Muil opentrekken

58 Reacties

op 03 09 2011 at 14:42 schreef Rob:

Ach, Van Dis heeft zijn wijze mening waarschijnlijk uit het boekje van iemand anders gekopieerd. Eeuwige faalhaas, die man. Schreef (als Afrikanist!) ook een boekenweekgeschenkje over Afrika – palmwijn – wat niet verder komt dan goedkope platitudes. Trieste figuur.

op 03 09 2011 at 16:17 schreef hallo:

Ik wist niet dat het zo ontzettend meeviel met de repressie in China. Elk slachtoffer is er 1 te veel, laat dat voorop staan. Maar ik had de indruk dat China veel repressiever was dan ‘een paar honderd gevangen en/of gecensureerde schrijvers’.

China heeft ruim tachtig maal zoveel inwoners als Nederland. Ook in Nederland is een procentueel vergelijkbaar aantal scribenten (mond)dood gemaakt.

Opgelegde verontwaardiging over het verre China geeft dus geen pas.

op 03 09 2011 at 17:49 schreef Rob:

Zakendoen met China, tsja. Goedkope arbeid is kennelijk heel wat waard: hogere werkloosheid in eigen land, diefstal van technologie en design, overspoelen van thuismarkt met nepprodukten en artikelen die de volksgezondheid bedreigen, financieren van de krachtigste ondemocratische strijdmacht ter wereld…
…leve de vrije markt!

op 03 09 2011 at 18:30 schreef Beukman:

Speldje wel of niet dragen is bij uitstek een persoonlijke beslissing, waarvoor je bij niemand verantwoording hoeft af te leggen.
Zelf vind ik zo’n excuusspeldje een beetje een lullig iets. Als het opsluiten van schrijvers je echt hoog zit, is het dan niet duidelijker, ook voor jezelf, om dan maar helemaal weg te blijven? Dan moet je natuurlijk ook wel wegblijven uit al die andere landen waarin schrijvers niet kunnen publiceren wat ze willen. Ja, ook als Amnesty daar geen speldjesactie voor heeft georganiseerd.

op 03 09 2011 at 19:07 schreef pimmetje:

Tja, Poolse collega’s reageerden inderdaad geschrokken toen ik gewoon met mijn speldje van Solidarność rondliep in Warschau, Gdansk, Krakow en Posen in 1983 tijdens het bewind van Jaruzelski en tijdens het bezoek van Popie Jopie. Ze eisten zelfs dat ik het afdeed voor ze me meenamen naar de mis van de paus in het voetbalstadion van Warschau. Niet omdat ze het niet met de beweging eens waren, maar omdat ze bezorgd waren voor mijn en wellicht nog meer hun eigen welzijn. Ze hadden waarschijnlijk niet begrepen dat ik een te onbelangrijk individu was die zelfs door de politie in Kazimierz niet serieus werd genomen en die hartelijk lachten om het speldje.
Zulke speldjes zijn interessante graadmeters voor de drager. Maar bij officiële ontmoetingen met de Happy Few kan het je waarschijnlijk de kop kosten. Kan iemand mij het nut van zelfmoord uitleggen?

op 03 09 2011 at 21:06 schreef Over laffe vrijheidsstrijders: Muil opentrekken - Maroc.NL Forums:

[…] […]

op 03 09 2011 at 23:44 schreef vander F:

Ik ben net een weekje terug uit Egypte,
de opmerking “Dit is geen land dat je kan besturen zoals Nederland, dit is een land dat alleen maar krachtig geleid kan worden.” is zeker niet ver bezijden de waarheid, men maakte zich in Misr her en der grote zorgen wat betreft recht en veiligheid verder en bij de Bedoeïnen was niet veel veranderd sinds de laatste keer dat ik de Sinaï bezocht, men wordt nog immer onderdrukt maar nu Mubarak weg is maken ze zich grote zorgen over de toekomst, net als de Kopten die ik sprak vrezen ze de Salafi’s.
Het idee van een ‘vrije’ democratie vond iemand absurd, men heeft daar meer vertrouwen in een sterke man.
En wie ben ik om dat krachtig tegen te spreken.

op 04 09 2011 at 12:03 schreef De Levende Dodo:

Het gaat natuurlijk niet alleen om het speldje, maar om het hele protest. En Beukman, er is inderdaad geen enkele genodigde schrijver geweest die uit protest wegbleef. Nasr zei het overwogen te hebben, maar zei toen toch te willen gaan, nota bene om mee te doen aan de Amnesty-actie en zich uit te spreken. Bizar dat ie nu loopt te zeuren dat de druk op schrijvers om iets over mensenrechten te zeggen groter is dan op politici, ondernemers en toeristen.

Of het nu om zakenmannen, sporters, architecten of dus schrijvers gaat, de argumentatie volgt altijd hetzelfde patroon: je moet juist blijven samenwerken, en vooral niet schofferen met openlijke uitspraken over mensenrechten. De EU-landen hanteren sinds 1997 de tactiek van ‘stille diplomatie’, wat inhoudt dat achter gesloten deuren even iets over mensenrechten wordt gezegd, obligaat geknikt wordt, en verder business as usual.

Maar: dit werkt niet. De economie van China is geëxplodeerd, de handel is enorm toegenomen, maar de repressie is nog altijd even erg. Iedereen weet het, of zou het moeten weten, maar iedereen blijft de mantra herhalen van “niets over mensenrechten zeggen, dat is beter voor de mensenrechten”. Nee, het is beter voor de toegang tot de afzetmarkt, that’s all.

Hallo: een paar honderd gevangen of volledig gecensureerde en vaak onder huisarrest geplaatste schrijvers. Voorzichtige schatting. Alle gecensureerde passages en zelfcensuur niet meegerekend. Maar vertel eens, welke schrijvers zijn in Nederland sinds WO II gecensureerd, gemarteld, gevangen gezet, etc?

