Lodewijk Asscher, laat je niet chanteren door de Nederlandse Israël-lobby!
Jan Tervoort
Scène uit Pale Flower (Masahiro Shinoda, 1964)
Beste Lodewijk,
Vorige week werd je voor de zoveelste keer publiekelijk opgeroepen om afstand te nemen van de Engelse Labour-partij en haar leider Jeremy Corbyn. Vanwege de zogenaamde ‘antisemitismecrisis’ die binnen die partij zou heersen sinds de verkiezing van Corbyn als leider in 2015. Deze keer in een open brief aan jou gericht bij monde van Bart Schut in het Nederlands Israëlitisch Weekblad met de titel: ‘Hoe lang nog, Lodewijk?’
Je lijkt mij een slimme kerel die het klappen van de Israëllobby-zweep inmiddels wel kent. Eerder dit jaar ging je namelijk al overstag om met de PvdA – naar verluidt onder grote druk van de Israël-lobby in jouw partij – de controversiële IHRA-definitie antisemitisme over te nemen. De hetze van de Israëllobby tegen de PvdA, die vooraf ging aan deze ommezwaai, kan ik mij nog goed voor de geest halen. Omdat de PvdA begin dit jaar op haar congres een Israël-kritische motie aannam, die Israël opriep om zich terug te trekken binnen de grenzen van 1967 ten behoeve van de Tweestatenoplossing – staand Nederlands en PvdA-beleid – brak de gebruikelijke pleuris uit.
Illegale kolonisten
Het bontst maakte CIDI-medewerker Paul van der Bas het. Omdat jij vlak voor het aannemen van deze motie in Israël op vakantie was geweest, nam hij je dat kwalijk en riep hij op Twitter op dat jij je voortaan bij de Israëlische douane bekend zou moeten maken als leider van een ‘anti-Israëlische organisatie’. En je weet, Lodewijk, die mogen Israël tegenwoordig niet meer in.
Maar ook Bart Schut van NIW schreef direct een smerig stuk, waarin hij de PvdA er impliciet van beschuldigde ‘de etnische zuivering van Joden op de Westoever en Oost-Jerusalem’ te willen bewerkstelligen. Uiteraard geen woord in dat stuk over het feit dat deze joden volgens internationaal recht illegale kolonisten zijn. Nee, de PvdA moest gewoon als ‘jodenhaters’ geframed worden om de druk wat op te voeren. Jullie waren een ‘Israël hatende hufterpartij’ volgens Bart Schut. ‘De PvdA had het Labour van Corbyn (‘jodenhaters!) inmiddels links ingehaald’ en Schut vroeg zich af ‘waarom prominente joden als Ronny Naftaniel (CJO en ex-CIDI), Hanna Luden (CIDI), en Eddo Verdonner (CJO) nog lid kunnen zijn van zo’n partij’.
De reden daarvoor laat zich raden en vlak na deze hetze ging je overstag wat betreft die IHRA-definitie van antisemitisme. Maar ook de eis van de Israël-lobby, dat je publiekelijk afstand moet nemen van Corbyn, was jou allang bekend, natuurlijk. In juli vorig jaar had de PvdA immers een bijeenkomst met zusterpartij Labour en Jeremy Corbyn in Den Haag. Deze bijeenkomst werd verstoord door CIDI-medewerkers Paul van der Bas en Hidde van Koningsveld, die een lasterlijk spandoek onthulden tijdens de bijeenkomst, om Corbyn en Labour als antisemitisch te framen.
Antisemitische aanslag
Nadat zij door de beveiliging naar buiten werden gewerkt, deed Koningsveld valse aangifte van mishandeling tegen Britse journalist Paul Mason om nog wat extra ophef te veroorzaken. Bart Schut noemde de verzonnen mishandeling op Twitter een ‘antisemitische aanslag’. Het CIDI riep op hoge poten de PvdA op om maatregelen te treffen na dit ‘geweld’ tegen haar medewerkers, waarvan echter niemand getuige was geweest. Het openbaar ministerie liet de zaak daarom al snel vallen, maar niet nadat, zoals gebruikelijk is bij de Nederlandse Israël-lobby, het verzonnen incident door voormalig CIDI-medewerker Cnaan Lipshitz de internationale en Israëlische pers in werd geslingerd. Jouw PvdA stond er niet best op zo.
