Orgaandonatie

Justine le Clercq

foebele1
Scène uit Vivre Nu.

Wat is de overeenkomst tussen uw organen, zelfmoord, prostitutie, en het krijgen van kinderen?

We beginnen bij uw organen. In Nederland zijn te weinig organen beschikbaar voor transplantatie. D66 diende een initiatiefwetsvoorstel in om daar verandering in te brengen. Afgelopen donderdag werd dit wederom besproken in de Tweede Kamer. Het voorstel luidt: Vraag burgers of ze donor willen zijn, en als ze niet reageren zijn ze automatisch donor: het Actief Donorregistratiesysteem (ADR)

Nederlanders schijnen dit massaal een goed plan te vinden. Het klinkt ook sympathiek en het dient een goed doel. Niemand wil immers een ander een kans tot leven ontnemen. En trouwens, misschien ben je zelf een keer aan de beurt, je weet maar nooit.

Feiten

Eerst wat feiten over orgaandonatie.

Er zijn meer organen nodig dan er nu via doden geleverd worden. Dat is niets minder dan schrijnend. Afgelopen jaren zijn er een aantal grote landelijke acties op touw gezet om mensen over te halen donor te worden. Dat heeft veel nieuwe donors opgeleverd, maar lang niet genoeg. De reden dat mensen geen donor zijn is vaak niet uit onwil maar simpelweg omdat ze er niet over na willen denken, omdat ze vergeten zich te melden of omdat ze het aan de nabestaanden willen overlaten. Die nabestaanden, die zijn nogal moeilijk aanspreekbaar op het onderwerp orgaandonatie als ze aan het sterfbed van hun geliefden zitten. Het is dan ook niet raar dat een politieke partij met een voorstel komt om dit tekort op te lossen. Dat willen we allemaal.

Het voorstel werd ingediend door D66 en is deze week niet door de Tweede Kamer gekomen. VVD, PVV,CU, SGP en CDA wijzen het af.

En gelukkig maar. Heeft onze politiek dan toch een moreel kompas?

Noodkreet

D66 leider Pechtold reageerde: ‘ Artsen, patiëntenorganisaties en een groot deel van de samenleving vragen om deze wet. Maar de Kamer lijkt deze noodkreet nu naast zich neer te leggen.’

Welnee, stelt het CDA, die het voorstel om meerdere redenen afwees. Hanke Bruins Slot zei¹: ‘Dit voorstel is een inbreuk op het recht van de onaantastbaarheid van het lichaam.’

Nou, dat klinkt goed van het CDA. Maar Bruins gaat verder: ‘Een dergelijke inbreuk mag alleen als dit nieuwe ADR aantoonbaar effectiever is dan het huidige systeem (…)’

Wat? Nee, nee, CDA. Dit mag nooit. Dit voorstel snuit zijn neus in onze grondwet, lyncht onze waardigheid, en bedriegt ons vertrouwen.

Wat hoort een partij zich bij ieder wetsvoorstel af te vragen?

Hoe verhoudt een wet zich tot onze zelfbeschikking en onze waardigheid. Deze vraag werd belangrijk toen we God als rechter met pensioen stuurde en sindsdien het recht onze samenleving vormt en leidt. Hoe zijn we daartoe gekomen?

Menselijke waardigheid

Het uitgangspunt van onze samenleving is het respect voor de mens, de onaantastbaarheid van diens lichaam en diens waardigheid. Dit morele beginsel heeft juridisch vorm gekregen binnen het recht en is de grondslag voor de Europese wetgeving. Zo staat in het handvest van de grondrechten van de Europese Unie, artikel 1: De menselijke waardigheid is onschendbaar. Zij moet worden geëerbiedigd en beschermd.

In de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens spreekt men van inherente waardigheid.

In de ons omringende landen is het opgenomen in de grondwet. In de Nederlandse Grondwet niet. Aantasting van onze zelfbeschikking en waardigheid zit vervat in artikel 11: Ieder heeft (…) recht op onaantastbaarheid van zijn lichaam.

