Loonslavernij
Prediker
Illustratie: Walter Sickert
Vandaag staken door het hele land de postbodes. Ze zouden wat mij betreft de boel drie maanden mogen platleggen. Wat is het geval? TNT post wil elfduizend postbodes kwijt. Iets meer dan drieduizend van hen wil ze gedwongen ontslaan. Niet omdat er geen werk is, maar omdat het goedkoper is ze te vervangen door elfduizend uitzendkrachten, die hetzelfde werk doen voor de helft van het inkomen en vooral: met een fractie van de arbeidsrechten.
‘Flexibilisering’ heet dat, maar waar het op neerkomt is vooral winstmaximalisering. Zembla had er onlangs een indringende reportage over, hoe TNT verkocht is aan buitenlandse aandeelhouders die uiteraard slechts uit zijn op maximaal rendement, en daartoe managers aanstellen die het bedrijf zo uitkleden, dat er zoveel mogelijk geld uitkomt. En aangezien arbeid de grootste kostenpost is, ligt voor de hand waar gesneden zal worden.
Niet dat de consument hier beter van wordt: een postzegel kost nog steeds 44 cent en zal in de toekomst alleen maar duurder worden. Ook de werknemer wordt er niet beter van. In het ergste geval wordt hij eerst de laan uit gestuurd door hetzelfde bedrijf waar hij vervolgens weer als uitzendkracht aan de slag kan: voor de helft van het salaris en nauwelijks rechtsbescherming.
Wie er wel beter van worden zijn de buitenlandse investeerders die het bedrijf hebben opgekocht; de managers die flinke bonussen opstrijken om de werknemers af te knijpen; en de uitzendbureaus, die als moderne koppelbazen verdienen aan het uitlenen van arbeidskrachten waar ze geen enkele werkelijke binding mee hebben: voor het uitzendbureau is een werknemer een melkkoe, die veel moet opleveren, en vooral niet teveel hinder moet geven. Je geeft hem af en toe een aai over de bol, maar de datum waarop hij zal worden geslacht staat al vast.
Het zijn echter niet alleen commerciële bedrijven die de verantwoordelijkheid voor werknemers maar graag uitbesteden. De overheid zelf loopt voorop! Duizenden ambtenarenbanen moeten verdwijnen, maar denkt iemand nu werkelijk dat dit betekent dat het werk er niet meer ligt? Natuurlijk is het er wel! Het wordt alleen maar méér naarmate de wetgeving uitdijt en complexer wordt. En dat werk wordt dus opgepakt door uitzendkrachten.
Ik kan het weten, want ik heb zelf zo voor een overheidsdienst gewerkt. Wat een project van een paar maanden zou zijn, groeide uit tot een vaste afdeling met een paar honderd medewerkers. Vrijwel allemaal op uitzendbasis. Door de jaren heen werden de lonen lager, en wat begon met een cao gelijk aan ambtenaren werd langzaam uitgekleed tot arbeid op afroep. Geen werk, geen inkomen. Dat werd zelfs contractueel vastgelegd. Met nul-uren contracten: gaatje in de wetgeving. Er zaten nogal wat veertigers en vijftigers tussen zonder enige zekerheid, die nergens anders heen konden.
En na drie-en-een-half jaar word je ijskoud aan de kant gezet. De overheid wil je ook bij goed functioneren niet in dienst nemen, en het uitzendbureau al evenmin. ‘Over drie maanden ben je weer van harte welkom!’, werd ons gezegd. Kon je weer van voren af aan beginnen: zonder arbeidsrechten, zonder pensioenopbouw.
Dit is de toekomstige realiteit van de flexibilisering van de arbeidsmarkt: een leger van loonslaven, die in permanente onzekerheid over hun inkomen zitten, en nooit een huis kunnen kopen omdat geen hypotheekverstrekker hen geld wil lenen. Lekker, met die huren die, als het aan de huidige regeringspartijen ligt, binnenkort vrijgegeven worden. Niet alleen qua arbeidsvoorwaarden is de 19e eeuw ons voorland; ook de kelderwoningen zitten er weer aan te komen.
De vakbeweging faalt hier een vuist tegen te maken omdat ze niet herkent wat er gaande is, en zich nog gedraagt volgens de codes van het Poldermodel. De wederpartij opereert echter al lang en breed volgens het Angelsaxische model, dat we in ons dappere landje slaafs tot in alle facetten van de maatschappij volgen, van ziekenhuis tot universiteit. Efficiëntie, rendement, winstmaximalisatie.
Organisaties als FNV en CNV zouden moeten onderkennen dat de leiding van een bedrijf als TNT slechts één doel voor ogen staat, namelijk het behalen van zoveel mogelijk winst, en van zins is dat te verwezenlijken over de ruggen van haar werknemers. Trek de marxistische lectuur maar weer uit de kast, en leer opnieuw dat het kapitaal de vijand is van de arbeiders. En met de vijand onderhandel je niet; daar voer je loopgravenoorlogen mee. Niet voor een dagje, niet om de week, maar weken- en desnoods maandenlang achtereen, totdat het management inziet dat ze de mensen op de werkvloer gewoon keihard nodig heeft voor het behalen van de winsten.
Wat echter het meest verbaast, is dat traditioneel ‘linkse’ partijen als PvdA en GroenLinks zonder al teveel morren meegaan in de veramerikanisering van de Nederlandse arbeidsmarkt. Femke Halsema kan dan hardnekkig ontkennen dat haar partij een neoliberale koers vaart, maar voor zover ik weet heeft alleen de SP zich hard gemaakt tegen de privatisering van overheidsdiensten en de zorg; en vóór de rechten van werknemers.
Wie Halsema enthousiast hoort praten over de ‘flexibilisering van de arbeidsmarkt’ (let op: codewoord) weet ook wel beter. Halsema is van de partij voor de job-hoppers, de kaste van hogeropgeleiden, die een paar jaar of zelfs een paar maanden bij het ene bedrijf werken om daarna voor een hoger salaris en groenere auto bij de concurrent aan de slag te gaan. Of voor zichzelf beginnen. Aan de arbeiders heeft GroenLinks niets te bieden, omdat ze het neoliberale paradigma allang heeft aanvaard, en er hooguit wat sociale franje aan toe wil voegen. ’t Is niet voor niets dat GroenLinks maar wat graag bereid is met VVD, D66 en zelfs het CDA in bed te gaan liggen. ’t Is economisch gezien in wezen van hetzelfde laken een pak.
Ziedaar meteen een van de voornaamste oorzaken voor de malaise onder Links: ze heeft geen herkenbaar, onderscheidend verhaal meer. Als een van oudsher communistische partij zich uitlevert aan de wensen van de bourgeoisie en de driften van het kapitaal, wat heeft ze Jan Doorsnee dan nog te bieden? De vraag stellen is haar beantwoorden.
Prediker (oogst van 1976) snijdt nog liever z’n strot af dan dat ‘ie weer drie-en-een-half jaar voor piet snot gaat werken om daarna afgedankt te worden als een leeg blikje fris.