En nu roept Bart Schut van het Nieuw Israëlitisch Weekblad je openlijk op om afstand te nemen van ‘de antisemiet Corbyn’ en jullie zusterpartij Labour vanwege de ‘antisemitisme-crisis’. Dan kun je twee dingen doen. Je geeft gehoor aan deze oproep en neemt publiekelijk afstand. Dit zal door de Israël-lobby breed uitgemeten worden in de Nederlandse, Britse en Israëlische pers en Corbyns Labour-partij verder beschadigen in aanloop naar de Britse verkiezingen op 12 december. Bovendien bestendig je daarmee de politiek gemotiveerde beschuldiging van antisemitisme tegen Corbyn, Labour en de zogenaamde crisis, die door de Engelse Israël-lobby zelf gefabriceerd is om Corbyn, in samenwerking met de Engelse conservatieve elite, onschadelijk te maken. Niet omdat hij antisemiet is maar omdat hij een duidelijk Israël-kritischer beleid voorstaat.
Goed gezelschap
Daar draait namelijk in eerste instantie de hele hetze tegen Corbyn om. Kijk bijvoorbeeld de uitstekende undercover-documentaire The Israël Lobby UK of de documentaire Witch Hunt, of luister naar wat professor Norman Finkelstein hier over te zeggen heeft. En trek dan je conclusie wat betreft de gevolgen voor de PvdA zelf, wanneer je aan dit soort smeercampagnes toegeeft.
Of je neemt niet publiekelijk afstand van Corbyn en Labour. In dat geval zullen de Israël-lobby en haar extreemrechtse fellow travellers jou en de PvdA iedere keer, wanneer hen dat uitkomt, via guilt by association als antisemitisch gaan framen.
Maar ja, dat deden ze toch al. Met Bart Schut voorop natuurlijk. Bovendien bevindt je jezelf dan in goed gezelschap. Want als we Bart Schut als voorbeeld nemen (dat wil zeggen vanaf het moment dat hij op de loonlijst van Israël-lobbyist Esther Voet kwam te staan, want daarvoor schreef hij zelf nog dat de Israël-lobbyisten ‘op moesten flikkeren met hun antisemitisme’) dan is onder andere het complete ministerie van Buitenlandse Zaken virulent en structureel antisemitisch. En Groenlinks. En natuurlijk de SP. Partijen als DENK, Bij1 of Nida zijn volgens Schut vanwege hun islamitische achterban natuurlijk bij voorbaat ‘jodenhaters’. Maar ook organisaties Human Rights Watch, De VN, The Rights Forum, Een Ander Joods Geluid of ex-premier Dries van Agt, Europarlementariër Judith Sargentini, de pas overleden historicus en columnist Dirk-Jan van Baar.
Jodenhaters en antisemieten
De redacties van vrijwel de gehele Nederlandse media worden volgens Schut bevolkt door jodenhaters en antisemieten. De NOS rekruteert volgens hem haar redacteuren op neonazibijeenkomsten.
Kortom, het afbreukrisico is niet erg groot als je niet toegeeft aan de eisen van de Israël-lobby. Laat je niet chanteren, Lodewijk!
Jan Tervoort is een tamelijk bekende stadsgids voor toeristen in Amsterdam, gelauwerd vanwege zijn historische kennis. Hij is ook een zeer actief criticus van het Israëlische Palestijnenbeleid. Eerder dit jaar was hij zelf mikpunt van een mediahetze door de Israëllobby, waarna hij zijn vaste column op de site The Rights Forum kwijtraakte.
Gastschrijver, 15.11.2019 @ 08:20
RSS