Pruilen voor abortus
Liesbeth Zonjee
Illustratie: Gil Elvgren
Afgelopen weekend was de Mars van het Leven in het kader van de Week van het Leven. Het was vanwege alle geaborteerde kindjes, en alle geëuthanaseerde mensen, en dat is de Here niet welgevallig, dus er moest worden gemarcheerd.
Het voelt als vroeger. Culminerend in de bezetting van de abortuskliniek Bloemenhove, na de mislukte verzegeling door van Agt. De abortusklinieken waren een verworvenheid van de Baas in Eigen Buik-tijd. Beahuis/Bloemenhove, waar je tot achttien, nu 22 weken, nog terecht kon, wat later een uitkomst kon zijn voor verkrachte vluchtelingvrouwen.
Nare mensen
Maar daar is de abortus van Anne-Fleur. Uiteraard had ze die ook. Uiteraard was die traumatisch, en waren er nare mensen bij de abortuskliniek. En moest ze een echo zien van haar ‘klompje cellen’. En ze moest aanhoren dat ze geen voorbehoedsmiddelen had gebruikt en dat ze dat wel had moeten doen.
Zogenaamd wou ze het taboe doorbreken, maar eigenlijk was het weer eens jammeren over Hoe Erg Alles Is. tussen de regels las je dat ze dan wel ongewenst zwanger was, maar dan tegen haar wil. Het klinkt vooral als allerlei door elkaar gegooide verhalen, gelezen in Mijn Geheim, misschien de Viva, misschien een eigen ervaring.
Mijn ervaringen waren anders, maar wel lang geleden, dus misschien niet te vergelijken, maar de laatste keer was de enige aso de huisarts die me probeerde op mijn nummer te zetten. En niemand hoefde naar een echo of een klompje cellen te kijken, en iedereen was aardig en ja, dat gesprek over voorbehoedsmiddelen, dat hoorde erbij.
Andere vrouwen
Verder zegt ze dat ze geen ervaringen van andere vrouwen op Internet kan vinden, hooguit anoniem op bepaalde fora. Dat laatste lijkt me alleen maar verstandig in de huidige tijd van trollenlegers zoals die van Baudet, Jan Roos en Jan Dijkgraaf.
Maar dan jammert ze door dat dan het taboe niet wordt doorbroken. Het taboe is allang doorbroken, al in de zeventiger jaren. Er ís over ervaringen geschreven. Maar nog niet alles staat op Internet, wat misschien lastig is, maar dat hadden we destijds nou eenmaal niet.
En je gaat echt een abortuspil niet afdwingen door de ervaringen met abortus rond de bazuinen, en af te geven op abortusklinieken, en te pruilen en te jammeren.
Feministische verworvenheid
Maar kennelijk vonden veel mensen het jarenlang nauwelijks interessant meer, ze hadden het misschien te druk met hun prinsesjes en piraatjes opvoeden. Want in de tussentijd bestond er dus een keten van abortusklinieken, en die zijn failliet gegaan. Geen mens vraagt naar het hoe en waarom, want men is zo gewend aan De Heilige Markt, dat dit er kennelijk bij hoort.
Met het eigen stemgedrag hebben de mensen zelf schaterlachend meegewerkt aan de dreigende ondergang van een feministische verworvenheid. En hun prinsesjes pruilen, en hun piraatjes schoppen ongestraft sushi-tenten in elkaar.
Joke Smitprijs
Vandaag wordt de Joke Smitprijs uitgereikt. Joke Smit, één van de Nederlandse boegbeelden van de Tweede Feministische Golf, veel te jong overleden in 1981.
Een paar genomineerden wekken bij mij wat verbazing.
Een man, Soerin Narain, die zich met zijn stichting Vobis inzet voor Hindoestaanse meiden en jonge vrouwen in een kwetsbare positie. De jury is onder de indruk ‘van de vele thema’s die hij bespreekbaar maakt met aandacht voor de rol van vrouwen en mannen.’ Klinkt goed, maar een man, dus.
Gezonde gezinnen
Dan de aanmoedigingsprijs, waarvoor onder andere Nupur Kohli is genomineerd, een jeugdarts die mensen aanzet om zowel fysiek als mentaal fit te worden, ‘zij draagt hierdoor bij aan sterke gezonde gezinnen.’
Gezinnen. Ja, dat is de Here welgevallig, dat zien we graag. De hoekstenen van de samenleving, leest u even mee, meneer van Agt?
Dan Anne Fleur Dekker, ‘een feministische activiste die zich inzet voor de positie van vrouwen en onderdrukte groepen in de samenleving.’
