Saih Bin Sakam

46 Reacties

op 13 11 2010 at 11:34 schreef Hans:

Selectief citeren om je eigen beeldvorming te ondersteunen. Precies zoals verwacht. Het ontbreekt je aan nuance. Ik heb het woord oprotten nooit gebruikt.
Ik zie ook niets terug van de bloeddorstige Nederlanders waar je het in onze zogenaamde fittie het over had. Voor de rest stel ik voor dat je even de volledige tekst post in plaats van gegrabbel ten behoeve van je eigen beeldvorming.

op 13 11 2010 at 11:35 schreef Hans:

Nu is het blijkbaar overzeese bloeddorst geworden. Heeft de discussie toch nog ergens aan bijgedragen.

op 13 11 2010 at 11:48 schreef Sabian:

Fantastisch stuk van Breedveld. Niks selectief citeren. Ik heb me echt diep diep diep lopen schamen voor de manier waarop die vriendelijke Saih Bin Sakam werd weggezet. Wat een monumentale man is dat. Het is dat ik puur toevallig het jeugdjournaal zag die een item over zijn bezoek hadden gemaakt.

op 13 11 2010 at 11:50 schreef Peter:

Je suggereerde dat ik maar in België moest gaan wonen, Hans. Gewoon één van de varianten op ‘dan rot je toch lekker op?’ En het woord ‘bloeddorst’ was precies waar je over viel, dus wat jij zou hebben bijgedragen, behalve een mooie illustratie van de standaard reacties die ik altijd krijg, ontgaat me.

op 13 11 2010 at 12:01 schreef Hans:

Zoals ik al eerder zei: misschien heeft iemand je in je jeugd pijn gedaan maar je hoeft niet elke opmerking die je krijgt op de meest negatieve manier uit te leggen. Dat deed je in de hele discussie. Je voelt je gelijk op alles aangevallen en ook wanneer je discussiepartner het in grote lijnen met je eens is behandel je hem als een tegenstander.
Moet je echt eens aan werken.

op 13 11 2010 at 12:02 schreef Hans:

Ik viel overigens over “nederlandse bloeddorst” – een generaliserende opmerking over Nederlanders.

op 13 11 2010 at 12:03 schreef Peter:

Komt mij zo voor dat jij je aangevallen voelt, niet ik. Fijn hoor, de zoveelste psycho-analyse van iemand die zich door mij op zijn pik getrapt voelt, maar nu is het wel klaar, Hans. Dit stuk gaat niet over jou, maar over de Nederlandse hypocrisie ten aanzien van het eigen koloniale verleden. Wieberen, nu.

op 13 11 2010 at 12:35 schreef matxil:

Hoe zit het trouwens met Poncke Prinsen (ben niet zeker van de spelling)? Mag die intussen alweer het land in?
Het verschil dat je aangeeft tussen Duitsland en Nederland wat betreft omgaan met het verleden is ook raak. Ik heb een tijdje in Duitsland gewoond (in de jaren 90) en daar was bijna dagelijks een documentaire over de oorlog op t.v. Terwijl in Nederland met geen woord gesproken wordt over “politionele acties”. Op school ook nooit iets over geleerd. Dat ik zelfs maar weet wat “politionele acties” zijn, komt omdat ik Bij Nader Inzien van Voskuil heb gelezen, toen ik een jaar of 18 was. Daarvoor had ik er nog nooit van gehoord.
Wel alle glorieverhalen over de VOC en Pietersz. Coen natuurlijk. Scheepsjongens van Bontekoe ook met veel plezier gelezen (blijft een pracht boek). Maar de andere kant van het verhaal: nul komma nul.

op 13 11 2010 at 12:48 schreef gerhard de haas:

Hear hear.

