Salonactivist
Peter Breedveld
Net als Hassnae was schrijver Abdelkader Benali vorige week op uitnodiging in Marokko, op het Salon International de l’Edition et du Livre. Schrijver Asis Aynan, niet uitgenodigd, verweet hem daarom op Facebook ‘uit de hand van het Marokkaanse regime te eten’. Er is in Marokko een oorlog gaande tussen de overheid en de onafhankelijke pers, waarbij de overheid de ene na de andere journalist in de gevangenis gooit en nieuws- en opiniebladen kapotprocedeert. Aynan vindt dat Benali voor de uitnodiging had moeten bedanken.
Benali reageerde geïrriteerd: ‘Moet je alles boycotten? Moet de schrijver afzijdig blijven van foute regimes? Moet ik elke plek vermijden waar fatsoensnormen met voeten worden getreden?’ Aynan hield vol: dan moest Benali maar stelling nemen met een ‘ludieke stunt’. Ene Yvette Kopijn gaf Aynan gelijk: ‘Kritisch blijven, Abdel, en dat ook laten zien! Bon Courage!’
Vanuit het comfortabele, veilige Nederland is het altijd makkelijk oproepen tot verzet. Het is dan ook een hobby van veel Nederlanders. Asis Aynan gaat echter elk jaar op vakantie naar Marokko en mij is niks bekend van ludieke acties, die hij daar heeft georganiseerd. Zijn enige daad van verzet tegen het Marokkaanse regime is het verscheuren van zijn Marokkaanse paspoort geweest, en ik durf er mijn hand voor in het vuur te steken dat dit niet ten overstaan van de Marokkaanse douanebeambten is geweest.
De hypocriete Asis Aynan eet dus gewoon uit de hand van het Marokkaanse regime met zijn Nederlandse paspoort. Hij heeft Benali niks te verwijten. Die doet tenminste nog iets aan de culturele verrijking van Marokko.
Ik vraag me daarnaast af hoe de democratie en de persvrijheid in Marokko zouden varen als Aynan het er voor het zeggen had. Een paar weken geleden begon hij namelijk een discussie waarin NRC-columnisten Frits Abrahams en Bas Heijne werden genoemd. Er werden zinnige dingen in gezegd, onder andere door schrijver Joost Zwagerman, maar toen ik een paar kritische opmerkingen maakte over Abrahams en Heijne, verdween plotsklaps de hele discussie-sliert van Facebook. Ik heb Aynan per mail naar de reden gevraagd, maar daar heeft hij niet op geantwoord. Later hoorde ik dat hij dikke maatjes is met Bas Heijne. Mijn kritische mening beviel hem dus gewoon niet. En dat gaat dan anderen de les zitten lezen over vrije meningsuiting.
Nepotisme zit Aynan trouwens als een tweede huid. Wanneer hij maar de kans krijgt, probeert hij reclame te maken voor zijn schrijvende vriend Hassan Bahara. Bij de redactie van het radioprogramma De Zevende Hemel, waarin hij een mediarubriek verzorgt, is hem dat al op een berisping komen te staan. Voor onafhankelijke, vrije journalistiek is Aynan dus niet in de weg gelegd. Wel is hij de perfecte Marokkaanse overheidsfunctionaris. Hij is er hypocriet genoeg voor, smoort discussies die hem niet bevallen en hij misbruikt zijn positie om vriendjes te bevoordelen.
Te vrezen valt dat het Berber-activist Aynan vooral te doen is om het feit dat de persbreidel in Marokko een Arabische aangelegenheid is. Als het aan Aynan ligt, worden journalisten voortaan in de kerker geworpen door Berberse onderdrukkers.
Peter Breedveld vindt dat Berberactivisten hun strijd in Marokko moeten voeren. Hier in Nederland moeten Berbers meebouwen aan de leefbaarheid van hun eigen land. Doe eens een ‘ludieke actie’ tegen de intimidatie en mishandeling van journalisten, krantenredacties, homo’s, vrouwen en denkenden door Nederlandse Berbers, Asis!
