Ramadan (3)
Hassnae Bouazza
Foto: Yoshiyuki Iwase
De islamitische wereld is druk bezig met de vastenmaand. Van mijn moeder die nu in Marokko is, hoorde ik al dat de winkels en patisserieën uitpuilen van het lekkers; het klonk zo hemels dat het vasten me bijna leuk leek worden in die contreien. Want echt, hoewel moslims er alles aan doen om u ervan te overtuigen dat de maand één en al vreugde is, stelt u zich dan eens de vraag: hoe leuk kan het zijn om in dit zonnige weer geen terras te kunnen pakken en tot iets voor negen uur te wachten voor je weer wat mag eten? De weg naar het paradijs is geen gemakkelijke.
Vorig jaar steeg de honger al naar menig vastend hoofd; herinnert u zich de doodsfatwa tegen Mickey Mouse? Dit jaar zijn de dagen langer, en verspreidt de waanzin zich. Afgelopen zaterdag stond een artikel in de Marokkaanse webkrant Hespress waarin beweerd wordt dat Marokkanen aan winkeleigenaren hebben gevraagd om de etalagepoppen uit het zicht te halen, omdat ze te verleidelijk zouden zijn tijdens de heilige vastenmaand. Als het om Saoedie-Arabië ging, oké, maar Marokko? Ik ga er vooralsnog vanuit dat dit een parodie is op de eisen die door bepaalde vasters naar voren worden geschoven.
Ondertussen pakken de vele Arabische televisiezenders dit jaar zoals altijd weer uit met de nieuwste soaps en komedie’s en luchtige programma’s. Televisie kijken is de beste manier om de honger te vergeten, zo lijkt al jaren het devies. Naast de vele, vele, vele soaps, zijn er ook tal van kookprogramma’s met de lekkerste recepten voor de avond.
De populairste en leukste tv-kok is de Egyptische Osama. Vroeger zond hij zijn programma vanuit Amerika uit, maar de man was zo geliefd dat Dubai hem overhaalde naar de Emiraten. Osama is a-typisch voor een Egyptenaar: charmant, grappig, en niet schreeuwerig of boertig. Zijn recepten zijn om van te watertanden en hij is verfrissend leuk en ontspannen, in tegenstelling tot veel van zijn vrouwelijke collega’s die slaapverwekkend braaf zijn. Kijkers kunnen Osama live tijdens de uitzending bellen en je kunt aan de stemmen van de vrouwen horen dat ze hem het liefst mee naar huis zouden willen nemen.
Naast de kookprogramma’s prijzen de meeste reclamefilmpjes allerlei drankjes en eetwaren aan. Je kunt bijna je eetlust bevredigen door alleen maar televisie te kijken.
Hoewel het de bedoeling is dat je je overdag van eten onthoudt, kun je er op televisie niet aan ontsnappen. Waar je ook naartoe zapt, eten is overal. Dat laatste is goed om te weten voor overgevoelige Westerlingen die doorslaan in hun ijver om met moslims rekening te houden. Vorig jaar werd namelijk bekend dat in sommige Britse ziekenhuizen aan personeel werd gevraagd niet te eten in de buurt van vastende moslims om zo geen aanstoot te geven. Waanzin uiteraard. Het kan toch niet zo zijn dat de rest van de mensheid meevast zodat de vrome moslims het niet al te moeilijk wordt gemaakt. De weg naar het paradijs is geen gemakkelijke. Vasten en niet klagen dus.
Sterker: pak nog eens een extra sappig broodje döner of een patatje met als je een uitgedroogde moslim ziet. Hoe zwaarder het hem of haar gemaakt wordt, hoe groter de beloning in het hiernamaals. De Arabische zenders hebben dat maar al te goed begrepen.
Hassnae Bouazza (حسناء بوعزة) schrijft voor Vrij Nederland, De Volkskrant, NRC Handelsblad en de Arabische site van de Wereldomroep. Dat ze nog tijd heeft om in het geheim voorbereidingen te treffen voor de vestiging van het kalifaat in Nederland, mag een wonder heten. Eerder gepubliceerd in Vrij Nederland.
Hassnae Bouazza, 03.09.2009 @ 12:14
6 Reacties
op 03 09 2009 at 13:09 schreef dick jansen:
“De weg naar het paradijs is geen gemakkelijke”.
Ben ik blij dat ik leef in de overtuiging dat er aan het eind van de weg geen paradijs is. Slechts een gat in de grond of in mijn geval een urn op de schoorsteenmantel.
op 03 09 2009 at 15:39 schreef Peter:
Ja, maar bij wie op de schoorsteenmantel, dat is de grote vraag.
op 03 09 2009 at 18:28 schreef Tjerk:
Of hoe: je moet er toch niet aan denken dat je stoffelijke resten hun dagen slijten in een Mickey Mouse- of Elvis-urn.
op 03 09 2009 at 19:08 schreef Peter:
Maak er een coole Donald Duck-urn van en ik kan bijna niet wachten om gecremeerd te worden.
op 03 09 2009 at 21:49 schreef Tjerk:
[Uitvaartondernemer-modus AAN]
En wat denkt u van een variatie op de liefdestributen van Jeff Coons? Voor het luttele bedrag van 6000 euro creëert kunstenaar Frans Smeets een blijvend monument van uw liefdesgeluk.
Ik zie u denken: da’s een flinke som voor een stukje pornokitch. Maar zeg nu zelf: voor een beetje kist legt u al gauw hetzelfde bedrag neer, en zo’n sculptuur verhoogt de kans aanzienlijk dat uw nabestaanden nog eens komen te spreken over over de hoogtepunten uit uw leven.
op 04 09 2009 at 00:48 schreef vetklep:
Proost, Hassnae!
Mooi stuk.
RSS