Paardenporno

22 Reacties

op 01 03 2010 at 23:41 schreef MNb:

Moeilijke zaak. Een paard heeft immers enige problemen om te communiceren met de mens die hem zo graag wil pijpen. Hoe moet hij nou duidelijk maken dat hij vandaag hoofdpijn heeft en geen zin?
Een beetje abstracter gesteld: seks moet een kwestie van vrije keuze zijn. Welke keuze heeft een dier?

op 01 03 2010 at 23:49 schreef Yezkilim:

Al hinnikend meedelen dat je hoofdpijn hebt is lastig, maar hoe kom je erbij dat katten, honden, paarden enzovoorts het niet kunnen laten merken als ze iets vervelend vinden?

op 02 03 2010 at 00:03 schreef jvdheuvel:

Nou ik ben wel eens bij zo’n onverdoofde castratie sessie geweest, toen ik nog op ut plattelaand woonde, en die biggen lieten dat duidelijk merken.

Zo heb ik nog geen gepijpt paard te keer zien gaan.

op 02 03 2010 at 00:07 schreef Tjerk:

MNb: dat paard kan: steigeren, schoppen, en vast nog wel wat andere dingen.

En hoeveel echtgenotes hebben laten hun eega ondanks tegenzin toch maar even op en neer omdat ze van dan van het gezeur en gepor af zijn en gewoon kunnen gaan slapen?

Bovendien: zitten die schapen en varkens die worden gemasturbeerd en geïnseminiseerd daar wel op te wachten? Al die boeren vragen toch ook niet naar hun mening?

Hier nog eens een linkje naar het debat tussen Midas Dekker, Nico Koffeman en porno-actrice Charisma Gold over het verbod op dierenseks.

op 02 03 2010 at 01:51 schreef hj:

Tjerk: En hoeveel echtgenotes hebben laten hun eega ondanks tegenzin toch maar even op en neer omdat ze van dan van het gezeur en gepor af zijn en gewoon kunnen gaan slapen?

Ja, hoeveel eigenlijk?

op 02 03 2010 at 13:20 schreef Robbie:

Het is niet m’n ding, maar ik heb wel eens een filmpje gezien van een paard dat dat door een damesmens werd gestokslobberd. Dat paard had er ogenschijnlijk niets van. Geen hinder, maar ook geen opwinding. Ging gewoon door met grazen, alsof er niets aan de hand was. Ik geloof dat wanneer ik het nu zo weer voor de geest haal, dat juist dat me eraan fascineerde. Ik kan niet zo stoïcijns blijven tijdens orale verwennerij.

op 02 03 2010 at 18:25 schreef Marthijn Uittenbogaard:

Het ging unaniem door de Tweede Kamer. Altijd krijg ik het DDR-gevoel wanneer de zedenwetten alweer aangescherpt worden. Enkel in de Eerste Kamer waren enkelingen die protesteerden, maar nog nog met schijnargumenten zoals dat zo’n verbod moeilijk te handhaven is of zo.

op 02 03 2010 at 18:32 schreef Marthijn Uittenbogaard:

@MNb Welke keuze het dier heeft omdat het moeilijk kan communiceren?
Dan ben je ook tegen vogeltjes in kooien, honden aan de lijn, vissen in een aquarium, alle huisdieren die men houdt et cetera. Dieren kunnen niet kiezen.
Allemaal strafbaar maken wil je consequent zijn, inclusief – uiteraard – verbod op eten vlees.

op 02 03 2010 at 18:46 schreef Marthijn Uittenbogaard:

En om af te sluiten even dit. Femke Halsema schijnt hier wel eens te lezen. Nou Femke, aangezien je voor deze morele wet hebt gestemd, terwijl dierenmishandeling al apart strafbaar is, toont dit aan dat je geen liberaal bent en het toont tevens aan dat als de bevolking vrij massaal homoseks vies vindt je voor een verbod op homoseks zou stemmen. Dus wanneer GroenLinks het voor homo’s opneemt weet je dat het huichelachtige fascisten zijn die ze net zo gemakkelijk de tbs-klinieken inpleuren. Femke is een leugenaar en een gevaar voor de maatschappij. Met haar vele anderen. Dat ambtenaren homo’s mogen weigeren te trouwen vond ze eerst ook goed. Zwarten (of Joden) weigeren te trouwen als KKK-er zou ze dan ook goed moeten vinden. Dat GL dierenseks strafbaar wilde stellen, al jaren terug, was voor mij trouwens de reden (de druppel) om mijn lidmaatschap op te zeggen. Heb ik ze ook geschreven. Niet dat ik seks met dieren heb maar dat doet er niet toe.