Vander F: De mythe van de Sterke Man, Goede Tiran, Verlichte Despoot etc. is een drogreden die altijd weer opduikt. Vroeger was het omdat een land zogenaamd eerst economische groei moest doormaken voordat het een democratie kon worden. Nu is het bijvoorbeeld om een burgeroorlog tussen bevolkingsgroepen te voorkomen, of om fundamentalisten te weren. Maar in alle gevallen betekent het censuur en folterkamers. Een democratische rechtstaat opzetten is niet altijd makkelijk, maar behoort wel het doel te zijn – ja, noem me maar een eurocentrist.

op 04 09 2011 at 12:24 schreef Eva:

Iemand die gevlooft in de Universele Verklaring voor de Rechten van de Mens?

Ik zeg maar iets geks.

op 04 09 2011 at 13:11 schreef De Levende Dodo » Muil opentrekken:

[…] Dit stuk verscheen ook op het cynisch-positivistische weblog Frontaal Naakt […]

op 04 09 2011 at 15:09 schreef pimmetje:

Zoals vander F opmerkt, wie ben ik om dat krachtig tegen te spreken.
Om vanuit de lokale cultuur te begrijpen waarom “wantoestanden” vrolijk worden geaccepteerd, zul je er midden in moeten zitten. De chinese cultuur is echt heel anders dan de nederlandse. Het helpt niet om de chinese Happy Few aan te spreken op wat wij als wantoestanden ervaren terwijl ze juist bezig zijn vanuit de heel gezonde basis van know-how en goed getrainde arbeiders om de rest van de wereld op te kopen. Zij zullen vermoedelijk de amerikaanse en europese financiële situatie een wantoestand beschouwen. Misschien hebben ze zelfs al speldjes in de maak met een op verdrinken staand dollar biljet om tegen die wantoestand te protesteren.

op 04 09 2011 at 15:19 schreef yvonne:

” Nasr zei het overwogen te hebben, maar zei toen bleef. Nasr zei het overwogen te hebben, maar zei toen toch te willen gaan, nota bene om mee te doen aan de Amnesty-actie en zich uit te spreken. Bizar dat ie nu loopt te zeuren dat de druk op schrijvers om iets over mensenrechten te zeggen groter is dan op politici, ondernemers en toeristen. Bizar dat ie nu loopt te zeuren dat de druk op schrijvers om iets over mensenrechten te zeggen groter is dan op politici, ondernemers en toeristen”

Ik begrijp het bizarre er niet van. Ik bedoel, als er 1 is die zich wat van mensenrechten aantrekt dan is het Nasr wel. En hij heeft groot gelijk dat er weinig druk is op politici en ondernemers, die is ook nihil. Verhagen bv. heeft het standpunt, dat opkomen voor mensenrechten en handel samen op kunnen gaan. Wel, dat heeft hij laten zien.

” Nasr zei het overwogen te hebben, maar zei toen toch te willen gaan, nota bene om mee te doen aan de Amnesty-actie en zich uit te spreken.”

Bizar dat “nota bene”, wat is hier nou verkeerd aan? Hij probeert wat te doen i.p.v. langs de zijlijn een grote muil te hebben.
Bizar vind ik het dat hier juist 1 van de schrijvers wordt uitgepikt die juist door zijn schrijven en d.m.v. contacten met mensen wiens rechten geschonden worden, andere mensen bewust maakt van mensenrechtenschendingen.

(Novum) – Op Manuscripta, de jaarlijkse opening van het boekenseizoen, komen auteurs aan het woord die deze week aanwezig zijn op de boekenbeurs in Beijing, waar Nederland dit jaar gastland is. Dat meldde de organisatie van Manuscripta dinsdag.

Onder anderen Adriaan van Dis en Herman Koch doen via een live verbinding verslag van hun ervaringen in China. De live bijdrage van de schrijvers maakt deel uit van Café Beijing, het China-programma van het boekenevenement dat dit weekeinde plaatsvindt in Amsterdam. Voor een tweede onderdeel worden de Chinese auteurs Su Tong en Mian Mian geïnterviewd.

Su Tong verwierf bekendheid nadat zijn novelle Vrouwen en Bijvrouwen werd verfilmd onder de titel Raise the Red Lantern. Mian Mian, geboren in 1960, is met haar boek Candy volgens de organisatie een belangrijk lid van de jonge generatie Chinese auteurs.

Café Beijing, dat zondag plaatsvindt, wordt afgesloten met een debat over de vrijheid van schrijvers in China. De discussie wordt georganiseerd door Amnesty International en de internationale organisatie van schrijvers PEN.

Maandag ondertekenden ruim 120 Nederlandse schrijvers een solidariteitsverklaring van Amnesty International waarin zij hun collega’s opriepen in Beijing op te komen voor de vrijheid van meningsuiting. Dichter Ramsey Nasr was de enige van het reizende gezelschap die de petitie ondertekende.

Nieuws.nl – Manuscripta geeft schrijvers in Beijing het woord
http://www.nieuws.nl/657768 – In cache

op 04 09 2011 at 19:04 schreef vander F:

@Eva,
geloven?
Neuh, maar ik vind het wel een goed idee,
het is echter nogal gericht op het individu,
en het individu doet er niet toe in vele culturen en landen.

