Relativeren
Tayfun Balçik
Illustratie: Pekka Halonen
Op een vrije dag word ik rond een uur of zeven wakker. In mijn pyjama – die bestaat uit een korte broek en een wit zondagshirt – ga ik naar beneden om de Volkskrant op te halen. Altijd is er de lichte angst om betrapt te worden door mijn Marokkaanse, Afghaanse of Egyptische buren. Al heb ik gespierde kuiten, die behaarde Frodo-voeten, geloof me, die wil je echt niet zien.
Maar goed, niet afdwalen. Je bent weer stukkies voor Frontaal Naakt aan het schrijven. Al komt het uit je tenen, blijf geconcentreerd. Waar was ik gebleven? Naar beneden om de Volkskrant op te halen.
Witte mensen
Juist! Daar ging het over. Kijk, dus wanneer ik beneden ben, ben ik toch – tegen beter weten in – enthousiast als ik die krant zie. Een prettig gevoel in mijn bil, zoals ik tegen een vriend van me wel eens zeg. Het voelt alsof je gaat liggen in een bed met nieuwe lakens. Heel gek eigenlijk, daar krijg ik ook zomaar een glimlach van. Al helemaal als m’n moeder Robijn heeft gebruikt of er ligt een mooie… Stay focused Gohan! Pff, Dragonball Z was keihard.
Wat nou ’tegen beter weten in’? Daarmee bedoel ik: wat hebben die witte mensen vandaag weer voor mij in petto. Gezeik over allochtonen natuurlijk! Hoewel het lastig blijft, merk ik dat ik daarover minder gefrustreerd ben dan een tijdje geleden. Als ik terugdenk aan al die zure shit die ik op Facebook heb geplaatst, en af en toe nog steeds doe, dan begin ik alweer een beetje te zweten. Was dat wel nodig allemaal?
Zwarte Piet
Misschien biedt Marx uitsluitsel: ‘het maatschappelijke zijn bepaalt je bewustzijn’. In gewone mensentaal: als het goed met je gaat, dan kan je negativiteit beter van je af laten glijden. Hoe ging het dan toen het niet zo lekker ging? Ik heb hier en daar een beetje gedemonstreerd, maar ben niet – in de gewelddadige zin – geradicaliseerd. De ‘opgelegde omstandigheden’ vonden geen ingang in mijn metabolisme, of zo… ik heb al die negativiteit op de ene of andere manier uit mijn geest gepuft. Wat dan?
Sükrettim. Dat is Turks voor dankbaar zijn. Ik ben dankbaar voor de situatie waarin ik me bevind. Ja, als ondankbare allochtoon was ik dankbaar voor mijn situatie. Ik was de relativeringskoning. Wat zit je nou te piekeren? Kijk wat er in Syrië gebeurt. Die mensen steken zeeën over om hier te komen. Hier, naar Nederland, waar we discussiëren over Zwarte Piet. Er is haast geen beter voorbeeld dan deze luxediscussie om aan te tonen hoe goed we het hier wel niet hebben. Ja, tuurlijk, het kan altijd beter. Maar neem een stap terug en lees dit: terwijl in Syrië de bommen vallen op onze medemensen, maken we hier stampij over een feest, met ja, racistische elementen. Daar worden onze moeders verkracht, hier de oorbellen van een zwart-geschminkte persoon. Daar verbranden kinderen, en ga zo maar door.
Therapeutische gedachten
Relativeren en lezen. Dat is mijn redding geweest. Maar niet iedereen heeft de constitutie daarvoor. Niet iedereen is Gandhi. Al die therapeutische gedachten maken voor sommige mensen niks uit. Het vreet aan hen dat ze een tien jaar jongere persoon zien in een dikke BMW. Wat doe je d’r aan?
Schrijf een stukje voor Frontaal Naakt.
Tayfun Balçik is historicus, gespecialiseerd in de moderne geschiedenis van Turkije en die van Amsterdam-West. Hij heeft een Facebook-pagina.
Tayfun Balçik, 07.02.2015 @ 11:20
3 Reacties
op 07 02 2015 at 14:43 schreef Thomas E:
Ja, dat is natuurlijk weer het voordeel van een weinig militant, compromissen zoekend klootjesvolk: revoluties, burgeroorlogen en dictatoriale regimes hoef je hier niet te verwachten. Het kabbelt hier gezellig voort in de overtuiging dat men niet zelf, maar de buurman een aso, kakker of racist is.
op 07 02 2015 at 22:01 schreef frankw:
Ik ben slechts lezer van de mooie stukken hier. In dit geval mis ik het duimpje omhoog, dus daarom in woorden: dank voor het mooie stuk.
op 09 02 2015 at 13:43 schreef Anoniem:
“terwijl in Syrië de bommen vallen op onze medemensen, maken we hier stampij over een feest, met ja, racistische elementen”
Volgens mij is rascisme/sektarisme en discrimenatie een van de oorzaken van de oorlog in Syrie. En het begon ook daar met feesten die verboden of opgeblazen werden omdat men het eens kon worden over tradities en historische lezingen.