Post

Uw Hoofdredacteur

Bron: Please Master.

De post! De post! Wat brengt vandaag de post! Wat zit er nu weer in Frontaal Naakts brievenbusje?

Ongevraagd mail publiceren – tsk tsk

Breedveld,

Hoe kwam je op het idee om ongevraagd mijn e-mail op je blog te
publiceren? Dacht je dat dat een goed idee was?

Ik geloof niet dat ik je toestemming had verleend om mijn mailtje te
publiceren. Als ik had gewild dat de tekst van de mail publiek bekend
werd, had ik wel andere wegen bewandeld, dacht je niet? Bijv. een
melding op Twitter of op een van mijn eigen websites.

Het publiceren van e-mail zonder uitdrukkelijke toestemming van de
afzender staat op gespannen voet met de bescherming van andermans
auteursrecht. Zelfs het citeren uit e-mail mag niet. Zie wat Arnoud
Engelfriet daarover te melden heeft op zijn blog.

Het is te kinderachtig voor woorden, maar laat ik nu ook maar melden dat
ook deze mail niet gepubliceerd mag worden. Niet op je eigen blog en ook
niet via via ergens anders. En ik zou het op prijs stellen als je mijn
vorige mail verwijdert van je blog. Succes met de polemiek verder.

Met faire groet,

Hans Konings

 

 

Laffe Klootzak

Je hebt ook overal wat over te mekkeren laffe lul.

Ga zelf stront vreten want je bent zelfs minder als een hond smerige linkse extremist

Anton Wesselink

 

 

Prostitutie

Beste meneer

ik wilde graag even reageren op uw stukje over prostitutie. Even ‘zeiken’, zoals u dat graag noemt

Ik vind uw positionering ten opzichte van ‘sekswerk’ ietwat naïef

en ik verwijs graag naar deze serie van de radicale feminist Elly Arrow

misschien heeft u hier wat aan

vriendelijke groet

Hyamato Sakushi

 

 

Laf

DUK een laffe lul ? Wat dacht je van jezelf ?

Uiteraard gaat hij niet met jou in debat omdat jij geen fatsoen hebt .

Je kunt niet eens normaal fatsoenlijk praten .

Het is meteen weer kanker en rukker wat ik lees .

Er is geen 1 artikel van jouw waar geen a-sociale taal in voorkomt.

Maar ja dat heb je met die extreem linkse flikkers

De groeten van een rechts iemand

Anton Wesselink

 

 

Olifant

Leuk dat je mijn reactie plaatst in dit artikel. Jesse Dijksman heeft eens een verhaal geschreven, speciaal voor mij. Trots als een olifant met 7 lullen wens ik jou en al jouw dierbaren alle geluk van de wereld. De mogenlijkheid om te reageren mis ik totaal niet, heerlijk rustig en prettig leesbaar.

Met vriendelijke groet,

sjonnie

 

 

Shape of Water

Hi Peter,

Oké, dan eens een reactie per email, op Ruud Hendrik’s recensie van The Shape of Water. Film is ook mijn vak, en vanwege mijn, sinds enige tijd al jammer genoeg bekoelde liefde voor Del Toro, vielen me wat dingen op:

Goede punten:

– De verwijzing naar The Piano, heel scherp opgemerkt en geduid.
– Het kader van Creature of the Black Lagoon.
– The Shape of Water is overschat, nou inderdaad.
– Eens dat de sociale kritiek in de film niet organisch overkomt.
– Eens dat het scenario zwak is, er zijn echter meer zwakke plekken te vinden.

Mindere punten:

– Teveel hyperbolen, – een ziekte van deze tijd -, beste regisseur, beste actrice, de op één na beste… genomineerde film, met afstand de beste en ga zo maar door. De onderbouwing ontbreekt helaas. Ruud beschrijft zelf hoe critici ook meegaan met de hyperbolen, meesterwerk of flop, maar ik mis hierbij dan de zelfreflectie, het regent aan hyperbolen in deze recensie. Hoezo is bijvoorbeeld Del Toro momenteel de beste regisseur van Hollywood (naast P.T. Anderson), volgens wie dan en waarom?

In 2017 waren er wel degelijk veel films om van te genieten, The Shape of Water hoorde daar niet bij wat mij betreft. Get Out krijgt een veeg uit de pan, jammer, want die film had een heel wat beter scenario dan The Shape of Water en had zijn vinger op de pols van de tijd, wat deze film niet heeft. Meest overschat? Hoezo dan? Ik vind Get Out een verdomd knap debuut, ironisch, gelaagd, geestig, gedoseerd en spannend.

‘Desalniettemin behoort The Shape of Water tot één van de beste films van 2017, omdat Del Toro ook met deze film weer uitblinkt met zijn grote liefde voor fantasy.’ Kon Ruud niet wat meer films van 2017 noemen om tot deze stelling te komen? Ik merk dat ik daar behoefte aan heb, als ik het zelf zou vergelijken zijn uit mijn hoofd sterkere films dan The Shape of Water uit 2017, zonder in hyperbolen te vervallen: Thelma, Wonderstruck, The Last Jedi, Get Out, Coco, Jupiter’s Moon, Loveless, Dunkirk, Your Name, It Comes At Night, The Fury of a Patient Man, War for the Planet of the Apes, Lady Macbeth, Moonlight, A Quiet Passion, Silence, Manchester by the Sea, LaLa Land en Call Me By Your Name. Pover filmjaar? Volgens mij niet.