Natuurlijk klinkt dat te mooi om waar te zijn, en nee, gemakkelijk is het niet, maar het is wel een beginsel waarlangs onze wetgevers en rechters moeten redeneren.

Er zijn ook specifieke sociale rechten rond leven en fysieke integriteit, die aansluiten bij het recht tot zelfbeschikking en waardigheid. Daarbij, ook niet onbelangrijk, is de ene mens niet meer waard dan de andere. Dit alles is om te voorkomen dat een mens kan worden (mis)gebruikt als een middel om ergens toe te dienen. Lees Kant² er nog maar even op na.

Moeilijke tijden

Wat is een overheid die automatisch recht heeft op jouw lichaam? Dat noemen we een dictatuur. Het lichaam is immers de uiting van de waardigheid, en is ook het enige middel waarmee een mens die waardigheid vorm kan geven. Je kan nog zo proberen waardig te doen als je gemarteld wordt, maar je waardigheid is bij marteling toch echt in het geding (en daarom mag een staat ook niet martelen – en ja, de vraag blijft, mag je één mens martelen als je er 10.000 mee redt?)

Grondwet en rechten zijn niet alleen bedoeld voor tijden van voorspoed. Een land toont zijn ware aard in tijden van tegenspoed, net zoals in een huwelijk. Dat dit ongemakkelijke situaties creëert, ja. Mogen we dan maar even de regels veranderen? Nee. Die regels zijn namelijk opgesteld voor moeilijke tijden. Als politici serieus gaan denken dat je de burgerrechten wel even kan passeren voor het goede doel, dan is er een ander probleem gaande. Trouwens, dan heb ik ook nog wel wat goede doelen. Wat te denken van vreselijke ouders? Als bepaalde mensen geen kinderen nemen, bespaart dat heel wat kinderleed. En voorkomen we vijftig kinderen per jaar die door mishandeling sterven! Nu we toch bezig zijn, sommige mensen kunnen beter dood gaan, die zijn geen knip voor de neus waard, helemaal die types met een zwaar strafblad. Dat alles kan de overheid toch wel regelen, want het dient een hoger doel!

U denkt dat ik doordraaf? Wellicht, maar niet zo erg als u denkt. Wie namelijk voor deze donorwet is, zegt eigenlijk: Lieve overheid, beschouw mijn lichaam als middel voor een hoger doel, doet u ermee wat u goeddunkt om anderen te redden.

Terug naar de beginvraag: Wat is de overeenkomst tussen uw organen, prostitutie, zelfmoord en het krijgen van kinderen?

Juist, uw zelfbeschikking en waardigheid.

Nier afstaan

Ons lichaam is enkel van onszelf. Daarom mag ik zelf weten of ik mijn lichaam verkoop als prostituee (als het maar vrijwillig is en ik belasting betaal), daarom mag ik kinderen krijgen (persoonlijk ben ik daarop tegen), daarom mag ik een nier afstaan aan een ander, ik mag mezelf van kant maken (niet voor de trein springen, dat is echt asociaal), en ik mag eten en zuipen en gevaarlijke sporten beoefenen en ik mag zelf beslissen over mijn organen zonder agressieve overheidsdwang en ik mag gelukkig nog veel meer, want dat was ooit onze afspraak toen ons rechtssysteem God verving.

En ja, dat heeft nadelen, maar het zijn de nadelen die onze vrijheid garanderen en die zelfbeschikking en waardigheid mogelijk maakt. Het zijn de vrijheden die de wet voorschrijft. Probeer eens voor te stellen wat er staat te gebeuren als we onze grondwet los gaan laten (nog maar niet te spreken over nieuwe vormen van criminaliteit als inderdaad al onze organen bij overlijden gebruikt mogen worden).

