Pavarotti

33 Reacties

op 06 09 2009 at 13:15 schreef rena:

Enrico Caruso met Vesti la giubba uit I Pagliacci, (waarvan toen al in 1902 1,2 miljoen exemplaren werden verkocht) komt daarmee op de 2e plaats?

op 06 09 2009 at 13:30 schreef Tjerk:

Ach Rena, wat weet die Prediker daar nou van? Die heeft een Youtubefilmpje van Pavarotti opgesnord en denkt nu dat hij operadeskundige is.

Kan ik ook hoor: Caruso: Vesti la Giubba.

Vroeger kon je trouwens plaatjes en filmpjes direct op de site plaatsen. Peter?

op 06 09 2009 at 13:35 schreef Peter:

Nu ook. Kijk maar hierboven: ‘Afbeelding invoegen’. Je hoeft alleen maar te klikken.

Geen copyright schenden, alstublieft.

op 06 09 2009 at 13:48 schreef Tjerk:

Nee, dat is inderdaad niet verstandig. Voor je het weet sta je met je smoel op GeenStijl, zoals Jeroen Mirck, die in navolging van Bert Brussen een kritisch stukje schreef over anonieme reaguurders.

Bert Brussen heeft in reactie daarop een anoniem commenten-‘manifest’ neergekrabbeld.

Blijkbaar ben je niet de enige wie de uitbraaksels van de anonieme trollen de keel uithangen.

op 06 09 2009 at 13:57 schreef leo schmit:

Tjerk, ik lees hieruit niet dat Prediker (wie is dat nou weer?) zich opwerpt als opera deskundige. Het is zijn goed recht om Pavarotti schitterend te vinden en die bewondering te contrasteren met de bagger die hij later heeft gemaakt. De media die deze mensen exploiteren zijn ook schuldig aan die bagger.

Vergelijk het een beetje met de carriere van Elvis en het ‘vulgaire’ einde ervan in Las Vegas, of de slappe films waarin hij moest acteren. Toch waren ook in deze dieptepunten nog parels te ontdekken en zo zal het met Pavarotti ook wel zijn.

Terzijde, dit is de mooiste foto van Iwase tot nu toe, graag nog meer Peter. Deze boten zijn loodzwaar, de vrouwen werken fantastisch samen, een blik op de kuitspieren van de dame op de voorgrond doen mij watertanden. Het zeewier dat op de achtergrond ligt te drogen wat minder, maar het schijnt gezond te zijn.

op 06 09 2009 at 14:01 schreef leo schmit:

Helaas toch nog een spelfout ondanks de zeer nuttige nieuwe service ‘voorbeeld van reactie’.

‘een blik … doet mij watertanden’

op 06 09 2009 at 14:24 schreef Laila:

Prediker,
Ben je bekend met de film Madame Butterfly? Jeremy Irons speelt een Franse diplomaat in China.
Gebasseerd op een waar gebeurd verhaal.Aanrader!

Madame Butterfly is zelfs bezongen door Malcolm McLaren een voormalig lid van the Sex Pistols.

op 06 09 2009 at 14:41 schreef Tjerk:

Sorry Leo, maar wie het oordeel uitspreekt dat Pavarotti het “verdient (..) herinnerd te worden als de voornaamste operazanger van de twintigste eeuw”, neemt wel degelijk de rol aan van deskundige.

Deskundig genoeg om daarover te oordelen, in ieder geval. En op grond waarvan? Een vergelijking tussen een paar youtube-fragmentjes van één enkele aria?

Kom nou! Hoogdravende opsmuk van een persoonlijke indruk, dat is het!

op 06 09 2009 at 14:49 schreef Renata:

Ach Tjerk, Ik ben zelf ook helemaal geen operadeskundige. En het fragment van Pavarotti, daar is niks mis mee.
Ik kan er gelukkig, ondanks ondeskundigheid, wel van genieten. Daar gaat het toch om. Het is m.i. geen wedstrijdje.
Genieten kan ook van Jussi Bjorlin en Renata Tebaldi[img]http://www.youtube.com/watch?v=QRRqUaGOM2Q&feature=related[/img] Ik ben vernoemd naar Renata Tebaldi.
Vroeger op zondag draaide mijn vader veel opera en klassiek en gingen mijn zusje en ik samen in onze nachtponnetjes Ballet-je spelen.
Nu vind ik het nog steeds passen bij de zondag.
Boven luisteren mijn jongens naar een compilatiecd met oa. C-mon+Kypski en New Cool Collective, vind ik ook mooi.

op 06 09 2009 at 16:23 schreef hassnae:

Even wat werkvermijdend gedrag: wat ben je streng voor Prediker, Tjerk. Ik vind het gekozen fragment van Pavarotti prachtig.

