Moslima’s van Nederland, laat ons jullie alsjeblieft bevruchten!

Herman Meester

Antropologen vinden het leuk om naar de mensheid te kijken zoals een nieuwsgierige Calvin (de vriend van Hobbes) naar een mierenhoop. Ik ben geen antropoloog, maar wel groot fan van Calvin. Hoe zou hij kijken naar die vermoeiende, toch steeds maar dooretterende islamofobie?

Een paar jaar geleden hoopten we even dat Geert W. zijn pijlen voortaan zou richten op de EU en de euro als bron van alle kwaad. Maar door gebrek aan succes is hij op zijn schreden teruggekeerd. Opnieuw zijn het moslims, en nu ook met name Marokkanen, die het mogen ontgelden. Ik zal hier betogen dat de islamofobie vooral in de Hollandse testikels verstopt zit.

Stammenoorlogen

Met uitzondering van de autisten onder de libertariërs zijn mensen sociale dieren. Ze hebben de irrationele maar onbedwingbare behoefte zich onder te verdelen in stammen. En tussen die stammen is het vaak oorlog. Tussen de stammen Edam en Volendam, Vlaanderen en Wallonië, Ajax en Feijenoord – of de oorlog nu warm of koud is, of er nu haat of minachting is, er moet onderscheid gemaakt worden.

Maar dat beantwoordt nog niet de vraag waarom nu uitgerekend “de moslims” (van meestal Noord-Afrikaanse of Midden-Oosterse afkomst) het mogen ontgelden, en niet de Chinezen van de lokale snackbar, of de Molukkers.

Het antwoord is eenvoudig: verovering, seks en het voorkomen van inteelt als oerinstinct van de mensheid. Dat we geen brave wezens zijn is bekend, maar in vredestijd denken we er niet zo over na: seks als bestanddeel van oorlog en verovering zit in het DNA van de mens.

Oraal bevredigen

In de Hebreeuwse bijbel draagt de oorlogsgod Yahweh (die zich later zou ontpoppen als vredesduif) zijn volk op om de Amalekieten geheel uit te roeien – mannen, vrouwen, kinderen en dieren. Elders waarschuwt hij het volk om niet aan de rol te gaan met de vrouwelijke aanbidders van andere goden (omdat die dames het volk zouden kunnen besmetten met die goden).

Het feit dat het volk niet zoveel zin had in het uitroeien, en zich veel liever stortte op het vrouwenvlees, blijkt eruit dat die waarschuwingen steeds moeten worden herhaald en dat de oorlogsgod tamelijk chagrijnig wordt van zijn slecht luisterende volk.

Als de mensheid niet naar goden luistert, doet het precies dat: zelfs in oorlogstijd worden vrouwen vaak liever bevrucht dan vermoord. De oer-Romeinen gingen al op maagdenroof, en Europa werd door Zeus geschaakt – in het Nabije Oosten, niet in Europa. Wat van ver komt, is lekker. Toen ik eens als muzikant in de studio zat, droeg de uit de klei getrokken technicus mij met klem op niet te sterven voordat ik het genoeg had gesmaakt een vrouw van Afrikaanse afkomst oraal te bevredigen (mijn parafrase).

Seksuele gastvrijheid

In gemeenschappen die op zichzelf leven, ligt de inteelt permanent op de loer – of het nu in Katwijk is of in een dorpje in de Karpaten – en de mens weet, bewust of onbewust, dat als de genetische uitwisseling te eentonig wordt, misgeboorten, handicaps en onvruchtbaarheid het gevolg zijn.

Er zijn dan ook sterke aanwijzingen voor het bestaan van het verschijnsel van de zogeheten seksuele gastvrijheid. Het is waarschijnlijk dat in bepaalde kleine, nomadische gemeenschappen in de oudheid, wanneer een reizende vreemdeling gastvrij werd onthaald, de vrouw des huizes ’s nachts ook optrad als seksuele gastvrouw. Werd zij zwanger na zo’n onthaal, dan was het een kind van de goden, die – in hun oneindige goedheid – besloten hadden om haar baarmoeder eindelijk te ontsluiten.

Wetten tegen rassenvermenging

Wie Genesis 20 leest, zal hier meteen de parallellen zien. Met de vruchtbaarheid van Abraham en Sara wil het niet erg lukken. Hij is haar halfbroer, lezen we. Pas nadat Sara een nachtje had doorgebracht bij Abimelech – nee hij heeft echt niet aan haar gezeten, haast de bijbel zich eraan toe te voegen – wordt ze zwanger, door Gods ingrijpen.

Verschillende “stammen” weten zich met elkaar te verzoenen als de seksuele uitwisselbaarheid naar tevredenheid geregeld wordt. Spanningen zullen er altijd zijn, maar dit is het algemene beeld.

In de Verenigde Staten zagen de voorstanders van strikte Apartheid zich genoodzaakt wetten aan te nemen tegen “rassenvermenging” – en wetten neem je alleen aan tegen dingen die gebeuren en waarvan je niet meer wilt dat ze gebeuren. Als alle blanke Amerikanen in de 19e eeuw notoire racisten waren, bestond er geen wet tegen “miscegenation“. Amerikanen van Afrikaanse en Europese afkomst konden het seksueel vaak goed met elkaar vinden (niet alleen blanke mannen en hun slavinnen!), maar voor de radicale racisten en volksmenners werd het leven daardoor veel te ingewikkeld.

