Marokkanen met een piemel, doe es lachen naar mij!
Erik de Vlieger
Illustratie: Kitan Club, via Les Retro-Galeries de Mister Gutsy
Was bekommen wir jetzt? Dit witte boertje kreeg bijna ruzie met allerlei mensen vanwege zijn laatste column op Nieuws.nl. De termen ‘zweverig’, ‘debiel’ en ‘slecht geschreven’, vielen mij ten deel. Derhalve speciaal voor alle hokjesgeesten die mijn naam toch al kennen, doe ik er een schepje bovenop. Daar komt ie!
Als ik door mijn geliefde Amsterdam loop, heb ik doorgaans nooit contact met Marokkaanse mannen. Ze lachen niet naar mij, ook niet als ik lach naar hen. Dus ik lach niet naar Marokkaanse mannen. Waarom is dat dan? Ik lach namelijk wel met Turken, Antillianen, Afrikanen en Chinezen. Waarom wel met hen?
Marokkaan met een vagina
Als ik door mijn geliefde Amsterdam loop, heb ik doorgaans goed contact met Marokkaanse vrouwen. Ze lachen naar mij, ook als ik lach naar hen. Dus ik lach wel naar Marokkaanse vrouwen. Waarom is dat dan? Ik lach ook met Turkse, Antilliaanse, Afrikaanse en Chinese vrouwen. Waarom ook met hen?
Een Marokkaans mens met een vagina is dus blijkbaar anders? Is dat zo en waarom is dat zo? Of zie ik dat verkeerd? Leg het mij uit, zou ik zo zeggen want ik heb de wijsheid niet in pacht.
En weet u, misschien heb ik ongelijk? Misschien ervaar ik het zo en voel ik het helemaal verkeerd. Ik vraag alleen of iemand mij het uit kan leggen, of mijn ervaring onjuist is? Ervaren andere mensen dat ook zo? Ik hoop het eigenlijk niet.
Het grote spel van de evolutie
Maar ieder zijn zienswijze is zijn zienswijze, maar de echte wijze mens realiseert zich dat we in het grote spel van de evolutie hier nog maar net rondlopen. Zowel Marokkaanse mensen als ondergetekende lopen op een klein stukje rots rond. Is dat leuk of niet? Op een bolletje, zwevend ergens in een onmetelijk heelal en er zijn nog veel meer van deze bolletjes.
Niemand kan van ons bolletje af voorlopig. Leest u het goed? Niemand! En op ons rare bolletje vinden we allemaal wat van elkaar, maar echt weten doen we het niet.
We weten helemaal niets want we leven hooguit negentig jaar en afgezet tegen dertien miljard jaar evolutie is dat nog minder dan een zandkorrel op het strand van Rio de Janeiro ten opzichte van van alle zandkorrels in de wereld. Niets dus.
Naar elkaar kijken
En maar lekker naar elkaar kijken en maar lekker ruziemaken en waarom? Over negentig jaar lopen er weer zeven miljard nieuwe aardbewoners rond die hooguit negentig jaar later worden vervangen door..? Weer zeven miljard nieuwe Amerikanen, Arabieren, Chinezen, Russen, Indianen, Marokkanen, Turken en Zwarte Pieten…
Allemaal op dat kleine nietszeggende knikkertje en niemand kan eraf. Lekker hè die zienswijze? Ruziën jullie maar lekker door!
Erik de Vlieger is best aardig voor een Amsterdammer. Hij schijnt heel rijk te zijn, en ietwat omstreden. U kunt zijn bijzondere redeneringen volgen op Twitter.
Gastschrijver, 09.10.2013 @ 07:06
16 Reacties
op 09 10 2013 at 08:32 schreef Esther G.:
De ultieme relativering – en helemaal niet slecht geschreven.
op 09 10 2013 at 08:33 schreef sjaak:
Gewoon accepteren, alle anderen lachen al naar jou. Waarom zou je willen dat iedereen dat doet. Overigens heb ik die problemen nooit ondervonden, ik benader ze dan ook nooit met een glimlach, maar met hun eigen taal: stoere blik die je bij oogcontact héél even verandert in een vriendelijke blik, maar niet te lang, snel weer de stand op stoer en onaantastbaar! Probeer maar, het werkt! ( Je titel boven het stuk helpt je ook niet hoor!)
op 09 10 2013 at 08:34 schreef Aris Leepvogel:
“Over negentig jaar lopen er weer zeven miljard nieuwe aardbewoners rond die hooguit negentig jaar later worden vervangen door..? Weer zeven miljard nieuwe Amerikanen, Arabieren, Chinezen, Russen, Indianen, Marokkanen, Turken en Zwarte Pieten…”
Die moet je nog eens goed lezen, Erik. Daar klopt niks van.
op 09 10 2013 at 10:15 schreef MNb:
Dat geval op Nieuws.nl is inderdaad slechter geschreven dan dit bijzonder aardige stukje. Wat mij betreft eerder een schepje onderop.