Gerhard

op 13 11 2010 at 13:18 schreef Peter:

Poncke Princen is overleden, dat probleem voor Nederland heeft zichzelf dus opgelost. Pieterszoon Coen, trouwens, waar de Coentunnel naar is vernoemd, heeft een compleet eiland, Banda bij de Molukken, uitgemoord. Nóg zo’n fraai voorbeeld van de Nederlandse bloeddorst, en niet te vergeten de VOC-mentaliteit.

Google voor de gein ook eens op ‘Hendrikus Colijn’ (de Schipper naast God) en ‘Atjeh’. Man, er zitten zoveel rottende lijken in de Nederlandse kast.

op 13 11 2010 at 14:38 schreef MNb:

Als het gaat om erkenning van oorlogsmisdaden is Duitsland een lichtend voorbeeld voor Nederland. De Nederlandse kleinzieligheid ten aanzien van Indonesië is in de wereld vermoedelijk inderdaad onovertroffen. Dat weerhoudt mij er niet van elders Japan over de hekel te halen, maar daar gaat het nu niet over.
Twintig jaar geleden had ik in Paramaribo een collega, die als scholier voor geschiedenis een KNIL-veteraan had geïnterviewd; een echte inlander, die op één of andere manier in Suriname verzeild was geraakt.
De tactiek van het Nederlandse Leger tijdens de Indonesische Onafhankelijkheidsoorlog (behalve Bevrijdingsoorlog is iedere andere naam misleidend) bij het aanvallen van een verdachte kampong was als volgt. De inlanders gingen voorop. De kaaskoppen volgden 20 m daarachter en iedere inlander die maar achterom durfde te kijken kreeg een kogel door het hoofd.
Ik heb meteen gevraagd of ik die scriptie kon krijgen. Want ik besefte het historisch belang van dat interview. Helaas had de collega dat niet meer, zodat het niet als bewijsmateriaal kan gelden.

Afijn, aan mijn kant van het grote water is er gedetailleerde en betrouwbare documentatie. Lees Stedman’s Reizen naar Suriname uit 1791.

http://nl.wikipedia.org/wiki/John_Gabri%C3%ABl_Stedman

Misschien zijn er nu een paar meer die het begrijpen als ik de Nederlandse kritiek op Surinamers, die een couppleger en drugshandelaar tot president verkiezen, niet erg serieus kan nemen.

op 13 11 2010 at 15:20 schreef Aldert Hazenberg:

Het was de VVD onder leiding van Bolkestein die in 1995 verhinderde dat de koningin bij de herdenking van vijftig jaar Indonesische onafhankelijkheid aanwezig mocht zijn.

En het was diezelfde VVD die onder diezelfde leiding in diezelfde jaren ook in de Poncke Princen-affaire te laf was om de historische waarheid onder ogen te zien, omdat die bij de oudstrijders­achterban slecht zou vallen.

Dus wat kunnen wij in deze tijd, waar de VVD conservatiever is dan ooit, het CDA een kloon / bijwagen van de VVD is geworden en de PVV elke actie tegen moslims goedkeurt, anders verwachten, dan dat mensen die oproepen tot menselijkheid niet gehoord worden?

Het spoort – zeker in dit tijdsgewricht – waarin de Conservatieve Joods- Christelijke traditie wordt verheerlijkt, om als bestuurder de drie apen te spelen: horen, zien en zwijgen!

Ooit, als NL over nog eens 60 jaar terug kijkt op haar eigen verleden zullen we mogelijk in staat zijn om onze eigen fouten te Herkennen, om pas daarna deze te kunnen Erkennen.

op 13 11 2010 at 16:28 schreef Smeets:

Mijn vader is een Indie-ganger.
Zo vertelt hij wel eens een verhaal waarin ze met hun oorlogsschip dorpen vanaf de kust in brand schoten. Omdat de kapitein een liefje in Jakarta had. Dan kon hij terug.
Hij draagt zijn lintje uit protest altijd omgekeerd. Dat wordt hem niet in dank afgenomen.

op 13 11 2010 at 18:09 schreef Tjerk:

De koningin had die man gewoon moeten ontvangen, natuurlijk. Dat zou een mooi symbolisch gebaar zijn geweest.

