Mijn favoriete films van 2022
Peter Breedveld
Illustratie: Steven Dohanos
Ik denk dat ik in een top-20 van 2022 alle films kwijt zou kunnen die iets in me teweeg brachten, maar ik vind tien films eigenlijk al teveel werk. In een lijst van 20 naar 10 zou ik (in willekeurige volgorde) nog My Brother, the Android and Me van Sakamoto Junji opnemen, Decision to Leave van Park Chan-wook, Wandering van Lee Sang-il, Las Bestias van Rodrigo Sorogoyen, Marie Kreutzers Corsage, Nakagawa Ryutaro’s One Day You Will Reach The Sea, Okuhara Hiroshi’s Hotel Iris, Hiroki Ryuichi’s Noise, Carla Simóns Alcarras, Ninomiya Kens The Midnight Maiden War, Guillermo de Toro’s Nightmare Alley, Uchida Eiji’s Shrieking in the Rain en Jacques Audiards Les Olympiades. Oeps, dat is een Top-23.
10) David O. Russell: Amsterdam
Deze film is door de meeste critici de grond in geboord en dat is volkomen onterecht. Amsterdam, over een groep veteranen uit de Eerste Wereldoorlog die een Nazi-complot voor wereldheerschappij op het spoor komen, is een originele, energieke, spannende, meeslepende en grappige film, prachtig camerawerk, geweldige acteurs, heel veel sterren. Zeer onderhoudend. Ik zou zeggen de ideale film voor Oudejaarsavond of Nieuwjaarsdag.
9) Dan Kwan en Daniel Scheinert: Everything Everywhere All at Once
Onweerstaanbaar, deze hyperactieve mix van science fiction, kung fu, komedie en sociaal drama over een middelbare Chinees-Amerikaanse vrouw die in de clinch ligt met de belastingdienst en al vechtend door tig alternatieve tijdlijnen reist. Intelligent, hilarisch, nerdy en heel vaak verrukkelijk vulgair, maar uiteindelijk ook een ontroerende vertelling over verschillende generaties Chinese migranten.
8) Claire Denis: Avec Amour et Acharnement
Een man heeft zijn gevangenisstraf uitgezeten en ontdekt dat zijn vrouw een affaire heeft met zijn voormalige zakenpartner. Zij houdt van allebei en de twee beginnen elkaar psychisch uit te putten. Alleen de Fransen weten zo episch de menselijke zelfvernietigingsdrang in beeld te brengen. Claire Denis is een meesterlijke regisseur en Juliette Binoche is een natuurkracht.
7) Xavier Giannoli: Illusions Perdues
Een jonge dichter heeft geld nodig en begeeft zich daarom in de journalistiek, waar de hoogste bieder bepaalt wie er een goede pers krijgt en wie er wordt gecanceld. Glorieuze verfilming van Balzacs feuilleton, uitbundig en sexy, grappig en schandalig. Oogstrelend.
6) Kogonada: After Yang
Een gezin rouwt om zijn huisvriend, een androïde met kunstmatige intelligentie die er opeens mee ophoudt. Als de vader toegang krijgt tot zijn geheugen, blijkt hij een rijker emotioneel leven te hebben gehad dan iedereen ooit voor mogelijk had gehouden. Deze film heeft opvallende gelijkenissen met Kazuo Ishiguro’s Klara and the Sun. Niet alleen vanwege die artificiële huisvriend, ook omdat het verhaal zich afspeelt in een niet heel verre toekomst waarover we verder niet meer dan hints krijgen, met een hoofdpersoon met een problematisch verleden waarover we ook slechts flarden te weten komen. Melancholiek en filosofisch, spreekt me natuurlijk extra aan omdat ik me in het menselijke bewustzijn aan het verdiepen ben.
5) Charline Bourgeois-Tacquet: Les Amours d’Anaïs
Een fladderige jonge vrouw zonder verantwoordelijkheidsbesef wordt verliefd op de echtgenote van haar veel oudere minnaar. Heerlijke intelligente maar pretentieloze, bitterzoete, superromantische film. Zalig zomers en zinnelijk. Een film als deze maakt me blij dat ik Europeaan ben.
4) Paul Thomas Anderson: Licorice Pizza
Licorice Pizza is geniaal. Een verhaal als een Rube Goldberg-machine, waarbij elke gebeurtenis de volgende in werking zet. Ademloos gekeken. Hij is vrij lang, maar was afgelopen voor ik er erg in had, dus eigenlijk veel te kort. Een film als een zomervakantie in de jaren zeventig, met geweldige acteurs.
3) Goran Stolevski: You Won’t Be Alone
Een jonge heks in het 19e-eeuwse Macedonië wil weten hoe het is om tussen de mensen te leven. Ze neemt de gedaante van verschillende vrouwen aan en wordt onderdrukt en mishandeld dat het een aard heeft. Maar ze ontdekt ook de liefde in deze poëtische film, met waanzinnig mooie cinematografie.
2) Charlotte Wells: Aftersun
Een vader en zijn dochter genieten van een zomervakantie in Spanje, ergens begin jaren negentig. Ze hebben het naar hun zin en houden van elkaar, maar alles is doordesemd van een een onuitgesproken verdriet. Er zit een grote tragedie verborgen in de reflecties op een raam of een beeldscherm, in flitsen van herinneringen en in hints door de hele film heen. Achter de tederheid schuilt de suggestie van geweld en noodlottige keuzes. Dromerig, ontroerend en hartverscheurend.
1) Gastón Duprat en Mariano Cohn: Competencia Oficial
Een rijke ondernemer op leeftijd wil de wereld iets waardevols geven en besluit een pretentieuze film te financieren. Die moet worden geregisseerd door de gerenommeerde Lola Cuevas, gespeeld door Penélope Cruz, die Antonio Banderas en Oscar Martinez voor de hoofdrollen vraagt. Er volgt een soort psychologische oorlogsvoering tussen de drie, met name tussen diva’s Banderas en Martinez, die elkaar de loef af proberen te steken, en dat levert intellectuele slapstick op waar ik heel erg hard om heb gelachen. Vooral Cruz en Banderas zijn hier fenomenaal en ongelofelijk grappig. De humor is zo droog als de grond in Extremadura. De film lijkt een satirisch commentaar op de Spaanse filmindustrie.
Speciale vermelding verdient het Teatro Auditorio de San Lorenzo de El Escorial, een oogstrelend mooi gebouw waar veel scènes zijn opgenomen. Ik wil in dit gebouw ronddwalen.
Is het Vrije Woord u écht lief? Help me dan met een financiële bijdrage. Doneer aan de enige dwarsdenkende, onafhankelijke (maar echt) site van Nederland. Rekeningnummer NL24 ASNB 8832 6749 39 (N.P. Breedveld, ASBN Rijswijk), BIC ASNB NL21. Lees hier waarom dat niet met PayPal kan, maar steunen via Patreon kan weer wel en sinds kort ook met een Tikkie. Wordt dat symbool van de Hollandse krenterigheid tenminste voor iets nuttigs ingezet. Adverteren? Mail mij.
Film Reviews, Peter Breedveld, 30.12.2022 @ 11:26
RSS