Schoenen
Rena Breed
Misschien is het jullie ook opgevallen? Niet alleen ik besteed veel aandacht aan vrouwelijke schoenontwerpers, maar ook elders lijkt het erop dat van de nieuwe generatie schoenontwerpers vooral de getalenteerde vrouwen meer aandacht krijgen.
Vreemd is het eigenlijk niet, want schoenontwerpsters weten hoe het is om op hoge hakken te lopen. Vooral de Britse schoenontwerpsters lijken bezig met een opmars.
Tijdens de London Fashion Week waren oonder andere de schoenen van Charlotte Dellal, de ontwerpster achter het label Charlotte Olympia veelvuldig te zien. Haar ontwerpen worden gekenmerkt door torenhoge hakken, gedurfde kleuren en levendige dierenprints. Dellal raakt vooral geïnspireerd door de glamour van de jaren 1940 en 1950. Volgens Charlotte weet inderdaad alleen een vrouw hoe het voelt om een paar hoge hakken aan te trekken en te dragen, daarom probeert en test zij zelf elke stijl.
Ze opende haar eerste winkel in het Londense Mayfair nadat zij eerst een goede lijst van internationale verkoopadressen had geregeld.
Een andere bekende en in Londen gevestigde ontwerpsters is Beatrix Ong, die in 2002 haar gelijknamige bedrijf lanceerde, met klassieke en vrouwelijke stijlen. Goed betaalbaar met prijzen vanaf tweehonderd euro. In 2008 kreeg haar bedrijf aanzienlijke meer bekendheid nadat Harold Tillman, voorzitter van de British Fashion Council, investeerde in het bedrijf van Ong.
Natalia Barbieri, die samen met Jennifer Portman in 2007 het merk Bionda Castana vestigde, is ook van mening dat zij voor vrouwen schoenen maken die prikkelend geraffineerd zijn zonder dat ze smakeloos of goedkoop overkomen.
Hun schoenen zijn inmiddels te koop via Browns, Harvey Nichols en Harrods, evenals op een nieuwe Britse website: Young British Designers.
In een poging om de overzeese verkoop te stimuleren, gaat Bionda Castana naar Parijs om tijdens de speciale accessoires show, Premier Classe, haar merk te laten zien, want alle topinkopers uit Europa, Rusland, het Verre Oosten en de VS komen naar Parijs.
Georgina Goodman, die al door Manolo Blahnik werd omschreven als de ‘future of footwear‘, staat bekend om haar plateauzolen. Ze heeft een winkel op Bond Street in Londen, haar schoenen zijn te koop vanaf driehonderd euro.
Goodman werd toegelaten als gildelid van de Worshipful Company of Cordwainers, een van de oudste gilden in Londen. Dit kan worden gezien als een voorbeeld van de vooruitgang die vrouwen hebben gemaakt. Vrouwen worden pas toegelaten sinds 2002. Ook een andere bekende schoenontwerpster, Linda Bennett, de oprichter van LK Bennett, is een gildelid. De Worshipful Company of Cordwainers speelt een belangrijke rol als filantropische instelling, het gilde reikt beurzen uit voor gespecialiseerde opleidingen. Het zijn nu overwegend vrouwen die de beurzen winnen.
Veel afgestudeerde vrouwen starten met hun eigen collecties een bedrijf en winkel. Cleo Barbour, in 2008 afgestudeerd aan Cordwainers College (nu onderdeel van de London College of Fashion) opende, toen zij net 25 was, haar Cleo B winkel op Ebury Street in Londen. Een groot deel van haar collectie, met veel sleehakken, is geïnspireerd op Art Deco.
Ontwerpster Chrissie Morris vindt het vooral een uitdaging om een mooie schoen te ontwerpen die ook functioneel is. Zij verkoopt haar Art Deco-achtige schoenen voor meer dan duizend pond in winkels zoals Dover Street Market in Londen en Kirna Zabête in New York. Haar karakteristieke en ingewikkelde ontwerpen kenmerken zich door een mix van kleuren en luxe materialen zoals roggeleer.
Jarenlang hebben mannelijke ontwerpers creaties voor vrouwen bedacht, maar nu gaan vrouwen voor elkaar ontwerpen. Als vrouwen blijven investeren in luxe-accessoires, groeit ook het aantal vrouwen dat een carrière als schoenontwerper ambieert. Manolo Blahnik en Christian Louboutin lijken de meeste aandacht te krijgen, maar ze zijn aanzienlijk langer bezig dan de vrouwen. Schoenontwerpsters zijn duidelijk bezig met een inhaalslag. Ik weet dat ook in Nederland er veel getalenteerde schoenontwerpsters rondlopen.
Nu maar hopen dat het niet zo’n trend is als door Germaine Greer beschreven in haar boek Vrouwenwerk. Waarin zij onder andere stelt dat als een beroep maatschappelijk gezien minder belangrijk wordt steeds meer vrouwen dat beroep gaat uitoefenen en dat helaas dan ook de verdiensten meestal dalen.
Ik denk dat het hoog tijd is dat er in Nederland ook een instantie komt, die garant kan staan voor onze jonge ontwerpsters. Of investeerders, die daarmee de Nederlandse schoenindustrie nieuw leven inblazen. Ook Nederlands design verdient het om gekoesterd te worden!
Rena Breed (1967) pleit op My favourite shoes voor meer levensvreugde door het dragen van mooie schoenen.
Rena Breed, 16.10.2010 @ 21:05
5 Reacties
op 17 10 2010 at 15:52 schreef hassnae:
Rena’s stukken zijn altijd heel slecht voor mijn portemonnee.
op 17 10 2010 at 16:12 schreef rena:
Maar, de schoenen van deze ontwerpsters zijn over het algemeen minder belachelijk geprijsd dan die van Louboutin bijv.
op 17 10 2010 at 16:18 schreef hassnae:
Dat zag ik, ja. Ben benieuwd naar de collectie van Olympia. Die stond nog niet online. Je bent ook meteen een stuk origineler met een ontwerp van deze dames.
Die Young British Designers site is ook een goeie tip!
op 17 10 2010 at 22:26 schreef rena:
Kleurrijk hoop ik. Origineler zeker! Kom er maar eens om in een nederlandse schoenwinkel. Gelukkig is tegenwoordig veel online te bestellen. ( wat je van ver haalt is lekker?) Ze had al erg leuke vrouwelijke ontwerpen http://bit.ly/aLkMbu Kan me niet voorstellen dat ze opeens minder bruisend zullen zijn.
op 18 10 2010 at 15:50 schreef hassnae:
Ik zie het. Mooi hoor!
RSS