Marthijn die nog altijd het pijpen van een paard op zijn to do list heeft staan.

op 03 03 2010 at 03:30 schreef MNb:

Om even duidelijk te zijn: ik heb geen standpunt bepaald en stel alleen maar een lastige vraag. En bepaald niet alle antwoorden zijn even goed.

Tjerk: de vraag over je echtgenotes is irrelevant voor dit onderwerp. Die echtgenotes kiezen zelf om genomen te worden, al hebben ze er eigenlijk geen zin in. Moeten ze maar nee zeggen en meer initiatief tonen als ze wel zin hebben. Dat is wat ik met keuze bedoel.
Waar heb ik beweerd dat ik voorstander ben van boeren die hun vee aftrekken voor vleesproductie? Dit is echter wel een relevant punt. Als dierensex niet deugt, dan dit ook niet. Als dit deugt, dan dierensex ook.

Uittenbogaard: het feit dat ik inderdaad niet van vogeltjes in een kooi en honden aan een ketting houd bewijst nul komma niets. Je verlegt alleen maar de vraag.

Yezkilim: goed, dieren kunnen iets laten merken. En wat zal een geile dierofiel zich daarvan aantrekken? Waar kan een paard zich beklagen over ongewenste intimiteiten? Verkrachting aangeven? Bij jou? Ga je er dan met een shotgun op af? Kan leuk worden.

Komop mensen, kunnen jullie werkelijk niet beter? Ik ben groot voorstander van alle soorten van vrijheid, inclusief de seksuele. Ik heb dus geen enkel probleem met PB’s dierenporno …. eeehhh, dierenerotiek van de laatste weken. Maar dat doet mij niet de ogen sluiten voor allerlei ethische moeilijkheden. Mijn uitgangspunt is eenvoudig:

sex met wederzijdse instemming is goed en kan niet vaak genoeg bedreven worden (aantallen groter dan twee zijn eveneens prima).
onverschillige sex (masturbatie, Tjerk’s echtgenotes) is ethisch neutraal.
sex vanuit een machtspositie is fout.

En ik heb het ongemakkelijke gevoel dat sex met dieren in de laatste categorie valt. Wie neemt dat gevoel weg?

op 03 03 2010 at 15:37 schreef Meiosis:

Gemakkelijk hoor, anderen het gevoel weg laten halen terwijl je zelf het gevoel creeert. :P

op 03 03 2010 at 17:51 schreef babs:

Iedereen moet met zijn eigen dier, op eigen terrein kunnen doen wat hij wil. Uithongeren, doodknuppelen, achter een rode doek aan laten rennen, in een strik lokken, pijpen, aftrekken, bezwangeren, castreren enzovoort enzovoort. Dieren zijn geen mensen, dieren zijn eten en loslopende jassen. Dieren zijn er om ons te dienen of om uit te sterven. Hoe kleiner de kooi, hoe meer het vogeltje zingt.

Iedereen die er anders over denkt, maar wel eens een glas melk drinkt is een hypocriet.

op 03 03 2010 at 21:02 schreef Smeets:

Babs,

De hypocrisie van dierenknuffelaars is inderdaad stuitend te noemen.
Verder deel ik je mening niet dat een mens geen dier is. Er zijn op biologisch wetenschappelijk niveau nauwelijks verschillen. Dat we ons niet als dier zien komt meer voor uit overlevingsnoodzaak en rechtvaardiging van ons handelen dan dat hiervoor enige grond is.
De meeste rechtvaardigingen zijn moreel of religieus van aard. Een moetje omdat we anders niet meer zijn dan de mug die we doodslaan. En dat zou ons leven maar ingewikkeld en onleefbaar maken.
De relatie mens-dier is meer dan alleen gebruik. Nogal een beperkte visie. Wel makkelijk trouwens.