@de Levende Dodo,
ter plekke in Egypte is het geen drogreden maar actualiteit hè.
En met een bevolking die voor meer dan 40% analfabeet is ligt er nou niet bepaald alvast een goede voedingsbodem voor meer democratie, wel een vruchtbare bodem voor sterke mannen en populisten.

op 04 09 2011 at 20:16 schreef De Levende Dodo:

Nee yvonne, Nasr had juist langs de zijlijn een grote muil, maar doet er nu het zwijgen toe. Ik pik hem er natuurlijk juist uit omdat ik meer van hem verwacht had. Of dacht je dat ik ineens heel erg teleurgesteld zou zijn dat Kluun niet op de barricaden was gaan staan?
vander F: Dat er een vruchtbare bodem voor is, zegt nog niets over de wenselijkheid daarvan.

op 04 09 2011 at 22:19 schreef vander F:

@ De Levende Dodo,
ik vind het ook niet bepaald wenselijk vanuit m’n Nederlandse fauteuil gezien, die mensen die ik daar ter plekke sprak en zich zorgen maakten vonden het echter zeer wenselijk, een sterke man, men vreest chaos en onderdrukking bij een Europese invulling van ‘democratie’.
Het is toch aan de bevolking aldaar te beslissen hoe het verder moet en niet wat wij er van vinden.

op 05 09 2011 at 00:56 schreef MNb:

Ach, schrijvers en andere intellectuelen – als men hen maar flink in de watten legt met hoge bezoekjes en fraaie toespraakjes zijn ze bereid om het even welke hiel te likken. De uitzonderingen, zoals George Orwell, niet te na gesproken.
Er bestaat een mooie film over.

http://www.imdb.com/title/tt0082736/

op 05 09 2011 at 01:29 schreef You On A Gin:

Ramsey Nasr… even denken…
Oh ja, hij misbruikte het Nederlands Dictee om zijn politieke visie door te drukken.
Next.

op 05 09 2011 at 11:20 schreef De Levende Dodo:

Precies, vander F, het is aan de bevolking aldaar om te beslissen. Dus: verkiezingen, ‘sterke man’ kiezen, 4 jaar later weer zelfde of andere al dan niet sterke man of vrouw kiezen, etc. Ik begrijp de angst voor de Salafisten wel, maar daarvoor moet er een rechtstatelijke grondwet komen. Het hele punt van democratie is nu juist dat er niet zoiets homogeens ís als ‘de bevolking aldaar’. Ik had deze lente toch echt de indruk dat een groot deel van de bevolking het wel gezien had met de sterke man, en een echte democratie wilde.

op 05 09 2011 at 14:57 schreef hallo:

De Levende Dodo heeft mij toch weten overtuigen met zijn ijzersterke argumenten.

Eigenlijk moeten de Beschaafde Westerse Democratieën de PVV-lijn volgen. Ons in onszelf terugtrekken uit de boze buitenwereld. Alle landen waar mensenrechten worden geschonden boycotten en negeren, op wijze raad na: ‘Hou toch eensop met dat schenden van mensenrechten’.

Aangezien op een handjevol Beschaafde Westerse Democratieën na overal ter wereld bijvoorbeeld homoseksuelen en vrouwen worden onderdrukt, zullen we uiteindelijk slechts met een handjevol andere landen bilaterale relaties onderhouden.

En dan zo’n PvdA-professor Swaab die doodleuk hoogleraar is aan een van de belangrijkste universiteiten in China.

Voetbaltrainers als Dick Advocaat, Aad de Mos en Guus Hiddink (en vele anderen) lijken zelf een voorkeur te hebben om te werken voor Onderdrukkende Regimes:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Lijst_van_Nederlandse_voetbalbondscoaches_in_het_buitenland

Het moet maar eens afgelopen zijn met de onderdukking in de wereld. Ik hoop maar dat Nasr ook te overtuigen is, want ik zie hem als een echte Aanvoerder van ons Morele Gelijk, een Bevrijder van onderdrukten wereldwijd.

Laten we onze hoop zetten op Nasr En Zijn Fatsoenlijke Intellectuelen, want als het hun niet lukt… Ja, dan zullen we toch moeten overgaan tot het bevrijden van de Onderdrukten met behulp van de superieure legermacht van de VS.
Of we volgen twee sporen: Nasr sturen we naar China om de onderdrukkers met gedichten om te smeden tot weldoeners. En de VS laten we de emancipatiebewegingen in, om te beginnen pak ‘m beet, Marokko en Turkije te steunen door middel van bommenwerpers.

op 05 09 2011 at 18:16 schreef yurp:

De Levende Dodo gaat ook naar China om daar in het openbaar te protesteren tegen het regime neem ik aan? Waarom wachten tot je wordt uitgenodigd? Met een spandoek op het Tianmen plein!

op 05 09 2011 at 21:24 schreef yvonne:

@Yoag

“Ramsey Nasr… even denken…
Oh ja, hij misbruikte het Nederlands Dictee om zijn politieke visie door te drukken.
Next.”

Oh, vertel, Yoag, ik weet van niets, hoe deed hij dat dan en had dit ook met mensenrechten te maken?

op 05 09 2011 at 22:02 schreef De Levende Dodo:

Wat loop je nou te zeiken, yurp. Ik wil dat op jouw kosten best doen hoor (dat doet een westerse zonderling elke maand wel), maar dan word ik na tien seconden opgepakt en zit ik de volgende dag terug in het vliegtuig naar Nederland. Mijn invloed is nul. Ik ben geen Groot Schrijver. Goed, dat zijn Van Dis en Kluun ook niet, maar je weet wat ik bedoel. En ja, ik heb makkelijk praten, maar dat hebben zij ook, in tegenstelling tot hun Chinese collega’s – dat is nu juist het hele punt.

op 05 09 2011 at 23:32 schreef hallo:

Ramsi Nasr is gewoon helemaal geen ruimhartig voorvechter van de Vrije Meningsuiting.

op 06 09 2011 at 01:14 schreef You On A Gin:

@ yvonne
Nee, misschien zit ik dingen door elkaar te halen (je ziet de bomen door het bos niet meer met al die zeikers). Het Dictee, dat moet allemaal nog komen. Wat me bijstond had eerder iets van doen met een hoedanigheid als Dichter des Vaderlands
http://pauwenwitteman.vara.nl/Fragment-detail.1548.0.html?&tx_ttnews%5BbackPid%5D=116&tx_ttnews%5Btt_news%5D=18690&cHash=78ad049899e85691807acc7ad7a712be

Welnu, Vrijheid van Meningsuiting, houzee en alles, maar er is voor alles een tijd en een plaats. En dat is dan weer mijn mening.

op 06 09 2011 at 18:16 schreef yvonne:

@Yoag

De tijd en de plaats + tekst is toch goed?