Prediker, 16.11.2010 @ 16:28
52 Reacties
op 16 11 2010 at 16:36 schreef Sean:
komt me maar al te bekend voor… nu noodgedwongen ook weer met uitzendbureaus aan de slag, om depressief van te worden.
op 16 11 2010 at 16:52 schreef Hidde:
Een postbode verdient gemiddeld €2.200 per maand bruto. Voor werk dat elke idioot kan doen. Dat kun je inderdaad kunstmatig in stand houden, maar dan kun je elk baantje wel op dit bedrag vastzetten, want welke ratio zou er dan nog zijn voor een nog lager salaris?, veel eenvoudiger wordt het toch niet. Een baan waarbij je de postzak midden op het dorpsplein leegschud?
op 16 11 2010 at 17:09 schreef MNb (ex-postbode):
Het begin klopt niet helemaal – er is wel degelijk minder post te bezorgen dan pakweg 10 jaar geleden. Maar dat doet aan de rest van het verhaal niets af. Dat merkte ik dik tien jaar geleden al voor wat de TNT betreft. Ik sprak een paar maanden geleden een oud-collega. Ik vroeg hem hoe het met het begrip kwaliteit gesteld was; 98% moest binnen een dag besteld worden, 99% in de juiste brievenbus. Die norm werd in mijn tijd gehanteerd. Het antwoord was ontnuchterend: oh, daar doen ze al lang niet meer aan.
Voor de vrije markt valt wel iets te zeggen. Concurrentie kan soms prestatieverhogend werken. Wat mij op de postmarkt altijd verbaasd heeft is dit. De PTT en TNT zijn gebonden aan de bezorgplicht. Maakt niet uit in welke uithoek, de brief moet bezorgd worden. De concurrentie heeft die plicht nooit gehad. De Nederlandse overheid heeft er dik 20 jaar lang voor gezorgd dat PTT/TNT een wettelijk geregelde nadeelspositie had. De achtereenvolgende directies hebben daar nooit tegen geprotesteerd. In plaats daarvan hebben ze stelselmatig geprobeerd de personeelskosten terug te brengen. Deels was dat misschien terecht. Het resultaat is echter ook dat de PTT/TNT, om het in marketingtermen te zeggen, afgegleden is van een A- naar een C-merk.
En dat heb ik altijd doodzonde gevonden. Want in de jaren dat ik postbode ben geweest heb ik diep respect gekregen voor de vakkennis van de Nederlandse postbodes. Het haalt uiteraard nooit de krant, maar ik vond het ongelooflijk hoe die vaklui de beroerdst geadresseerde brieven nog op de juiste plaats wisten te krijgen. Ik heb wel meegemaakt dat drie, vier postbodes zich met één brief bemoeiden.
Dat is straks helemaal weg.
Net als Prediker vind ik het al 20, 25 jaar lang stuitend dat links geen verhaal kan zetten tegenover het neo-liberalisme. Want ook SP komt eigenlijk niet verder dan overal tegen te stemmen.
Afijn, ik heb een paar maanden geleden in Nederland “Niemandsland” van Van Dam gelezen. Die behoorde in 1972 tot de rechtervleugel van de PvdA en is er tot zijn eigen schrik achter gekomen dat zijn partij hem rechts heeft ingehaald. Dat noem ik nou triest.
Zolang het gemekker over de zogenaamde linkse kerk doorgaat zie ik daar geen verandering in.
op 16 11 2010 at 17:17 schreef Peter:
Femke Halsema wijst erop Twitter op dat GroenLinks tegen de privatisering heeft gestemd, Prediker. Dus het is niet waar dat GroenLinks niks heeft gedaan tegen privatisering en voor werknemers.
op 16 11 2010 at 18:11 schreef Rob:
Voor wie zich eens verder wil inlezen: http://ijzer-uitgeverij.blogspot.com/2008/09/bakker-brouwer.html
Essay’s over hoe het neoliberalisme onze samenleving in de greep heeft gekregen. Hoe zgn persoonlijke keuzevrijheid een farce werd en de overheid de burger in de fuik van de privatisering dreef. En zich ook zelf als een arrogant bedrijf
is gaan opstellen (“nep-inspraak”), wat de belangrijkste oorzaak is van de grote onvrede onder stemmend Nederland.
Rekent af het idee dat dit soort kritische analyses “een achterhaalde ideologie” zijn.
Goede uitgangsanalyse voor een nieuw groot verhaal.
Gelukkig komt het debat weer een beetje op gang.
(Heb geen belang in de uitgeverij)
op 16 11 2010 at 18:14 schreef Niek:
In weerwil van mijn liberale principes vind ik dat sommige diensten in overheidshanden moeten blijven. De post is en een van, de spoorwegen een andere. Niet voor niets hebben klassiek liberale voormannen als Thorbecke de post, het spoor, de wegen en het onderwijs tot staatsaangelegenheid gemaakt.
Ik zou het prima vinden als TNT wordt opgedoekt en er weer gewoon een PTT komt.
op 16 11 2010 at 18:29 schreef Rob:
TNT is weer typisch zo’n voorbeeld…liberalisering zou alles oplossen! Ja, voor de buitenlandse investeerders! Overheid en burgers betalen de prijs;
uitkeringen, onrust in de samenleving en weer duizenden mensen beroofd van een baan en zelfrespect.
Kassa Wilders!
op 16 11 2010 at 18:35 schreef Smeets:
Niek,
De liberale principes zijn verkwanselt voor het principe van economische groei als enige maat voor menselijk geluk. Een nogal beperkte visie.
Economische groei, niet als middel, maar als doel.
De opkomst van Fortuyn, Marijnissen en nu Wilders is voor een groot gedeelte een gevolg van deze beperkte visie.
Tjerk,
De tweedeling vindt ook nog over de generaties plaats. In de toekomst hebben we rijke bejaarden met goede pensioenvoorzieningen die tot hun 30e studeerden en met hun 57e met pensioen gingen en hun hele leven genoten hebben van ruimhartige voorzieningen.
Daartegenover staat een generatie zonder pensioenopbouw en zonder bestaanszekerheid. In mijn kring bouwt niemand pensioen op. Als ik morgen een been breek kan ik mijn keet verkopen.
De generatiekloog gaat een enorme frictie opleveren. Zeker omdat de oudjes van ons gaan verwachten dat we hun kont wassen en in ieder geval tot ons 70e doorwerken om hun pensioenvoorziening veilig te stellen.
op 16 11 2010 at 18:43 schreef Smeets:
Mnb,
Dat de post minder wordt klopt maar gedeeltelijk. De pakketdiensten zijn enorm gegroeid. Door deze te scheiden van de postbezorging dwingt men de postbode ook tot werkeloosheid. Er is immers dan geen werk.
Gevolg is dat ik s, ochtend een postbode heb met brieven en reclame en s, middags nog eentje met een pakketje. De eerste krijgt een keurig loon, de tweede krijgt 40 procent minder.
op 16 11 2010 at 19:01 schreef EH:
Ik kan er oprecht van genieten, de PTT/TNT die eindelijk van zijn voetstuk valt.
Oprotten met je monopoliepositie, en doe je werk lekker volgens marktconform loon, zoals alle anderen. En ja, dat zal ergens in de categorie ‘vuilnisman’ zijn naar ik aanneem. Join the club.
Vooral de boel nog sneller de grond in staken, genoeg bedrijven die het gat willen opvullen. Wat betreft populistisch gelul over winstmarges; de postmarkt is open en competetief; ROI zal er op de lange termijn, net zoals de lonen eindelijk, marktconform zijn.
