Overlast

21 Reacties

op 20 09 2010 at 13:22 schreef Judith:

Goed stuk! Ik moest lachen, al is het natuurlijk om te huilen, zo’n kinderdagverblijf naast de deur.

op 20 09 2010 at 13:54 schreef EH:

Goed betoog. Op koffieshops afgeven is maatschappelijk geaccepteerd, maar zon kinderdagverblijf is natuurlijk vele malen erger. Niks mis mee als de externaliteiten die zij veroorzaken ook lekker geinternaliseerd worden.

op 20 09 2010 at 14:00 schreef vetklep:

Kinderstemmetjes op een schoolplein hebben wel een gezellig, Pink Floyd achtig psychedelisch effect, vind ik. Maar niet iedereen kan dat waarderen.
De waarderingscijfers voor blowhangers schat ik nog een flink stuk lager.
Maar volgens mij zijn het allemaal gevolgen van het (te) dicht op elkaar leven.

op 20 09 2010 at 14:17 schreef De meneer:

Alles voor de kinderen dus u bent het bokje. Eventueel kan een dosis Ritalin u helpen met de concentratie tijdens het speelkwartier.

op 20 09 2010 at 14:22 schreef Paul:

“Ja, ik weet, mijn moeder is hoer, maar zet wel gewoon even je auto weg.” Ok, toen rolde ik hier dus van de bank van ’t lachen…
Ik ben heel benieuwd hoe zo’n jongen met een opgefokte ouder, die voor de dag van z’n koter af wil, omgaat.

op 20 09 2010 at 14:42 schreef J.J. van der Gulik:

Ik lach me dood. Iemand die waarschijnlijk heeft bijgedragen aan de import van enorme overlast voor zeer velen, waarbij dan standaard de klagers werden neergezet als racisten en fascisten heeft nu last van kinderstemmetjes. Ach gut, wat erg toch. Ik hoop dat de hele gracht het als extreme overlast gaat ervaren. Dan kunnen ze een klein beetje doorvoelen hoe vele anderen langdurig op veel extremere manieren overlast hebben ervaren. Ik heb geen sikkepitje medelijden met dit in mijn ogen grachtengordeltuig en wens ze het geluk toe wat daarbij past.

Opvallend is ook dat er volkomen aan voorbij wordt gegaan dat zo’n koffieshop, met alle negatieve zaken die daarbij kunnen horen, zo dicht bij notabene een kinderverblijf is gesitueerd en dat dit blijkbaar in het geheel niet als bezwaarlijk wordt gezien. Een vorm van decadentie.

op 20 09 2010 at 15:11 schreef Otto:

Zet je huis maar vast te koop Jeroen, want tijdens de pauzes en de naschoolse opvanguren heb je straks geen leven meer door het gejank, geschreeuw en gekrijs van de oogappeltjes van tweeverdieners die doorgaans te bescheten zijn om hun nageslacht manieren bij te brengen. Het valt mij trouwens op dat kindertjes van ouders van Marokkanse komaf in de regel beter opgevoed worden dan hun leeftijdgenootjes van Hollandse komaf. Met twee woorden spreken en zoet spelen in plaats van hysterisch krijsen en janken, dat soort werk.

op 20 09 2010 at 16:23 schreef Jeroen Stam:

Hehehe, ik vrees dat ik zelfs als grachtengordeltuig teleurstel.

op 20 09 2010 at 16:56 schreef Otto:

In Andijk heb je toch enkel maar Polen die voor Siem Hiemstra werken, daarmee is geen overlast geïmporteerd?

op 20 09 2010 at 17:25 schreef yurp:

Zeg van der Gulik, die coffeeshop zat volgens het verhaal tegenover een garage die nú tot kinderdagverblijf wordt omgeturnd. Die is dus niet bij een kinderdagverblijf gesitueerd maar andersom. Wat is overigens je bezwaar daartegen? Ben je bang dat die peuters massaal aan de hash gaan oid?

op 20 09 2010 at 19:02 schreef froit:

Misschien moet die iets-te-dikke schrijver eens wat aanpappen met zo’n leuke jonge moeder die op haar kroost staat te wachten?
Of, wie weet, met zo’n leuke jonge vader?
Bij het hek van de kleuterschool wordt heel wat afgesjanst, weet ik uit ervaring, en soms met blijvende gevolgen!.

op 20 09 2010 at 19:55 schreef Maarten:

Yurp,

Inderdaad, op mijn 2e had ik steevast een broodje kaas met wiet mee in de trommel??