En verder was Nederland gewoon hartstikke fout na de oorlog. Ben je net zelf bevrijd van de nazi’s, ga je een beetje Inlanders lopen afslachten omdat ze het verzet steunen. Tja, geef die mensen eens ongelijk!

Bizar dat men dat verband niet legde, twee jaar na de bevrijding. Je kunt daar niet anders dan een koloniale, racistische blik vermoeden. Een meerderheid van Nederland (64%) stond trouwens achter militair ingrijpen in Indonesië.

In inderdaad werd dit onderdeel tijdens de geschiedenisles op de middelbare school (jaren ’90 hebben we het dan over) gewoon weggesmeerd. Max Havelaar kwam voorbij tijdens Nederlands, en je wist zo dat Nederlanders de Indonesiërs in de negentiende eeuw hadden uitgebuit, en je kreeg kort iets over de “politionele acties” en dat Nederland daar zo rond 1950 was vertrokken; maar dat daar hele slachtpartijen hadden plaatsgevonden, kwam niet aan bod.

op 13 11 2010 at 19:00 schreef Grmbl:

MNb: “Als het gaat om erkenning van oorlogsmisdaden is Duitsland een lichtend voorbeeld voor Nederland.”

Vind je? De Duitse opvatting over WO2 bestaat hieruit, dat niet ‘de Duitsers’ maar ‘de Nazi’s’ hem begonnen zijn. Dat praat toch wat makkelijker.

op 13 11 2010 at 19:42 schreef Bodewes, J:

In de toekomst iets over ‘Gusdur Wahid’ en/of de vernietigende werking van wahabisme op de traditionele javaansche cultuur?

op 13 11 2010 at 20:36 schreef Tjerk:

“Wahid werd president na de eerste verkiezingen sinds Soeharto’s aftreden. Hij stond bekend als voorvechter van mensenrechten en religieuze verdraagzaamheid. Zo opperde hij om diplomatieke betrekkingen aan te gaan met de staat Israël. Onder zijn presidentsschap verbeterde de persvrijheid aanzienlijk en kreeg de Chinese minderheid in Indonesië meer rechten.” (NRC)

op 13 11 2010 at 20:57 schreef kilouniformtango:

“Google voor de gein ook eens op ‘Hendrikus Colijn’ (de Schipper naast God) en ‘Atjeh’. Man, er zitten zoveel rottende lijken in de Nederlandse kast.”

De rottende Hollandse lijken zijn er inderdaad bij de vleet. Dat er totaal over gezwegen wordt, is echter onzin. Het is voornamelijk op regeringsniveau dat men er zo krampachtig over blijft doen (zie Breedvelds beschrijving over de omgang met de 87-jarige Saih Bin Sakam). Net als over veel andere onwelriekende zaken uit het verleden. Recentelijk het eerherstel voor generaal Stanislaw Sosabowski bijvoorbeeld.

Verder maken de rottende Hollandse lijken de Japanse rottende lijken er niet minder om. Mochten de Japanse kadavers in Indonesië al stinken, elders in Azië, met name in China, is deze stank nog vele, vele malen erger. Geen enkele westerse (koloniale) misdaad, waar schuld en boete voor nodig is -of was-, kan Japanse misdaden bagatelliseren of vergoelijken. Of een excuus zijn voor Japans onwil of onvermogen om eerlijker en opener met haar verleden om te gaan. Eigenlijk verbaast het me dat Breedveld -iemand met een grote hekel aan jij-bakken a la ‘zij deden het ook’ – met dit jij-bak betoog komt (dat verder inhoudelijk wel klopt).

