Penetratiedrang
Peter Breedveld
Illustratie: Artemisia Gentileschi.
Wat bezielt zoveel mannen om vrouwen een dickpic te sturen? Ik stelde die vraag op Twitter en een aantal mensen verwees naar dit onderzoek, waarvan de samenvatting meldt dat de meeste dickpickers het doen in de hoop een foto van een vulva terug te krijgen en dat er ook een deel is dat serieus denkt vrouwen hiermee op te winden. Bovendien zijn ze narcistischer en seksistischer dan mannen die geen dickpics sturen.
Maar eigenlijk is dat niet wat ik bedoel. Ik wil weten waaróm ze verwachten een foto terug te krijgen, en wie ze heeft verteld dat vrouwen opgewonden raken van een foto van hun piel. Ik heb één keer een vrouw meegemaakt die seksdates had met een man die zijn eigen stijve pik als zijn profielfoto op een dating-site had, maar dat is een apart verhaal. Verder heb ik nog nooit gehoord dat iemand ervan gecharmeerd was, laat staan dat ze er opgewonden van raakte.
Je moet dus wel verblind zijn door je eigen narcisme als je je eigen supersuccesvolle carrière door de plee trekt door vrouwen te belagen met je dickpics en achteraf ook nog te verklaren dat je je niet realiseerde dat je er grenzen mee overschreed. Alsof je op de dinertafel begint te schijten en oprecht verbaasd bent over de ontzetting bij de andere tafelgasten.
Er zijn de laatste weken ook een aantal artsen van vruchtbaarheidsklinieken door de mand gevallen omdat ze hun eigen sperma hadden gebruikt om patiënten te insemineren. En ik las ergens dat dit nog maar het topje van een ijsberg was, dat het een liefhebberij van veel medewerkers van vruchtbaarheidsklinieken is.
Gore rotstreek
Ik vind het wel te vergelijken met het sturen van dickpics. Hoogopgeleide mannen schenden het vertrouwen van wanhopige, kwetsbare patiënten die hun lot in hun handen hebben gelegd, hun misschien wel laatste hoop op vervulling van hun kinderwens op die mannen hebben gevestigd. Het is een misselijkmakend gore rotstreek waarmee ook zij hun carrière en reputatie in gevaar brengen, om maar niet te spreken van de reputatie van hun levenspartners en kinderen. Wat bezielt ze?
Ik hou niet zo van verklaringen waarin evolutionair bepaalde mechanismen een rol spelen, zo van “mannen moeten hun zaad over zoveel mogelijk vrouwen verspreiden om de soort in stand te houden”, en dat de dickpic het moderne equivalent is van imponeergedrag bij apen.
Ik kwam op een hypothese toen ik vanmorgen op Twitter iets vertelde over een boek dat ik aan het lezen ben, Consiousness Explained van Daniel C. Dennet, en er onmiddellijk een man, en hij bedoelde het waarschijnlijk niet verkeerd, reageerde in de trant van ja, dat is wel een aardig boek maar je kunt beter een ánder boek lezen, en daar gaf hij dan de titel van. En ik realiseerde me dat mannen dit constant doen en dat het altijd gebeurt als ik ergens over schrijf, of het nou muziek of film of wijn of wat dan ook is. Er komen altijd, altijd, altijd mannen vertellen dat hun boek, hún film, hún lievelingsmuziek beter is, dat ik beter kan ophouden met waar ik mee bezig ben en me bezig moet houden met de dingen die hen bezighouden. Er komen nooit niet mannen je smaak afzeiken of je gebrek aan kennis uitmeten, echt nooit. En het zijn altijd mannen en nooit vrouwen, zelfs vrouwelijke docenten doen het niet, hoeveel autoriteit ze ook hebben op een bepaald gebied.
Heilige boontjes
En ik beschouw vrouwen niet als de heilige boontjes die zovelen van hen van zichzelf maken. Vrouwen hebben ook hun onhebbelijkheden, absoluut, ik geloof niet dat er geen oorlog zou zijn als vrouwen het voor het zeggen hadden, maar “Hé, weet je wat jij moet doen? Jij moet niet dat maar dit boek lezen” is niet een van hun onhebbelijkheden.
Mijn hypothese: zodra mannen een ruimte zien, of het nou de bank in de trein is, de kleedkamer van het fitnesscentrum, een eilandenrijk in Zuidoost-Azië of de vagina of het hoofd van een vrouw, of het hoofd van een andere man of de ruimte op de snelweg die een andere man inneemt, dan moet die ruimte leeggemaakt worden en gevuld worden met hun eigen aanwezigheid. Met hún voorkeuren, hún muziek, hún vlag, hún regels, hún piemels. Dat is waar die dickpic voor is, om het hoofd van een vrouw, haar geest te penetreren en te domineren met die vieze lul van ze, zodat ze ’s avonds, als ze bij haar eigen levenspartner is, toch aan die lul moet denken.
Ik denk, of hoop, dat de meeste mannen geen dickpics sturen, maar dat is gewoon een extreme vorm van het gedrag waar vrijwel alle mannen wel schuldig aan zijn: ruimtes binnendringen, die overnemen en bezetten en alomtegenwoordig zijn. Ze doen dit altijd en overal en heel dwangmatig.
Stuur me een pikkie, ik bedoel Tikkie:
Is het Vrije Woord u écht lief? Help me dan met een financiële bijdrage. Doneer aan de enige dwarsdenkende, onafhankelijke (maar echt) site van Nederland. Rekeningnummer NL59 RABO 0393 4449 61 (N.P. Breedveld, Rabobank Rijswijk), SWIFT BIC RABONL2U. Lees hier waarom dat niet met PayPal kan, maar steunen via Patreon kan weer wel en sinds kort ook met een Tikkie. Wordt dat symbool van de Hollandse krenterigheid tenminste voor iets nuttigs ingezet. Adverteren? Mail mij.
Peter Breedveld, 08.02.2022 @ 16:49
RSS