Aan de andere kant vind ik ook dat de semi-grachtengordelterrorist ;) annex auteur van dit artikel niet moet ‘zeuren’ over kinderstemmen. Natuurlijk liever niet in mijn achtertuin, maar in mijn voortuin huist reeds een junkenopvang dus wat dat betreft denk ik dat we allemaal gewoon moeten accepteren dat er kinderen (en andere overlast veroorzakers) bestaan. Dat is nog afgezien van de kinderspeelplaats achter mijn huis. Laat die kinderen toch lekker los gaan en schaf een fatsoenlijke geluidsinstallatie aan. Help je direct de economie weer wat op gang.

Uiteraard dient het parkeerbeleid ook voor een creche strikt gehandhaaft worden. Niets irritanter dan mensen die menen duurbetaalde wagens wel legaal op ongeoorloofde plaatsen te mogen parkeren.

op 21 09 2010 at 01:54 schreef MNb:

Mag ik Der Ring des Nibelungen van Richard Wagner aanbevelen? Op volle sterkte? Om al die krijsende kinderen wat culturele vorming bij te brengen, zeg maar?

op 21 09 2010 at 08:13 schreef gerard:

Het ergste moet nog komen: jarenlang gillende schreeuwende huilende kinderen, die door te vroege scheiding van de moeder (wieg in plaats van tegen de moeder aan) een trauma hebben opgelopen dat nooit meer goed komt, ook niet later in de file.

op 21 09 2010 at 10:38 schreef yurp:

@Maarten

True, maar er moet wel van beide kanten inschikkelijk gedaan worden. Het beperken van het buitenspelen tot tweemaal per dag bijvoorbeeld ipv continu zou denk ik al een stuk schelen. Een deel van de buitenactiviteiten zouden bijvoorbeeld binnen worden gedaan. Ongelimiteerde rechten voor de school/opvang en geen enkele voor de omwonenden is een recept voor ellende. En dan vraagt iedereen zich weer af hoe zo iemand ertoe komt om…

op 21 09 2010 at 13:53 schreef Beukman:

NIMBY’s wonen wel vaker aan een gracht of in een 8 ton plus-straatje. Over creches in de wat mindere buurten hoor je nooit iemand klagen. Hoe zou dat toch komen?

Feit is dat er kinderen zijn en er altijd kinderen zullen bestaan, dat kinderen buiten moeten spelen voor hun ontwikkeling en hun lichaamsbeweging, en dat ze daarbij lawaai maken.
wie meent dat dit laatste het gevolg is van een slechte opvoeding, heeft waarschijnlijk zelf nooit een poging gedaan om kinderen op te voeden.
Vooralsnog waag ik het te betwijfelen of de schrijver van bovenstaand stukkie niet zelf ook regelmatig in de hitte van het spel zijn omgeving bij elkaar heeft geschreeuwd, rond de leeftijd dat hij zich nog per driewieler voortbewoog.

