Lompe Hollanders in Japan
Peter Breedveld
Dus er strijkt een troepje Hollandse journalisten neer in Japan om verslag te doen van het staatsbezoek van Willem-Alexander en Maxima en dan blijkt dat ze zich aan allerlei regels moeten houden.
Nou ja, zèg! Daar hebben wij ‘eigenzinnige westerse journalisten’ natuurlijk best wel moeite mee. Dus dan gaan we door het paleis van de Japanse keizer lopen banjeren want wie maakt ons wat, toch? En dan komen er allemaal kleine boze mannetjes op ons af, die ons in gebroken Engels toeschreeuwen: ‘You go away!”
Zit in de cultuur van die mannetjes, hè. Ze kunnen geen praktische oplossingen bedenken als zich iets onverwachts voordoet. Fouten toegeven, kunnen ze ook niet. Bang voor gezichtsverlies.
Lompe boeren
Via de uitstekende Azië-correspondent Wouter van Cleef kwam ik bij dit jammerverhaal van een NOS-journalist die het, je gelooft het niet, maar raar vindt dat een staatsbezoek in Japan van tevoren wordt vastgelegd in draaiboeken. Je mag ook niet eens zomaar met allerlei apparatuur het keizerlijke paleis binnen. Je moet op een gastenlijst staan en ook van tevoren melden dat je camera’s meeneemt! Dat is volgens de journalist een ‘foutje’, maar dat willen de Japanners niet toegeven, want ja, gezichtsverlies.
Wat een gênant gezeik, wat laten de Hollanders zich weer kennen als lompe boeren (“Je mag niet schelden!” – o, flikker toch op). En als racisten, met hun ‘mannetjes’ en ‘het zit in de cultuur’. Alsof je in Nederland zomaar het koninklijk paleis kunt binnenstormen met je tas vol apparatuur. Alsof bij het laatste bezoek van Obama aan Nederland niet de hele Randstad ontoegankelijk werd voor zelfs de bewoners.
En alsof er in de hele vaderlandse geschiedenis ook maar één Nederlander bestaat die een fout toegegeven heeft.
Racistische reflexen
Ik moest denken aan de Dodenherdenking op de Dam, in 2010, met de Damschreeuwer die een stampede veroorzaakte, waarbij gewonden vielen. Het was het journaille dat in de nasleep ervan als eerste stond te blèren om vrijheidsbeperkende maatregelen. En hoe was het in godsnaam mogelijk geweest dat bij die Dodenherdenking een man met een koffer was toegelaten!
Ja, lieve lezers, de ene draaiboekencultuur is de andere niet.
Nederlanders verwachten altijd dat overal de rode loper voor ze wordt uitgerold, omdat ze Nederlander zijn. Gebeurt dat niet, dan vervallen ze in hun ingebakken racistische reflexen. Dan komen de vooroorlogse karikaturen weer te voorschijn. De agressieve mannetjes die bevelen schreeuwen in gebroken Engels. Die niet kunnen omgaan met ‘eigenzinnige’ westerlingen. Omdat ze allemaal keurig in de maat lopen hè, die mannetjes. Niemand denkt voor zichzelf daar in dat spleetogenland, zoals in Nederland. Die rijstvreters kunnen ook niet improviseren. zoals wij. En oei, oei, dat gezichtsverlies hè.
Slachtoffers van de Jappenkampen
Nederlanders. Als je in hun land bent, moet je je aan hen aanpassen. Als zij in jouw land zijn, moet je je ook aan hen aanpassen.
Als het over Japan gaat, komen steevast dezelfde clichés weer ter tafel: totaal andere cultuur daar, hè. Ze verbergen hun gevoelens achter die mysterieuze glimlach. Vrijheid, dat concept zégt ze niet eens iets. “Japan is een ontzettend racistisch land, wist je dat?”
Nederland heeft enorm huisgehouden in Azië, net als alle andere westerse mogendheden. Genocide, onderdrukking, uitbuiting, onuitsprekelijke wreedheden. Nooit een ondubbelzinnig ‘sorry’ voor uitgesproken. Nooit een helder nuestra culpa. Een overlevende van één van de ergste Nederlandse oorlogsmisdaden in Indonesië, Saih Bin Sakam, werd bot weggestuurd toen hij koningin Beatrix wilde spreken (zit niet in de cultuur hè, fouten toegeven!) Maar als het om Japan gaat, moet er altijd gedramd worden over de slachtoffers van de Jappenkampen. Over de oorlogsmisdaden van de Japanners.
Koloniaal verleden
Het gaat bij dit staatsbezoek weer niet anders. De Japanners hebben alles uit de kast getrokken voor een gastvrij onthaal, de Nederlanders zouden zich bijzonder vereerd moeten voelen. Maar nee, we moeten het toch even over dat dubieuze koloniale verleden hebben, waar we in ons eigen land angstvallig onze kop over houden.
Ja, lieve lezers, het ene koloniale verleden is het andere niet.
Als alle lezers van Frontaal Naakt, het enige echte dissidente geluid in Nederland, de enige site die antisemitismebestrijding serieus neemt, nou maandelijks twee euro zouden storten, zouden de makers van deze website volkomen autonoom zijn! Stort op rekeningnummer NL59 RABO 0393 4449 61 (N.P. Breedveld, Rabobank Rijswijk), SWIFT BIC RABONL2U o.v.v. ‘Frontaal Naakt’.
