Sander Schimmelpenninck en de fopfeministen
Peter Breedveld
Foto: Dina Vierny door Pierre Jamet.
Sander Schimmelpenninck is één van de meer waardevolle columnisten in Nederland omdat hij een stroming vertegenwoordigt die de laatste 20 jaar nogal uit de mode is geraakt: rechts liberaal maar uitgesproken anti-racistisch, anti-xenofoob en anti-conservatief. Rechts is de laatste decennia zo gedegenereerd, dat het woord synoniem is geworden met racisme en racisme synoniem is voor rechts. Schimmelpenninck laat zien dat je rechts én mensch kunt zijn.
Bovendien dwingt Schimmelpenninck mensen hun eigen standpunten kritisch te bezien, want je kunt, dat bewijst de massale aandacht die zijn columns en Twitterdraadjes altijd krijgen, niet om hem heen. Progressieve mensen voelen zich tot hem aangetrokken omdat hij regelmatig tegen Domrechts van leer trekt, maar hij houdt ook het feminisme tegen het licht en dat is dan weer even slikken, want aan zelfkritiek doen veel progressieve mensen niet.
Zo schreef hij een column over wat hij Beyoncé-feminisme noemt: aantrekkelijke vrouwen die zichzelf feminist noemen maar hun uiterlijk gebruiken om door rijke mannen te worden gefêteerd.
Op zoek naar een man
Dat wekte de woede van vele progressieve vrouwen én mannen die zich vrijwel zonder uitzondering bezondigden aan tenenkrommend kinderachtige ad hominems. Sheila Sitalsing sneerde dat Schimmelpenninck waarschijnlijk nog steeds kwaad was omdat een vrouw een appje van hem onbeantwoord had gelaten en menigeen begon over het kasteel, waarin hij als lid van een adellijke familie zou zijn opgegroeid en waar het hem nooit aan iets zou hebben ontbroken. Nogal wat vrouwen werden ziedend om zijn sneer naar Beyoncé. Volkskrant-columnist Harriet Duurvoort schreef een bakvisachtig stuk waarin ze liedteksten van Beyoncé ontleedde om te bewijzen dat de zangeres juist pleit voor financiële onafhankelijkheid. Maar zelf zegt ze te geloven “dat je, als je niet het voorrecht hebt om jubeltonnen te erven van je ouders, als meisje er gewoon verstandig aan doet om op zoek te gaan naar een man die je ook financieel kan ondersteunen.”
Een jonge vrouw reageert op hem met een filmpje waarin ze betoogt dat financiële afhankelijkheid van een man is hoe vrouwen overleven in het patriarchaat. Al eerder had hij de toorn van honderden vrouwen over zich afgeroepen toen hij spottend reageerde op een jonge vrouw die op Twitter had zitten snoeven over een rijke Italiaan die haar vakantie wilde betalen en die werd aangemoedigd door andere vrouwen om daar vooral op in te gaan. “Vast niet wat Aletta Jacobs in gedachten had”, aldus Schimmelpenninck.
“Cyberbullyen”, noemt journalist Zaïre Krieger dat.
Ploeteren voor je lunch
Maar Schimmelpenninck heeft natuurlijk gelijk. Je maakt geen einde aan het patriarchaat door een rijke kerel te zoeken om je te onderhouden, daarmee bevestig je het pariarchaat, maak je het sterker. En je laat je minder aantrekkelijke zusters, die gewoon moeten ploeteren om hun lunch te betalen, in de steek.
Vrouwen moeten financiëel onafhankelijk zien te worden. Dat is ook wat ik mijn dochter altijd op het hart gedrukt heb. Schimmelpenninck gelooft dat ze dat bereiken door full-time te werken. Van heel Europa werken de vrouwen in Nederland het vaakst part-time. Daardoor zijn veel vrouwen afhankelijk van hun full-time werkende partner. Bovendien, betoogt Schimmelpenninck op Twitter, wordt de “deeltijddecadentie” onhoudbaar door de stijgende kosten.
Ik ben het niet met Schimmelpenninck eens. Ik vind juist dat vrouwen én mannen meer in deeltijd moeten gaan werken, want we werken om te leven en niet andersom. Ik werk zelf in deeltijd (32 uur) en hoewel dat aanvankelijk niet vrijwillig was, wil ik niet meer zonder mijn driedaagse weekend, dat meer rust geeft, tijd om mezelf te ontplooien en quality time met mijn kinderen. Die stijgende kosten worden verder veroorzaakt door allerlei onzalige politieke beslissingen en dat normale mensen geen huis meer kunnen betalen komt door het roofkapitalisme waar de overheid een einde aan zou kunnen en moeten maken. Nederland is een schathemelrijk land, zéér productief bovendien, dat tijdens de coronacrisis met miljarden heeft lopen smijten om Ruttes vrienden tevreden te houden.