Ruud worstelt terecht met The Shape of Water, maar vindt het desalniettemin één van de beste films, dat wringt dus.

– Wat ontbrak, voorbij Creature of the Black Lagoon en The Piano, is meer context van The Shape of Water in vergelijking met Del Toro’s eerdere werk. Het monster lijkt familie van Abe Sapiens uit de Hellboy-films, het laboratorium een andere versie van diens BPRD, Michael Shannon’s personage doet sterk denken aan de slechte militair-vader uit Pan’s Labyrinth, waar ook de fantasie met kogels te lijf wordt gegaan in de finale (Del Toro heeft wel vaker moeite een einde te schrijven dat voldoening schenkt).

Pan’s Labyrinth deelt de vrij platte personages die je ook tegenkomt in The Shape of Water. Zelfs al zou het idee kunnen zijn, het betreft hier sprookjes en daarom archetypes, dat betekent niet dat deze karakters interessant drama opleveren.

Qua thematiek, monsters of anderen in onmin met de wereld, dat keert in zowat elke Del Toro-film terug, alleen hier wordt er niets opzienbarend of nieuws over verteld. Ik heb er geen probleem mee als een filmmaker terugkeert naar bepaalde thema’s of beelden, ik hoop wel dat er een ontwikkeling plaatsvindt, dat ontbreekt voor mij totaal bij The Shape of Water.

Crimson Peak was ook problematisch op deze gebieden. Ja, het huis zag er indrukwekkend uit, maar nee, dat de psyche van de personages in alles wordt uitgedrukt maakt een film niet per definitie rijker of eye protein (zoals Del Toro dat zelf noemt), wat er gebeurt bij Crimson Peak is dat de film platter wordt, er ontbreekt contrast in de vertelling en in de beelden, het wordt eenduidiger in plaats van meerduidiger. En dat ondermijnt de spanning van het verhaal.

Enzovoort.

Wat ik heel jammer vond van deze film, en dat voelde ik al aan bij de trailer, is dat Del Toro’s beste films al een tijdje achter hem liggen. Begrijp me niet verkeerd, als het licht uitgaat in de bioscoop hoop ik niet op een nieuw meesterwerk, maar wel op een bijzonder antwoord op de belofte van het duister van de zaal.

Ter vergelijking, mijn favoriete Del Toro-films zijn The Devil’s Backbone, Hellboy en Blade 2.

– Er is een ander probleem met Elisa, wat het gebrek aan verhaal en ontwikkeling illustreert: aan het begin van de film droomt ze over water, nou ja, onder-water. Ze masturbeert in het bad, vreemde schrammen in haar nek, ze is al een vreemde eend in de bijt. Op het moment dat ze het waterwezen ontmoet is er geen angst te zien, of aarzeling, er ontstaat onmiddelijk nieuwsgierigheid, want natuurlijk, ze hééft iets met water. Hierdoor is het niet zo verrassend dat ze een relatie aanknoopt met het waterwezen, en dat is jammer, want het verhaal is daarom ook niet zo verrassend of spannend of gek of verontrustend. Ik mis de ontwikkeling in haar personage en in de relatie tot het waterwezen, en trouwens alle andere personages om Elisa heen, en dus in het verhaal.

– De vergelijking met Jeunet is op zijn plaats, maar is niet zo exact verwoord, het zit ‘m niet alleen in Elisa en de terugkerende rituelen die inderdaad Jeunet-esque zijn. Jeunet heeft tamelijk terecht Del Toro opmerkzaam gemaakt van de muzikale scene op de bank, die sterk doet denken aan de scene in Delicatessen op het piepende matras. De film deed me zoiezo denken aan een Jeunet-kloon, de muziek en het kleurenpalet zijn andere voorbeelden, maar dan zonder een spitvondig scenario. Amélie mag je een draak van een film noemen, maar deze film staat in de schaduw van de meeste films van Jeunet, inclusief Amélie.

Mooie momenten in The Shape of Water:
– Het openingsshot.
– De transitie met de waterdruppels op het busraam.

Ondertussen blijf ik Frontaal Naakt verder lezen, ik neem mijn hoed af voor je voortdurende moed. Arigato gozaimasu.

Vriendelijke groet,

Emil van Zuylen

 

 

Laffe lul

Ach ja , je bent nog een laffe lul ook nog door het reageren uit te schakelen

Niet dat het wat uitmaakt want je wist mijn reacties toch bijna altijd .

Dat komt omdat je niet tegen de waarheid kan laffe linkse lul

Anton Wesselink

 

 

Is het Vrije Woord u écht lief? Help me dan met een financiële bijdrage. Deze website wordt elke dag bedreigd door de virtuele knokploegen van Domrechts, malafide Nederlandse journalisten en zelfs door de vicepremier. Steun Frontaal Naakt. Doneer aan de enige dwarsdenkende, onafhankelijke site van Nederland. Stort wat u missen kunt op rekeningnummer NL59 RABO 0393 4449 61 (N.P. Breedveld, Rabobank Rijswijk), SWIFT BIC RABONL2U o.v.v. ‘Frontaal Naakt’. Lees hier waarom dat niet met PayPal kan. Nog liever heb ik dat u op Frontaal Naakt adverteert of mij inhuurt. Mail mij.

Tweet

Uw Hoofdredacteur, 10.03.2018 @ 11:14

[Home]