Hoe verhoudt de (collectieve) ‘schuld en boete’ over het verleden zich tussen de westerse wereld en de niet-westerse wereld? Bijvoorbeeld in de hoeveelheden kritische publicaties en documentaires?

op 13 11 2010 at 21:20 schreef Fridjof:

Dank voor dit stuk. Ik heb me plaatsvervangend beschaamd gevoeld toen Saih Bin Sakam werd gegenegeerd door de nederlandse overheid, inclusief onze koninklijke hoogheid. Het blijkt onmogelijk een gebaar van mededogen en schuldaanvaarding te maken. Al is et maar symbolisch. Bah.

op 13 11 2010 at 21:29 schreef Peter:

kilouniformtango Niks jij-bak. Ik zeg alleen dat je pas naar andermans stoepje kunt wijzen als het jouwe brandschoon is.

op 13 11 2010 at 21:54 schreef leo schmit:

Peter, hier ben ik weer, ik lees mee. Ik zie uit naar de rest in je Indie serie.

Tjerk, niet Abdurrahman Wahid (Gus Dur), maar Habibie werd president na Suharto. Wahid kwam daarna, daarna Sukarnoputri Megawati, SBY, …

“Ook vóór de Japanse invasie was het voor de inlandse bevolking niet zo prettig in Nederlands Indië”

Dat is niet waar, het ging ze redelijk goed, ondanks de wereldcrisis van de jaren ’30.

Peter, Hoe komt het dat je nog steeds de term “inlandse bevolking” gebruikt? Waar we over aspirant Indonesiers praten, in de jaren ’20.

‘inlanders’?

Aspirant nationalisme was Sumpah Pemuda, 1926, of daaromtrent. Nog steeds een belangrijk ijkpunt en herrineringscentrum daar op Salemba in Jakarta.

Wat betreft de oorlogsmisdaden gepleegd door van Heutz (en van Daalen) in Aceh en door Westerling in Celebes (nu Sulawesi);

Verwerpelijk, maar gedane zaken nemen geen keer; In Aceh wil men graag met Nederland zaken doen.

op 13 11 2010 at 22:36 schreef Tjerk:

Leo Schmit: “Tjerk, niet Abdurrahman Wahid (Gus Dur), maar Habibie werd president na Suharto. Wahid kwam daarna, daarna Sukarnoputri Megawati, SBY, …”

Als je goed had gelezen, had je gezien dat daar staat: “Wahid werd president na de eerste verkiezingen sinds Soeharto’s aftreden.”

Bacharuddin Jusuf Habibie was Soeharto’s vice-president, die hem opvolgde toen deze zich in 1998 terugtrok uit de politiek, en de zaken waarnam tot de daaropvolgende verkiezingen in 1999 (hij had vast doorgewild, maar het Indonesische Parlement zat tegen).

Hoe dan ook, dat citaat uit het NRC is dus feitelijk juist en jij draagt met je betweterige interventie niet zoveel toe aan de discussie.

op 14 11 2010 at 02:28 schreef MNb:

@Grmbl: dat vind ik inderdaad. Want de Duitsers erkennen iig dat die nazi’s ook Duitsers waren. Nederlanders erkennen over het algemeen helemaal niks.

@kilouniformtango: PB heeft elders geschreven over Japanse oorlogsmisdaden en Japans kolonialisme. Toen legde je ei niet. Waarom nu wel? Het gaat nu over Nederlanders in Indonesië.
Jouw post is daarom de stomme jij-bak.

op 14 11 2010 at 11:10 schreef Rob:

Er zijn volgens enkele bronnen voormalige Nederlandse SS’ers ingezet in Indonesië – zij waren de meest geharde en getrainde soldaten die we hadden. Dat zegt waarschijnlijk ook iets over de methodiek die de mannen er af en toe op na hielden.