Dichter des Vaderlands Ramsey Nasr heeft een gedicht over het nieuwe kabinet Rutte geschreven. Als Dichter des Vaderlands schrijft Ramsey Nasr gedichten voor het grotere publiek, in het bijzonder bij nationale aangelegenheden. Hij vertelt vanavond over Mijn Nieuwe Vaderland.

Lees hier het gedicht van Ramsey Nasr.

Mijn nieuwe vaderland

Wie neerlands bloed in d’aders vloeit
van vreemde smetten vrij
wiens hart voor volk en orde gloeit
verhef uw zang als wij.
Vandaag zien wij weer één van zin
de vlaggen afgestoft.
Vandaag zet ik mijn feestlied in
voor vaderland en schoft.

Ik eer de leiders van mijn land.
Hun vlekkeloos parcours
leert mij wat macht vóór al verlangt:
’t geweten van een hoer.
Ik eer mijn leiders hemelhoog
en ’t hoogst zit een fascist
die u en mij zolang gedoogt –
zolang als hij beslist.

Beschermt gij, leiders, onze grond
waar vreemde adem gaat
gij die zo rein zijt, kerngezond
en zuiver op de graat.
Wij smeken om een harde hand
in aangewreven haat.
Behoud voor ’t lieve vaderland
de blanke natiestaat.

Braakt uit, gij vrienden, vrij van zin
uw krop, uw kreet, uw gal.
Niets is taboe en niets te min
uw bagger minst van al.
Verneder dus wat u niet zint
sla stuk wat niet bevalt
laat zien hoe u dit land bemint
omhels het op zijn smalst.

Hoe klopt ons hart, hoe zwelt ons bloed
bij ’t rijzen van dees’ toon.
Klonk ooit een zuiverder gemoed
een leger hart zo schoon?
Waar hoorde men die koekoekszang
voor volk en vaderland?
Dat was toen in het landsbelang
een heel volk werd verbrand.

Dood nu wat afwijkt van uw bloed
en van uw onderbuik.
Bewaar het niet, verdelg het goed
zodat dit land ontluikt.
Wie hier nog onze mildheid zoekt:
los op in brandend veen.
Waar elk verschil werd opgedoekt
zijn staat en burger één.

Wie neerlands bloed in d’aders vloeit
van vreemde smetten vrij
die fabel staat weer eens in bloei
in dwazen zoals wij.
Veel liever word ik door een volk
van hunnen aangerand
dan mee te gaan in deze kolk
van schoft en vaderland.

op 06 09 2011 at 18:50 schreef De Levende Dodo:

Ik ga er gewoon nog even over door. In DWDD van gisteren hing China-ganger Herman Pleij een onbegrijpelijk verhaal op over dat iedereen in de jaren zestig zo voor Mao was en alles, maar wat hiervan de implicatie was voor deze reis werd niet duidelijk. Niet meer Mao-aanhanger toch? Dan beter schamen in plaats van je door het Chinese regime te laten fêteren. Maar nee, Pleij schaamde zich dat ie mee had gedaan aan de boycot van Zuid-Afrika tijdens de apartheid. WTF?

De Dichter des Vaderlands had het steeds over ‘de Chinezen’, die zo blij waren dat de Nederlanders waren gekomen. Ja, ook de dissidenten. Maar zoals opponent Thomése opmerkte: dat waren de van staatswege goedgekeurde ‘dissidenten’. Dat was volgens Pleij een hele verkeerde opmerking. Maar wel waar: de door Amnesty aangewezen dissidenten mochten niet te woord worden gestaan. Nasr was geen enkele dissident tegengekomen die zei “was maar thuis gebleven”. Nee, Nasr, dat kun je gerust aan de geheime politie overlaten. En nogmaals: Amnesty heeft nooit bepleit om thuis te blijven.

En dan het warrige betoog van Abdelkader Benali. “Schrijvers verdienen niet aan hun aanwezigheid op de boekenbeurs in Peking”, schrijft ie. Nee, afgezien van de kans om met een gunstig interviewtje miljonair te worden verdienen ze er geen cent aan. Benali verdraait ook de woorden van Van Dis: ‘krachtig geleid’ wordt ‘centraal geleid’. (Ook hier had Pleij trouwens nog een aardig jaren 60-ideetje over: de standaard ontwikkelingsfasen die een land moet doorlopen naar moderniteit en democratie.)

Volgens Benali is het “niet in het belang van de schrijvers om de regimes tegen de haren in te strijken”. Daar denken die schrijvers toch echt anders over. Het zal Benali, Pleij, en Nasr verbazen, maar Amnesty heeft nogal nauw contact met vervolgde schrijvers en hun familieleden. Die moeten doorgaans niet veel hebben van die zogenaamde ‘stille diplomatie’.

Toen ie nog interviews mocht geven hekelde de kunstenaar Ai Weiwei, een vriend van een aantal dissidente schrijvers, de westerse houding tegenover China: “Ze komen allemaal naar China om hier geld te verdienen en houden hun mond uit angst om de leiders in Peking niet te ontstemmen.” Ik heb toch echt meer vertrouwen in het oordeel van Amnesty en Weiwei dan dat van Nasr en Pleij.