Op de korte termijn hoop ik voor de investeerders in TNT dat hun kapitaal ze eindelijk eens wat op gaat leveren, die zijn er zo te zien voorlopig alleen armer op geworden:
http://www.belegger.nl/koersen.php?page=bkoersen&naam=TNT&type=10j
op 16 11 2010 at 19:05 schreef Smeets:
E.H.
Ehh, maar waarom als de samenleving en de consument er geen ruk mee opschieten. Alleen voor het principe?
op 16 11 2010 at 19:26 schreef EH:
Smeets:
De samenleving schiet er wel degelijk wat mee op. De kosten zijn niet omlaag gegaan, maar ook niet omhoog geschoten, en dat is een klein wonder gezien de schaalverkleining die de post heeft ondergaan.
Daarnaast, prima dat de investeerders in TNT er mogelijkerwijs rijker van worden; de langetermijnverwachting voor de waarde van TNT is natuurlijk gewoon gelijk aan alle andere vormen van kapitaal, anders zou de prijs wel verder opgedreven worden totdat dit het geval is.
Dat investeren geld oplevert kun je wel niet leuk vinden, maar er is nou eenmaal niemand die één euro vandaag omruilt voor één euro over een jaar. Mensen hechtten waarde aan hun beperkte tijd op aarde, en men is bereid meer dan één euro terug te betalen in de toekomst voor één euro nu.
Dat wil zeggen, de totale welvaart neemt toe door wederzijds vrijwillige interacties.
De verdeling daarvan is weer een andere vraag. Maargoed, populistisch gelul daargelaten heeft jan met de pet niks te klagen over zijn welvaartsontwikkeling in absolute termen.
op 16 11 2010 at 20:05 schreef Smeets:
EH,
Mijn praktijk is dat nu drie keer per dag een auto voor mijn deur stopt. De prijzen zijn NIET gedaald. En ik moet ook nog oppassen dat de locale Tokkiefamilie niet even mijn inboedel inventariseert. Kon ik vroeger de postbode nog aanspreken als ik op vakantie ging om mijn huis een beetje in de gaten te houden, nu moet ik de postbode controleren.
W
Die arme arme investeerder. Ik krijg medelijden.
op 16 11 2010 at 20:40 schreef Rob:
Dat we niet meer van het kapitalisme af zullen komen lijkt helaas duidelijk….maar dat de winst van aandeelhouders belangrijker is dan zorgvuldige en sociale bedrijfsvoering….dat is nu net waar we op aan het vastlopen zijn…omdat we als burgers geen democratische invloed meer hebben op de keuzes die ons met zgn “voldongen feiten” worden opgedrongen!
HUH? : “Mensen hechtten waarde aan hun beperkte tijd op aarde, en men is bereid meer dan één euro terug te betalen in de toekomst voor één euro nu.”
op 16 11 2010 at 20:42 schreef Rob:
De postbode die 2200 p.m. verdient is natuurlijk van de zotte. Maar dat leegzuigen van bedrijven over de ruggen van de arbeiders komt me ook de strot uit. Daar moet de staat nu maar eens tegen gaan beschermen. ‘Investeringsmaatschappijen’ en andere sloopkapitalisten aan zéér scherpe regels binden.
op 16 11 2010 at 20:46 schreef Dammie:
EH, je verhaal gaat zoals Smeets terecht opmerkt, totaal niet op. Wederom een geval van principes verwarren met de werkelijkheid.
Hiernaast, ‘de markt reguleert zichzelf wel’ en andere fabeltjes over de zogenaamd positieve effecten van liberalisering en privatisering, hoe lang kan men dat nog volhouden?
op 16 11 2010 at 21:09 schreef Pjotr:
Laat ze vooral flink gaan staken, dan is het feest nog sneller voorbij. De mijnen zijn dicht, de textiel verdwenen, en ook de post is een achterhoedegevecht. Het ontgaat me waarom in het internettijdperk de overheid hier te hulp zou moeten schieten. Het is gewoon over. Er kan toch ook niemand meer van een krantenwijk rondkomen en daar heeft iedereen vrede mee, so what’s the big deal ? Of is TNT tegenwoordig een soort dependance van het CWI ?
op 16 11 2010 at 21:39 schreef Cactus:
Dat de markt zichzelf niet reguleert moge na de bankencrisis wel duidelijk zijn.
Verder heeft Prediker volkomen gelijk, ik zag het zelf 30 jaar geleden al aan komen.
En nu is ze er dan, de 2 klassen maatschappij, die nu nog bestaat uit aan de ene kant de mensen die zich van alles kunnen veroorloven en uitstekende vooruitzichten hebben voor wat betreft pensioen enz., en aan de andere kant mensen die amper rond kunnen komen, en voor wie de toekomst geen enkele hoop op verandering biedt.
Nog een tandje verder en er zal een klasse mensen ontstaan, het niet meer kunnen betalen.
Charles Dickens kan dan uit de dood opstaan, en een nieuwe serie romans schrijven over de paupers anno 2020 of omtrent die tijd.
Het betoog van prediker kan ik alleen maar van ganser harte onderschrijven.
Ik kan enkel nog toevoegen dat met een leger wegwerpwerknemers achter de hand, de werkgevers een uitstekend wapen in handen hebben.
Ook telt natuurlijk mee dat vaste werknemers, recht op ontslag vergoeding hebben, en een einde loopbaan uitkering.
De vakbonden houden zich ook wel koest, en de vaste werknemers ook, die lopen ook al jaren met van angst geknepen billen rond.
op 16 11 2010 at 22:23 schreef Marco Knol (ex-zaterdagbesteller):
Ik vond die pakketjes vroeger maar flink in de weg zitten tijdens m’n vakantie werk. Wat dat betreft denk ik dat met de splitsing van brievenbuspost en pakketpost alleen maar voor een logische en efficiënte bezorging is gekozen.
Nu werk ik als HRM’r o.a. bij een schoonmaakbedrijf. Ik doe nogal wat post de deur uit, inclusief af en toe bijvoorbeeld een ontslag op staande voet. Ik wil er wel van op aankunnen dat de post goed bezorgd wordt. Onlangs was er een uitspraak van ik meen Gerechtshof Den Haag waarbij betwist werd dat een aangetekende brief correct was aangeboden. Werkgever kon slechts de retourgekomen envelop overleggen, met de sticker dat een briefje was achtergelaten. TNT kon niet aantonen dat de brief wel correct aangeboden was.
Gevolg; het ontslag op staande was niet rechtsgeldig gegeven.
Ons rechtsverkeer is (nog steeds) voor een groot deel gebaseerd op schriftelijke mededelingen. Die moeten dus wel aantoonbaar op de juiste plek terechtkomen, of dat moet althans voor die 98% of 99% aannemelijk zijn. Of juist niet bij bijvoorbeeld een postblokkade (als je failliet bent moet je post naar de curator).
Een goede postbode is het halve werk. Ik kan nog steeds de lastigste handschriften lezen. En het is prettig als de postbode weet dat Pietje op 25 woont en niet op 52. En meer van dat soort dingen.
Dat het postvolume afneemt geloof ik direct. Dat er personeel uitmoet dus ook. Maar 11000 waarvan een groot deel gedwongen, daar heb ik zo m’n twijfels bij.