Wijlen mijn vader (1934-2005) zei me ooit dat hij ook had willen gaan, want zo dacht men er toen nu eenmaal over: Indië is van ons! Gelukkig was hij te jong en moest hij pas in ’53 in dienst. Dat vond hij zelf achteraf ook.

op 14 11 2010 at 11:13 schreef MNb:

Dat van die Nederlandse SS-ers meen ik inderdaad ook gelezen te hebben, maar ik kan het niet terugvinden.

op 14 11 2010 at 11:46 schreef froit:

Mijn vader en mijn grootvader waren geen bloeddorstige Nationalisten.
Toch waren ze vier jaar te gast bij de Japanse keizer.
D’r zijn dingen fout gegaan, ja, toen, niet zo netjes, ja.
Heel erg soms, aan beide zijden.
Maar daar maak je dan excuus voor, oprecht en integer, en dan is het af, toch?
Dat hoeft maar één keer gemaakt te worden, toch?
Van de Japanners en latere Indonesiers hebben mijn vader en grootvader, noch ik, iets integers gehoord.
Nooit.
Ik denk dat meneer Sakam aan het verkeerde adres klaagt.

op 14 11 2010 at 11:54 schreef Tjerk:

“Ik denk dat meneer Sakam aan het verkeerde adres klaagt.”

Hoezo? Was ‘ie soms al die jaren abuis? Waren het eigenlijk de Japanners die zijn hele dorp uitroeiden?

op 14 11 2010 at 12:06 schreef Rob:

Je moet niet de Japanse bezetting en de ‘politionele acties’ door elkaar gooien, Froit.

op 14 11 2010 at 12:23 schreef Bodewes, J:

Uiteindelijk heeft ruim 200 jaar Nederlandse overheersing de ‘kultur’ van Indië volledig intact gelaten. 20 jaar Arabisering slaat de eeuwenoude javaansche cultuur voorgoed aan diggelen. Ook al zou Obama iedere week een moskee bezoeken in Djakarta en daar de tolerantie van de islam en het pluralisme bejubelen. Dusta2.

op 14 11 2010 at 12:27 schreef Peter:

Hysterische nonsens, Bodewes. Je kunt natuurlijk ook eens aan iets anders denken dan aan moslims.

op 14 11 2010 at 12:35 schreef leo schmit:

Tjerk, mijn vergissing hierboven: Gus Dur kwam voor Habibie

op 14 11 2010 at 12:40 schreef Bodewes, J:

http://indonesie.actieforum.com/actueel-f3/moslimraad-indonesie-komt-met-nieuwe-fatwa-s-t277.htm

Peter, je hebt altijd gelijk zelfs als je ongelijk hebt…..

Hindu elementen worden uit de ‘kultur’ verwijderd.

op 14 11 2010 at 12:48 schreef leo schmit:

Tjonge, wat heb ik een slecht geheugen. Mega kwam dus na Gus Dur. Habibie was slechts tussentijds aan de macht.

Tjerk nogmaals bedankt voor de correctie. Indonesie deskundige zal ik mezelf verder niet meer noemen.

Maar wat betreft Nederlands-Indie, daar poogde ik toch iets aan de discussie toe te veoegen, door te stellen dat de situatie aldaar tenminste in sociaal-economisch opzicht niet zo slecht was en dat de depressie van de jaren 30 er redelijk goed werd opgevangen.

Bijna alle latere leiders van Indonesie, hebben ook geprofiteerd van het sterk uitgebreide onderwijs voor de lokale bevolking, inclusief studie in Nederland of elders in Europa (Denk aan Sukarno, Hatta).

De andere zg ‘welvaartsinstellingen (medisch, landbouwvoorlichting en kredietverlening) functioneerden ook op grote schaal.

Maar inderdaad was het politiek gezien een repressieve situatie, waarvan getuige de verbanningen naar Boven Digul in het huidige Papua (voorheen Nieuw Guinea).

Verder stelt Peter terecht dat NL eens spijt mag betuigen over de gepleegde oorlogsmisdaden in Aceh, op Java en in Sulawesi (Westerling).