De overheid mag nooit uit gaan van automatische toestemming van een individu. Ze mag ons wel iets vragen, en als we niet reageren op die vraag dan houdt het op, wie zwijgt stemt niet zomaar toe. Ze moet van ons lichaam afblijven, en niet alleen als alles goed gaat, maar juist ook als het erom spant.

Of als we dood zijn.

Justine le Clercq (1967) is schrijver en tentoonstellingsmaker en werkt als HBO-docent en projectleider in de zorgsector. Van haar verschenen twee boeken. Ze heeft een website en een Facebook-pagina.

^{1. [Medischcontact.nl, 9 juni 2016, auteur Bas Knoop]↩}

^{2. [De menselijke waardigheid als grondslag voor mensenrechten]↩}

Justine le Clercq, 11.06.2016 @ 12:42

[Home]

41 Reacties

op 11 06 2016 at 13:21 schreef Ernst:

Hear, hear!

op 11 06 2016 at 13:57 schreef Mario:

“Lieve medici en mogelijke donor-ontvangers, beschouw mijn lichaam als middel voor een hoger doel, doet u ermee wat u goeddunkt om anderen te redden.”

FTFY

ADR juich ik overigens toe. Er is een opt-out. En dus geen enkele -door de overheid afgedwongen- verplichting tot doneren.

De -bewuste- keuze om al dan niet een donor te worden blijft bij de burger en dus niet bij de overheid. Waardoor uw zelfbeschikking en waardigheid geborgen is en blijft. Nu is het opt-in, tevens met keuze: wil je alles schenken of maar een paar deeltjes. Of helemaal niets.

op 11 06 2016 at 14:19 schreef Justine le Clercq:

@Mario. Ja zo krijg je een banaan wel recht. Het plan is: als je NIET reageert dan ben je automatisch donor. Je moet dus iets doen of anders…Dat is absurd. En het is de droom van ieder reclamebureau.

op 11 06 2016 at 14:20 schreef Murat:

Wat Mario zegt inderdaad.
Het werd tijd dat er actie ondernomen werd. Mensen gaan voor niets dood omdat de meeste mensen er gewoon niet voor gaan zitten een orgaandonor te worden.

Zoals Mario al zei, er is een opt-out, niets aan het handje dus.

op 11 06 2016 at 15:20 schreef Sasha Berkman:

Zolang de trend dat gezondheidszorg steeds meer een commerciele markt wordt aanhoudt ben ik mordicus tegen. Ik voorzie een stroom van organen die van de arme klasse overgehevelt gaan worden naar de rijken.

op 11 06 2016 at 15:26 schreef Haes:

Net als Mario en Murat ben ik het ook niet met je eens met je Justine. Het is geen mandaat voor de overheid om ongecontroleerd te beschikken over onze lichaamsdelen. Het is onze eigen verantwoordelijkheid en die blijft het ook. Je moet er alleen iets meer voor doen om die verantwoordelijkheid uit te oefenen. Net als met verkeersregels is het geen beknotting van onze vrijheid maar een regulering.
Ik ben net als jij geen jurist, maar ik denk niet dat er veel juristen te vinden zijn die jouw visie onderschrijven.

op 11 06 2016 at 16:05 schreef Thomas E:

Ach, de overheid heeft zich al zoveel van mijn ‘integriteit’ toegeëigend, mijn organen kunnen er ook nog wel bij. Hier kan ik tenminste nee tegen zeggen. Tegen al het publieke beeldmateriaal niet.

Overigens, je noemt ook het krijgen van kinderen, maar ik weet niet of het jaarlijks krijgen van een kind (vaak onder roomse of gereformeerde druk) nou altijd zo waardig was/is.

op 11 06 2016 at 16:44 schreef naturist:

Lees even de wet op de lijkbezorging erop na. En vertel me dan nog eens hoe dat zit met dat zelfbeschikkingsrecht. Daarnaast is het inderdaad zoals enkelen hier terecht beweren. We zouden zijn gegaan van: nee tenzij, naar ja mits. Dus eens met Mario, Murat en Haes.

op 11 06 2016 at 16:47 schreef dewanand:

hahahha even kort, honger, snel koelievoer koken zo meteen:

N1: maak gewoon wet man iedere ingezetene burger van nederland is automatisch orgaandonor plus kattenvoer na hsijn dood.