Oneerlijke concurentie van andere bedrijven helpt ook niet trouwens. Vrije markt prima, maar wel tegen fatsoenlijke arbeidsvoorwaarden en op een eerlijke manier.
op 16 11 2010 at 22:28 schreef mango:
“De liberale principes zijn verkwanselt voor het principe van economische groei als enige maat voor menselijk geluk. Een nogal beperkte visie.
Economische groei, niet als middel, maar als doel.
De opkomst van Fortuyn, Marijnissen en nu Wilders is voor een groot gedeelte een gevolg van deze beperkte visie.”
Hear, hear.
Zie ook de Tegenlicht-uitzending De erfenis van Tony Judt, en dan met name het gedeelte over de werknemer van Opel Antwerpen.
op 16 11 2010 at 23:14 schreef Grmbl:
@Sean: “komt me maar al te bekend voor… nu noodgedwongen ook weer met uitzendbureaus aan de slag, om depressief van te worden.”
Zie je dan niet dat dat juist door die veel te starre arbeidsmarkt komt?
Honderdduizenden mensen zijn veroordeeld tot jarenlang onderbetaald, perspectiefloos uitzendwerk omdat het in dienst nemen van werknemers voor veel potentiële werkgevers veel te riskant is. Een werknemer die arbeidsongeschikt raakt (meestal door niet-werkgerelateerde oorzaak) of voor wie er door seizoensinvloeden of recessie geen werk meer is, kost ontzettend veel geld en administratieve rompslomp waar geen inkomsten tegenover staan. Voor een klein bedrijf kan dat het einde betekenen. Dan dus maar uitzendkrachten inhuren, al kosten die meer, zijn ze minder loyaal en is het moeilijker om in ze te investeren — ze kunnen in ieder geval weggestuurd worden als er onverhoopt geen werk voor ze is, als ze op wintersport hun been breken of als ze niet functioneren, en de administratieve rompslomp blijft beperkt tot één factuur per maand (wel een dikke) van het uitzendbureau.
De starre arbeidsmarkt is niet alleen fnuikend voor werknemers, maar ook voor bedrijven en bedrijfjes en voor de economie als geheel. Als de arbeidsmarkt verder geliberaliseerd werd, zou het geld dat nu in de portemonees van de uitzendgiganten verdwijnt, grotendeels terechtkomen in die van werknemers. Die dan weliswaar minder zekerheid dan nu zouden hebben, maar nog altijd veel meer dan in een uitzend- of nulurenbestaan. En veel meer kleine bedrijfjes zouden de kans krijgen om te groeien en nog meer werkgelegenheid en welvaart te scheppen.
Uit de reacties hier blijkt dat velen nog steeds die achterhaalde, kunstmatige lijn trekken tussen “wij” en “de bedrijven”. Ieder van ons heeft directe en indirecte belangen in de private sector, die als enige economisch productieve sector de welvaart schept waar we allemaal van bestaan. En we kunnen allemaal terechtkomen in een situatie waarin we zelfstandig ons brood moeten zien te verdienen en, als dat goed loopt, ook voor de keuze komen te staan of we misschien iemand in dienst willen nemen. Ik stond ooit zelf voor die keus, ik had genoeg werk voor drie personen en had dat gemakkelijk verder kunnen uitbouwen. Maar juist vanwege alle risico’s en rompslomp heb ik er vanaf gezien. Jammer van de werkgelegenheid en de belastinginkomsten die daarmee ontstaan zouden zijn, maar goed voor mij, want ik had weliswaar rijk kunnen worden, maar ook in de goot kunnen eindigen. Ik ben dus zelfstandig blijven voortploeteren, een keuze waar ik geen spijt van heb maar die mijn mening over overheid en vakbonden drastisch gewijzigd heeft.
op 16 11 2010 at 23:41 schreef EH:
@Grmbl:
Precies. Zolang een werknemer aannemen wettelijk ongeveer hetzelfde inhoud als een kind adopteren, moet het wel heel raar lopen wil ik mijn eenmanszaak uitbreidden.
Gemekker daargelaten, is ook de onderklasse er niet minder welvarend op geworden, ondanks het feit dat het aanbod van laaggeschoolde arbeid wereldwijd enorm is toegenomen.
Kun je wel allemaal jaloeziebelastingen instellen omdat het je allemaal niet genoeg is, maar over 20 jaar zit je met diezelfde jaloezie tegenover het buitenland, waar ze wel economische groei hadden.
Als 1000 euro per maand bovenop het marktconforme loon betalen voor postbodes een goed idee is, voor postbodes zowel als de samenleving, kan iemand me dan uitleggen waarom de overheid ons niet gewoon allemaal een flink aantal nullen per maand doet? Worden we allemaal rijk volgens die logica, toch?
op 17 11 2010 at 01:00 schreef MNb (ex-postbode):
@Smeets: met post wordt bedoeld: stukken tot 200 gram. Ik ken geen enkele postbode die blij was met pakketten. Die zijn zo lastig mee te nemen in fietstas en schoudertas.
Je opmerking, dat vroeger de postbode je huis controleerde en dat jij nu de postbode moet controleren is een mooie samenvatting van wat ik bedoelde met kwaliteitsverlies.
Merk op dat Marco Knol precies dezelfde analyse geeft als ik. We hebben niet op hetzelfde kantoor gewerkt.
Grmbl: wat je schrijft over de onderklasse is aantoonbaar onjuist. Zie dat boek van Van Dam, dat de betreffende cijfers geeft plus bronnen.
Wat jij en EH schrijven over de moeilijkheden van kleine ondernemers is daarentegen volkomen juist. Ik heb het altijd een enorme gemiste kans gevonden van GL dat ze wel met de mond kleinschaligheid beleden, maar nauwelijks concrete voorstellen deden om het kleine ondernemers gemakkelijker te maken mensen in dienst te nemen. Merk wel op dat het grootste deel van de regelgeving, die jullie dwars zit, afkomstig is van CDA en VVD.
Maar dat heeft niets met de onttakeling van de PTT/TNT te maken. Zouden jullie doorgaan met je zaak, als je directe concurrent wettelijk geregelde concurrentievoordelen kreeg?
op 17 11 2010 at 01:14 schreef Marco Knol (ex-zaterdagbesteller):
Wat is een marktconform salaris voor goede dienstverlening?
Ik wil graag dat m’n brieven dagelijks bezorgd worden, en dat ze op tijd aankomen. Ik heb helaas niet die volumes die een Sandd of DHL wil bezorgen.
Wat betreft flexibilisering van de arbeidsmarkt; die is in NL gemiddeld, volgens de OESO. Ze roepen wel steeds dat we moeten flexibiliseren omdat we anders naar de verdoemenis gaan, we blijven toch steeds een middenmoter. Bovendien, een ratrace naar de bodem zie ik ook niks in. Dan zijn we straks met z’n allen werkende armen.