Ook de manier waarop de Papua’s verraden zijn in de jaren ’60 is een schande voor ons land, zij het dat de VN daar ook een handje bij hielpen.

op 14 11 2010 at 12:55 schreef Wladimir:

Bestond Indonesië überhaupt wel…voor de kolonisering. Nee. Anyway, Nederland is inderdaad hypocriet, maar dat krijg je met illusies als de gematigde en tolerante Nederlanders.

op 14 11 2010 at 18:11 schreef Jan van Dijk:

Ach, konden wij de wereldgeschiedenis maar overdoen, naar onze hoogstaande morele opvattingen.
Wat zou het toch allemaal veel beter gegaan zijn!

op 14 11 2010 at 18:20 schreef cuartas:

Als je je in een gewapend conflict begeeft moet je nu eenmaal hard durven optreden, en vieze handen durven maken.

Maar in de tussentijd dringt de vraag zich op wie het vliegticket van deze oubaas betaalt, en de juridische kosten van de overlevenden en nabestaanden. De weg-met-ons-industrie?

op 14 11 2010 at 21:28 schreef Mas Rob:

In 1969 verscheen de excessennota. Op basis van dit stuk nam de Nederlandse regering de positie in dat geweld tegen de Indonesische burgerbevolking niet structureel van aard was. Excessen hadden plaats gehad, maar in zijn algemeenheid zou de krijgsmacht zich correct hebben gedragen. Dit werd door het parlement aanvaard. In deze Nederlandse positie is geen verandering gekomen.

Die excessennota was voornamelijk het werk van Cees Fasseur. Hij had de opdracht om in vier maanden, wat voor dit werk zeer kort is, een stuk te schrijven op basis van Nederlands archiefmateriaal. De nota was verre van volledig en bevatte ook onjuiste informatie.

Het archiefonderzoek behandelde alleen expliciet gerapporteerde en door de legerleiding behandelde incidenten. Materiaal dat verder onderzoek nodig had, werd buiten beschouwing gelaten. Fouten en onvolledigheid werden jaren later door Fasseur erkend en geweten aan de enorme haast waarmee de nota was geschreven.

Er waren, aldus Fasseur in 2008, tientallen, vele tientallen Rawagede’s. Hij zei toen dat het onderzoek dat leidde tot de excessennota opnieuw zou moeten worden verricht – maar nu volledig. Ik zou nog een stap verder willen doen. Ik pleit voor een diepgravend onderzoek uitgevoerd door het NIOD naar Nederlandse oorlogsmisdaden gepleegd in Indonesië in de periode 1946-1950.

@ Cuartas
Het “waar gehakt wordt vallen spaanders” argument komt altijd op de proppen als misdaden moeten worden verdedigd. Slachtoffers denken er heel anders over. Ik kan me bijvoorbeeld niet voorstellen dat je dit argument zou gebruiken voor de razzia die in 1944 door de Duitsers in Putte werd uitgevoerd. Dit alleen al zou je te denken moeten geven.

op 14 11 2010 at 23:57 schreef hj:

Peter, je geeft weer eens blijk van een ontstellend gebrek aan ontzag voor onze eigen superieure cultuur. Foei!

Gelukkig hebben we de PVV nog, om mannetjes als jij te heropvoeden:
http://www.trouw.nl/nieuws/nederland/article3291389.ece/PVV_wil_leraren_beschaving_bijbrengen.html

op 15 11 2010 at 02:23 schreef Alphonse Scaf:

Ja, ja, we hebben groots werk verricht in “Ons Indië”, onze voorouders bedoel ik. Wat een fabeltje zeg, geplunderd, leeggeroofd, zijn betere termen voor onze koloniale weldaden. En wat een lekkere wijven liepen daar rond…
Goed, ging dit stuk over dat verleden? Nee, wel over de poen, jazeker. Want pas op, zo gauw je gaat toegeven dat je fout zat kost het geld. En niets ergers dan geld over de balk gooien. U kent de Hollandse koopmansgeest? Zijn we groot, pardon rijk door geworden! Zie Colijn. Zo majesteit. Zij kent de mores. Onthulling monument ter nagedachtenis van de slavenhandel en de bijbehorende misdaden. Een woord van excuus uit de mond van majesteit? Nee, zo is onze beschaving, onze moraal.
Weg met ons? Dankzij wie? Weg met deze beschaving? Laten we het hopen…

op 15 11 2010 at 19:57 schreef Mas Rob:

“Er zijn volgens enkele bronnen voormalige Nederlandse SS’ers ingezet in Indonesië”

Van de duizenden nederlandse ex-SSers namen naar schatting iets meer dan 100 dienst in het KNIL. De exacte aantallen zijn niet bekend; over de inzet is lange tijd gezwegen.

Het is ook onbekend wie binnen de politiek en strijdkrachten verantwoordelijk waren voor het besluit tot inzet. Prins Bernard (hallo, daar zijn we weer) wordt in dit verband wel genoemd.

Het geringe aantal ex-SSers en het feit dat zij geen bevelvoerenden waren doen vermoeden dat de inzet geen invloed had op het krijgsverloop.

In elk geval waren er bij de moorden in Rawagede geen SSers betrokken. Hiervoor was namelijk het KL verantwoordelijk, en niet het KNIL. De Nederlandse strijdkrachten hadden geen ex-SSers nodig om oorlogsmisdaden te plegen…

op 15 11 2010 at 20:01 schreef Martin B:

Die kerel van de PVV had wel eens op mogen letten bij Nederlands. Dan had hij geweten dat het woord “nikserig” niet bestaat.

op 15 11 2010 at 20:26 schreef Bart:

Even google’en:

http://forum.axishistory.com/viewtopic.php?f=51&t=68134&start=45

Twee bronnen worden genoemd:
1. P. Brijnen van Houten, Een kwart eeuw geheime diensten, Houten 1988.
2. Chr. van Esterik, NRC Handelsblad, 24 November 1984.

op 16 11 2010 at 11:36 schreef Rob:

“Het geringe aantal ex-SSers en het feit dat zij geen bevelvoerenden waren doen vermoeden dat de inzet geen invloed had op het krijgsverloop.”

Het feit dat SS’ers werden ingezet bij het KNIL doet vermoeden dat men het met de rules of engagement niet zo nauw nam in de Oost.

op 16 11 2010 at 15:56 schreef sandro:

Een voorbeeld nemen aan de Duisters…..???
Nu nog willen ze de echte verschrikkingen niet onder ogen zien dus daar hoeven we dan toch geen voorbeeld aan te nemen:

http://www.telegraaf.nl/buitenland/8224870/__Commotie_over_nieuwe_Auschwitzfilm__.html?sn=buitenland

op 26 02 2012 at 13:37 schreef MNb:

“hoe fout andere landen zijn”
Nederlanders zijn kampioen oogkleppen dragen als het om de eigen nationale misdaden gaat. Dat heb ik nooit begrepen. Als tiener wist ik al van de misdaden van Colijn gedurende de Atjehoorlog, van de mensonterende slavenhandel en slavenarbeid. Qua wreedheid werden Nederlanders alleen geëvenaard of benaderd door de Portugezen.
Dus ik was niet verbaasd toen ik later leerde over de uitgebreide Nederlandse collaboratie met de nazi’s en over de wrede wijze waarop het KNIL de Indonesische Onafhankelijkheidsstrijders bevocht. De Amerikanen in Vietnam waren er niets bij.

op 21 12 2013 at 05:11 schreef Ons Indië – tibaert:

[…] besteed Peter Breedveld er nadrukkelijk aandacht aan. En meer dan terecht. Vandaar deze verwijzing: Saih Bin Sakam.Verder, zonder commentaar, een aantal kiekjes… Aansluitend een fragment uit ‘n recente […]