Schande roepen

Robert Jean Konrad

Jo Shishido

O, o, o! Wat waren de Nederlanders afgelopen zondag weer massaal en diep geschokt! Een ex-gedetineerde die zijn straf uitgezeten heeft, zat zomaar op een terras in Utrecht een tomatensapje te drinken! Men riep om het hardst: “Hoe diep heeft dit land kunnen zinken? En dat op klaarlichte dag! Stel je voor dat u daar als bezorgde burger met uw kinderen langs gelopen was! Dan waren de gevolgen niet te overzien geweest! En dan nog het gore lef hebben om aan een nietsvermoedende horecamedewerkster te vragen of zij een veganistische maaltijd in de aanbieding heeft! Dus nu hebben de melk en de eieren het opeens gedaan? Hardwerkende zuivelboeren die moeten bloeden voor de mislukte resocialisatie van een linkse activist? Het is een schande!”

Tsja, de onderzoeksjournalistiek in Nederland is blijkbaar ook niet meer wat het geweest is. Als zelfs de publieke omroep al zwicht voor de met groene stront gevulde onderbuik van de zelfverklaarde cultuurbeschermers. Elke zichzelf respecterende journalist zou zich diep moeten schamen om een Fortuynistische hielenlikker als Mat Herben als “deskundige” op te voeren in een vooropgezette show met verborgen camera’s en een informant c.q. matennaaier die het slachtoffer op suggestieve manier woorden in de mond probeert te leggen en valse verklaringen probeert te ontlokken.

Want dat is wat de weinige kritische kijkers van deze flutreportage op ongegeneerde wijze voorgeschoteld kregen.

Walgelijke vertoning

De boodschap van de reportage was ook al snel duidelijk: Volkert moet terug de bak in! Al waren er twintig in het geheim opgenomen gesprekken voor nodig geweest, die ene uitspraak waarop de nepjournalisten van de KRO hem zouden “betrappen” zou er hoe dan ook zijn gekomen! Het was een walgelijke vertoning die ongetwijfeld weer door het rechtse smaldeel van de bevolking aangegrepen gaat worden om een nieuwe heksenjacht op hem te openen. En dat alles onder het mom van het “maatschappelijk belang”. Wat is in hemelsnaam het “maatschappelijk belang” bij het heropenen van een heksenjacht op een ex-gedetineerde die zijn straf bovendien al heeft uitgezeten?

Zonder enig bewijs behalve de half door de informant voorgekauwde woorden die Volkert voor het gemak maar even afmaakte werd hij van allerlei zaken beschuldigd zonder dat er in de reportage enige vorm van wederhoor werd toegepast. Hij zou tegen de afspraak in contact hebben gezocht met de media. Hij zou bewust het UWV misleiden om een hogere uitkering te krijgen. En hij zou het leven van de “hardwerkende Nederlander” zuur proberen te maken, wat dat ook moge inhouden. En allemaal op basis van een uurtje cafépraat met een oude bekende die hem (omgekocht door de KRO) allerlei uitspraken ontlokte die vrijwel elke uitkeringsgerechtigde ex-gedetineerde gezegd zou hebben, en dus ook in dit geval totaal niet als een verrassing beschouwd kunnen worden.

Kale verlosser

Daarnaast worden er in de reportage allerlei zaken gesuggereerd die niet ter zake doen, maar die de onderbuikjes van de volgelingen van de Kale Verlosser> nog eens flink moeten opschudden. Het zou een schande zijn dat hij, ondanks dat hij nooit spijt over zijn daad heeft betuigd, vervroegd is vrijgelaten. Een duidelijke drogredenering, omdat vervroegde vrijlating het gevolg is van goed gedrag tijdens de detentie, en dus niets met het “hebben van spijt” te maken heeft. De kijkers worden hier dus ten tweede male verkeerd geïnformeerd. Spijt kun je bovendien nooit afdwingen omdat het een emotie is die niet onder dwang opgeroepen kan worden.

En het zou een schande zijn dat hij zomaar aan de marathon van Rotterdam had kunnen meedoen. Alsof een ex-gedetineerde die een rondje gaat joggen in Rotterdam dat bij voorkeur aangelijnd en onder strenge politiebewaking zou moeten doen, waarbij er bovendien op toe moet worden gezien dat de mensen langs de kant niet voor zijn inspanning klappen, omdat dat de gevoelens van de Pim-aanbidders wel eens zou kunnen kwetsen. Omdat Rotterdam nu eenmaal “de stad van Pim” is. Krankzinnig!

Tot slot wordt er nog beweerd dat hij niets van zijn straf geleerd zou hebben. Alsof elke gevangenis een heropvoedingskamp is voor dertigers die een politieke moord op hun geweten hebben. Iedereen kan op zijn vingers natellen dat twaalf jaar detentie niet tot verfrissende nieuwe inzichten leidt. Misschien heeft het zelfs wel een averechts effect.

Eeuwig branden

Uiteraard zijn de reacties op de uitzending weer niet van de lucht. Een onvervalst wedstrijdje “SCHANDE!” roepen raast als een orkaan over het land. Op een enkele verstandige advocaat na die de regels kent en tegen beter weten aan het Nederlandse publiek probeert uit te leggen dat het toch wel hoogst onwaarschijnlijk zou zijn als Volkert, vanwege een paar foto’s in een zich “krant” noemend roddelblaadje, door het OM opnieuw aangepakt zou worden, is heel diarree-draaiend rechts Nederland het nog nooit zo roerend eens geweest! Volkert moet aan de leeuwen gevoerd worden! De zon waarvan hij op het terras in Utrecht nog genoot zal moeten verworden tot de hel waarin hij eeuwig moet branden! Het rode tomatensap uit zijn glas moet vervangen worden door zijn bloed als vergelding voor de kale martelaar wiens geest in volle glorie vanaf het Mediapark tot de hemelen is opgestegen!

Oftewel: De malloten die al massaal van zich lieten horen vóór de moord op Fortuyn zijn er na de vrijlating van Volkert nog steeds niet minder mallotig op geworden…

Robert Jean Konrad heeft een blog, ‘Kopje thee met suiker graag!‘ waarop hij de ‘neo-nationalistische haat-ideologie’ bestrijdt en opkomt ‘voor de vrijheden die wij in Nederland al eeuwenlang kennen in onze multiculturele samenleving’. U kunt hem ook volgen op Twitter.

Tweet

Robert Jan Konrad, 23.09.2015 @ 07:06

[Home]
 

Δ