Peter Breedveld, 14.02.2010 @ 18:22
16 Reacties
op 14 02 2010 at 19:22 schreef diadorim:
Er zijn volgens mij maar 2 regimes waar je echt niet mee moet collaboreren: noord korea en iran. Die allebei rare dingen doen met atoomwapens, de rest van al die landen cuba, zuid afrika, china, israel, syrie, marokko, turkije etc moet je gewoon naar toegaan zonder mensenrechtendingen te roepen, anders blijf je bezig.
op 14 02 2010 at 19:50 schreef Salpeterzuur:
Hoe kun je je strijd als Berber in Marokko voeren? Ik ken mensen die opkomen voor de rechten van Berbers. Rarara, wat er met ze gebeurd. Ze worden zonder pardon opgepakt en voor onbepaalde tijd vastgehouden. En reken er maar op dat ze er van langs krijgen (lees=gemarteld worden) in die donkere cel.
Ik hoop juist dat de Marokkanen in Europa een verandering kunnen afdwingen. Al besef ik dat dit ijdele hoop is. Een aanzienlijk deel van de Marokkanen in Europa heeft namelijk zelf “hulp” nodig. :(
op 15 02 2010 at 09:23 schreef MNb:
Komop PB, je maakt zelf ook reclame voor La Hass, waar en wanneer je maar kan. En terecht. Als Aynan een nepotist is, dan ook gij.
op 15 02 2010 at 09:27 schreef Peter:
Nonsens, MNb. Alleen op deze site, mijn persoonlijke hobby, prijs ik de schoonheid en de talenten van ‘La Hass’ in mijn columns. In mijn journalistieke werk hou ik mijn persoonlijke opvattingen en voorkeuren strict voor me.
Die mislukte jij-bakken, altijd.
op 15 02 2010 at 12:35 schreef colliding positron:
… maar toen ik een paar kritische opmerkingen maakte over Abrahams en Heijne, verdween plotsklaps de hele discussie-sliert van Facebook.
Zojuist stond hier nog een kritische opmerking over enerzijds het wel degelijk protesteren van Aynan tegen he Marokkaanse regime, en anderzijds het deelnemen van Benali en Bouazza aan een overheidsvehikel als de ‘Salon International ..’
Ik had daar nou juist wel eens een redelijk weerwoord op willen zien.
Kennelijk is er hier ook sprake van censuur!
op 15 02 2010 at 13:38 schreef Peter:
Er is hier sprake van een banbeleid. Misdragingen worden gestraft met een ban. Theo Ichtus heeft zich misdragen en mag hier niet meer reageren, waar hij zich ijzerenheinig bij weigert neer te leggen, en ik ga niet meer met hem in ‘discussie’.
Tweede domme jij-bak. Ik ga een paar huisregels opstellen om te voorkomen dat discussies hier steeds verzanden in geouwehoer over bijzaken van onvermoeibare querulanten en overtreding daarvan komt je te staan op een permanente ban. Eén van die regels luidt dat gezeur over weggehaalde reacties verboten is. Beschouw dat als een waarschuwing, cp.
Als je zo graag antwoord op een vraag wilt, hoef je ‘m maar te stellen. Discussie wordt hier niet uit de weg gegaan, het hoofdpijnproza van de altijd belligerente Theo Ichtus wel.
op 15 02 2010 at 14:19 schreef Rob:
Juist een overheid die aan de ene kant censureert en aan de andere Salons Internationaux etc. organiseren, verdient ruimhartige medewerking van schrijvers en journalisten.
Het is namelijk tegenstrijdig beleid en goede schrijvers weten de ruimte die het regime biedt in zo’n Salon uit te buiten, ook zonder direct provocerend te zijn.