Wat betreft zelfstandige ondernemers met weinig personeel; ik help u als semi-zelfstandige graag tegen schappelijk tarief. ;)
Maar dat gezegd hebbende; ja, het is soms gedoe dat personeel, maar werkgevers maken er soms ook gewoon een potje van en zijn soms te lui of te bescheten om hun personeel op een goede manier aan te spreken. Dat scheelt zomaar vele duizenden euro’s als de nood aan de man komt (maar nee, Pietje is een lul en functioneert niet dus hij moet er stante pede uit, maar iets van een dossier, ho maar). De eerlijkheid gebied te zeggen; als iedereen weet waar ie aan toe is en je stelt je redelijk op heb je weinig problemen. Behalve dan met die ene klootviool, maar die heb je ook onder afnemers (of werkgevers).
op 17 11 2010 at 01:19 schreef hj:
Zo waar dit. Ik heb jaren bij TNT gewerkt en in de horeca ook ervaring met het nul-uren-en-na-3,5-jaar-mag-je-3-maanden-oprotten-contract.
Als het gaat over ‘flexibilisering van de arbeidsmarkt’ ben ik helemaal niet tegen het versoepelen van het ontslagrecht, maar daar moeten dan wel stevige sociale voorzieningen en goede voorwaarden voor werknemers tegenover staan.
op 17 11 2010 at 01:28 schreef MNb (ex-postbode):
Nog even wat meer toelichting op de postsortering, zoals dat vroeger geschiedde. Het cynische is namelijk dat de PTT altijd al met stukloon heeft gewerkt, zij het met een rechtvaardige versie.
Elke werkdag deed elke postbode in zijn wijk (meestal twee per dag trouwens) een steekproef, die over een jaar genomen een representatief beeld gaven van de hoeveelheid post per wijk. Voor de rustige zomer- en de drukke wintermaanden werd er gecorrigeerd. Aan de hand daarvan plus een standaardnorm van zoveel stuks per uur werd tot op de tien minuten nauwkeurig vastgesteld hoeveel tijd de postbode betaald kreeg om zijn wijk te sorteren. Ook was er een objectieve meetmethode om vast te stellen hoeveel tijd nodig was om een wijk te bezorgen.
Dit is uiteraard veel rechtvaardiger dan het stukloon zoals dat tegenwoordig gehanteerd wordt. En ja, zoals vrijwel alle ervaren postbodes heb ik daar flink van geprofiteerd omdat ik door efficiënter werken boven de norm kwam te zitten. Daardoor was ik soms om 13.00 klaar, terwijl ik tot 14.30 doorbetaald kreeg. Ondanks gezeur van het lager management heb ik nooit begrepen wat daar mis mee is. Het was immers mijn verdienste, in de letterlijke en de figuurlijke betekenis van het woord.
Aan de andere kant heb ik ook wel eens – en ik was lang niet de enige – tot ver in mijn vrije tijd bij oudere mensen thuis zitten babbelen om de naam van het bedrijf hoog te houden. Daar heb ik nou weer nooit over geklaagd.
Maar zoals ik al schreef: dat is over. De TNT is afgegleden van een A- naar een C-merk. Als dat doordringt zal het lang duren om de schade te herstellen.
op 17 11 2010 at 05:30 schreef Asmodeus:
De VARA, het platform voor stakende arbeiders bij uitstek, besteedt nauwelijks aandacht aan de ‘werkonderbreking’ bij de post. Opmerkelijk, gezien de zendtijd die de omroep dagelijks krijgt…
op 17 11 2010 at 05:37 schreef Asmodeus:
Ach, de opvolger van Keur: lid van GroenLinks…
Vlammend betoog, Tjerk.
op 17 11 2010 at 09:09 schreef mariska:
http://www.youtube.com/watch?v=qOP2V_np2c0&feature=player_embedded
Crisis van kapitalisme. Superknap filmpje.
PvdA etc hebben niets gedaan toen alles verkocht werd aan de markt. We worden een soort Californie. Alleen hangt daar nog wat gratis fruit aan de bomen.
op 17 11 2010 at 09:39 schreef Smeets:
Mnb,
In grote delen van Nederland wordt de post gebracht met de auto. Uiteindelijk zal de pakketdienst met de postdienst integreren. Dat dit nog niet gebeurt is, komt doordat de scheiding der diensten een middel is om de dure postbode te laten verdwijnen. Er is zogenaamd geen werk. Je zult zien dat als de postbode door postbezorgers vervangen zijn, deze direkt de werkzaamheden van de pakketdienst erbij zullen krijgen.
Over kwaliteit gesproken:
Wat in de discussie bovendien vergeten wordt is dat in de helft van Nederland de postbezorging niet rendabel is. Sinds enkele jaren krijg ik hier geen post meer op maandag. Mijn zaterdagkrant krijg ik hier dinsdagochtend op de mat. Ondanks de wettelijke verplichting.
Ook kan ik geen pakketjes zonder waarde meer met post meegeven. Ze verdwijnen of worden open gesneden. Als je belt, krijg je het gevoel dat de diefstal officieel beleid is om je te dwingen aangetekend op te sturen.
Al met al is het allemaal veel duurder en ingewikkelder geworden.
op 17 11 2010 at 09:58 schreef mariska:
@Smeets
Kun je ook een ander bedrijf kiezen? Vlg het kapitalisme zou de markt ertoe leiden dat service, producten en prijzen beter worden.
op 17 11 2010 at 10:21 schreef Smeets:
Natuurlijk kan ik een ander bedrijf kiezen. Alleen duurder. En ik moet er natuurlijk ook weer mee bezig. Dat schijnt goed voor mij te zijn.
op 17 11 2010 at 10:37 schreef EH:
Wat in de discussie bovendien vergeten wordt is dat in de helft van Nederland de postbezorging niet rendabel is. Sinds enkele jaren krijg ik hier geen post meer op maandag. Mijn zaterdagkrant krijg ik hier dinsdagochtend op de mat. Ondanks de wettelijke verplichting.
Die wettelijke verplichting en prijscontrole is natuurlijk waanzin; laat de bezorger zelf bepalen wat hij voor een gegeven adres rekent, en voor de juiste prijs zul je wel iemand vinden die het doet. Prima als je op een hutje op de hei wilt wonen, maar betaal lekker zelf voor de vervuiling die je levensstijl nalaat.
op 17 11 2010 at 10:48 schreef EH:
Als het gaat over ‘flexibilisering van de arbeidsmarkt’ ben ik helemaal niet tegen het versoepelen van het ontslagrecht, maar daar moeten dan wel stevige sociale voorzieningen en goede voorwaarden voor werknemers tegenover staan.
goede voorwaarden voor werknemers tegenover staan? Is het hele idee van flexibilisering van de arbeidsmarkt nou juist niet dat we stoppen met het verwarren van een werkgever met de sociale dienst?
Een werkgever is alleen geinteresseerd in je sociale welzijn in zoverre als jullie belangen verstrengeld zijn; voor de rest is hij niet meer geinteresseerd de sinterklaas uit te hangen dan ik voor jou of jij voor mij.
Als de samenleving vind dat mensen recht hebben op X Y en Z, is het dan niet logisch dat de samenleving betaalt voor X Y en Z, in plaats van dat die rechten alleen de gelukkigen met een baan toekomen, en de plichten voor de kip met de gouden eieren zijn?