op 04 03 2010 at 09:31 schreef Alf Berendse:

Smeets, Babs schreef niet dat een mens geen dier is, maar dat een dier geen mens is. En dat klopt. Of de mens een dier is, is een andere discussie.
Volgens jou wel maar dat komt omdat je categoriseert op basis van overeenkomsten in plaats van op verschillen. Het verschil maakt mensen beduidend anders dan dieren en uit zich in een andere omgang met de omgeving. Zodra een schaap zijn eigen schapenkooi bouwt zal ik het met je eens zijn dat mensen en dieren in dezelfde categorie horen.

op 04 03 2010 at 10:26 schreef babs:

Smeets, ik zeg dat een dier geen mens is, niet dat een mens geen dier is. Zoals Alf al zegt, dat is een heel andere discussie.

Wanneer dieren besluiten geen mensen meer op te eten, aan te vallen of hun bezittingen te vernielen, ben ik bereid afspraken met hen te maken hen ook niet meer op te eten, aan te vallen of te bestelen.

Dat de relatie mens-dier meer kan zijn dan alleen gebruik, klopt. Maar dat hoeft niet opgelegd te worden. Daarom, inderdaad puur voor het gemak: mensen mogen met hun eigen dieren op hun eigen terrein doen wat ze willen.

op 04 03 2010 at 10:29 schreef Jarich:

Dat kan best kloppen Alf, maar zo bijzonder hoeven we ons nou ook weer niet te voelen. De olifant is het enige dier op aarde met een slurf, en toch zou niemand op het idee komen om dit geen dier te noemen.

op 04 03 2010 at 10:53 schreef sabaroth:

Zo zo babs dus als ik zin heb mijn poedeltje de hele avond te gaan martelen als er niks op tv is, mag dat, tuurlijk ga je gang?

op 04 03 2010 at 11:16 schreef Alf Berendse:

Smeets, Babs, het is zelfs zo dat een dier juridisch de status van een zaak heeft, het eigendom van een dier is niet anders dan het eigendom van een dvd-speler. De hypocrisie zit zelfs in de wet: het dier is een zaak met bijzondere rechten – ik mag mijn dvd-speler mishandelen maar mijn hond niet – behalve als het op de financiële waarde aankomt, dan heeft mijn hond een ‘dagwaarde’ net als mijn dvd-speler.

Babs, jouw stelling in de tweede alinea komt in de buurt van die van de Amerikaanse filosofe Ayn Rand: we mogen dieren met geweld tegemoet treden omdat we met dieren niet kunnen onderhandelen. Ethisch vind ik dat nogal zwak, met een baby kun je ook niet onderhandelen. De ethiek van een andere omgang met dieren dan met mensen vind je volgens mij alleen als je dieren als levensvorm met mindere waarde beschouwt.

Maar mensen zijn er hypocriet in. Een koe doden voor het vlees mag, je huisdier hond doden en opeten mag niet. Het verschil in benadering is niet ethisch, het is emotioneel en estethisch. Denk ook aan de pizza met ‘dolfijnvriendelijke’ tonijn: bij de vangst van tonijn zijn geen dolfijnen beschadigd. Dat het niet tonijnvriendelijk is, doet er schijnbaar niet toe. We vinden tonijnen gewoon niet zo leuk als dolfijnen.

Jarich, ons bewustzijn maakt mensen bijzonder, al steekt daar een cirkelredenering achter: onze bijzondere ervaring van ons bewustzijn maakt ons bijzonder. Filosofisch is het dan ook een axioma, ligt het aan de basis van een mensbeeld. De basis van de discussie of een mens een dier is, is de vraag wat een mens mens maakt.

Het verschil tussen mens en dier zien we alleen in gedrag: de mens zet zijn omgeving naar eigen hand, een dier niet. Daarachter steekt fantasie: de mogelijkheid om je het niet bestaande voor te stellen en dat vervolgens te creëren.
We weten niet of dieren ook fantasie hebben, maar evolutionair is dit onwaarschijnlijk: al kan een schaap een schapenkooi bedenken, hij heeft niet de lichaamsbouw om er een te kunnen bouwen. Apen wel, toch bouwen ook zij geen huizen en raketten. Ze hebben ze niet nodig voor hun overleven, dus is het onwaarschijnlijk dat zij er wel aan denken.

op 04 03 2010 at 15:56 schreef Jarich:

Ik weet het niet, bewustzijn is ook iets wat je in verschillende takken van het dierenrijk tegenkomt. Zowel apen, dolfijnen, olifanten en eksters konden zichzelf herkennen in hun spiegelbeeld.

