Pissen op de doden
Tayfun Balçik
Veel Turken op mijn Facebook-lijst werden boos toen ik op 8 februari deze post plaatste:
Ey Turk!
Koerden zijn mensen. Mensen verdelg je niet als ongedierte.
Ey Turk!
Waar komt die haat tegen je medemens vandaan? Wat is het dat je zo tegen de borst stuit om de Koerd als gelijkwaardig te zien.
Ey Turk!
Ik schaam me vandaag om de dingen die je doet en mijn Turk-zijn daarvoor gebruikt.
Ey Turk!
Ik hoop dat de Koerd ons op een dag vergeeft.
Het was een emotionele reactie op een woordenwisseling met een mede-Turk die de dood van 60 ‘terroristen van de PKK’ in Cizre verheerlijkte. Helaas maken meer Turken zich schuldig aan moreel verwerpelijke uitspraken over de PKK. Mijn reactie was dan ook vooral gericht op die Turken. Voor Turken die er niks mee te maken hebben wil ik me excuseren als ik u heb beledigd.
Pissen op dode lichamen
Toch wilde ik ook uw aandacht. Want ik weet zeker dat ik niet de enige ben die zulke shit leest of hoort. Kijk, dat er ‘terroristen worden geneutraliseerd’, of ‘gebieden worden schoongeveegd’, om de officiële discourse van de Turkse staat aan te houden, is erg genoeg. Maar om – als het ware – te pissen op lichamen van dode mensen is een dieptepunt dat niet geaccepteerd mag worden, al is het Assad op wie je pist.
Hoe verschrikkelijk de daden van die mensen ook zijn, je onteert ze niet, je verheerlijkt hun dood niet. Waarom niet? Omdat we mensen zijn en mensen als mensen moeten behandelen. Nu kan je de vraag stellen wat er überhaupt menselijk is aan een gewapend conflict? True. Maar dat is nou eenmaal een gegeven. We wennen helaas aan de berichten van omgekomen ‘martelaren’ en ‘geneutraliseerde terroristen’. Het wordt gevaarlijk snel het nieuwe normaal. Mensen met wie de Turkse staat niet zo lang geleden onderhandelde voor vrede, worden nu uitgemaakt voor landverrader. Hoe geloofwaardig is dat?
Ziek in hun hoofd
Een andere reden om vernedering van omgekomen mensen tegen te gaan, is het feit dat al die ‘terroristen’ vaders, moeders, dochters, zussen, ooms en tantes hebben. Voor die mensen is de PKK niet ‘terroristisch’. Zij zijn Hasan, Ali of Devran die gelooft – gedwongen of niet – in een bepaalde zaak, zoals Turkse soldaten geloven in een bepaald idee. Hoe denk je dat die vernedering bij hun familieleden aankomt? Denk je dat zij niet tot waanzin worden gedreven door ons taalgebruik? Dat ze zo ziek in hun hoofd worden dat ze overgaan tot aanslagen zoals die in Ankara of vandaag in Diyarbakir?
De Turkse regering zegt gelijk dat het de PKK is. Ik weet niet of dat het geval is, maar stel dat het de PKK is, dan kan ik dat heel goed begrijpen. Wij Turken hebben zo veel geflikt in Koerdische gebieden dat de radicalisering van sommige Koerden logisch is.
Gematigde geluiden
Wat ga je doen als je broer is kapotgemaakt door een tankgranaat? Wat ga je doen als je moeder is omgekomen door een Turkse kogel? Dan gaan Koerden dingen zeggen en dingen doen dingen die Turken weer tot het extreme drijven. En zo zijn we sinds de aanslag in Suruç, vorig jaar, in een negatieve spiraal terechtgekomen. Een dal waar we heel moeilijk weer uit zullen kruipen. Het uitbreken van een totale Turks-Koerdische burgeroorlog is reëele mogelijkheid.
Is er geen weg terug? Er is altijd een weg terug. Niks staat vast. Maar met de dag word ik pessimistischer. De gematigde geluiden verliezen grond. De gematigde geluiden worden bedreigd. De gematigde geluiden worden voor verrader uitgemaakt. Gisteren plaatste ik een post over de aanslag in Ankara. Ik zette geen inleidende tekst boven, terwijl ik van binnen kookte. Een paar dingen die door mijn hoofd gingen:
A)‘Kijk, dit is wat er gebeurt als je de dood van mensen verheerlijkt.’
B) ‘Wat zouden we ervan vinden als een Koerd de halay danst op de dood van deze mensen?’
Terroristisch geweld
Maar uit angst, respect of zelfcensuur hield ik mijn klep dicht. Toch kreeg ik van Turken, die op 8 februari boos op mij werden, reacties binnen. Het was niet genoeg. Ze vonden dat ik het ‘terroristische geweld’ net zo hard moet veroordelen als het Turkse staatsgeweld tegen de PKK. Dat ga ik dus nooit van mijn leven doen. Dat is alsof ik ISIS de schuld geef van alle misdaden van Assad.
Nee, ISIS en de PKK zijn niet de oorzaak van dit geweld. Zij zijn het gevolg van Syrische en Turkse staatsgeweld. Dat wil niet zeggen dat de PKK, ISIS of Al Nusra geen verantwoordelijkheid hebben om het geweld te stoppen. Die hebben zij zeker, maar de grootste verantwoordelijkheid ligt bij de ware machthebbers. De Syrische staat en de Turkse staat.