Wen er dus maar aan, aan het geluid van de spelende kinderen, of verkas anders naar een industrieterrein of het platteland.

op 21 09 2010 at 15:42 schreef ralf:

Die coffeeshop heeft toch wel wat kalmerends voor de kleintjes?

op 21 09 2010 at 18:30 schreef mariska:

De suggestie veel binnenspelen en op vaste tijden naar buiten kan wel eens juist het tegenovergestelde effect hebben. Ik woonde naast een gewone basisschool en vond het geluid van het vele buitenspelen goed te doen. Later kwam er in dat pand een school met engelse kinderen. Die maakten extreem veel meer herrie. Bijna onhoudbaar. Mijn vermoeden is vanwege de grote discipline. Ook na schooltijd bij het buitenspelen in de speelplaats in de buurt waren deze kinderen een ramp voor andere kinderen. Heel opgefokt en ruw.

op 21 09 2010 at 19:00 schreef hj:

Te gek voor woorden ja, dat kinderherrie niet telt als geluidsoverlast. Met name omdat mensen die in het centrum wonen en klagen over geluidsoverlast van clubs blijkbaar wel alle recht van spreken hebben – terwijl dat toch iets is waar je voor kiest als je zonodig midden in het (uitgaans)centrum wilt wonen.

Een vriend van mij woont vlak achter een basisschool; uitslapen kan je dan wel vergeten.

op 21 09 2010 at 19:56 schreef Prinz Pilz:

Het is inderdaad niet normaal hoeveel herrie kinderen kunnen maken. Zoveel dat ik tijdens mijn verder aangename werkeloosheid een zomer geleden, toch maar vrijwilligerswerk heb gezocht om verschoond te blijven van de absurd hoge decibelniveaus die vooral de kleinere kids kunnen produceren.

Veel sterkte, volgens mij is dit het ergste wat een (thuis)schrijver kan overkomen.

op 23 09 2010 at 16:49 schreef pimmetje:

Herrie van machines, televisies, radio’s of megafone’s kan ik inderdaad ook niet verdragen. Maar menselijke stemmen, daar heb ik geen enkele moeite mee als er maar geen electronica aan te pas komt. Ik kan me nog goed herinneren wat een verademing het was om in Muenchen een restaurant te ontdekken waar zo’n duizend mensen konden lunchen of dineren, maar waar je alleen maar stemmen hoorde, zachte stemmen en schreeuwers. Ik vond het een verademing na al die kleine zaakjes waar ze electronica gebruiken om de sfeer te bederven.
Nog gisteren is er een petitie aan de rector van mijn universiteit aangeboden om perk en paal te stellen aan de vermeende herrie van studenten. Er wordt ontgroend. Dat duurt zo het hele jaar door, juist onder mijn bureau. Ouderejaars die gillend orders geven en nieuwkomers die leuzen of gezangen op flink volume moeten naspreken of zingen. Het hele jaar door zijn er wel nieuwkomers. Zelfs met gesloten ramen is het in de collegeruimten goed te volgen allemaal. Vooral de ontdeugende sexueel getinte teksten die met veel enthousiasme worden rondgeslingerd.
Ik heb de petitie niet ondertekend, maar moest constateren dat er toch veel collega’s wel aan hadden meegedaan. Zeker nooit jong geweest. Ik vind het wel aangenaam wanneer ik in mijn bureau aan het werk ben, om te weten dat er nog een paar biljoen lotgenoten rondlopen. Daar is toch geen ontkomen aan. Het stoort me totaal niet in mijn concentratie en college geven met verhoogde stem heeft ook wel iets aparts. Ik stoor me veel meer aan toeristenbussen die onder mijn raam, tijdens het bezoek van clienten aan de historische delen van de universiteit, die afgrijselijke airconditioning door laten dreunen. Maar studenten die hun best doen om op flink volume te reciteren, nee dat stoort me absoluut niet. Als ze maar niet met een megafoon aan komen zetten. Dan stap ik gewoon naar buiten om te zeggen dat ik zo geen college kan geven of me op mijn werk concentreren.
Misschien heeft het iets te maken met mijn bezigheden die me erg absorberen zodat ik mijn omgeving helemaal vergeet. Juist terwijl ik dit schrijf zijn drie verschillende faculteiten tegen elkaar aan het opbieden in lawaai om hun studierichtingen aan te prijzen, een prachtige kakofonie!