Het bracht me meteen weer terug naar de tijd dat we nog bij mijn ouders woonden en mijn oudere broer de ene na de andere opera of symphonie ontdekte en door het huis liet schallen. Tosca, Madama Butterfly, het vioolconcert van Tchaikovsky, Nacht op een Kale Berg van Moussorgsky en Peer Gynt van Grieg, noem ze maar op. Kippevel. Zojuist even weer wat goed gemaakt en beluisterd.

op 06 09 2009 at 16:35 schreef leo schmit:

Tjerk is wel heel erg streng. En een beetje op de persoon: Prediker (wie is dat?) wil iets kwijt over Pavarotti en Tjerk stelt meteen zijn deskundigheid in twijfel zonder op het betoog in te gaan. Dat zijn we niet van je gewend Tjerk!

Renata, wij moesten altijd stil zijn als mijn vader klassiek draaide (geen opera, meer Sjostakovitch, ed)). Dat was niet bevorderlijk voor de waardering. Maar ik heb ook een goede herinnering aan de ontdekking van moderne muziek door mijn vader: Dave Brubeck’s ‘Take Five’. Die plaat heb ik nog. Daarna ging hij PSP stemmen (de blote meid met Koe poster-wie heeft ‘m nog?) en hij liet zijn haar groeien. Een mooie man, grijze golven, stel je voor een bergbewoner uit de Kaukasus. Helaas heeft hij niet zo lang geleefd als de mensen daar plegen te doen.

Mijn zoon op zolder luistert via de koptelefoon, dus wat er bij hem opstaat weet ik niet. Maar de meiden die gisteren hier waren om mijn dochter’s 20ste verjaardag te vieren, konden alles meezingen wat ik op de draaitafel legde: Diana Ross, Chic, Tina Turner en de Pointer Sisters en nog veel meer.

op 06 09 2009 at 16:40 schreef leo schmit:

Hassnae, opmerkelijke overeenkomst in jouw reactie en de mijne die ik schreef na Renate. Kunnen wij gedachten lezen?

op 06 09 2009 at 17:08 schreef Loesje:

“Amor ti vieta”, uit “Fedora”, door Jussi Bjorling vind ik erg mooi.

op 06 09 2009 at 17:11 schreef Loesje:

@Renata,
Ook toevallig dat we dezelfde operazanger noemen! Leuk!;-)

op 06 09 2009 at 17:19 schreef leo schmit:

De menselijke stem is het mooiste instrument in de muziek. Ik ben geen liefhebber van Jazz (afgezien van Dave Brubeck om eerder genoemde nostalgische redenen en Charlie Parker om literaire redenen – hij schitterde in de beat/jazz literatuur van Kerouac en Ferlingetti in de jaren 50 in de VS).

Schubert verdient herwaardering als song writer

op 06 09 2009 at 18:41 schreef Zottelkopf:

Malcolm McLaren was geen lid, maar manager van de Sex Pistols. ‘Madame Butterfly’ was wel prachtig, inderdaad, éen van de zeldzame keren dat pop goed mixte met klassiek.

op 06 09 2009 at 21:13 schreef Laila:

Zottelkopf je hebt gelijk.

McLaren is mij vooral bekend als man van Vivienne Westwood ondanks de vele nummers die hij heeft gemaakt. Naast John Rott kende ik alleen zijn naam. Ik ben ook nooit fan geweest van the Sex Pistols wel van New Order en weer in mindere mate van Joy Division. Tikkeltje te zwaar naar mijn smaak. Alhoewel het nummer ‘Another brick in the wall’ en ook de bijbehorende clip van the Sex Pistols mij en vele generatiegenoten altijd zal bij blijven.