Externe interventie
In Syrië hebben de ontwikkelingen al een ‘tijdje’ een grens gepasseerd waarbij alleen externe interventie het geweld kan stoppen. Nee, dat is niet waar. Het geweld kan ook stoppen als er geen Syriers meer overgebleven zijn in de oppositiegebieden. Met andere woorden: wanneer Syrië op genocidale wijze is gelijkgeschakeld. Obama lijkt daar geen slapeloze nachten van te krijgen, zoals Clinton die niet had in Rwanda.
Wat Turkije-critici ook beweren, er is op dit moment geen sprake van genocidaal geweld tegen Koerden. Maar wat niet is, kan gebeuren. En Erdogan weet als geen ander, gezien de gebeurtenissen sinds 2011 in Syrië, dat de wereld toch niks doet als hij dat besluit tegen de Koerden neemt.
Moge Allah, als hij bestaat en naar ons luistert, die dag voor de Koerden behoeden. Moge Allah het geweld tussen Turkije en de PKK vandaag nog stoppen. Moge Allah de gematigde Koerden en Turken de kracht geven om samen deze waanzin te stoppen. En vergeet niet, ik zeg wat ik denk en schiet je moeder niet overhoop.
Tayfun Balçik is historicus, gespecialiseerd in de moderne geschiedenis van Turkije en die van Amsterdam-West. Hij heeft een Facebook-pagina.
Tayfun Balçik, 20.02.2016 @ 12:43
7 Reacties
op 20 02 2016 at 14:29 schreef John de Beer:
Hulde voor deze eerlijke hartekreet Tayfun. Hieruit blijkt maar weer dat de wereld hypocriet is en de ene onderdrukte de andere niet. De Koerden zijn geen Palestijnen en dat zullen ze weten ook. Onlangs demonstreerde een groepje Koerden voor het CS in Amsterdam en ik had met ze te doen want er was geen mens die oog of oor voor ze had. De Koerden zijn simpelweg niet en vogue. Natuurlijk, er zijn een paar vragen gesteld in de Tweede Kamer en daar blijft het dan bij. Europa heeft zich veel te afhankelijk gemaakt van Erdogan en dus houden Den Haag, Brussel en alle goedmensen zich koest.
op 20 02 2016 at 22:46 schreef frank:
Wat een prachtige hartenkreet.
Toen ik de laatste aanslag in Ankara zag was mijn eerste gedachte dat het een Koerdische aanlag moest zijn, want gericht op militairen. Ergens bespeurde ik begrip voor de aanslag. Zeker na het uitroken van Kobani, de aanslagen op Koerden in Suruc en Ankara (notabene vredesactivisten) en het antwoord van het Erdogan regime: aanvallen op andere Koerden en niet op de echte daders, de IS.
De volgende dag bleken er twee buurmannen van mijn zwager onder de doden te zijn. Burgers, want het waren niet alleen militairen. Ik schaam me voor mijn schampere houding, want ook militairen zoals u zegt, zijn mensen.
Ik wens dat veel mensen uw opvattingen ter harte nemen. Mooi.
op 21 02 2016 at 17:09 schreef gerard:
Hoi Tayfun, de Turkse staat kán de hele oorlog in het Midden-oosten direct stoppen. Je suggereert de oplossing; er zijn Turken in Turkije die een idee hebben, maar bang om voor verrader uitgemaakt te worden?
Er zijn denk ik genoeg Europeanen die weten wat er nodig is, maar men is misschien bang om de Turken kwaad te maken. Dat betekent dan dat men de Turken niet serieus neemt, niet als vriend wil; en vandaar krijgt men gemakkelijk gedachten als ‘achterlijk’, ‘eeuwig herrie daar’,’het ligt aan de islam’.
De oplossing is inderdaad dat gebieden met (in een referendum) in meerderheid een voorkeur voor Koerdistan, vrijgelaten worden (met wat land- en huizenruil). De bezetting opgeheven. ‘Turkije valt uiteen’, inderdaad geweldig rampzalig. Maar wie wordt er slechter van? En 10 miljoen vluchtelingen nu in Turkije kunnen naar huis. Turkije EU-lid, graag.
Het onbenoembare probleem is de territoriumdrift, de illusie dat men deel is van een groot rijk, dat men zich persoonlijk geamputeerd zou voelen als een stuk uit de landkaart zou vallen, ook al is dat stuk kaal en leeg. Is dit overkomelijk voor de Turken?
op 21 02 2016 at 17:33 schreef VATANSIZ-kurd:
Ey kro lijkt me duidelijk waar jouw loyaliteit ligt flikker op naar barzanistan
op 21 02 2016 at 17:34 schreef VATANSIZ-kurd:
Ik kan hier om blijven lachen! hahahahhahahahah!!!
krooooooooooo
op 21 02 2016 at 18:04 schreef Boe! Ik ben een moslim:
Gerard lost in twee alinea’s alle problemen op, maar ja die malle Turken hè. Deze infantiele houding is typerend voor Europa en verklaart ook het eeuwige falen, de onmacht en onophoudelijke gejank.
op 04 03 2016 at 00:32 schreef Sasha Berkman:
Blijft dat er voor Erdogan geen democratie was.
RSS