op 09 10 2013 at 10:48 schreef Jan:
Misschien dat uw bekendheid ermee te maken heeft dat mensen u met een (glim)lach begroeten. Het lijkt me zelf doodvermoeiend door Amsterdam te lopen en elk persoon te groeten. Maar ook bij mij in het park lopen de mensen gewoon langs elkaar heen, met hun lunchtrommeltje, strak naar de grond kijkend. Tijdens het joggen wordt er nog wel eens onderling gegroet met n kort knikje, net als motorrijders dat onderling doen. Maar mijn ervaring is dat er over het algemeen weinig door onbekenden contact gezocht wordt. De wat oudere generatie uitgezonderd.
op 09 10 2013 at 11:29 schreef sjaak:
@ Jan,
Iedereen die ik groet neemt het fatsoen mij terug te groeten, echt iedereen. Ik doe gewoon de eerste zet.
op 09 10 2013 at 11:42 schreef Thomas E:
Erik, laat je piemol eens aan ze zien. Misschien lachen ze dan.
op 09 10 2013 at 13:08 schreef Jan:
@ Sjaak,
Dat geloof ik meteen. Mijn vriendin doet dat ook en wordt idd meestal (wat verbaasd) terug gegroet. Maar ze is daarin wel de uitzondering. Ik doelde meer (en daar was ik ook niet heel duidelijk in) dat het een algemeen iets is en niet een ‘Marokkanen met piemel probleem’;). Maar Eric kan dat natuurlijk anders ervaren.
op 09 10 2013 at 13:32 schreef Rob:
Tsja. Het leest alsof iemand in een rolstoel een open deur probeert in te trappen. Sorry, ik kan er niks beters van maken.
op 09 10 2013 at 14:38 schreef jvdheuvel:
Ik vind het zwakzinnig gewauwel, zoals alles van de vlieger.
op 09 10 2013 at 16:16 schreef Sammie Saul:
Er zit wel een verschil in lachen naar en lachen met. Maar hmmz ja… Ik krijg zin in geestverruimende middelen nu ik geprobeerd het dit te doorgronden.
op 09 10 2013 at 17:47 schreef Nana:
Sja, om dit de ‘ultieme relativering’ te noemen vind ik wat overdreven. Ik sluit me aan bij de laatste drie commenters want ik weet ook niet zo goed wat ik van dit slecht leesbare en zwabberende betoog moet maken. Valt wel op (en tegen) tussen de verder goed doorwrochte stukken op deze blog.
op 09 10 2013 at 18:14 schreef Boe! Ik ben een moslim:
Bleekscheet met hersencellen, kom tevoorschijn!
op 09 10 2013 at 18:49 schreef dewanand:
namaste Erik de Vlieger,
Interessant wat je zegt hier mbt dagje Amsterdam waar ruim 200 volksstammen en etnische of inheemse mensapen soorten rondlopen. Ik las ooit dat het grimassen met de tanden zichtbaar bij aapsoorten en alle zoogdieren juist een afweer symbool is van agressie, en een defensieve of juist offensieve voorbereiding is als ze een vijand zien. In veel aziatische en hindoeistische culturen en tradities moet je juist je tanden nooit laten zien, en ingetogen gedrag vertonen, emotieloos en je onderdanig opstellen, zwijgen of machteloos. Vraag maar aan Peter hoe de Japanse buiging en machtshierarchie werkt want hij ging wel vaak daar rond toeren en eten.
Waarom heb je het weer over Marokkanen? Die drie Marokkanen die je zag in Amsterdam zijn totaal anders dan die in Delft, Den Haag of in Casa Blanca zelf, dus besef je niet dat jij gewoon geen flauw idee hebt wat een MAROKKAAN is en wat niet?
Vertel aub hoe jij jouw Marokkaanse spookburgers in je hoofd ziet, bloot, met burqas en lingerie eronder, of juist lekker sexy en modern, wijd open voor jou als superieure potente Arische reus. Dus jou natte droom MAROKKAAN, als een hemels en paradijselijk geschenk?
op 09 10 2013 at 21:18 schreef Paul:
Ik vraag me af of dit ècht een Marokkanen met een piemeldingetje is. Ik heb voor mijn werk contact met erg veel mensen, zowel gevraagd als ongevraagd. Grofweg kan ik stellen dat 10% van de mensen die ik spreek een nurkse hork is. Een deel daarvan zal ongetwijfeld in een moeilijke situatie zitten en niet op mij zitten te wachten… Maar dat er zo veel mensen zijn die niet eens de “common courtesy” op kunnen brengen om je beleefd af te poeieren verbaast me iedere keer weer. Waarom is het voor die 10% zo moeilijk om het gewoon gezellig te houden?
op 09 10 2013 at 22:50 schreef Serge:
Pfff, wat een slap geouwehoer laagvlieger!
RSS