Zoals Thomése zei: Die Nederlandse meisjes werden ook warm onthaald in Libië. Een walgelijke opmerking natuurlijk weer, maar mutatis mutandis wel waar.

op 06 09 2011 at 19:12 schreef De Levende Dodo:

Interessante correlatie trouwens: de enige drie talentvolle Nederlandse schrijvers (Thomése, Grunberg en Möring) zijn ook de schrijvers die de gang van zaken in China veroordelen.

op 06 09 2011 at 21:07 schreef You On A Gin:

@ yvonne
Ik voel me als vaderlander alvast niet vertegenwoordigd door Nasi Rames en z’n gezeik.

op 06 09 2011 at 23:34 schreef Tycho:

Stel tweederangs woordenpoepers dat hoopt nog eens een keertje vertaald te worden

op 07 09 2011 at 08:54 schreef Mart:

@Gin

Vreemd, aangezien het kwa toon en sentiment nauwelijks afwijkt van de oer-Nederlandse Slauerhoff.

Diens ‘In Nederland’ is een leuk gedicht, en nog niks aan actualiteit ingeboet. Nasr (vanwaar dat kleuterachtige racisme om zijn naam te verhaspelen, overigens?) kan op zijn hoogst verweten worden dat hij niks nieuws zegt.

Maar ja, volgens de normen van de nieuwe tijd zal binnenkort ook Slauerhoff wel tot een linkse zelfhater benoemd worden.

Mart

op 07 09 2011 at 11:18 schreef yvonne:

Door Jeroen Illy (eindredacteur) – Schrijver Frans Thomése doet in het boek ‘Grillroom Jeruzalem’ verslag van een reis naar Israël die hij samen met Rosita Steenbeek, Jan Siebelink en Antoine Bodar ondernam. De reis was georganiseerd door de Nederlandse ngo United Civilians for Peace (UCP). Het NCRV-programma Altijd Wat maakte vlak voor kerst een reportage over de reis. 
Afgelopen zaterdag uitte Thomése in NRC Handelsblad kritiek op de aanpak van Altijd Wat. 

Hierbij de hoofdpunten van de kritiek en de reactie hierop van de NCRV:

Altijd Wat zou vooringenomen zijn geweest. De Palestijnen moeten als slachtoffer worden gezien, zo schrijft Thomése.

Reactie: voorafgaande aan de reis heeft de verslaggever van Altijd Wat aangegeven dat het reissschema te eenzijdig was. Hierna is er ook bezoek aan een vertegenwoordiger van de kolonisten in dat schema opgenomen

Het reisgezelschap zou elke avond op camera urenlang zijn doorgezaagd.

Reactie: Altijd Wat heeft ervoor gekozen om de schrijvers een videodagboek te laten maken. De schrijvers waren geheel vrij om te zeggen wat ze van de reis vonden. Op de eerste dag duurde het betoog van Thomése 5 minuten, de tweede dag 8 minuten en de derde dag 10 minuten.

Thomése zegt dat een kritische opmerking van hem over de Palestijnenuit het videodagboek is geknipt.

Reactie: Er is door Altijd Wat geen censuur toegepast. Het was voor de schrijvers duidelijk dat Altijd Wat in de montage zou bepalen wat er in de reportage zou komen. Het was niet mogelijk om de videodagboeken integraal over te nemen. Thomése heeft zich in zijn dagboek, net als zijn reisgenoten, vooral geschokt getoond over het lot van de Palestijnen.

http://altijdwat.ncrv.nl/nieuwsblogs/reactie-ncrv-op-kritiek-thom%C3%A9se

op 07 09 2011 at 11:24 schreef yvonne:

Cultuur & Televisie
NCRV censureert Palestijnen-kritiek Thomése (update)

woensdag 29 juni 2011 16:46

Publiek omroep NCRV heeft geknipt in een gesprek met de schrijver P.F. Thomése over het Israëlisch-Palestijns conflict.

Schrijver P. F. Thomése is gecensureerd door de NCRV, zegt hij Schrijver P. F. Thomése is gecensureerd door de NCRV, zegt hij

Dit schrijft Thomése zaterdag in een artikel in avondkrant NRC Handelsblad.

Reis
Thomése reisde in 2010 op kosten van de vredesorganisatie United Civilians for Peace naar Israël en de Palestijnse gebieden. Hij deed dat samen met de schrijvers Jan Siebelink, Rosita Steenbeek en de van tv-praatprogramma’s bekende priester Antoine Bodar.

Een televisieploeg van de NCRV vergezelde het gezelschap. Volgens Thomése werden ze elke avond in hun hotel ‘op camera’ doorgezaagd met als bedoeling emotie te registreren.

Eigen schuld
Thomése vertelt de NCRV ‘dat de Palestijnen het misschien toch ook wel een heel klein beetje aan zichzelf te danken hebben, met hun terroristische en corrupte regeringsleiders’. Die uitspraak wordt er volgens Thomése later uitgeknipt.

Thomése: ‘Het is de bedoeling dat de Palestijnen als slachtoffers worden gezien, anders klopt het format van het NCRV-programma niet meer.’

De NCRV was zaterdag niet bereikbaar voor een reactie. Op 28 juni verschijnt Thoméses boek Grillroom Jeruzalem.
http://www.elsevier.nl/web/Nieuws/Cultuur-Televisie/300912/NCRV-censureert-Palestijnenkritiek-Thomese-update.htm

op 07 09 2011 at 11:33 schreef yvonne:

Reactie NCRV – 29 juni 2011

Hoe Frans Thomése de werkelijkheid herschrijft

Afgelopen zaterdag deed schrijver Frans Thomése in NRC verslag van zijn bezoek aan Israël. Voor het NCRV programma Altijd Wat maakte ik een tv reportage van deze reis. Volgens Thomése is hij door mij gemanipuleerd om er een anti-Israël boodschap door te drukken. Hierbij een paar nuanceringen in het relaas van Thomése.

