Lindehof
Hassnae Bouazza
Foto: Ryan McGinley
Mensen die last krijgen van een hoge bloeddruk wanneer restaurants met een allochtone chef positief worden besproken, kunnen nu beter wegsurfen, want Soenil Bahadoer van het met één ster bekroonde Lindehof in Nuenen is een culinaire tovenaar.
Op een zonnige zondag ontvangt Bahadoer ons met een eerste amuse: een ijskoude praline van asperge met witte chocolade. Een verrassende smaakcombinatie die uitstekend blijkt te werken. Dan volgen een reeks amuses (ik ben dol op restaurants waar ze meerdere amuses serveren; het verraadt de creativiteit van de kok) waarbij de meringue van rode biet met een crème van gevogelte en de crème van asperge met gerookte paling en een schuim van peterselie het meest bekoren.
Bahadoer is zeer creatief met vis en groenten: zowel de gegrilde zeebaars is perfect als het tussengerecht van kreeft en coquille met vijf variaties van tomaat. De oester met schaafijs van meloen en komkommer laat de mond tintelen.
Het hoofdgerecht bestaat uit variaties op lam met aubergine en groente waaronder aubergine crème en auberginekroketten. Die laatste waren zó lekker. Bahadoer is een meester in variaties: ieder bord is een kleurrijk palet aan kraakverse smaken. Groenten ondergaan in zijn hand een smaakrijke metamorfose.
Het dessert was erg licht, misschien iets te licht, maar zeker geen reden tot klagen: de soufflé van vanille, het ijs van cassis en de crème van aloe vera waren tongstrelend. Met name de aloë vera-crème was zo verfijnd en zacht van smaak dat ik hem nog steeds proef als ik eraan terugdenk.
Zoals het hoort bij een toprestaurants, waren ook de friandises bij de koffie en thee verrukkelijk.
Hoewel Lindehof met één ster bekroond is, waren de creaties van Bahadoer verrassender dan die van chefkok Sergio Herman en zijn met drie sterren bekroonde Oud Sluis, maar misschien waren de verwachtingen bij laatstgenoemde zo hoog, dat die niet te evenaren waren.
Bahadoer is een uitstekende kok. En niet alleen dat: hij is ook nog eens bijzonder aardig en joviaal, zonder twijfel de meest toegankelijke kok die we tot nu toe hebben ontmoet. Lindehof is een trip naar Nuenen meer dan waard.
Hassnae Bouazza (حسناء بوعزة) schrijft voor Vrij Nederland, De Volkskrant, nrc.nl, de website van het Vlaams-Nederlandse huis deBuren en de Arabische site van de Wereldomroep. Dat ze nog tijd heeft om in het geheim voorbereidingen te treffen voor de vestiging van het kalifaat in Nederland, mag een wonder heten. Dit stuk is eerder gepubliceerd bij deBuren.
culinair, Hassnae Bouazza, 25.06.2009 @ 12:23
44 Reacties
op 25 06 2009 at 12:57 schreef rena:
Jeetje, het water loopt mij in de mond. Ik ga maar even een boterhammetje smeren…
op 25 06 2009 at 13:53 schreef mescaline:
Ben altijd wel benieuwd waar de topkoks hun groenten vandaan halen.
Tuurlijk kun je met sauzen en kruiden de naar water smakende bladsla oppeppen. Interressant wordt het als de bladsla bitter is zoals vroeger.
op 25 06 2009 at 16:31 schreef Chaimae:
Ben ik even blij dat ik niet van eten hou.
op 25 06 2009 at 17:49 schreef Peter:
Een Marokkaan die niet van eten houdt. Nu heb ik alles gezien.
op 25 06 2009 at 21:03 schreef Saira:
Deze meneer wil ik wel als mijn buitenman!
op 25 06 2009 at 21:05 schreef Saira:
De kok bedoel ik, ik lust geen wijn.
op 25 06 2009 at 22:14 schreef peter:
Mohamed El Harouchi, bedoel je? Die is een waanzinnig goeie kok. Hassnae wijdde al een stukje aan ‘m.
op 25 06 2009 at 22:40 schreef Chaimae:
Peter,
Jajajaja, die bestaan!
op 25 06 2009 at 23:20 schreef Loesje:
@ Chaimae; begrijp ik het goed als ik denk dat je eet om te leven. Uit noodzaak dus, maar zonder er van te genieten?
op 26 06 2009 at 00:06 schreef Tjerk:
Volgens mij speelt die Chaimae gewoon een beetje toneel, met ‘r ‘Ik houd niet van eten’. Jaja… In werkelijkheid heeft ze vast een dikke kont van het snoepen.
op 26 06 2009 at 01:40 schreef Maurice:
Als echte Nederlander stel ik me dan de vraag: Wat kostte het?
op 26 06 2009 at 12:53 schreef Chaimae:
Loesje,
Jaa, dat klopt. Mijn moeder vertele me dat het altijd al zo bij me geweest is. Ik ben nooit een ‘eetgenieter’ geweest. Sterker nog, ik eet alleen als ik trek heb. Natuurlijk heb ik soms wel eens dagen dat ik wat meer eet dan gewoonlijk, maar dat heeft elk vrouw wel eens! Plus compenseer ik dat weer met dagen waarin ik soms bijna niks door mijn strot krijg. Zoals deze week, bijvoorbeeld.