Betalen voor de opvoeding
Maar wat er door de feministen wordt ingebracht is ronduit beschamend. In een Twitter-draadje brengt Asha ten Broeke het super-romantische argument in van de zorg voor de kinderen en het huishouden, waarvoor vrouwen van hun man een salaris zouden moeten krijgen. Duurvoort deed dat ook al. “Ik zorg voor jouw kinderen, daarvoor moet je me betalen” (en als je gaat scheiden: “het zijn mijn kinderen, en als je alles wat je van je inkomen overhoudt na het betalen van je vaste lasten, aan mij overmaakt als alimentatie, mag je ze één keer in de maand een weekendje zien, mits ik in een goede bui ben”).
Daarmee worden alle sociaal-economische problemen en de kosten van het roofkapitalisme in het land dus op het bordje van manlief gegooid. Hij moet werken voor de vaste lasten, het eten, de uitjes en vakanties, de verjaardags- en kerstcadeautjes en nu moet hij er ook nog een baantje als Uber-chaffeur bij nemen om zijn eigen vrouw te kunnen betalen voor de verzorging van hun kinderen en voor het stofzuigen. Alsof dat een dienst is, die je afneemt, met een kostenplaats en een referentienummer.
Een gezin is godverdomme geen bedrijf.
Grootste salaris
Ik ga niet zeggen dat vrouwen en mannen hun huishoudelijke taken maar eerlijker moeten verdelen want dat is niet altijd de schuld van de man die te lui is om af en toe de afwasmachine leeg te ruimen. De situatie is nou eenmaal vaak zo dat de man des huizes het grootste salaris inbrengt (ik heb jarenlang in een situatie gezeten waarin dat precies andersom was) waardoor het financiëel verstandig en vaak noodzakelijk is dat niet hij maar zijn vrouw part-time gaat werken, want full-time kinderopvang is onbetaalbaar. Vrouwen werken vaak in de slechtst betalende sectoren en schijnen slecht te zijn in salarisonderhandelingen (ik ook, trouwens, ik vind het zelfs beschamend om over mijn salaris te onderhandelen). Is het dan niet gewoon fair dat de part-time werkende vrouw het grootste deel van de opvoeding en het huishouden voor haar rekening neemt, en uit liefde, in plaats van een uurloon?
Ik bedoel, het zijn je kinderen. Daar zorg je toch voor omdat je van ze houdt, omdat het vanzelfsprekend is dat je ze niet hun eigen boontjes laat doppen, en niet voor geld, van je eigen man?
Ziekelijk conservatief
Nee, om dit probleem op te lossen is een totaal andere structurering nodig van het arbeidsleven van de Nederlanders. Om te beginnen is Nederland ziekelijk conservatief en is het voor veel mannen daardoor onmogelijk om minder te gaan werken en voor vrouwen een vanzelfsprekendheid. Daaruit volgt dat mannen glansrijke carrières maken en vrouwen vaak niet. Ik was eens bij een bijeenkomst van vrouwen die elkaar voorhielden dat, om ook succesvol carrière te maken, vrouwen op de werkvloer meer als mannen moeten zijn: niet om vijf uur je laptop dichtklappen en je naar de kinderopvang haasten, maar overwerken en de borrels aflopen, om te netwerken.
De enige vrouwen die tegen dat vertoog ingingen, waren twee vrouwen van kleur, die tegenwierpen dat vrouwen niet meer als mannen moeten worden, maar mannen juist meer als vrouwen. Het moet normaal en bespreekbaar worden voor mannen om meer in deeltijd te werken zonder dat hun carrière in gevaar komt, zodat zij hun deel van de zorg en het huishouden op zich kunnen nemen. En zodat mannen en vrouwen gelijkere kansen krijgen op de werkvloer.
Dat is ook beter voor onze mentale gezondheid. Mensen, mannen of vrouwen, die niet totaal worden opgeslokt door hun werk maar meer bij hun gezin, hun kinderen betrokken zijn, zijn gelukkiger mensen die andere mensen gelukkig maken. Het mag niet allemaal om geld draaien.
Is het Vrije Woord u écht lief? Help me dan met een financiële bijdrage. Deze website wordt elke dag bedreigd door de virtuele knokploegen van Domrechts, malafide Nederlandse journalisten en zelfs door de vicepremier. Vorig jaar moest ik voor de rechter verschijnen wegens belediging van een racistische troll! Steun Frontaal Naakt. Doneer aan de enige dwarsdenkende, onafhankelijke site van Nederland. Stort wat u missen kunt op rekeningnummer NL59 RABO 0393 4449 61 (N.P. Breedveld, Rabobank Rijswijk), SWIFT BIC RABONL2U o.v.v. ‘Frontaal Naakt’. Lees hier waarom dat niet met PayPal kan, maar steunen via Patreon kan weer wel. Nog liever heb ik dat u op Frontaal Naakt adverteert of mij inhuurt. Mail mij.
Peter Breedveld, 23.08.2021 @ 12:25
RSS