Eind 2010 kreeg ik het verzoek van de Nederlandse organisatie United Civilians for Peace (UCP) om mee te gaan met de schrijvers Rosita Steenbeek, Jan Siebelink, Frans Thomése en de schrijvende priester Antoine Bodar. Het gezelschap zal een bezoek brengen aan de Palestijnse gebieden.

De uitnodiging zorgt voor discussie op de redactie omdat de reis georganiseerd is door een ngo die kritisch is over de Israëlische politiek in de Palestijnse gebieden. Een standaard journalistiek verslag zit er dus niet in. Als opinieprogramma probeert Altijd Wat onderwerpen op een andere manier te belichten. We besluiten het reisgezelschap te vragen dagelijks op camera een dagboek in te spreken. Het is hun verslag in eigen woorden, geen interview. Uiteraard is het onmogelijk om de videodagboeken integraal uit te zenden, dus ik bepaal in de montage wat in de reportage komt.

“Het is de bedoeling dat de Palestijnen als slachtoffers worden gezien, anders klopt
het format van het NCRV-programma niet meer”, schrijft Thomése. Hij vertelt niet over de bijeenkomst voorafgaande aan de reis, waar het programma wordt gepresenteerd door het UCP. Wat opvalt is dat de Nederlanders alleen in contact zullen komen met Palestijnen en Israeliërs die kritisch zijn op hun eigen regering.

Ik protesteer omdat het programma te eenzijdig is en stel voor om ook de kant van de kolonisten in het programma op te nemen. Deze suggestie wordt door alle schrijvers, ook door Frans Thomése, met instemming begroet en na enig gemor (“dit doen we normaal nooit”) door het UCP georganiseerd.

Thomése beweert dat een kritische opmerking van hem over de Palestijnen uit het videodagboek is geknipt. Hij vindt de kritiek van zijn collega-reisgenoten op Israël te ver gaan. Ik had het voor de balans van de reportage fijn gevonden als Thomése het inderdaad had opgenomen voor de Israëliers. Conflict leidt altijd tot interessantere tv. Maar helaas was dat niet het geval. Thomése toonde zich, net als de andere Nederlanders, geschokt door het lot van de Palestijnen.

Blijkbaar had Frans Thomése zich de reis anders voorgesteld, maar dat hij de werkelijkheid nu probeert te herschrijven is pijnlijk.

Piet de Blaauw – Verslaggever NCRV Altijd Wat

op 07 09 2011 at 11:35 schreef yvonne:

Muil dichthouden dus, Thomése.

op 07 09 2011 at 12:37 schreef yvonne:

“Interessante correlatie trouwens: de enige drie talentvolle Nederlandse schrijvers (Thomése, Grunberg en Möring) zijn ook de schrijvers die de gang van zaken in China veroordelen.”

Lachertje w.b. bovenstaande. Het lijkt me meer iets van kinnesinne, zij wel en ik niet en dan nog wel de “enige 3 talentvolle schrijvers”, poepoeh

Afgezien dat Grunberg de gang van zaken in China “veroordeelt” door naar China te reizen, te spreken met andere schrijvers etc plus leden van de staatstelevisie, zijn boeken te promoten, het volgende:

Beste Mensendokter, gaat u naar China? Van Erik van Muiswinkel mag dat niet, hoor. Hij vindt dat schrijvers China moeten boycotten. Mag ik er nu ook niet op vakantie heen?
– G.J. Bos, P.

Het probleem van de hedendaagse uitventers van moralisme is niet het moralisme an sich maar wat zij uitventen. Zij menen dat je een sekteleider kunt zijn door op je visitekaartje te zetten: ‘sekteleider’.

Dat China een repressief regime heeft staat buiten kijf, maar als u daar op vakantie wilt, is dat iets tussen u en bijvoorbeeld uw gezinsleden. Als u geen gezinsleden hebt, is dat iets tussen u en uw God.

De moralist heeft alleen reden van bestaan als andere mensen bereid zijn zijn moraal met voeten te treden.

Als u naar China reist, stuur Van Muiswinkel dan even een kaartje met bijvoorbeeld de volgende tekst: ‘Dag ouwe cabaretier van me, ik en mijn gezin hebben het reuze naar onze zin in China. Repressie is sexy. Maar voor de impotente medemens is er democratie.’

Door Van Muiswinkel zo’n kaartje te sturen, geeft u het leven van Erik van Muiswinkel zin.
Door Arnon Grunberg / 19 juli 2011 /

http://www.vn.nl › … › Opiniemakers › Arnon Grunberg helpt

op 07 09 2011 at 12:58 schreef De Levende Dodo:

Ah, Yvonne gaat weer eens off topic, met haar domlinkse clichés. Is het trouwens niet een idee om zelf eens iets te schrijven, in plaats van eindeloos persberichten te knippen en plakken? Ten eerste heeft dit niets met het onderwerp te maken, en ten tweede moet je misschien dat boek eens lezen. Dat lukt je wel: 141 pagina’s, met grote letters – nee, geen plaatjes.

Het gaat over de gruwelijke absurditeit van het Palestijns-Israëlische conflict, maar vooral over alle debielen die daarin partij kiezen. Zoals jij. Niet Netanyahu of Abbas houden het conflict in stand, maar JIJ, en alle andere idioten op deze aardkloot die aan de één of andere kant menen te moeten staan. Dat zijn er helaas heel wat.

op 07 09 2011 at 13:01 schreef De Levende Dodo:

Ach, ik lees net je laatste post. Je begrijpt werkelijk nergens iets van.

op 07 09 2011 at 13:02 schreef De Levende Dodo:

Herstel: knipsel

op 07 09 2011 at 13:19 schreef hassnae:

Yvonne, het vriendelijke verzoek geen lappen tekst van anderen hier te plaatsen, maar zelf je mening weer te geven.

op 07 09 2011 at 13:33 schreef yvonne:

“Het gaat over de gruwelijke absurditeit van het Palestijns-Israëlische conflict, maar vooral over alle debielen die daarin partij kiezen. Zoals jij. Niet Netanyahu of Abbas houden het conflict in stand, maar JIJ, en alle andere idioten op deze aardkloot die aan de één of andere kant menen te moeten staan. Dat zijn er helaas heel wat.”