Beschuit met een moslim

Terug naar Nederland zien we dat de zaak precies om diezelfde seksuele verovering gaat: terwijl “onze blonde Nederlandse meiden” zich vaak seksueel gastvrij opstellen tegen de donkere Don Juans met hun mooie bruine ogen en wat afwijkende muzieksmaak, staat de religieuze traditie van veel moslims de tegenovergestelde richting niet altijd toe, tenzij de Hollandse partij zich wenst te bekeren tot de islam.

Met andere woorden, de Hollandse chicks doen het “om niet” maar de moslims moeten er zo nodig een clausule achteraan gooien. Sigrid uit Katwijk aan Zee en Jolanda uit Volendam weten instinctief dat, als zij bevrucht worden door Mokhtar of Driss, hun kroost “rijker” DNA zal hebben dan wanneer ze het doen met Ron en Richard van om de hoek die wel ergens familie zullen zijn.

Omgekeerd geldt dat ook voor Ikram en Suweida – zij zouden best een beschuitje willen eten met Hans of Ricardo, in plaats van met hun eigen achter-achterneven. Maar in de familie geldt nog iets vaker de regel: geen beschuit voor het huwelijk, en alleen beschuit met een moslim.

Vrouwenvlees uitgewisseld

De kuise, gehoofddoekte dames met hun mooie ogen zijn voor de gemiddelde polderlandse man – die dat zelden zal toegeven – veel aantrekkelijker dan vaak wordt beseft. Wat mooi is ingepakt, is extra begeerlijk. De restjes oermens-DNA van de oorspronkelijke polderbewoner wil de jonge moslima’s graag uitpakken en bevruchten, om zo voor de mensheid in het algemeen een goede daad te verrichten: een kleurrijker genenbestand.

Van de islamofobie zou maar bitter weinig overblijven als tussen “de moslims” en “de Hollanders” de impliciete verstandhouding bestond dat elkaars vrouwenvlees naar hartenlust kon worden uitgewisseld, onder voorwaarden uiteraard. De Nederlandse oermens wil wat ooit allochtonen werden genoemd in zijn hart sluiten, als hij hun vrouwen maar mag bevruchten. Maar door asymmetrieën in moreel en religieus opzicht is dit iets lastiger dan normaal.

Gif van de islamofobie

Ter contrast, het racisme dat uiteraard ook bestaat jegens niet-moslims van Afrikaanse, Oost-Europese en Aziatische afkomst heeft geen of nauwelijks de seksuele gefrustreerdheid die de moslimhaat wel heeft. Hier is hoogstens sprake van onverschilligheid of minachting.

Het vooroordeel over de Afrikaanse promiscuïteit, over de gewillige Russische blondines en over de nederige huisvrouwen uit Thailand die graag kindertjes baren voor Nederlandse pummels die in de kroeg geen sjans hebben, heeft bij lange na niet het gif van de islamofobie. Hoe treurig en vernederend ook voor hen – want het is net wat meer armoede dan lust – deze stammen zijn voor ons Watergeuzen seksueel veroverd of veroverbaar, en dus is het probleem opgelost.

Vrijgevochten Marokkaanse dames

Ligt het dan toch aan “de islam”? In zekere zin wel, omdat de Nederlandse oermens niets liever ziet dan “losbandige, vrijgevochten” Marokkaanse dames met lange krullen, een uitnodigende boezem en strak verpakte billen. Als onze sociologen, onze Scheffers, De Winters en Asschers bij Pauw & Witteman zitten, doen ze uiteraard alsof ze Ikram en Suweida’s vrijgevochtenheid en ambities zo geweldig goed vinden voor hun ontwikkeling, hun kans op een baan, hun emancipatie, en meer van dergelijke flauwekul.

Uiteraard is dat goed, maar u hoort slechts hun testikels spreken: Moslima’s van Nederland, wij sluiten jullie volk en jullie geloof in onze armen, maar laat ons jullie alsjeblieft bevruchten!

Tot de islam bekeren

De oplossing is niet moeilijk: er moet veel meer seksuele gastvrijheid komen – van beide kanten. Daarvoor moeten Nederlandse moslims het voor de polderlandse oermens, als ze daartoe kans zien, nog aantrekkelijker maken om zich tot de islam te bekeren en hun geloof wat enthousiaster aan de man brengen. Want wat is er eigenlijk mooier dan God vinden dankzij de vrouw van je dromen, die vaak ook nog eens extra mooi is ingepakt?

Herman Meester studeerde Hebreeuws en Aramees, is afgestudeerd op de Satmarer ultraorthodoxie. Doceert Nederlands aan anderstaligen, is vertaler, post-Keynesiaans amateureconoom en Modern Money Theory-propagandist. Klust bij op basgitaar.

Tweet

Gastschrijver, 16.05.2014 @ 13:24

[Home]
 

Δ