Op Instagram is iedereen zijn eigen topmodel
Hassnae Bouazza
Scène uit: ‘Vivre Nu, à la recherche du paradis perdu’.
Eigenlijk was het ook een onverwachte u-bocht; voor iemand die door haar naasten tegenstribbelend een Twitter– en Facebook-account opgedrongen had gekregen, besloot ik eind vorig jaar zomaar uit het niets een Instagram-account te openen om het bereik van mijn site Aicha Qandisha te vergroten.
Er ging een wereld voor me open waarvan ik maar vaag wist dat die bestond. Een wereld van MUA’s (Make Up Artists) met make-up tutorials, eindeloze selfies, alternatieve realiteiten, produkt-promoties en heel veel hashtags. Zoveel hashtags dat #sommigen #maar #gelijk #beslissen #elk #woord #te #hashtaggen #lekkergekdoen
Hapsnap-communicatie, of niet eens ‘communicatie’. Ga je op Twitter nog een gesprek of discussie aan (voor zover dat mogelijk is zonder bestookt te worden door hordes trollen), op Instagram gaat het vooral om het zenden. Zie mij! Kijk mij! Aanbid mij! #blessed #blessedlife
Er gelden geheel andere regels die me volstrekt onduidelijk zijn, want wat maakt dat de een tienduizenden, zelfs honderduizenden volgers heeft en de ander blijft hangen op honderd, is me een raadsel. Wie het spel snapt en volgers aan zich weet te binden, is binnen. Bedrijven betalen grif voor foto’s met hun produkten.
Hippe globetrotters
Er is dan ook een duidelijk verschil tussen de haves en have nots. Zij die hun doel hebben behaald, door hun volgers kwijlend worden bewonderd en door bedrijven gefêteerd op luxe produkten en snoepreisjes, en zij die stevig hun best doen ook daar te komen, waar hun idolen al zijn. Let eens op de bio’s van de haves: een wereldbol met daarachter de locatie waar ze zijn en waar ze vervolgens naar toe zullen hoppen. New York, next Ibiza, Dubai #lovemylife. De gemiddelde aardling moet noestig werken om op vakantie te gaan, maar deze hippe globetrotters draaien er hun hand niet voor om. Het is ook makkelijk kosmopoliet te zijn als alles gesponsord wordt.
Dat is het mooie aan dat hele Instagram: zoals internet de media heeft gedemocratiseerd, zo hebben blogs, YouTube maar vooral Instagram, dat met roem gedaan en dus is iedereen zijn eigen topmodel op zijn eigen Instagram-eilandje. Daarbij valt vooral de ernst op en het gebrek aan enige relativering of zelfspot. Er is een hele generatie die de kunst van het Ego niet alleen te gelde maakt, maar ook tot in het absurde trekt.
En dat is meteen de keerzijde, want schoonheid wordt niet meer in de wereld om hen heen gezocht, maar alleen in henzelf. Hartstikke gaaf, die tempels in Bangkok, maar wat echt interessant is, hoe zij ervoor staan. Afgelopen zomer in Bangkok zagen we een soort derwisj-dans van jonge toeristen met hun selfie-sticks: draaiend om hun eigen as, lachend in de camera, wie weet viel er een glimps van de achtergrond te bekennen, hoogstwaarschijnlijk niet.
#nietsdanliefde
Woorden doen er niet echt meer toe, inhoud nog minder, het gaat om beeld, om verleiding, om een virtueel alter ego met een ge-wel-dig leven vol hyperbolen. Mensen vinden iets niet meer leuk of lekker, maar zijn er in love with of obsessed with. Alles is amazing en iedereen is gorgeous. Groeide ik nog op in een tijd dat leeftijdsgenoten elkaar afzeken in plaats van complimenten te geven, nu hebben ze #nietsdanliefde voor elkaar #tothemoonandback.
Aicha Qandisha verdedig ik hartstochtelijk, #passionately, met het argument dat liefde voor beauty en food (de woorden eten en culinair zijn al helemaal niet meer in zwang) prima samengaat met inhoud en maatschappelijke en politieke betrokkenheid, maar dat voelt steeds meer alsof ik onder water praat en niemand me begrijpt. Er is een heel andere wereld met andere regels, normen en idioom.
Ik voel me als een Jane Austen die naar deze tijd geflitst is. Koppig vasthoudend aan taal, de juiste grammatica en met liefde voor het schrijven. Ik zoek woorden, kauw op metaforen en peins langdurig om gevoelens en ervaringen in woorden te vatten, maar ik blijk hopeloos ouderwets en mijn taal haast archaïsch temidden van het selfie– en hasthtag-geweld.
Ik opende een Instagram-account om AQ te helpen. Nu blijk ik zelf hulp nodig te hebben. Om dit alles te verwerken.
Eerder gepubliceerd op Aicha Qandisha. Hassnae Bouazza is schrijver en journalist, was eindredacteur van en regisseerde Femke Halsema’s serie Seks en de Zonde, schreef een boek over Arabieren, Arabieren Kijken. En ze heeft haar eigen hedonistische site, Aicha Qandisha. Lees vooral ook haar relaas over het racisme op de progressieve redacties waar zij heeft gewerkt.
Hassnae Bouazza, 26.06.2017 @ 06:52
4 Reacties
op 26 06 2017 at 07:01 schreef Rob van Kan:
I zag een selfie van twee mensen op twitter. Gewoon twee tweeps die elkaar toevallig hadden ontmoet. En het viel me op hoe enthousiast één van de twee keek.
Ik vond dat iets absurds hebben: heel enthousiast naar een telefoon kijken. Niet naar de vriend die je ontmoet, maar naar zijn telefoon. Zo’n professionele smile.
Dat gaat mij nooit lukken.
op 26 06 2017 at 14:44 schreef Hans Naaktloper:
Had je écht verwacht dat de ontwikkeling van de menselijke gesteldheid positief zou worden beïnvloed door democratisering van media? Het enige wat van die beschikbaarheid uitgaat is de beschikbaarheid, dus de hoeveelheid stront die er over je uitgekieperd kan worden.
Aan de rand van een ravijn staat een frietkot, waar de lemmingen, voorafgaand aan hun massale zelfmoord, gauw nog even een snack naar binnen schransen. Dan, nog nagenietend van de vette walm in hun bekken, wanen ze zich zwevend Da-sein in hun val, onwetend van de scherpe rotsen beneden.
op 26 06 2017 at 15:45 schreef ex-cellentie:
dus allemaal zijn we een product – wij onszelf verkopen ons (ik niet want ik ben hopeloos ouderwets) dus op instagram en dan ga je jezelf natuurlijk niet aanprijzen met #goedtedoen of #hebweleeneensmakelijkeretaartgegeten
Een joepie-joepiecultuur die tevens nogal gepromoot wordt door mensen als Mark Rutte – je moet succesvol zijn en geen looser elke zwakte is je eigen schuld tenslotte .
Het zal me verder aan mn reet roesten allemaal – behalve dat je er toch niet aan moet denken dat al die jonge joepie-joepie produkten ooit dit land gaan besturen – dan zijn we #fucked!
op 26 06 2017 at 21:51 schreef Thomas E:
Briljant geobserveerd, verslonden en weer uitgekotst. Héérlijk.
RSS