N2: N1 is voor het goede doel, wees sociaal en ruimdenkend en gun de Hindoe Nazi (homo) katten uit kennisstad Delft toch ook een lekker hapje na je dood. OERhollands mensapenvlees is zacht, eiwitrijk, mals, lekker vetgemest,

N3: katten zijn heilig in Nederland, precies zoals de Koe heilig is in vieszwart Hindoe apenlandje INdia.

op 11 06 2016 at 17:48 schreef Johan:

Met zoveel onbenul in de wereld is het niet verwonderlijk dat daarvan ook hier een behoorlijk deel valt terug te vinden. In de commentaren bedoel ik. In dit geval.

op 11 06 2016 at 18:05 schreef Martijn:

@naturist: waar doel je dan op? Dat er sprake kan zijn van autopsie? Of dat een lichaam alleen begraven of gecremeerd mag worden?

Om terug te komen op de inhoud: efficiëntie mag nooit een argument zijn om iets wat tegen de grondbeginselen van de rechtsstaat ingaat te doen (zie ook: profiling). Het is ook helemaal niet nodig: we kunnen burgers ook verplichten de keuze te maken, bijvoorbeeld door het als een vereiste voor het krijgen van een identificatiedocument te stellen.

op 11 06 2016 at 18:08 schreef Anoniem:

Bizar jongens/meisjes. Volgens mij redeneren jullie andersom. Wij zijn voor orgaandonatie dus dit systeem vind ik niet erg.

Het gaat om het prenciepe en niet zo zeer of je nou voor of tegen donarschap bent en of jij het erg vind dat ze jouw organen mogen hebben. Het is bizar dat een overheid je iets vraagt en als je niet reageert dat zij maar een antwoord voor je bedenken/kiezen, in dit geval ja. Ik weet niet maar als de overheid dat op andere gebieden ging toepassen zouden jullie dat nog steeds een tof prencipe vinden?

op 11 06 2016 at 18:42 schreef Mario:

“Je moet dus iets doen of anders..”

Een bewuste persoonlijke/ individuele keuze maken, inderdaad. Ik doneer (deels), of niet. Even vinkje plaatsen bij die keuze en naar de (digitale) brievenbus lopen. Meer niet. Eenmalig, nota bene.

Wil iemand om wat voor reden zelf geen donor worden? Prima verder, ook voor hen draag ik al tientallen jaren een codicil.

Zoals de situatie nu is, kan het gewoon niet meer. Er zijn niet alleen te weinig donoren, maar ook is het voor familieleden enorm lastig/ pijnlijk wanneer zij na het overlijden van een dierbare ook nog eens hierover moeten nadenken (ja, ervaring).

@Johan, geen verdere onderbouwing maakt jou de onbenul. Maar dat zal je mogelijk niet doorhebben.

op 11 06 2016 at 19:10 schreef sjonnie:

Ik loop al sinds 1973 rondt met een donorcodicil, mijn familie weet dat. Maar ik voel geen enkele behoefte om dat vast te leggen bij een onbetrouwbare overheads instelling.

Eens met de schrijfster, dit lichaam is van mij. Donder prettig op, stop eerst eens met het frustreren van levende donoren.

op 11 06 2016 at 19:17 schreef Anoniem:

Waarom kan de situatie zo als die nu is niet bestaan, omdat er doden vallen. Die zijn er dagelijks en meer dan door een tekort aan donors. Aan kanker, aan weet ik veel wat. Waarom vind men het in deze situatie zo erg dat mn zo ver wil gaan? En waarom gaat de overheid en de organisaties die dit systeem zo graag willen niet gewoon meer hun best doen om donors te werven?

op 11 06 2016 at 20:30 schreef babs:

Ben het met Justine oneens, maar ik zie wel elegantere oplossingen dan de D66-wet. Dit kan prima geregistreerd worden bij het aanvragen van een rijbewijs. Juist bij het aanvragen van een rijbewijs, want het kan geen kwaad 18-jarigen juist dan duidelijk te maken dat sommigen van hen zich snel dood zullen rijden.