Prince Igor van Warren G,Sissel en Rapsody is anders ook niet verkeerd.
De Noorse Sissel heeft een schitterende stem veel mooier dan Enya.

op 06 09 2009 at 23:57 schreef Tjerk:

“..wat ben je streng voor Prediker, Tjerk.”

Niet strenger dan ik voor mijzelf ben, Hassnae. Maar ik wordt zo langzamerhand een beetje wars van stukjes waarin de auteur zichzelf in de mantel der autoriteit hult, hoewel deze zichtbaar een beginneling is in het onderwerp. Of dat nu operazang betreft, een religie als de islam, of de volkenkunde.

Zo stelt Prediker dat hij meent dat de Arabieren van Puccini zullen smullen. Wedden dat hij nog nooit een voet buiten Europa heeft gezet? Dus waar baseert hij zijn oordeel dan op?

op 07 09 2009 at 00:53 schreef Prediker:

De beste stuurlui staan aan wal. Dat gaat zeker op voor Tjerk, die anderen immer uitnodigt een stuk te schrijven als ze menen het zoveel beter weten, maar zelf permanent blijft hangen in het neerpennen van comments.

Comments waar hij blijkbaar zo fier op is dat hij er zelfs naar linkt. Pretentie komt in vele vormen, maar dat is een les die Tjerk kennelijk nog niet heeft geleerd. Of op zichzelf betrokken.

Nee, ik ben geen deskundige op het gebied van opera, pretendeer dat ook niet te zijn. Gewoon erg onder de indruk van een man die ik voorheen als zanger niet erg serieus nam. Ten onrechte, zo blijkt. En ik denk dat ik niet de enige ben die Pavarotti slechts kende van zijn optredens met megasterren.

Dat Pavarotti de beste operatenor van de 20e eeuw was, is niet zozeer mijn oordeel (inderdaad, wat weet ik er nu van?), maar dat van muziekcritici en operaliefhebbers wereldwijd. Misschien had ik moeten formuleren dat ik die reputatie na het vergelijken van dat fragment kan begrijpen; maar wat zou het ook? Je kunt de leesbaarheid van een stuk ook kapotnuanceren.

op 07 09 2009 at 01:24 schreef Prediker:

@Laila – ‘Ben je bekend met de film Madame Butterfly? Jeremy Irons speelt een Franse diplomaat in China.’

Ik heb die film gezien, al weer tijden terug. Mooi drama over een man die zich laat verleiden door zijn geromantiseerde beeld van de Chinese cultuur (en de Chinese vrouw), om er vervolgens achter te komen dat hij al die tijd op groteske wijze illusies is voorgespiegeld.

Irons speelt immer degelijk in kaskrakers, maar ik waardeer hem meer in filmhuisachtige producties als ‘Mme Butterfly’; ‘Brideshead Revisited’; ‘Reversal of Fortune’ (als Claus von Bülow) of ‘Damage’ (waar hij een driehoeksverhouding heeft met het personage van Julliete Binoche). Wat ik knap van hem vind is dat hij zowel de rauwe veteraan (‘Kingdom of Heaven’) als het verlegen fatje (‘Brideshead’; ‘Butterfly’; ‘Lolita’) overtuigend kan neerzetten.

op 07 09 2009 at 11:48 schreef Laila:

Daar noem je zowat het hele oeuvre van Irons.
The Mission mag niet ontbreken aan het rijtje.
Vergeet ook niet de horror films Dead Ringers en de veelbesproken Antichrist, deze heb ik niet gezien.
Hij was naar aanleiding van zijn rol in the Antichrist bij Hard Talk. Waar hij met verve de film wist te verdedigen en zijn gastvrouw fijntjes wees op haar slechte voorbereiding.

Wellicht bekend onder de ouders onder ons,Irons heeft ook de stem van Scar ingesproken in the Lion King 1.

Internet is vergeven van de zelf uitgeroepen deskundigen die feiten bijelkaar schrapen van Wicked Pedia.Zonder deze ijverige lieden zouden wij verstoken blijven van heel veel feiten en gedachten die de moeite van het vernemen en weerleggen waard zijn.
Naast de ijver is vooral de willekeurigheid van de bijelkaar geharkte feiten om het eigen gelijk te bewijzen zeer indrukwekkend.
De vraag is niet zo zeer of Pavarotti bekend is maar of je er voor uit durft te komen dat je hem kan waarderen.

op 07 09 2009 at 17:54 schreef Tjerk:

Prediker: “Comments waar hij blijkbaar zo fier op is dat hij er zelfs naar linkt.”

