Oma Coma 3: Tafel en bed
Yezkilim
De loze tv’s en koffiezetapparaten zijn weggehaald. De posters mochten blijven hangen. Ze ligt nog steeds in haar gel-bed, maar nu staat er een schermpje naast haar bed waar ze van alles mee kan regelen, zoals de omgevingstemperatuur en –vochtigheid en lekkere luchtjes. Want naast nanoschijfjes met beeld en geluid, kan het apparaatje ook geurenstrips afspelen. Bloemen of specerijen, maar ook dierentuin, of uitlaatgassen. Vooral ‘Zee’ bevalt haar goed.
Ook opbellen kan met het schermpje. Via beeldspraak weliswaar, maar wanneer je de ander niet wilt zien, kun je het beeld uitzetten en als je broadcast afzet, ziet de ander jou niet. Maar er zijn nog geen gesprekken binnengekomen. Dat mag nog niet. En ook zelf bellen lukt niet, ook al kan ze inmiddels weer een beetje praten, want haar telefoonboek is nog leeg.
Ze speelt het schijfje met foto’s nog eens af. Series met bekende en vreemde gezichten, die langzaam ouder worden. Binnenkort mogen ze, één voor één, op bezoek komen. Of ze vanmiddag, als eerste, haar man zou willen ontvangen? Ja, natuurlijk! Ze zijn nog steeds getrouwd, maar eigenlijk is hij haar ex, bedenkt ze, na zo’n rigoreuze scheiding van tafel en bed.
Ze is er klaar voor. Toch schrikt ze wanneer hij opeens naast haar staat, met een ouderwetse fruitmand, gevuld met mango’s en passievruchten.
Hij zet de mand naast haar neer. ‘Dank je, jonge god!’ zegt ze. Ook hij heeft iets ingestudeerd: ‘hallo, lekker stuk!’ Ze grinniken. En even zijn ze stil. Dan bedankt ze hem. ‘Fijn dat je me opgegeven had voor het comaproject, want in mijn codicil stond iets anders…’ Hij weet de tekst uit zijn hoofd. ‘Mocht je ooit in coma raken, dan wou je hoogstens een jaar vegeteren, daarna mochten anderen je organen hebben.’ Ook zij weet het nog precies.
‘We hebben je wensen genegeerd en je opgegeven voor het comaproject, ook al gaven we je weinig kans, omdat we zeker wisten dat jij dit zelf ook zo gewild zou hebben.’ Ze knikt instemmend. ‘En kijk eens naar het resultaat!’ Hij lijkt erg blij met haar terugkeer. ‘Nu zou zoiets niet meer kunnen trouwens, want sinds de nieuwe Donorwet er is, is de inhoud van een geregistreerd donorcodicil bindend.’
Hij vertelt verder. ‘De wet regelt ook, dat je in je paspoort moet zetten of je je organen ter beschikking wilt stellen. Je kunt kiezen tussen ja, nee en ja, maar alleen aan andere donoren. Zoals verwacht, werd ‘alleen voor andere donoren’ zo populair, dat veel niet-donoren eieren voor hun geld kozen en hun keuze veranderden. Sindsdien zijn er altijd meer dan genoeg organen beschikbaar geweest. Zelfs toen…’ maar er klinkt een piepje. De tijd is om. Een kus die bijzonder prettige herinneringen oproept, een aai en weg is hij.
Dit is het derde deel van een feuilleton. Het eerste leest u hier, het tweede hier.
Yezkilim, 20.01.2010 @ 10:36
20 Reacties
op 21 01 2010 at 03:46 schreef MNb:
Passievruchten oftewel markoesa’s daar kun je overheerlijke vruchtensap van persen.
op 21 01 2010 at 10:42 schreef Mart - de andere -:
ik kijk al weer uit naar het vervolg..
op 21 01 2010 at 10:46 schreef Peter:
Hieronder is gelegenheid voor discussie over bijvoorbeeld het donorcodicil.
op 21 01 2010 at 14:10 schreef Mart - de andere-::
@ Peter, dat spreekt voor zich…
en uit het artikel.
wellicht was/is er geen animo
zo je wil, een voorzetje..
Ik opteer voor:
1 iemand moet zich actief laten registreren als hij donor wil worden en krijgt als donor ook voorrang op niet donoren als hij zelf een orgaan nodig heeft.
Ik denk dat bijna alle mensen graag in aanmerking komen voor een orgaan, maar het niet prettig vinden zich te laten registreren als donor, puur omdat het een “minder aangenaam” onderwerp is.
Dor het als boevenstaande te organiseren laat je
een beslissing 100 % bij de persoon en niet bij de overheid.
Toch wordt iedere persoon “getriggerd” om ook de andere kant van de medaille te zien, het is geven en nemen.