Opties moeten niet alleen ja en nee zijn, maar ook moet men kunnen weigeren zich te registreren.

op 11 06 2016 at 20:58 schreef Beukman:

Recht op zelfbeschikking, zit wat in.
Je kan dit ethische probleem ook omzeilen door het donorschap te koppelen aan het recht op een donororgaan. Heb je geen toestemming gegeven om jouw organen te gebruiken? Dan heb je pech als jou zelf wat overkomt, en je een orgaan nodig hebt.
Nogal rechtlijnig, maar ook heel eerlijk. En het zet mensen misschien eens aan het denken.

op 11 06 2016 at 21:04 schreef John de Beer:

De Nederlandse overheid moet te allen tijde worden weggehouden bij onze voordeur! Behalve als ik dood ben. Want dan kan de overheid functioneel nog eens functioneel zijn. Via een fatsoenlijke regeling zie ik mijn nog bruikbare delen graag een nieuw leven beginnen bij een mens dat deze goed kan gebruiken. Komt u ze alstublieft halen wanneer het zover is, veel plezier!

P.s. ik draag nu al een codicil met de meest vergaande keuze.

op 11 06 2016 at 21:29 schreef naturist:

Martijn, Ik bedoel dat de dood ook het zelfbeschikkingsrecht beperkt (in casu beeindigt). Die zogenaamde waardigheid wordt echt niet aangetast als je uit een lijk een bruikbaar orgaan snijdt. De nabestaanden zijn er niet bij en zelf ben je…. eh dood dus !

op 11 06 2016 at 21:50 schreef Mario:

De overheid faciliteert in deze alleen maar. Deze legt (via de gewenste ADR) geen enkele verplichting op.

Er zijn legio voorbeelden waarbij dit tevens gebeurde, zoals hierboven ook al opgemerkt.

Maar nu er een verbetering van een reeds bestaand systeem (donorregistratie) gewenst is, beginnen sommigen te steigeren.

En sorry, in mijn optiek vanwege bullshit redenen.

Een vinkje plaatsen of je wel of niet mee wil doen. Duidelijk naar alle betrokken partijen en waarmee tevens veel leed kan worden voorkomen voor de nabestaanden van een donor.

Is het meer de angst voor de dood, waarom men zo steigert? Die indruk heb ik toch wel even te vaak gehad (niet hier). Valt voor sommigen ook niet mee, dat ze daarover moeten nadenken en vervolgens een weloverwogen keuze maken. Newsflash: iedereen gaat dood, ook jij (naar ik hoop over vele jaren!)

@sjonnie, je bent al jaren bekend bij de overheid als zijnde donor. Als je, zoals jij stelt, sinds ’73 een codicil bij je hebt. Kijk maar even op je codicil welk ministerie daarop staat. Je gefrustreerde gemiep is verder volstrekt irrelevant.

op 11 06 2016 at 22:13 schreef MNb:

Geldt de grondwet ook voor de doden?
Wat is er waardig aan een verbrand of rottend lijk?
Wat valt er voor mij nog over mijn lichaam te beschikken als ik de pijp uit ben? Hoe ben nog een mens, als mijn menszijn door het functioneren van mijn hersenen bepaald wordt?
Daarom is de analogie met marteling een valse. Typerend voor martelen is dat het mikpunt in leven is. Een tamelijk cruciaal verschil.
Ik weet niet of ik voorstander ben van deze wet. Ik weet wel dat dit onbeholpen betoog mij geen tegenstander zal maken.