Nederlanders met kennis van de geschiedenis zouden toch moeten weten dat zoiets onschuldigs als een toneelstuk revoluties kan veroorzaken.
op 15 02 2010 at 15:34 schreef Peter:
Ach weet je, het is een keuze om wel of niet te gaan omdat het regime zich onfatsoenlijk gedraagt. Maar ik ben allergisch voor types die anderen voorschrijven welke keuze ze dienen te maken. W.F. Hermans koos er indertijd voor lezingen in Zuid-Afrika te geven, waar toen nog het Apartheidsbewind werd gevoerd. Daar is-ie voor verketterd en het leverde hem de status van persona non grata op in Amsterdam. Beschamend.
Ten eerste vind ik niet dat de bevolking van een land moet worden gestraft met een culturele boycot omdat de regering niet deugt.
Ten tweede is er ook het één en ander aan de hand in de meeste populaire vakantielanden. In ons eigen land worden zelfs cartoonisten van hun bed gelicht. Moeten die allemaal maar geboycot worden?
Een handelsboycot is één ding, maar een culturele boycot vind ik niet kunnen. En ik vind het sowieso gênant en not done om anderen op te roepen tot dapperheid, als je zelf veilig thuisblijft.
op 15 02 2010 at 20:26 schreef Demater:
Als je weet dat er veel mis is. Dan kan je doen alsof er niets aan de hand is. Of actie ondernemen. Of je kan anderen oproepen actie te ondernemen.
Als je zo een oproep hoort kan je niets doen. Of je kan degenen die oproepen tot actie belachelijk maken.
Het is best wel lastig.
Hoe pak je de dingen die mis zijn het beste aan? Is niets doen een optie?
op 15 02 2010 at 23:28 schreef MNb:
En je als propaganda laten misbruiken door een abject regime is niet beschamend? Vooral als de enige werkelijke vertegenwoordiging van het grootste deel van de bevolking – destijds het ANC – herhaaldelijk heeft opgeroepen om weg te blijven?
Een culturele boycot vind je niet kunnen, ja, dat is dapper. Ik vraag me onwillekeurig toch af hoeveel bantoes er destijds bij Hermans in de zalen zaten. Ik schat om en nabij de 0.
En nee, ik ben zijn boeken gewoon blijven lezen en mijn waardering van diezelfde boeken is er niets minder om geworden.
Vervolgens verwijzen naar een cartoonist die in dit land van zijn bed gelicht is, is dat plotseling geen slechte jij-bak?
op 16 02 2010 at 07:45 schreef Peter:
Ik zie niet hoe Hassnae en de andere Europese Marokkanen zich hebben laten misbruiken als propaganda, MNb. Ik vind die bewering net zo aanmatigend als de bewering dat Benali ‘uit de hand van het regime eet’.
Ik zie trouwens ook niet waarom het aantal bantoes in de zaal bij Hermans geteld hadden moeten worden.
De verwijzing naar de arrestatie van Nekschot is geen jij-bak, slechts een illustratie om aan te geven dat er heel wat landen zijn die je zou moeten boycotten als je ze eenmaal de maat begint te nemen. Vorige week is bijvoorbeeld in Amerika een man veroordeeld tot zes maanden in één van die beruchte Amerikaanse centra van wrede barbarij die daar voor gevangenissen doorgaan, vanwege het in bezit hebben van Japanse stripboekjes.
Er is in Marokko het één en ander aan de hand, maar Marokko is geen Syrië, of Saoudi-Arabië, of Egypte. De koning heeft een behoorlijke stap gezet op het pad van de vrouwenrechten, wat in hem valt te prijzen. Hij weet de islamisten in Marokko heel aardig op afstand te houden. Hij trekt er, met zijn kabinet, hard aan om van Marokko een open samenleving te maken. Ik zou het uitgesproken dom vinden om zo’n land te gaan zitten boycotten, in een isolement te dwingen en dus vatbaar te maken voor radicalisering.
@Demater, je verwijt mij Asis Aynan belachelijk te maken vanwege zijn oproep aan Benali om actie te ondernemen. Je gaat voorbij aan het feit dat Aynan Benali ervan beschuldigt ‘uit de hand van het regime’ te eten. Daarbij vergeleken is alles, wat ik hierboven schrijf, mild en vriendelijk.
