is getorpedeerd omdat diversiteit niet mag van de superwoke Roze Khmer.
Maar dat interesseert niemand een bal. Er worden op de campus allerlei dingen verboden: bijeenkomsten voor meer rechtvaardigheid voor Palestijnen, acties voor duurzamer beleid, diversiteitsbeleid en zelfs een fucking enquête. Diversiteitsmedewerkers worden bedreigd! Maar waar gaat iedereen over los? Wat vindt Dilan Yesilgöz de grootste bedreiging van onze democratische rechtsstaat?
Dat een docent in de collegezaal het N-woord niet meer mag zeggen.
Is het Vrije Woord u écht lief? Help me dan met een financiële bijdrage. Doneer aan de enige dwarsdenkende, onafhankelijke (maar echt) site van Nederland. Rekeningnummer NL24 ASNB 8832 6749 39 (N.P. Breedveld, ASBN Rijswijk), BIC ASNB NL21. Lees hier waarom dat niet met PayPal kan, maar steunen via Patreon kan weer wel en sinds kort ook met een Tikkie. Wordt dat symbool van de Hollandse krenterigheid tenminste voor iets nuttigs ingezet. Adverteren? Mail mij.
Peter Breedveld, 06.12.2022 @ 07:56
RSS