Nope, gewoon de link gekopieerd vanuit dezelfde tab als waarin op dat blog ik had gereageerd. Meer niet.

En over dat ik blijf steken in de comment-sectie: Ik begin wel eens ergens aan, maar ik kom nooit tot een stuk waar ik echt tevreden mee ben.

Ik zou mijzelf bijvoorbeeld mateloos ergeren aan een uitglijder als: “Deze zegt haar toe de executie met losse flodders uit te laten vuren.”

@Laila; als je voor een Jeremy Irons-liefhebber wil doorgaan, moet je hem natuurlijk niet verwarren met Willem Dafoe.

op 07 09 2009 at 18:50 schreef Laila:

Helemaal gelijk!

Het was inderdaad Dafoe,het is niet voor het eerst dat ik deze 2 acteurs doorelkaar haal
Het was dan ook Dafoe in Hard Talk.

op 07 09 2009 at 21:12 schreef Peter:

Al die blanken lijken ook op elkaar, toch Laila?

op 07 09 2009 at 21:45 schreef Tjerk:

Hoezo dat dan? Die twee lijken toch helemaal niet op elkaar?

op 07 09 2009 at 21:47 schreef Laila:

Jouw woorden!Zeker niet de mijne.

Nee Peter ik val op blanke mannen en godzijdank lijken ze niet allemaal op elkaar.

Een communistische censuur is niets vergeleken bij die van jou.

op 07 09 2009 at 21:48 schreef Peter:

Dat zie jij, Tjerk. Jij bent een blanke. Maar voor de getinte medemens lijken we allemaal op elkaar. Daarom vindt Hassnae mij leuk. Ze ziet het verschil niet met Brad Pitt.

op 07 09 2009 at 22:03 schreef Peter:

Een communistische censuur is niets vergeleken bij die van jou.

Laila verwijst naar het feit dat haar reacties eerst door mij moeten worden goedgekeurd voordat ze worden geplaatst. Sommige keur ik af. Laila kan het namelijk niet laten zich af en toe te gedragen als een ordinaire, eh, straatmeid.

Haar volgende reactie keur ik af. Weet ik nu al.

Laila telt haar zegeningen niet. John, bijvoorbeeld, die het ook hardnekkig blijft proberen, gaat ongezien de prullebak in.

Ik heb Judas al een tijdje niet meer gezien. Zou die nog leven?

op 07 09 2009 at 22:07 schreef Tjerk:

Haar commentaar over je perfecte billen leek me al zo overdreven (niet dat ik die gecheckt heb, laat daar geen misverstand over bestaan). Maar nu vallen alle puzzelstukjes op hun plaats.

op 07 09 2009 at 22:13 schreef Peter:

Je denkt zeker dat als je mannenbillen checkt, je dus homo bent. George Costanza. Ik check ieders billen, man of vrouw. Of kind. I’ll have you know dat ik onzeker ben over zo’n beetje al mijn uiterlijkheden, behalve mijn billen. Die zijn gewoon precies goed. Ja sorry, maar zo is het nou eenmaal. Kan ik ook niks aan doen.

op 08 09 2009 at 13:05 schreef Ashes:

“‘Another brick in the wall’ en ook de bijbehorende clip van the Sex Pistols mij en vele generatiegenoten altijd zal bij blijven. Prince Igor van Warren G,Sissel en Rapsody is anders ook niet verkeerd.”

Ik hoop dat je generatiegenoten wel een goed geheugen hebben… :) ‘Another brick in the wall’ is van Pink Floyd. Het was van voor mijn tijd, maar wordt ook door mijn generatie gezien als een klassieker.
Prince Igor is zeker een goed nummer, die stem is echt super.
Wie ook een gouden stem heeft is Anita Auglend.

op 08 09 2009 at 20:24 schreef Laila:

Ashes

Alzheimer doet soms vroeg zijn intrede : )

op 12 09 2009 at 09:09 schreef Benech:

Na een weekje ziekte toch maar een korte comment over de vermeende Alzheimer van Laila. Ashes kan er zelf ook wat van. Ooit van Borodin gehoord?