“De ethiek van een andere omgang met dieren dan met mensen vind je volgens mij alleen als je dieren als levensvorm met mindere waarde beschouwt.”

Maar op grond waarvan, vraag ik me dan af. Natuurlijk is iets als “minder waarde” arbitrair. Maar zelfs als je als maatstaf iets als intelligentie neemt, stuit je nog op het probleem dat zwaar verstandelijk gehandicapten misschien niet intelligenter zijn dan intelligente dieren. Hebben zwaar verstandelijk gehandicapten dan ook minder waarde?

op 04 03 2010 at 17:13 schreef Alf Berendse:

Jarich, ik schreef niet dat dieren geen bewustzijn hebben, natuurlijk hebben ze dat. Maar het is waarschijnlijk dat het bewustzijn van de mens meer kan omvatten en anders werkt. Heeft ook te maken met de bij de mens meer ontwikkelde cortex cerebri en frontale kwab.

Ik kan zelf ook geen goede grond bedenken waarom dieren van mindere waarde zouden zijn. Althans, geen ethische grond, we doden ze omdat we dat kunnen. Dat leidt tot een evolutionaire waardebepaling: survival of the fittest, een term van Herbert Spencer, later overgenomen door Darwin. Spencer is ook de filosoof van het ‘sociaal Darwinisme’ en dat biedt een opening om zwaar verstandelijk gehandicapten ook als voedsel te beschouwen.

Wie de mens als dier beschouwt, kan het sociaal Darwinisme (en kannibalisme) moeilijk afwijzen. Dat we ‘als wolven met elkaar omgaan’ in het algemeen echter afwijzen, is een deel van wat de mens mens maakt. Het laagje beschaving.

Ook, wat Smeets stelt, deels om te overleven: samenwerking vergroot de kansen van het individu. Maar je kunt stellen dat ‘samenwerking’ verder gaat dan noodzakelijk is. De samenwerking van sterke individuen is een meerwaarde, de som groter dan het totaal van de delen. Bescherming en verzorging van zwakke individuen is niet noodzakelijk voor het overleven van de soort mens, dus daarvoor lijkt een ethisch argument nodig.

Tenzij je dat ook sociaal Darwinistisch beschouwt: een sterk individu gebruikt een groep ‘zwakkeren’ om daarmee sterker te staan tegenover andere sterke individuen. Zo doen socialistische, communistische en fascistische leiders het. Zij zijn zelf geen socialisten, communisten of fascisten maar individuen die een groep inzetten als machtsmiddel. Die groep bestaat noodzakelijk uit zwakkeren omdat een sterk individu zich niet op die manier laat gebruiken. Religieuze leiders werken op dezelfde manier.

Die ‘aanpak’ dient het overleven van een individu, maar is slecht voor het voortbestaan van ‘de soort’ als sterken en zwakken een gezamenlijk nageslacht krijgen. Een uiting van sociaal Darwinisme is dan ook het tegengaan van interraciale relaties, voor wie bijvoorbeeld het blanke ras als superieur beschouwd.

Terugkomend op een aversie tegen seks met dieren: bij velen zal dat minder te maken hebben met bescherming van het dier, dan met de gedachte dat het ‘mensonterend’ is. Wie de mens als ook maar een dier beschouwt kan er niets op tegen hebben.

op 05 03 2010 at 13:28 schreef babs:

saraboth,
Het is mijn zaak niet wat je met je poedel doet. Ik vind niet dat ik of de overheid er iets mee te maken hebben. In die zin: ga gerust je gang en martel hem dood. Maar ik moedig het niet aan verder.

op 13 03 2010 at 16:11 schreef remco:

Sex met dieren lijkt nergens op, moet gewoon strafbaar worden gemaakt. Viespeuken. Valt me vooral erg op dat veel dames een mannetjeshond hebben.