Wellicht is het tekort dan snel opgelost
op 21 01 2010 at 16:03 schreef Yezkilim:
Mart, dank je en dat klopt, van die voorrang, maar voorrang is (net als positieve discriminatie eigenlijk vermomde discriminatie van de anderen is) in feite ‘achterrang’ voor anderen en dat schijnt niet te mogen. Heb ik jaaaren geleden al uitgezocht. Maar mensen zelf laten bepalen wie hun organen wel en niet mogen, zou, net als bij geld wat je nalaat, wel haalbaar moeten zijn.
op 21 01 2010 at 19:22 schreef Daan:
Het is natuurlijk Economie 101 dat zoiets werkt, maar het is de vraag of je dat wil. De organenmarkt vrijgeven lijkt me de beste oplossing. Kan wel wat zure taferelen opleveren maar ook heel veel levens redden.
op 22 01 2010 at 01:36 schreef Mart - de andere -:
@ Yezkilim,
je bedoelt dat je als donor aangeeft dat jouw
orga(a)n(en) primair voor een andere donor ingezet
mogen worden? Dus zelfbeschikking vanuit de donor ipv voorrang en achterrang?
Of wat heef jouw voorkeur ?
@ Daan
wat bedoel je met vrijgeven
op 22 01 2010 at 11:19 schreef Yezkilim:
Precies, Mart. Je mag ook beslissen naar wie je spullen gaan, dus waarom zou dat niet voor je organen mogen gelden?
Daan, het is onsympathiek, maar het zou in theorie kunnen werken, dit vrijgeven. Alleen, denk je dat nabestaanden, die zoals het nu is het laatste woord hebben en vaak nee zeggen, voor een paar centen (als het tekort opgelost zou zijn) opeens ja zullen gaan zeggen? Daar kun je ze niet toe verplichten! Je kunt daarentegen wel een wet maken die jouw laatste wil ook voor je organen bindend maakt.
Trouwens, voor het tekort opgelost is, zijn in een vrije markt de prijzen weliswaar hoger en zou het aanbod dus groter moeten worden, maar ja, dat geldt alleen zolang er een tekort is! En ik ben bepaald niet optimistisch over hoe een en ander zich zou kunnen gaan stabiliseren.
op 22 01 2010 at 12:34 schreef toevallige voorbijganger:
Geen koffiezetters meer in de toekomst dus?
op 22 01 2010 at 12:44 schreef Mart -de andere-:
@ Daan
vrijgen is in een aanbod-overschot situatie zinloos en in een aanbod-tekort situatie onwenselijk. Bovendien hou ik mijn hart vast als
als geld ook hier een drijfveer wordt.
@Yezkilim
Ik kan niet beoordelen of het wel of niet MAG,
Heb je de argumentatie van toen nog ergens voor het grijpen ?
Het zou het tekort het snelste oplossen denk ik,
dus zeer wenselijk zijn, want dat is het enige probleem.
Het sturen aan de aanbodkant om donoren te bewegen
andere donoren voorrang te verlenen is wat
lastiger, maar een alternatief …
Het voorrang verlenen aan een andere donor is een trigger om de tekorten op te lossen, maar een donor kan moeite hebben met het geven van achterrang aan aan bepaalde groep, terwijl het wel helpt het tekort op te lossen. Dat vergt betere uitleg/communicatie
op 22 01 2010 at 13:45 schreef Yezkilim:
Bepaalde mensen weigeren als arts schijnt onethisch te zijn en dus niet te mogen… Net zoiets als dat je een verstokte roker die bij constatering van longkanker stug door blijft roken ook geen behandeling mag weigeren.
Het is niet erg als er ook donoren gewoon ja invullen! Maar de mogelijkheid ‘alleen aan andere donoren’ maakt de drempel wat lager, omdat je op die manier iemand niet hoeft te helpen die zelf blijkbaar niemand zou willen helpen, en zorgt ervoor, als hij massaal wordt gebruikt, dat het tricky wordt om nee in te vullen.
op 22 01 2010 at 13:46 schreef Yezkilim:
Ik bedoel met weigeren natuurlijk discrimineren
op 22 01 2010 at 14:30 schreef mart -de andere-:
Klopt, vulde iedereen maar gewoon ja in, dat was er geen probleem en is er geen discussie over discriminatie, voorrang en achterrang.
Maar het tekort is er en dus moet er iets “gedaan”
worden
Aangezien je de vraag hier moeilijk kunt sturen moet het aanbod dus gestuurd worden,hoger worden
Dan kan in mijn voorstel. Jouw reactie “het schijnt onetheisch te zijn” betekent voor mij nog
niet dat het niet MAG…
Bovendien: Als je het probleem bekijkt dan denk ik dat mijn voorstel juist heel ethisch is; omdat het het bestaande tekort oplost en dus iedereen geholpen kan worden. En dat is wat we allemaal willen. Ik ben niet thuis in juridische zaken maar
daar moet toch een mouw aan te passen zijn.
(De mogelijkheid “alleen aan andere donoren” zal de drempel voor veel mensen hopenlijk lager maken maar voor enkel misschien hoger, juist omdat ze moreel gezien niemand willen discrimineren, ook niet de mensen die zelf niet willen doneren. Precies zoals je zelf zegt. Maar dit terzijde..)
op 22 01 2010 at 16:10 schreef Yezkilim:
Met het schijnt onethisch te zijn bedoel ik dat het om ethische redenen niet mag, net als pertinente rokers achterstellen bijvoorbeeld. Ik had ook jarenlang hetzelfde idee als jij, van voorrang dus, maar dat mag dus niet.
