Negatieve gevoelens mogen er ook zijn
Luisa Batista Samora
Illustratie: Alberto Vargas
Over het algemeen doen we ons best om negatieve emoties zo snel mogelijk weg te duwen. We willen gelukkig en vrolijk zijn. Sterker nog, we moéten gelukkig en vrolijk zijn, want geluk is maakbaar en niemand wil met een zeurkous omgaan. Er is altijd wel iemand die roept: Het kan altijd erger!
Als we negatieve emoties hebben, geven we de schuld aan een ander of aan een situatie, of we voelen onszelf schuldig, want eigenlijk hebben we het zo goed. We willen niet bang zijn. We willen niet boos zijn. We willen niet verdrietig zijn. Dus leiden we onszelf af door iets te eten of te drinken of door op sociale media te scrollen, door ruzie te maken, door nog harder te werken, te feesten of te sporten.
Uiteindelijk raken we er zo aan gewend om onze emoties te onderdrukken of aan iemand anders toe te schrijven, dat we niet weten òf en wat en waarom we voelen, en waarom we bepaalde dingen doen.
Positieve gedachten
Het is handig om te weten dat onze emoties niet door bepaalde mensen of situaties worden veroorzaakt. Als dat zo was, zou iedereen namelijk op dezelfde manier over bepaalde situaties en mensen denken en voelen. Onze emoties komen voort uit de gedachten die we over onszelf en de wereld om ons heen hebben. En daar komt ons gedrag uit voort.
In 2018 ging het niet goed met me. Ik zocht contact met een psycholoog, dwong mezelf om te blijven werken, te sporten en “leuke” dingen te doen, en ik mediteerde dagelijks. Als er nare herinneringen en gedachten aan gebeurtenissen bovenkwamen, deed ik mijn best om die zo snel mogelijk weg te duwen. Ik probeerde ze met positieve gedachten te vervangen en mezelf af te leiden. Soms werkte dat eventjes, maar nooit afdoende.
Op een gegeven moment was ik zo wanhopig en radeloos, dat ik dacht: kom maar op dan! Ik kan me niet slechter voelen dan ik me nu voel! En in plaats van ze zo snel mogelijk te onderdrukken, liet ik mijn herinneringen toe. In plaats van ze zo snel mogelijk onschadelijk te maken, liet ik de gevoelens en emoties die opkwamen door mijn hoofd en lijf golven.
Lief voor jezelf
Het klinkt eenvoudig, en dat was het eigenlijk ook. Dat wil niet zeggen dat het makkelijk was. Het was doodeng! Maar al heel snel besefte ik dat ik niet bang voor mijn gevoelens en emoties hoefde te zijn. Zodra ik ophield me ertegen te verzetten, ebden de angst, woede, zelfhaat, schuldgevoel en afkeer langzaam weg. En ik leerde het verleden en mezelf te accepteren zonder te (ver)oordelen.
Vanaf dat moment ging het langzaam maar zeker beter met me. Ik kon weer van dingen genieten en om mezelf lachen. Ik kan het verleden niet veranderen, maar ik heb een manier gevonden om het los te laten. En ik heb ervan geleerd. Ik leef bewuster en ik heb meer rust – door geregeld stil te staan bij wat ik voel en waarom ik bepaalde gevoelens heb; bij wat ik denk en waarom ik bepaalde gedachten heb.
Sta eens wat vaker stil bij wat je voelt. En wees lief voor jezelf en voor anderen.
Luisa Batista is vertaler Engels, yogalerares, life-coach en stoer wijf. Ze is naar Portugal geëmigreerd maar u kunt haar gewoon blijven volgen (naast hier op Frontaal Naakt) op Twitter.
Luisa Samora, 17.12.2020 @ 09:21
RSS