Dat impliceert hogere belastingen natuurlijk, maar als die lasten indirect gedragen worden betaal je er sowieso voor, in plaats van dat je je moet afvragen of het feit dat je een klusje hebt liggen ook betekent dat je er een extra kind bij wilt.
op 17 11 2010 at 11:31 schreef EH:
Grmbl: wat je schrijft over de onderklasse is aantoonbaar onjuist. Zie dat boek van Van Dam, dat de betreffende cijfers geeft plus bronnen.
Ik hoop dat het beter is dan het los zand dat zijn documentaire heet, maar ik betwijffel het.
Wat jij en EH schrijven over de moeilijkheden van kleine ondernemers is daarentegen volkomen juist. Ik heb het altijd een enorme gemiste kans gevonden van GL dat ze wel met de mond kleinschaligheid beleden, maar nauwelijks concrete voorstellen deden om het kleine ondernemers gemakkelijker te maken mensen in dienst te nemen.
Ik hoef niet bevoordeeld te worden ten opzichte van andere ondernemingen.
Merk wel op dat het grootste deel van de regelgeving, die jullie dwars zit, afkomstig is van CDA en VVD.
Nee, die is afkomstig van ons aller vriend Adolf Hitler, te vuur en te zwaard verdedigd door de (inter)nationaal socialistische partijen die na hem kwamen.
‘De Duitse bezetting van 1940-1945 bleek evenwel belangrijke gevolgen voor het ontslagrecht te hebben. Het Duitse bewind vaardige namenlijk op 11 juni 1940 het zogenoemde Eerste Uitvoeringsbesluit uit, dat een algemeen eenzijdig ontslagverbod bevatte.’
‘De Nederlandse regering continueerde deze ontslagregeling in het Buitengewoon Besluit Arbeidsverhoudingen. In 1945 kwam de versie van het BBA tot stand die nog steeds -het het wel gewijzigd- geldt.’
Nederlands arbeidsrecht in een internationale context, Frans Jozef Lodewijk Pennings
Inderdaad; voor ontslag heb je nog steeds de sanctie van de overheid nodig, en contracten voor bepaalde tijd zijn in het algemeen nog steeds illegaal. Gefeliciteerd Adolf, 1-0 voor het nationaal socialisme.
op 17 11 2010 at 12:18 schreef Tjerk:
Tja, en de Autobahn is ook aangelegd door Adolf om de tanks sneller te kunnen verplaatsten. 2-0 voor het nationaal socialisme?
op 17 11 2010 at 12:24 schreef Smeets:
E.H.
Ik ben me terdege bewust dat in de wereld van E.H. ik hier ook geen stroom, riolering of gas zou hebben. Volgende keer gooi ik de motorolie gewoon de rivier in. Leuk dat je met zijn allen in de stad wilt wonen en ook nog schoon drinkwater, maar waarom zou ik daarvoor moeten betalen.
op 17 11 2010 at 14:01 schreef dick jansen:
Tsja, Prediker, de wereld verandert, en als ouwe lul kan ik daar over meepraten.
In de jaren vijftig kregen wij (iedereen in de buurt trouwens) elke week een mannetje aan de deur die de premie voor de verzekering kwam innen, en als bewijs een stempeltje op een kaart zette. Al decennia lang niet meer gezien, die mannetjes.
In de jaren zestig ging ik per bus naar de middelbare school in Apeldoorn en na het instappen kwam er hoogstpersoonlijk een conducteur een gaatje knippen in je abonnementskaart. Heen en terug dus twee gaatjes, en dat jaren lang. Ook al jaaaren niet meer gezien, die busconducteurs.
En heden ten dage krijg ik wekelijks een tv-gids en maandelijks twee tijdschriften in de bus. Plus een handjevol brieven jaarlijks. Waar je in het verleden nog een envelop plus postzegel voor nodig had gaat nu per mail of anderszins per internet. En dat geldt voor de meeste mensen denk ik.
Maar had men de bui niet kunnen zien hangen toen (ik weet niet meer precies wanneer, maar ik denk tien, vijftien jaar geleden) werd voorgesteld om zelf op gezette dagen de post op het postkantoor af te halen?
op 17 11 2010 at 14:44 schreef CiNNeR:
Erg goed stuk!
Zelf heb ik vooral last van de marktwerking in de zorg en de zorgverzekering. Voor mijn 32e levensjaar afgekeurd in de WAO geraakt, krijg ik 75% van het minimumloon (850 euro npm). Op zich ben ik blij dat die voorziening bestaat en ik nog een inkomen heb. Alleen ben ik sindsdien elk jaar in koopkracht fors achteruit gegaan. Het nieuwe zorgverzekeringstelsel kostte mij zestig euro per maand meer premie, invoering eigen risico is geld wat ik per defenitie kwijt ben, langs de lijn is een deel van mijn medicatie uit het pakket gehaald dus zelf betalen en in de toekomst ga ik vermoedelijk bijna al mijn medicatie zelf betalen, de wijzingen belasting bijzondere ziektekosten gaven me nog een achteruitgang van honderden euro’s per jaar. Dat laatste wordt gecompenseerd door het CAK maar daar heb ik geen recht op. Ik gebruik niet de juiste hulpmddelen (geen geld voor) en gebruik niet de medicijnen op het korte lijsje (allergie) dus val ik plots niet onder chronisch zieken. Volgend jaar stijgen de premies zo hard dat ik mijn aanvullende verzekering maar op ga zeggen, ik kan mijn slechte gezondheid gewoon niet meer betalen.
Dat is het financiele aspect, nog erger wordt het als we het over kwaliteit van de zorg hebben. Bijna elk half jaar krijg ik problemen met verkrijgen van medicatie. Dan worden de goedkoopste merken vastgesteld en krijg ik steevast een merk waar ik niet tegenkan. Inmiddels heb ik daarvoor allemaal vaste merk recepten gekregen maar dat helpt lang niet altijd goed, door de wisselingen zijn fabrikanten logisch voorzichtig met inslaan en kan het gebeuren dat mijn merk niet geleverd kan worden. Zo slik ik momenteel van een medicijn twaalf pillen per dag in plaats van drie, noodoplossing vanwege gebrek aan levering die hopelijk volgend jaar is opgelost, maar het is maar te bezien. Begeleiding doe ik inmiddels zelf, bij de specialist mag niet meer want te duur maar de huisarts die het moest overnemen heeft de kennis niet in huis. Specialisten hebben sowieso geen hang naar langdurige patienten, een diagnose levert maar zoveel geld op en alles meer wordt niet meer voor betaald in het nieuwe systeem. Geld is toch al belangrijker dan de patiënt, liever geen dure onderzoeken en daarom zijn verschillende diagnoses te laat gesteld. Overigens de reden dat ik in de WAO ben beland, diagnoses mssen doet aardig wat schade aan het lichaam.
Mooi dus, al die vrije marktwerking en concurrentie.
op 17 11 2010 at 15:22 schreef Daan:
Socialistisch gewauwel. Laat ze maar lekker staken, dan wordt vanzelf duidelijk hoe overbodig ze zijn. Wie stuurt er nou tegenwoordig nog een brief?
op 17 11 2010 at 16:12 schreef kuygfjgf:
VVD en CDA zijn er al sinds mensenheugenis vooral voor de grote bedrijven. Zij hebben de omvolking van onze grote steden in gang gezet en de uitkleding van de sociale zekerheid.
Pim Fortuyn en Wilders maken zich sterk voor het midden- en kleinbedrijf, de motor van de economie. En voor Jan Doorsnee (die door Smeets en co gefucked worden).