@Tjerk,
Een oordeel kan weerlegd worden, een vooroordeel nooit. Jongen, ben je gefrustreerd? Heb je de bouw van een hangbuikzwijn, en botvier je dat maar even op mij? Even voor de goede orde: ik heb een kippekontje, een zusje van 14 die een grotere derriere heeft dan ik. Mare, zeg eens, hoe groot is die van jou? Ik ervaar mannen met een grotere achtewerk -en dat zijn er veel- dan ik als een bedreiging en een aanslag op mijn vrouwelijkheid.
op 26 06 2009 at 13:41 schreef Jonckheer Den Steyven Knoet:
Ben er geweest. Was niet te vreten. Maar, wat wil je dan ook? Een allochtone chef! Dan vraag je om problemen.
Die ster is dan ook niets minder dan positieve discriminatie. Ik trap er ook niet meer in!
op 26 06 2009 at 14:51 schreef Hammar:
Leuk geschreven,Hassnae, de Nederlandse culinaire wereld staat op hoog niveau! Ik vind wel je opmerking over allochthoon aan de zure kant, het is toch niet relevant waar een chefkok vandaan komt, dus waarom zou je relateren aan de verkeerde onderbuikgevoelens van het schellinkje! Waar het om gaat is dat hij culinaire schoonheid creëert en, nou ja, andere mensen geluk schenkt door zijn subtiele kunde en geraffineerde kunst om mensen met groot genoegen te laten eten. Maakt niet uit waar hij vandaan komt. Chefkok is chefkok. Dat wéten toch alle nette lieden? En de ster van Michelin wordt gewoonlijk niet zomaar rondgestrooid. Het lijkt mij sterk, heel sterk dat de Michelin kwalificatie iets met allochthoons te maken heeft, zo te oordelen aan wat je voorgeschoteld kreeg.
op 26 06 2009 at 15:46 schreef rena:
Mooiste critic.Uit de film ratatouille : Anton Ego:”In many ways, the work of a critic is easy. We risk very little, yet enjoy a position over those who offer up their work and their selves to our judgment. We thrive on negative criticism, which is fun to write and to read. But the bitter truth we critics must face, is that in the grand scheme of things, the average piece of junk is probably more meaningful than our criticism designating it so. But there are times when a critic truly risks something, and that is in the discovery and defense of the new. The world is often unkind to new talents, new creations. The new needs friends. Last night, I experienced something new; an extraordinary meal from a singularly unexpected source. To say that both the meal and its maker have challenged my preconceptions about fine cooking, is a gross understatement. They have rocked me to my core. In the past, I have made no secret of my disdain for Chef Gusteau’s famous motto, “Anyone can cook”. But I realize – only now do I truly understand what he meant. Not everyone can become a great artist, but a great artist can come from anywhere. It is difficult to imagine more humble origins than those of the genius now cooking at Gusteau’s, who is, in this critic’s opinion, nothing less than the finest chef in France.”
op 26 06 2009 at 18:23 schreef Mark:
Ik beoordeel restaurants altijd op het vreten dat ik krijg, is dat niet normaal dan?
op 26 06 2009 at 19:11 schreef rena:
Vreten?
Dat klinkt nogal oneerbiedig zeg.
op 26 06 2009 at 22:55 schreef peter:
Om niet te zeggen onbehouwen.
op 27 06 2009 at 01:11 schreef rena:
Ik kan het niet helpen maar ik ben een fan van Pixar movies.
Mijn kinderen kijken er ook graag naar..de boodschap is ook altijd een mooie, met diepgang.
Ik houd zelf heel erg van koken en eten en heb genoten van deze film.
De afgelopen week heb ik afleveringen van ‘return to River Cottage’ bekeken, en krijg dan zo’n zin om ook een smallholding te beginnen.
Pure eenvoud en smaak ‘rules’ wat mij betreft.
op 27 06 2009 at 01:34 schreef Tjerk:
Chaima: “@Tjerk, Een oordeel kan weerlegd worden, een vooroordeel nooit.”
Nonsens. Ik mag dan niet overtuigd zijn op je woord, maar ik ben ten allen tijde bereid te knielen voor de waarheid, wanneer zij zich in al haar heerlijkheid aan mij onthult.
Om het met Jerry McGuire te zeggen: ‘Show me the money!’
Chaima: “Heb je de bouw van een hangbuikzwijn, en botvier je dat maar even op mij? (…) Mare, zeg eens, hoe groot is die van jou?”
Ha! Ik heb het lichaam van een griekse god…
… en mag me de trotse bezitter noemen van een spelonk waar een mammoettanker op de vlucht voor Somalische piraten zich nog in zou kunnen verbergen.
Nee, ik ben nog te bescheiden. Ben je bekend met de anekdote over een van de laatsten der woestijndichters die in de problemen kwam toen via een antropoloog die de uitstervende orale poëzietraditie wilde bewaren voor het nageslacht, aan de schriftgeleerden bekend werd dat hij zinsneden gebruikte als “Ik stop de troon van Allah in mijn holle kies!”?