op 11 06 2016 at 22:30 schreef Sum:

Never ever sta ik mijn organen af. Nooit

op 12 06 2016 at 08:42 schreef Krautsurfer:

@Sum: Over je lijk?

op 12 06 2016 at 10:28 schreef Hans Naaktloper:

Zelfbeschikking is inderdaad het hoogste goed, maar dan moet je wel consequent zijn. De oplossing voor het probleem dat er te weinig donors/ organen zijn is kinderlijk eenvoudig: laat iedereen die donor wil zijn zich registreren, daarna wordt het zo dat mocht iemand beroep doen op een donororgaan er dan wordt gekeken of iemand zelf donor is, zo niet dan ga je onderaan de lijst. Mensen die dus niet in aanmerking komen voor een donororgaan omdat ze zelf geen donor willen zijn hebben daarmee hun zelfbeschikkingsrecht uitgeoefend. Probleem opgelost.

op 12 06 2016 at 10:44 schreef sjonnie:

@Mario, grappig, een handgeschreven verklaring met een telefoonnummer van Eurotransplant. Ooit megenomen uit de wachtkamer van mijn huisarts.
Hoezo bekend?

op 12 06 2016 at 10:54 schreef Murat:

@Hans Naaktloper,

Nice one!

op 12 06 2016 at 11:29 schreef AkuSokuZan:

Leuk stukje, alleen jammer dat je huiswerk niet heb gedaan omtrent de NL grondwet

“Dit voorstel snuit zijn neus in onze grondwet..”

“Probeer eens voor te stellen wat er staat te gebeuren als we onze grondwet los gaan laten (nog maar niet te spreken over nieuwe vormen van criminaliteit als inderdaad al onze organen bij overlijden gebruikt mogen worden).”

De Nederlandse grondwet, is niks waard. Lees artikel 120. Rechters mogen nieuwe ‘wetten’ (statuten) niet toetsen aan de grondwet. Als dat wel zo was zou de participatiewet (=nieuweslavenwet) nooit zijn doorgekomen.

“De rechter treedt niet in de beoordeling van de grondwettigheid van wetten en verdragen.”

“De rechter mag niet beoordelen of een wet inhoudelijk in strijd is met de Grondwet en ook niet onderzoeken of een wet of verdrag volgens de Grondwet tot stand is gekomen.”
http://www.europa-nu.nl/id/vgrnfcwz08zv/artikel_120_constitutionele_toetsing

op 12 06 2016 at 12:19 schreef leo schmit:

Ik ben het geheel eens met de schrijver.

Nadat voorheen de sociaal-democraten het grootste gevaar voor onze vrijheid en menselijkheid vormden is deze rol nu overgenomen door de 66′ democraten.

Overigens, mijn organen zijn onbruikbaar. Die zou niemand willen hebbn. Sterker zelfs, ik mot ze niet, die nieren van een ander. Wie dood is, is af.

Het gaat hier dus om de orgaanroof van jongeren, die zich dood hebben gereden of van een brug zijn gesprongen, of voor een trein.

Daar moet je vanaf blijven.

op 12 06 2016 at 12:52 schreef Sander Klingendaal:

Begin nou eerst eens met art.11 Grondwet volledig te citeren en niet sluw een stukje weg te laten

op 12 06 2016 at 14:55 schreef naturist:

Mnb, De spijker op zijn kop !

op 12 06 2016 at 17:53 schreef Hans Naaktloper:

En dan nog wat: dit voorstel komt uit de koker van de medische indusrtie. Industrieën hebben altijd al uw rechten verkwanseld als het aan komt op omzetvergroting. Uw leven kan ze geen moer schelen. Dat geldt ook voor de zittende regering, die graag met zich laat lobbyen.

op 12 06 2016 at 18:07 schreef sjonnie:

Is dat zo Hans? Levende donoren mogen geen onkosten(vergoeding?) ontvangen laat staan verkopen. Lijkt me niet echt commercieel.

op 12 06 2016 at 19:31 schreef Sasha Berkman:

Waarom negeert iedereen de door mij al vaker gesignaleerde olifant in de kamer: De toenemende marktwerking in de gezondheidszorg?

op 12 06 2016 at 19:50 schreef sjonnie:

Sasha, er is geen marktwerking in de zorg. Vraag een willekeurig ziekenhuis wat een operatie kost.