Niks doen is een optie, meedoen aan culturele uitwisselingen, om zo te helpen het land open te breken, is er ook één.
Dit is mijn voorspelling: Marokko is straks (5-10 jaar) één van de belangrijkste toeristische bestemmingen van de Mediterranée, een belangrijke exporteur van kwaliteitswijn en één van de voortrekkers van een détente in de Arabische wereld die zijn weerga niet kent.
op 16 02 2010 at 08:50 schreef hassnae:
Marokko is zeker geen Saoedie-Arabië. Er zijn veel problemen, er wordt aan gewerkt. Er gaat ook veel mis, maar om dan maar te vragen van anderen dat ze er niet heen gaan, is absurd. Een ieder maakt zijn eigen keuzes.
Na de beurs zijn Dominique Caubet (zij kent de stad enorm goed), Benali en ik naar een cafe/restaurant geweest van een oude hadj waar jonge artiesten en kunstenaars, ook de vrouwen, in een ontspannen sfeer alcohol kunnen drinken.
We hebben daar ook wat jonge journalisten ontmoet en gesproken van de onlangs opgeheven krant. Dat zijn de belangrijke zaken: dat je mensen spreekt en je steun uit. Daar hebben ze wat aan in plaats van dat misplaatst koloniale je neus ophalen omdat je zogenaamd zo verschrikkelijk in orde en principieel zou zijn.
Contact met de buitenwereld, met gelijkgestemden is enorm belangrijk. Hetzelfde geldt voor Syrie waar ik ook zo naartoe zou gaan. De mensen daar hebben steun nodig, geen uitsluiting. Dat hun overheid fout is, is al erg genoeg. Daar hoeven wij hen niet nog eens voor te straffen door hen af te wijzen.
op 16 02 2010 at 13:14 schreef Tjerk:
@Peter; Waar zijn de dagen van Larry Flynt gebleven?
http://www.wired.com/threatlevel/2010/02/obscene-us-manga-collector-jailed-6-months/
En al die sukkels hier maar verwijzen naar Amerika als het lichtende voorbeeld van absolute ‘freedom of expression’.
op 16 02 2010 at 13:26 schreef Peter:
Precies. En waar Willem de Zwijger, toch een idool van al die Voltaire-citerende Amerika-fetisjisten, keer op keer op wijst, is dat geen enkele Amerikaanse krant de Deense Mohammed-cartoons heeft durven afdrukken. Maar daar wordt altijd overheen gelezen.
op 16 02 2010 at 17:26 schreef diadorim:
Frankrijk heeft 1,5 miljoen Algerijnen om zeep geholpen, en heeft tot voor kort nooit toegeven dat er een oorlog was. Kan je dan nog wel naar Frankrijk?
op 16 02 2010 at 22:54 schreef Demater:
@Peter, je hebt Asis Aynan verbaal aangepakt vanwege zijn oproep aan Benali om actie te ondernemen. Ik heb het opgemerkt. Het was niet mijn bedoeling er aan voorbij te gaan waarom Aynan dat heeft gedaan.
Als je het zo erg vind dat Aynan Benali er van heeft beschuldigt ‘uit de hand van het regime’ te eten, dan moet dat regime wel slecht zijn.
Wat voor opties zijn er dan? Elkaar in de haren vliegen is er 1.
Marokko is geen Syrië, of Saoudi-Arabië, of Egypte. Geen van die landen heeft problemen met zijn eigen grenzen vanwege uitbreidingsdrang zoals Marokko problemen heeft met Spanje, Algerije en vooral de Westelijke Sahara.
In de vluchtelingenkampen in het zuiden van Algerije zitten meer dan honderdduizend Saharanen al ruim dertig jaar te wachten op een oplossing.
Welke opties zijn er voor mensen in Nederland om daar iets aan te doen? Elkaar in de haren vliegen vanwege iets anders is er 1. De schouders ophalen is 2. De zaak vergeten is 3.
Je verantwoordlijkheden als schrijver nemen en je erin verdiepen en erover schrijven is vier.
RSS