Japan, Peter Breedveld, 31.10.2014 @ 11:29
8 Reacties
op 31 10 2014 at 12:31 schreef Thomas E:
Ja helaas. Zo is het.
op 31 10 2014 at 12:42 schreef Debbie P.:
Ik bespeur een dubbele standaard. Over het VOC verleden van Nederland moet tot in den treure gepraat worden maar de oorlogsmisdaden van de Jappen? Ach, dat is zo lang geleden. Dat is drammen. Juistem.
op 31 10 2014 at 12:54 schreef Pickelhaube:
Volledig mee eens. Het ontroerde me trouwens dat de Japanse kroonprinses er ook bij was. Die is al jaren zwaar depressief, verschijnt nooit in het openbaar, maar voor Willem Alexander en Maxima maakte ze een uitzondering. Dat deed ze omdat ze heel lang logeerde bij ons koningspaar en die haar geholpen hebben met haar ziekte.
Het laat wat zien over de warme banden tussen Japan en Nederland, die wat mij betreft nog veel warmer worden. Voor mij had het niet gehoeven dat Willem Alexander in zijn toespraak nog verwees naar de jappenkampen enzo, in Duitsland hebben we het tijdens staatsbanketten ook niet meer over de oorlog.
En inderdaad moeten journalisten niet zeiken over draaiboeken en protocollen, want die hebben wijzelf evengoed.
op 31 10 2014 at 13:23 schreef Peter:
Draai jij het maar weer om, ‘Debbie P.‘, maar de dubbele standaard hanteer jij.
Want als het over de VOC gaat, moet daar volgens jou ’tot in den treure’ over worden gepraat. Maar die JAPPEN! en hun oorlogsmisdaden.
Daar hebben die JAPPEN voor geboet, Debbie. Hiroshima, zegt dat je wat? Nagasaki? De berechting en executie van Japanse orlogsmisdadigers, zegt je niks?
Het is hun oorlogsverleden. En als wij daar sjiek over willen doen, moeten we eerst maar eens ons eigen oorlogsverleden onder ogen zien.
Maar dat heet hier ‘weg met ons’. We hebben immers alleen maar grootsche dingen verricht, daar in Indië.
op 31 10 2014 at 15:15 schreef Benjamin Schlemiel:
@Peter
Japan werd in 1941 in feite tot een oorlog gedwongen, omdat de olietoevoer werd afgeknepen vanwege hun (niet al te fraaie) bokkensprongen in China. Maar wat men daar flikte had men gewoon van de koloniale en imperialistische politiek van Europa en de VS afgekeken. Maar dat mochten ”die kleine gele mannetjes” natuurlijk niet doen, want inheemse volken uitroeien, of met massamoord aan zich onderwerpen, was het koloniale alleenrecht van de blanke.
Wat de Japanners na de oorlog ook heel slim deden was hun verklaring geen leger meer te willen hebben. De achterliggende bedoeling daarvan was dat men, i.t.t. West Duitsland, niet van plan was om een pion in de zich toen aftekenende koude oorlog te willen worden, hetgeen de Amerikanen nog lelijk opbrak tijdens de Koreaanse oorlog en nog erger tijdens de Vietnam-oorlog.
De Yanks mochten daar toen hun eigen kastanjes uit het vuur halen, terwijl Japan zich er ongestoord en eenzijding op kon richten om een economische grootmacht te worden.
op 31 10 2014 at 15:42 schreef Benjamin Schlemiel:
@Debbie.
De Java oorlog.
Het cultuurstelsel.
De Atjeh oorlog.
”Politionele” acties.
Zegt jou dat iets?
Nu waren de Nederlanders in hun koloniale en imperialistische politiek, tijdens de XIXe en vroege XXe eeuw, nog relatief beschaafd vergeleken met de Britten en de Fransen, maar dat kwam omdat wij, als dwergstaatje aan de Noordzee, niet over de middelen beschikten voor grootschalige koloniale oorlogen.
En, o vernedering, die ”kleine gele mannetjes” walsten in 1942 eenvoudigweg over het KNIL heen en leerden de al evenzeer arrogante en racistische Britten in Singapore een lesje van het zelfde soort.
Ze maakten precies de zelfde fout als de Russen in 1904-1905; onderschatten van hun tegenstanders vanwege racistischs superioriteitswaan.
Alleen de Amerikanen wisten, sinds Pearl Harbour en het debacle op de Fillipijnen, dat men hier te maken had met een buitengewoon competente en niet te onderschatten militaire tegenstander.
op 01 11 2014 at 15:14 schreef Jelmer Renema:
@Benjamin: Het is niet helemaal duidelijk wie de intiatiefnemer was van de volledige ontwapening van japan. Enerzijds stond al in de Potsdam-verklaring dat japen ontwapend moest worden, maar daar stond niet dat dat permanent moest zijn. Anderzijds claimen de Japanners zelf dat zij het bedacht hebben.
Het belangrijke historische punt is volgens mij dat de Amerikanen van plan waren om China tot de politieman van Azie te maken, met Japan in een ondergeschikte rol. Er is gedurende de oorlog een flinke hoeveelheid geld (1.6 miljard dollar) in het KMT-leger gestoken. Om die reden kreeg China ook een van de permanente zetels in de veiligheidsraad.
Toen de communisten de burgeroorlog wonnen moest dit hele stelsel haastig herzien worden: Japan werd het belangrijkste depot voor de Korea-oorlog. Daarom zitten de Amerikanen nu opgescheept met een bondgenoot die officieel geen leger mag hebben.
op 01 11 2014 at 18:33 schreef Benjamin Schlemiel:
@jelmer
Ja natuurlijk lieten de Japanners het met graagte aan de Chinezen over om militair gezien aan de leiband van hun overwinnaars te lopen.
En vergeet niet dat het Japanse volk de buik meer dan vol had van oorlogvoeren, militairisme en avonturen overzee.