Niet eens met jouw tandarts, vind maar eens een andere.

Je kunt niet kiezen voor de beste en goedkoopste zorg, alles zit “op slot”. Je bent verplicht je te verzekeren bij een steeds kleinere club “zorg” verzekeraars.

op 12 06 2016 at 23:14 schreef Nrosa:

Onder deze omstandigheden, blijf van m’n lijf! :-(

op 13 06 2016 at 09:51 schreef Gaz Typari:

Nou Justine, toch hoop ik dat er voor mij een donororgaan beschikbaar is als ik die nodig heb.

De Christenen zijn wel vaker een gevaar voor de volksgezondheid gebleken, kijk naar AIDS in Afrika.

op 13 06 2016 at 12:35 schreef Gaz Typari:

Er is wel marktwerking in de zorg, alleen zijn de patienten niet de klanten.

op 13 06 2016 at 16:36 schreef sjonnie:

Zo kun je dat ook stellen, mee eens.

op 13 06 2016 at 19:53 schreef Ad:

Voor al diegenen die menen dat dood dood is, en dat daarmee de kous af is voor (grond)rechten de vraag: wanneer is dood dood? Bij orgaan uitneming wordt anesthesie toegepast. Waarom is dat? En hoe weten we dat iemand dood is. Is er werkelijk geen belangentegenstelling tussen de donor en de ontvanger? Wie mag daarover beslissen: Als je het beslissingsrecht uit handen neemt van de donor, hoe zeker moet je dan weten dat er sprake is van ingetreden dood? En is die zekerheid wel in het belang van de ontvanger?

op 13 06 2016 at 21:36 schreef Mina, Amsterdam:

Orgaandonor word je niet zomaar. Je moet aan een aantal voorwaarden voldoen:
1) Bewezen hersendood zijn; dwz geen enkele kans meer dat de hersenen ooit nog gaan functioneren. Daar zijn goede tests voor.
2) Op een IC-afdeling in een ziekenhuis liggen waar je circulatie kunstmatig in stand gehouden kan worden.
3) Geschikt zijn, o.a. in de zin dat je geen naargeestige ziekten in het genre van HIV of kanker bij je draagt.
4) Er moet toestemming zijn: bij voorkeur van jezelf (Donorregister) of je nabestaanden (heel moeilijke vraag voor de arts op godsonmogelijk moment.)

Dat verklaart mede het tekort aan donoren.
En ik kan uit directe omgeving melden: een donornier is een godsgeschenk voor een patiënt die het orgaan nodig heeft. En dat geldt onverminderd voor andere organen.

Ik zie best dat er aan het Belgische systeem (verplicht donor tenzij…) haken en ogen zitten. Onze zuiderburen zijn intussen wél een van de koplopers bij orgaandonatie.

Maar laten we dan in ’s hemelsnaam iedereen verplichten zijn of haar keus over dit onderwerp vast te leggen in het Donorregister. Kleine moeite. Slechts 40% van de Nederlanders heeft die moeite genomen.

Zie ook website Transplantatiestichting!

op 15 06 2016 at 17:11 schreef leo schmit:

Mina, een donor nier vrijwillig gegeven is inderdaad een godsgeschenk. Dat kan ook binnen de familie. Het schijnt dat je op een (1) nier ook kunt draaien. Waar het hier om gaat is door de staat afgedwongen lijkenpikkerij, in mijn ogen een misdadige praktijk, die ziekenhuizen in staat stelt om hun score te verbeteren met wat snijwerk in een dood lichaam. Pure handel.