Marcel van Dam leeft op een sprookjesachtig landgoed in de waan dat sociale zekerheid te combineren is met de massale instroom van kansarmen die we hebben waargenomen in de grote steden.
op 17 11 2010 at 20:40 schreef EH:
@Smeets:
Omdat dat een negatieve externaliteit is. Dat die op je verhaald moeten worden, dat is een van de weinige dingen waar alle politieke filosofien het wel zon beetje over eens zijn.
op 17 11 2010 at 21:27 schreef EH:
@Tjerk:
Snelwegen zijn geen typisch socialistisch kenmerk.
En niet dat ik wil zeggen dat het ergens op slaat om te zeggen dat we ons contractvrijheids verkrachtende arbeidsrecht aan Adolf te danken hebben; het is niet alsof we in de 65 jaar daarna niet de tijd gehad hebben om zijn fratsen terug te draaien, maar daar hadden we blijkbaar geen zin in.
Ik reageerde alleen even op de waanzin dat dit op initiatief van de VVD gebeurd zou zijn.
Als de SP economisch hervorm loopt te dwarsbomen, dan springen ze meestal in de bres voor Adolf zn hersenspinsels. Doet er verder niet toe, inderdaad, Hitler was ook vegetarier etc, maar het is wel een leuke fact-check van het mainstream links-rechts denken. Op economisch gebied zijn er weinig partijen die zo veel op elkaar lijken als de hedendaagse SP, de NSDAP, en ‘ultraliberaal’ Wilders.
op 18 11 2010 at 10:56 schreef babs:
Ik had vroeger een klein illegaal postbedrijfje. Buurtpost voor lokale rekeningverstuurders. Prima bijbaantje en 100% op tijd-bezorging en 100% op juiste adres bezorging. Voor 20 guldencent per brief. Ik had natuurlijk niet de verplichting allerlei rare buitengebieden aan te doen, ik deed alleen één postcode getal: mijn eigen buurt.
Die bezorgplicht van de PTT, dat was natuurlijk iets raars. Dat was één van de vele verkapte subsidies om op het platteland te gaan wonen. Subsidie dus om het mooie platteland helemaal te laten verstedelijken. Subsidie voor yuppen die een verbouwd boerderijtje willen en landbouwondernemers. Daar gaat het dus mis.
Ik heb niks met postbodes. Overbetaalde wandelaars. Ik heb ook niks tegen winstmaximalisatie. Dat is de wettelijke plicht van elke BV en NV. Als je als bedrijf geen winstmaximalisatie wil, moet je maar een cooperatie worden ofzo. Wel ben ik met Tjerk eens dat het onbegrijpelijk is dat ‘links’ dit over zijn kant laat gaan. 3 maanden staken is onbetaalbaar, maar een week staken en een week de A10 blokkeren niet. Winstmaximalisering aan de ene kant, echte vakbonden en echte solidariteit aan de andere kant. Tjerk heeft gelijk dat de werkgeverskant de tijd van net doen of ze vriendjes zijn achter zich heeft gelaten en dat de vakbonden en werknemers dit nog niet helemaal lijken te beseffen. Jongeren lijken het ook niet te beseffen. Die pikken dat baantje rustig in, niet beseffend dat ze voor datzelfde baantje het dubbele kunnen krijgen als ze zich een beetje fatsoenlijk organiseren.
op 18 11 2010 at 13:06 schreef Tjerk:
Mooi dit: “het contractrecht verkrachtende arbeidsrecht”. Valt het minimumloon daar ook onder? Als twee partijen overeenkomen dat de een gaat werken voor twee euro per uur, hoewel je daar helemaal niet van kunt rondkomen, is dit dan ook een inbreuk op het vrije recht van twee partijen om overeen te komen wat ze willen?
Je gaat glad voorbij aan de machtsverschillen in de wereld. Partijen zijn niet vrij. Als je kunt kiezen tussen twee euro of nul euro dan ben je niet vrij in je keuze, maar door omstandigheden gedwongen om voor een hongerloontje te werken.
op 18 11 2010 at 14:31 schreef babs:
Partijen zijn niet vrij. Als je kunt kiezen tussen twee euro of nul euro dan ben je niet vrij in je keuze, maar door omstandigheden gedwongen om voor een hongerloontje te werken.
Maar waarom moet de overheid bepalen wat een wel acceptabel uurloon is? Laat werknemers zich eens fatsoenlijk organiseren in een echte vakbond.
Daarbij: in Nederland gaat helemaal niemand voor 2 euro per uur werken. Voor 5 misschien net. Er is dus helemaal geen probleem dat opgelost moet worden. En als je problemen wil creeren, dan moet je vooral het minimumloon nog verhogen. Wel goed voor China, India, Suriname en de Antillen. Suriname en de Antillen voor de call-centers, China en India voor alle overige diensten. Minimumloon komt neer op het dwingen van arme Nederlanders tot het betalen van ontwikkelingshulp aan arme Chinezen en Surinamers.
op 18 11 2010 at 15:25 schreef Tjerk:
Peter: “Femke Halsema wijst erop Twitter op dat GroenLinks tegen de privatisering heeft gestemd, Prediker. Dus het is niet waar dat GroenLinks niks heeft gedaan tegen privatisering en voor werknemers.”
En daar moet ik Halsema – en Sheila Sitalsing – tot mijn schaamte ook gewoon gelijk in geven.
Ik was zo boos dat GroenLinks hier niet wat meer kabaal over maakt en er verder maar in lijkt te berusten, dat ik in een vlaag van woede ‘vol op het orgel’ ben gegaan, onder de gordel heb gemept, op de klank van woorden ben afgegaan en niet de moeite heb genomen om na te gaan hoe de fractie nu precies gestemd had t.a.v. die volledige liberalisering van de postwet, en of het partijprogramma en andere teksten nu wel werkelijk alleen maar wat “sociale franje” bevatten.
Ik heb dat inmiddels wel gedaan, en de feiten blijken haaks te staan op mijn voorstelling van zaken over Femke Halsema en GroenLinks. En dat reken ik mijzelf zwaar aan. Ik schaam me er zelfs een beetje voor. Geen beste beurt.
Het is ook gewoon jammer, omdat mijn kritiek op GroenLinks daardoor de plank misslaat, terwijl er ten aanzien van dat liberalisme van GroenLinks volgens mij wel een plank ligt en spijkers om erin te slaan.
op 18 11 2010 at 15:28 schreef Peter:
Ik stel een aanpassing voor van de tekst.
op 19 11 2010 at 00:04 schreef Jimmy:
Het postbedrijf staat in haar dienstverlening al decennia onder druk van substituten (email, uploaden, twitter, enz.), concurrentie (UPS, FedEx), automatiseringen en andere veranderingen. De postbode is voor het huidige salaris gewoon een dure werknemer voor het postbedrijf, dus zoeken ze naar een model waarbij die dienstverlening wel betaalbaar blijft. Faxproducenten kwamen ook niet klagen over oneerlijke concurrentie van gratis emaildiensten, terwijl ook faxbedrijven door deze ontwikkelingen veel banen en fabrieken moesten opheffen. Had de overheid email soms wettelijk moeten verbieden om de werknemers van de faxbedrijven te redden?