Lachen met seksisten
Die met jammeren een abortuspil wil afdwingen. Jammeren en zeuren en klagen en vervolgens weer gezellig lachen met seksisten Jan Roos en Jan Dijkgraaf en dan genomineerd worden voor een, in mijn feministenogen, prestigieuze prijs, alleen al door de naam die er aan verbonden is.
Laat dan die Derde Golf maar zitten.
Liesbeth Zonjee was lerares Nederlands aan anderstaligen en zet zich nu vrijwillig in voor asieldieren.
Liesbeth Zonjee, 11.12.2017 @ 07:40
13 Reacties
op 11 12 2017 at 09:17 schreef MNb:
“dat is de Here niet welgevallig”
Behalve als het diezelfde Here wel welgevallig is, natuurlijk, want spontane abortus komt nog heel wat vaker voor dan de geprovoceerde versie.
op 11 12 2017 at 09:44 schreef Moi:
Een taboe, tja. Niet iedereen praat nou eenmaal even makkelijk over dat soort persoonlijke dingen, zeker niet als tegenstanders met begrippen als “moord” gaan gooien. Maar aan de abortus klinieken ligt het niet een echt een maatschappelijk taboe ervaar ik ook niet. De (felle) tegenstanders zijn in de minderheid
op 11 12 2017 at 09:44 schreef Remco:
Tja MNb, er gaan veel mensen dood op natuurlijke wijze. Zowel voor als na de geboorte. Ik probeer dus maar consequent te zijn en het actief doden van mensen af te keuren. Voor en na de geboorte.
Dit artikel… ik proef vooral frustratie van een vrouw die vroeger alles beter vond. Vooral in de jaren zeventig. Ik kan er niks mee. Dekker is kritisch over abortusklinieken, en dat mag blijkbaar niet. Waar kritiek Verboten is, proef ik taboe. En da’s nooit goed.
op 11 12 2017 at 12:14 schreef Nrosa:
Als mensen (vrouwen dus) geen abortus willen, dan moeten ze dat vooral niet doen. Maar het alle anderen willen verbieden is absurt.
op 11 12 2017 at 12:15 schreef Nrosa:
Over ‘verboten’ gesproken, Remco.
op 11 12 2017 at 12:17 schreef Chipo:
“proef”. Neem een lekkere neut, Remco.
op 11 12 2017 at 15:42 schreef Moi:
“Dekker is kritisch over abortusklinieken, en dat mag blijkbaar niet.”
Het is maar één ervaring. Daar kan je ook weer ander ervaringen tegenover zetten die een stuk positiever zijn … Dus het zegt mij niet zoveel, in ieder geval niet over een alom aanwezig taboe ofzo
op 11 12 2017 at 17:15 schreef Egbert:
Stevig stuk. Goed de geschiedenis van de Bloemenhove-bezetting te lezen.
Ik begrijp niet waarom Anne-Fleur Dekker het pispaaltje moet zijn hier (nou ja, dat Roos-verwijt is wel terecht natuurlijk), of vrouwen die hun “prinsesjes en piraatjes” opvoeden.
Voor het faillissement van de reeks abortusklinieken, en de regeling abortuspil bij de huisarts lijkt mij vooral dat de politici van D66, VVD, PvdA, GL, SP al jarenlang stil zijn.
op 11 12 2017 at 20:13 schreef Frank Assmann:
Persoonlijk ben ik tegen abortus als vorm van anti-conceptie.Ook ben ik tegen euthanasie.Maar punt 1:Ik ben geen vrouw.En punt 2:Een ieder heeft het recht om over zijn of haar leven te beslissen.
op 11 12 2017 at 21:34 schreef Sasha Berkman:
Dat geflirt van Anne-Fleur met de nazis van geenstijl is misselijk makend. Abortus is een voorwaarde voor een beschaafde samenleving.
op 12 12 2017 at 08:55 schreef Egbert:
Mij de meest verrassende ontdekking is dat Eva Jinek juryvoorzitter is. Ik ken haar nou niet als streng ondervrager in feministische onderwerpen. Zelfs niet in een verkiezingsjaar.
op 12 12 2017 at 16:05 schreef Goedenmiddag:
Abortus is vaak uit gemakzucht en eigenlijk kindermoord. Maar als je dat tegen Anne Fleur Dekker zegt dan kom t het werkelijke duivelinnetje naar voren.
op 13 12 2017 at 00:01 schreef Sasha Berkman:
Ach sodemieter op Goedemiddag met je kwalificaties van abortus. Hoeveel heb je er al gehad? Ze hadden het met jou moeten doen mischien. Daar zouden we het over kunnen hebben.