He, he, we zijn er, hoor. Geen commentaar meer.

op 07 09 2011 at 13:42 schreef You On A Gunga Din:

@ Mart
Ik las er ook Slauerhoff in, dus dat zal we inspiratie voor zijn stijl geweest zijn.

vanwaar dat kleuterachtige racisme om zijn naam te verhaspelen, overigens?

Oh ja, kut, vergeten. Volgende keer dat ik een grapje over iemands naam maak, dan zal ik eerst even zijn etnische achtergrond uitgebreid checken, goed? Mag ik Mark Rutte wel “Blutte” noemen en Wilders “Greet”, of ben ik dan racistisch jegens kaaskoppen? Ach, verlicht mij toch, ô wijze Nobele Witmens, ik ben niets dan een edele wilde die het niet redt zonder uw begeleiding.

op 07 09 2011 at 14:10 schreef MNb:

Ah, je kan het dus wel, Gin, consequent zijn. Dat de gewoonte kleuterachtig is zal ik meteen beamen. Maar het is pas racistisch als we de halve PVV wel van bijnamen gaan voorzien en een omhooggevallen dichter – die zijn perfecte assimilatie bewijst door ook al zijn kloten diep verborgen te houden – gaan ontzien omdat hij toevallig een olijfkleurig huidje heeft.
Edele wilden lopen alleen in Europa rond, dat weet je toch?

op 07 09 2011 at 14:32 schreef You On A Gin:

@ MNb
Kinderlijke humor is mij absoluut niet vreemd. Ik ben er gek op, zelfs. Ook wat meer highbrow humor gaat er wel in, hoor. Bijvoorbeeld de notie dat ik racistisch zou zijn vind ik altijd hilarisch. Mensen die werkelijk alles in het raciale trekken, die vind ik pas racistisch.
Daarnaast vind ik: als er grapjes over je gemaakt worden, dan is in ieder geval je bestaan, en je plaats in een samenleving erkend. Met de nadruk op grapjes, ik bedoel natuurlijk geen daadwerkelijk walgelijk racistische ‘moppen’.

Edele wilden lopen alleen in Europa rond, dat weet je toch?

Ha! :-D

op 07 09 2011 at 15:03 schreef yvonne:

MNb

Ik denk dat het toppunt van perfecte perverse assimilatie wordt bespiegeld in het beeld wat Ellian en Jami neerzetten. De onderdanige ex-moslim die terreur van 1 partij afwijst maar het met beide handen aangrijpt van een andere partij. Nou, dan heb je kloten.

op 07 09 2011 at 15:26 schreef Mart:

@You

Zit niet zo te miepen. Jij maakt een duidelijk naar afkomst gelinkte flauwe verhaspeling van Nasr’s naam. Hang nu niet de vermoorde onschuld uit door te doen alsof je moest opzoeken dat Nasr niet roomblank is.

Mart

op 07 09 2011 at 16:42 schreef You On A Gin:

@ Mart
Ik zit te miepen? Neen gij.
Wat kan ik nu weer aan zijn afkomst doen? Moet-‘ie maar geen naam hebben die zich leent voor flauwe verhaspelingen.
En ik weet hoe-‘ie eruit ziet, hoor. Ik vind ‘m behoorlijk blank, eigenlijk. Jij niet dan?

op 08 09 2011 at 12:43 schreef MNb:

Mart, als je iemand van racisme beschuldigt, doe het dan wel goed. Nasi Rames is Maleis. Ramsey Nasr is van Palestijnse komaf. Daar zit een paar duizend km tussen.
Dus wat is, behalve enige letter- en klankovereenkomsten, nu het verband tussen de twee? Nou, Nederlanders eten nog wel eens Indische gerechten en de dichter is geboren en getogen Nederlander.

op 08 09 2011 at 14:49 schreef Mart:

@MNb:

Ja en? Dat Ramsey Nasr niet Indonesisch of Maleis is maar half Palestijns, doet niks af aan het feit dat denigrerende grapjes die duidelijk op zijn exotische afkomst inspelen wel degelijk racistisch van aard zijn.

Niet zo racistisch als ‘Die vuile buitenlander moet zijn bek houden’, maar dat is een verschil in gradatie, niet in principe.

Net zo goed als dat ‘Greet Wilders’ in principe seksistisch is door een denigratie van Wilders aan een vervrouwelijking van zijn naam te binden.

Mart

op 08 09 2011 at 19:25 schreef You On A Gin:

Prima Mart, wat jij wil.

op 09 09 2011 at 02:41 schreef MNb:

@Mart: Ja en? En dus verwijst Ginnemans’ kinderachtige naamgrap naar de gemeenschappelijke Nederlandse achtergrond. Jij bent de racist door Maleiers en Palestijnen op één hoop te gooien. Dat is niet zo slim van je.

op 09 09 2011 at 08:13 schreef Sandro:

Mart heeft moeite met poepen en maakt van een afrikaans mugje een aziatische olifant….

op 09 09 2011 at 15:50 schreef Peter:

Ik ben het met Mart eens. De verhaspeling van Ramsey Nasrs naam tot ‘Nasi Rames’, sowieso van een erbarmelijk niveau, is racistisch. Het is een typische wittemannenreactie op een ‘exotische’ naam.