Het is verkeerd om te redeneren dat, als bedrijven niet geprivatiseerd waren, de realiteit van hoge personeelskosten ook zou verdwijnen. Juist om die reden is er destijds immers geprivatiseerd – om een efficiencyslag te maken in kosten en effectief te zijn als organisatie; om als organisatie flexibeler te worden; om meer prikkels te genereren voor kwaliteitsprocessen. Stel dat de post nog altijd door de overheid gedaan werd, dan zou de postbode als vak inderdaad blijven voortbestaan. Het zou ook betekenen dat de kosten gesocialiseerd werden, meer belasting dus. In dat geval zou de gemeenschap dus voor de personeelskosten van de postbode opdraaien. Als je die lijn doortrekt naar alle privatiseringen – telefonie, OV, energie, enz. – dan kom je op een aardige belastingverhoging, dus krimp van de koopkracht (dus minder consumptie, minder economische groei, minder bedrijvigheid, minder banen, minder salaris, minder innovatie, etc., etc.) Het is maar wat je wilt.
Ooit, nog voor 1900, werkte >90% in de landbouw. Toen kwam de industriële revolutie en werd het voor boeren mogelijk om met minder mensen en geld meer productie en winst te genereren. Destijds waren die vernieuwingen voor boerenknechten inderdaad bedreigend – totdat ze een nieuwe baan als fabrieksarbeider vonden en op een andere manier hun geld konden verdienen. Er was zelfs een economische school (fysiocraten) die meende dat welvaart voornamelijk afhing van de hoeveelheid mensen die werkzaam waren in de landbouw. Als zij hun zin hadden gehad, waren er destijds niet genoeg mensen beschikbaar gekomen – want werkzaam als boerenknecht – om hun brein (innovatie) en energie (ondernemerschap) te stoppen in bedrijven als IBM, Philips, Organon, Shell, Ford, Nestlé, Miele en Coca-Cola en waren we nu nog allemaal werkzaam geweest als boeren.
De fysiocraten van toen doen denken aan het gesputter van domlinks nu, lees voor industrialisatie alleen outsourcing, flexibilisering arbeidsmarkt en privatisering. De fysiocraten zagen niet in dat het verdwijnen van landbouwwerk juist creatieve destructie impliceerde voor hun land. Het feit dat postbodes te duur worden voor bedrijven is een teken van vooruitgang: Nederlandse lonen (kosten) beginnen te hoog beginnen te worden om fulltime postbezorging (baten) te compenseren. Het beste is dus niet om krampachtig te proberen om het postbodevak te behouden, maar om postbodes om te scholen naar een nieuw beroep waarbij de baten de kosten ruim overtreffen. Zo geldt dat overigens al jaren voor andere sectoren — heb je ooit een IT’er zien staken omdat zijn werk nu in India gedaan wordt?
op 19 11 2010 at 09:59 schreef EH:
Mooi dit: “het contractrecht verkrachtende arbeidsrecht”. Valt het minimumloon daar ook onder? Als twee partijen overeenkomen dat de een gaat werken voor twee euro per uur, hoewel je daar helemaal niet van kunt rondkomen, is dit dan ook een inbreuk op het vrije recht van twee partijen om overeen te komen wat ze willen?
De vraag stellen lijkt me hem beantwoorden; natuurlijk is dat het.
Je gaat glad voorbij aan de machtsverschillen in de wereld. Partijen zijn niet vrij. Als je kunt kiezen tussen twee euro of nul euro dan ben je niet vrij in je keuze, maar door omstandigheden gedwongen om voor een hongerloontje te werken.
Wat bedoel je met vrij? Vrij van behoefte of vrij van anderen? Ben ik niet vrij omdat ik geen vliegende auto heb?
op 20 11 2010 at 02:50 schreef Tjerk:
EH: vrijheid is keuzevrijheid. De vrijheid om voor het ene te kiezen of voor het andere.
Nu zou je zeggen: het staat iemand vrij om het aanbod van een werkgever aan te nemen of niet. Maar de keuze tussen omkomen van de honger en werken voor een hongerloontje is natuurlijk een schijnkeuze, omdat doodgaan van de honger geen acceptabele optie is. Je wordt zo door omstandigheden gedwongen om te ‘kiezen’ voor dat hongerloontje.
Voorbeeldje:
“Vis betekent werk”, zegt een inwoner, “en dus geld, en dus eten”. Maar wat voor eten en wat voor werk! De film vertelt de persoonlijke verhalen van de mensen die er werken in de vis- en transport-industrie. Op die manier krijgen we een bijzonder bijtende allegorie van de nieuwe wereldorde. Want Tanzania is niet alleen een van de armste landen ter wereld; terwijl de dure vis geëxporteerd wordt, moet de lokale, door hongersnood, prostitutie, AIDS en misdaad getroffen bevolking zich met de rotte viskarkassen tevreden stellen.
Documentairemaker Hubert Sauper gebruikt het bizarre verhaal van de nijlbaars als aanzet voor het schrijnende verhaal van de ‘échte survival of the fittest’ in de wereldeconomie.
‘Het maatschappelijke model van de toekomst is dat van de democratie van de consument’, aldus regisseur Sauper over zijn onthutsend document, een integere aanval op de perverse mechanismen van de consumptiemaatschappij en de arrogantie van de westerse landen. ‘Ik had dezelfde film in Sierra Leone kunnen draaien, maar dan over diamanten in plaats van vissen, in Honduras, maar over bananen en in Libië, Nigeria of Angola over petroleum. Na meer dan honderd jaar van slavenarbeid en kolonisatie is de globalisatie van de Afrikaanse markt de derde en de meest dodelijke vernedering voor de Afrikanen.’”
http://www.hollanddoc.nl/kijk-luister/documentaire/d/Darwin-s-nightmare.html
op 20 11 2010 at 12:15 schreef EH:
Het keuzeaanbod kan je niet aanstaan, maar het is desalniettemin een keuze, en het verder inkorten van die keuzevrijheid is waarschijnlijk op zijn zachts gezegd niet bepaald een ‘pareto improvement’.
Als je mensen wilt helpen, kun je je beter richtten op het vergroten van hun mogelijkheden.
Dat is met die documentaire precies zo; het is niet de globalisering die de afrikanen dwars zit; dat ze hun vissen of bananen nu aan meer mensen kunnen verkopen tegen een hogere prijs. Waar hem de schoen wringt is heel ergens anders: dat het merendeel van de afrikanen nul komma nul effectief eigendomsrecht heeft over wat nominaal ‘zijn’ land, vissen of bananen zijn, wereldhandel of niet.
Of die afrikaan of vietnamees beter af is als je ‘zijn’ vis of sportschoen niet koopt, door handelsbarrieres of prijscontroles (zoals bijvoorbeeld een minimumloon)? Dat vind ik eerlijk gezegd nogal ver gezocht.
Dat het allemaal erg treurig is voor de afrikaan in kwestie, zonder meer, maar ik twijffel of er iets aan deze fundamenteel interne aangelegenheden valt te doen zonder er een hoop tanks in te rollen en de zwartjes eens even lekker ouderwets jouw verlichtte visie over het mijn en dijn uit te leggen. Maar dat is ook allemaal nog niet zo makkelijk als het klinkt.