Nederland is wéér fout in de oorlog
Peter Breedveld
Illustratie: Yudori.
Israël kan zoveel oorlogsmisdaden plegen als het wil, zoveel journalisten doodschieten als het kan, hulpverleners executeren, onbeschaamd liegen, zijn geile massamoordlust delirisch botvieren en openlijk de genocide preken, Nederland blijft hardnekkig weigeren stelling te nemen.
Althans, Nederland neemt stelling, heel duidelijk zelfs. Dick Schoof, die altijd constant wegduikt, alles wegmoffelt onder een stortvloed van gehakkel en nietszeggende breedsprakerigheid, laat er wat Israël betreft geen twijfel over bestaan dat wat het land ook doet: kinderen, hulpverleners aan flarden schieten, martelen, verkrachten, massamoorden massamoorden massamoorden “er geen rode lijn of omslagpunt is waardoor Nederland zijn koers richting Israël zal verleggen.”
Nederland steunt openlijk de gruwelijkste oorlogsmisdaden en zal dat ook blijven doen, zegt onze premier. Minister van Buitenlandse zaken Caspar Veldkamp murmelt iets over stille diplomatie. Het is kennelijk de schuld van Ierland, dat zich wél tegen Israël uitspreekt, dat Israël zich aangemoedigd voelt de doorgesnoven psychopaat uit te hangen.
Lichtpuntje
Ja, het kabinet gaat voortaan de door- en uitvoer van alle militaire goederen naar Israël controleren. De hulporganisaties die met Schoof hebben gesproken over Nederlands onverstoorbare steun aan Israël terwijl er inmiddels meer dan 1000 hulpverleners zijn vermoord, alsof er geen Geneefse conventie bestaat, noemen dat een “lichtpuntje”, maar wat betekent het? Het zijn woorden, terwijl de daden van Nederland zo ondubbelzinnig spreken. F-35-onderdelen blijven leveren, zich verzetten tegen de herbenoeming van VN-gezant Francesca Albanese, weigeren met haar te spreken, een soort van oorlog voeren tegen de eigen bevolking door protesten tegen de genocide in Gaza met grof geweld neer te slaan, zelfs beruchte Israëlische voetbalhooligans te steunen die in Amsterdam de boel komen terroriseren. Iedereen die zich uitspreekt tegen Israël te criminaliseren als antisemiet, zelfs de watermeloen te criminaliseren.
Dat Theodor Holman het doodschieten van vijftien hulpverleners door Israël verdedigt, niet op een blog maar gewoon in Het Parool, is geen extreem standpunt om te provoceren of om lekker contrair te zijn, het is de volgende fase van de collaboratie met Israël. Tot nu toe werden de oorlogsmisdaden van Israël steeds glashard en agressief ontkend. De burgerdoden waren collateral damage en niet Israëls schuld maar die van Hamas, die zich immers tussen die burgers verschuilt, ze als menselijk schild gebruikt. De hulpverleners waren Hamas-strijders, de kinderen zijn Hamas-strijders, iedereen die zich in Gaza bevindt en geen IDF-uniform draagt is Hamasstrijder. De demonstranten op de UvA zijn Hamasstrijders. Zijn de gijzelaars al vrij? 7 oktober! 7 oktober!
Duitse kinderen
Maar nu nemen de Vrienden van Israël die moeite niet eens meer. Nu rechtvaardigen ze gewoon die oorlogsmisdaden, open en onbeschaamd. Nu zijn die hulpverleners de nazi’s en is Israël het Nederlandse verzet. Want, schrijft Holman, gewoon in Het Parool, “zouden we hebben geprotesteerd als het verzet een school met Duitse kinderen had opgeblazen?”
You bet, en het bombardement van Dresden beschouwen we ook als een oorlogsmisdaad. Je mag niet maar alles als jou iets verschrikkelijks is aangedaan. Hamas mag dat niet, maar Israël ook niet. Israël is de schurk in dit verhaal en Nederland is, wéér, fout in de oorlog.
En het begon niet op 7 oktober. Hamas was toen het verzet dat, in de analogie van Theodor Holman, die school met kinderen opblies. Een onvergeeflijke oorlogsmisdaad, maar Israël heeft dat honderdduizend keer overtroffen, vóór 7 oktober al.
Is het Vrije Woord u écht lief? Steun me dan met een financiële bijdrage. Doneer aan de enige dwarsdenkende, onafhankelijke (maar echt) site van Nederland. Rekeningnummer NL24 ASNB 8832 6749 39 (N.P. Breedveld, ASBN Rijswijk), BIC ASNB NL21.
Peter Breedveld, 08.04.2025 @ 07:33
RSS