Ik ken de reflex maar al te goed uit mijn jeugd, waar bij mij thuis alle namen van de Indische jongens, waar ik mee omging, steevast werden verbasterd – ook al waren die namen oer-Hollands, trouwens -, bij voorkeur tot verwijzingen naar gerechten uit Chin. Ind. restaurants.

Die van de blanke jongens en meisjes die ik kende, werden nooit verbasterd. Ik herinner me nu één uitzondering: een vriendinnetje dat Colette heette, dat werd dus Kotelet. Ho ho ho. Die was waarschijnlijk vooral bedoeld om mij te vernederen.

Ramsey Nasr is een gekke naam, want on-Hollands, dus dat wordt verbasterd tot één van de favoriete ‘exotische’ gerechten van Tokkie-Holland, de Nasi Rames. Het is bedoeld als vernedering en hell yeah dat is racistisch.

YOAG heb ik er trouwens al herhaaldelijk op zien zinspelen dat hij zelf van exotische afkomst is, waarmee hij een soort van autoriteit probeert te ontlenen op het gebied van racisme.

Dat gaat dan altijd zo: iemand maakt een racistische opmerking, iemand anders noemt dat een racistische opmerking en hoppa, daar springt YOAG voor de racist op de bres, want hij heeft de blanke man niet nodig om voor hem te bepalen wat racistisch is.

Zelfs als YOAG echt een neger of zoiets is, dan doet dat er niet toe, want YOAG is anoniem. Vanachter een pseudoniem kun je van alles over jezelf verzinnen en je autoriteit aanmeten. Sorry, maar daar trappen wij niet in.

Voorts: net zomin als we een blanke nodig hebben om te bepalen wat racistisch is, hebben we daarvoor een neger nodig, en al helemaal geen excuusneger als YOAG.

op 09 09 2011 at 16:55 schreef You On A Gin:

Nee hoor, ik ben niet negroïde. Zie er eerder zo uit. Niet dat dat echt boeit. Als mensen een naamgrapje dat op eten slaat graag racistisch vinden, dan doen ze dat toch lekker. Blijkbaar ontlenen die mensen ook ergens autoriteit aan om dat te vinden. Morele superioriteit? En als ik, die meerdere malen racisme recht in de lelijke smoel heeft gestaard, daar een andere mening over heb, dan wordt het een drama als ik de indruk wek ‘autoriteit’ te ontlenen op basis van wat pigment? Is het gek dat het allemaal wat verwarrend begint te worden?

Het is een typische wittemannenreactie op een ‘exotische’ naam.

Hahaha, ‘exotische’ naam. In de eerste plaats is het een naam die lijkt op Nasi Rames. Inderdaad jammer dat z’n naam niet op houmous lijkt, of zo. “Exotisch”, LOL… en grapjes over Italiaanse gerechten m.b.t. een Italiaanse naam, is dat niet ver genoeg om exotisch te zijn? Is er toevallig een soort van consensus omtrent de afstand in kilometers die ik kan hanteren om vooral maar niet voor racistisch versleten te worden? Dan kan ik voortaan eerst even de atlas en de lineaal erbij pakken.

bij mij thuis [werden] alle namen van de Indische jongens, waar ik mee omging steevast verbasterd – ook al waren die namen oer-Hollands, trouwens -, bij voorkeur tot verwijzingen naar gerechten uit Chin. Ind. restaurants.

Het is werkelijk ver-schrik-ke-lijk. Fout ná de Oorlog.

Die van de blanke jongens en meisjes die ik kende, werden nooit verbasterd.

Zeker niet creatief genoeg, dan. Bij mij is gewoon iedereen de lul, dus t.o.v. het gehele mensenras ben ik inderdaad misschien wel racistisch. Of misschien ben ik behept met een witmans gevoel voor humor. Akelig.

Dus hetzelfde antwoord als bij Mart: Prima. Verwacht alleen niet dat ik het serieus neem, want dat is wel heel erg veel gevraagd. Maar goed, “Kotelet”, die is wel leuk, haha. Grappen maken over andermans naam is altijd zielig.
Overigens lust ik geen Nasi Rames, en het gelijknamige gerecht moet ik ook al niets van hebben.

op 09 09 2011 at 17:15 schreef Peter:

YOAG, ik verwacht van jou alleen maar ellenlange uiteenzettingen die ik snel scan en totaal oninteressant vind, en die meestal als strekking hebben dat racisme okidoki is, omdat jij het zegt en dan is het zo.

op 09 09 2011 at 17:43 schreef You On A Gin:

Dan zal ik het kort zeggen: racisme is niet ‘okido’ maar het gaat niet weg door overgevoelig en politiek correct te doen. Grapjes maken over van alles en nog wat, dus inclusief ‘ongebruikelijke’ dingen (of ‘exotische’ zo je wilt) is volgens mij menselijk. Iemand die bijv. niets van Duitsers weet zal geneigd zijn om te beginnen over bratwurst. En ja, hoor, ik ben inderdaad de enige hier die zijn mening poneert met een air van “omdat ik het zeg”.

op 09 09 2011 at 17:48 schreef Peter:

Ben je nou echt zó verschrikkelijk bang dat er iemand is die niet tot in de puntjes op de hoogte is van jouw standpunt t.a.v. racisme, YOAG?

Fer fuck’s sake, we wéten het nu echt wel.

op 09 09 2011 at 17:52 schreef You On A Gin:

Ik ben inderdaad wel bang dat ik soms niet duidelijk ben, en dat is iets waar ikzelf ook schuld aan draag. Volgens mij is het nu wél duidelijk: ik ben absoluut kleuterachtig, maar niet racistisch (ik begon daar ook zelf niet over). Nu houd ik er dan ook over op.

op 09 09 2011 at 22:06 schreef hallo:

Die Ramses Nassy, is dat nou de zoon van?

Van ‘kijk omhoog Ali, je ben zo lekkur nat’?