Ik kan geen bewijsstukken overleggen, want het werd me door een arts uitgelegd, door de telefoon, maar de reden was ethiek. Bovendien vond ik deze oplossing, toen ik hem bedacht, eigenlijk veel beter, al zeg ik het zelf, omdat je er een moreel dillemma mee oplost (zie mijn vorige reactie)en omdat je er op deze manier voor kunt zorgen (je moet kiezen in je paspoort) dat je altijd zelf beslist, in plaats van dat je nabestaanden dat doen.
En als je moreel gezien niemand wilt discrimineren, prima, dan kies je toch gewoon voor ja (dwz aan iedereen)?
op 22 01 2010 at 16:58 schreef Mart - de andere -:
Yezkilim
ik probeer het samen te vatten :-)
In jouw geval MOET iemand kiezen en je verwacht dat de meeste mensen de ‘ONETHISCHE’ keuze maken om niet-donoren UIT TE SLUITEN. Omdat dit zelfbeschikking vind je het prima. “Nee” kiezers
krijgen bij ziekte en voldoende aanbod mogelijk toch “nee” op het request omdat dit organen zijn van mensen die er dus gekozen hebben ‘Nee-kiezers’ UIT TE SLUITEN.
In mijn situatie kiezen ook geen nabestaanden.
Verder wordt er ook niemand VERPLICHT te kiezen,
maken we als samenleving een “ONETHISCHE” keuze die “NIEMAND UITSLUIT” en waarschijnlijk het probleem oplost, ook voor de Nee-kiezers. Een
beter resultaat als je het mij vraagt
Overigens vind ik elke werkbare oplossing prima
op 22 01 2010 at 18:41 schreef Yezkilim:
Klopt, neekiezers krijgen zo, als er te weinig ja’s zijn, ook al zijn er genoeg organen van ja alleen‘s, misschien toch niks, maar dat is dan hun eigen schuld dikke bult, want als jij dit niet voor een ander over hebt, hoeft een ander dit toch ook niet voor jou over te hebben? Dit is officieel niet ethisch, maar ik vind het persoonlijk niet ethisch om iets van een ander te verlangen wat je zelf niet voor een ander over hebt.
Als je niet zo streng bent, zou iedereen zodra er genoeg aanbod was weer nee gaan kiezen en zou er opnieuw een tekort komen. En dan zijn we weer terug bij af!
Uiteraard is het doel genoeg organen, en dat heiligt natuurlijk de middelen, zoals het Belgische automatische ja wanneer je je wensen niet kenbaar had gemaakt. Maar dat krijgen we er in Nederland nooit door. Bovendien vind ik het, nogmaals, echt geen enkel probleem als de egoistische mentaliteit die ik hierboven schetste wordt afgestraft.
op 22 01 2010 at 19:43 schreef Mart - de andere -:
Ha Yezkilim, mijn systeem is dus juist ethischer omdat het niet uitsluit en zou dus eigenlijk op ethische gronden juist WEL moeten MOGEN
Ik zou overigens net als jij ook niet overlopen van medelijden voor Nee-kiezers,maar ik weet nu al dat het niet vol te houden is om bij voldoende aanbod, mensen dood te laten gaan(..eigen schuld,dikke bult..).
Laat ze dan maar gewoon geluk hebben en alleen in geval van aanbod-tekort helaas achter in de rij staan, dat is toch wat beter te verdedigen..
Overigens denk ik niet dat mensen massaal hun beslissing gaan terugdraaien als er een werkend systeem is; uitendelijk wil er namelijk niemand terug naar een situatie waarin er een tekort is. Ik denk zelfs dat een werkend systeem rust brengt
en wellicht juist positief bijdraagt..
op 22 01 2010 at 21:08 schreef Daan:
@ Mart
Jij schreef dit: “vrijgen is in een aanbod-overschot situatie zinloos en in een aanbod-tekort situatie onwenselijk. Bovendien hou ik mijn hart vast als
als geld ook hier een drijfveer wordt.”
Er is een tekort omdat ik niet kan kiezen om nu een niet voor 5000,- te verkopen. Of desnoods m’n hart, ook al ga ik dan dood.
en “vrijgeven is zinloos in een aanbod-tekort situatie” is natuurlijk ook crap. Want de prijs zou vraag en aanbod dan weer in evenwicht moeten brengen. En het lijkt me dat deze markt vrij transparant zou moeten kunnen zien met een grote hoeveelheid aanbieders en afnemers.
Punt is inderdaad alleen dat ik straks het hart van een jonge atleet uit een carcrash kan kopen en jij die van een junk uit Rio, of andersom.
op 22 01 2010 at 21:11 schreef Daan:
niet = nier
op 22 01 2010 at 22:41 schreef Mart - de andere -:
@Daan
das mooi..