Gods troon mag dan niet in de holte van mijn kies passen, maarre…
op 27 06 2009 at 01:48 schreef Tjerk:
Waar is mijn prent van Silenus gebleven?
op 27 06 2009 at 18:13 schreef Chaimae:
Tjerk,
Dat is dan leuk voor je. Ik ben blij dat je tevreden bent met je lichaam!
op 27 06 2009 at 19:05 schreef Tjerk:
De werkelijk interessante vraag is, Chaimae: Hoe tevreden ben jij met het jouwe?
op 28 06 2009 at 00:06 schreef Chaimae:
Ik ben hartstikke tevreden! Mijn figuur mag er NAAR MIJN MENING zeker wezen.
op 28 06 2009 at 00:12 schreef Chaimae:
PS.
Ik ben 1.50 en weeg 80 kilogram, maar verder.. ben ik er dik tevreden mee.
op 28 06 2009 at 02:25 schreef jan jansen:
the time has come that chefs will be not be judged on the color of their skin but the content of their cooking skills….maar uiteraard moet hier als eerste worden vermeld dat het een allochtoon betreft….het simpele feit dat je dat vermeldt laat zien dat je iedereen die het niet met je eens is zonder meer als racist kan benoemen!
simpele ziel.
op 28 06 2009 at 08:18 schreef Tjerk:
Chaima: “Mijn figuur mag er NAAR MIJN MENING zeker wezen.”
‘Er mag wezen’ in welk opzicht?
En vanwaar eigenlijk die extranadrukkelijke hoofdletters?
“Ik ben 1.50 en weeg 80 kilogram, maar verder.. ben ik er dik tevreden mee.”
Uit dat ‘maar verder..’ leid ik af dat die 1.50 en 80 kilogram toch niet helemaal je voorkeur geniet.
Gedachtenexperimentje: Indien je de afmetingen van je lichaam bij je geboorte had kunnen instellen, zoals dat kan met een avatar in Second Life; welke lengte en welk gewicht zou je dan hebben gekozen?
op 28 06 2009 at 10:06 schreef Peter:
het simpele feit dat je dat vermeldt laat zien dat je iedereen die het niet met je eens is zonder meer als racist kan benoemen!
Wees zo vriendelijk die redenering sluitend te maken, intellectuele dwerg.
op 28 06 2009 at 10:34 schreef Benech:
Ik krijg bijna een Sjef van Oekelgevoel na die recentie.
op 28 06 2009 at 10:53 schreef Tjerk:
Jan Jansen: “het simpele feit dat je dat vermeldt laat zien dat je iedereen die het niet met je eens is zonder meer als racist kan benoemen!”
Neen, mijn waarde. Het simpele feit dat ze dat vermeldt, laat zien dat ze er rekening mee houdt dat sommige reaguurders geen positieve restaurantrecensie van een kok met naam die zweemt naar een allochtone en/of islamitische achtergrond door een recensentie met dito naam kunnen verdragen.
Die inschatting van haar kant berust op eerdere ervaring met een recensie die zij zuiver had bedoeld als culinair proza, terwijl de lezers (waaronder ikzelf, gebiedt de eerlijkheid me te erkennen) er respectievelijk een mini-suspense story; schetsje van het multiculturele drama, nepotistisch marokkanenonderonsje en aflevering nummer zoveel van De Wereldwijde Islamitische Samenzwering in ontwaarden. En dit ondanks het simpele feit dat de termen “Marokkaan(s)”; “Allochtoon”, “Multi-cultureel”, of “Halal” er geheel in ontbraken.
De pittige naborrel bevestigde eens te meer dat nogal wat reaguurders een recensie van een auteur met een islamitische en marokkaanse achtergrond hardnekkig wensen terug te brengen tot … die islamitische en marokkaanse achtergrond.
Vandaar dus dit schot voor de boeg van de kant van Bouazza, opdat roekeloze zeevaarders zich ervoor hoeden, haar met zorg opgetuigde recensie te enteren met de weerhaken van hun xenofobe vooroordelen.
op 28 06 2009 at 11:22 schreef Chaimae:
Tjerk,
Dat van 1.50 en 80 kilogram was natuurlijk een grap. Tussen lengte en gewicht moet 20 zitten. Ben je 1.80, dan hoor je 60 kilo te wegen. Etcetera..
Hmmmmmz, ik ben tevreden met mijn 1.70 en 52 kg. Heb geen voorkeuren.. :D
op 29 06 2009 at 08:28 schreef Paco:
Topkoks zijn het. Ons land zit er vol mee trouwens met meer van topzakken als
Topcrimminelen
Topadvocaten
Topambtenaren enz. enz.
Een vergeten: DE Toppers of bijgenaamd de Ontstoppers.
Die zullen wel blij zijn met Amsterdam, nog even wonen er zoveel homos dan gaan ze heteros rammen moeten die vluchten
op 29 06 2009 at 10:42 schreef babs:
Voor de Arabisten onder ons: zijn het Arabische hamm, het Spaanse hambre en het Nederlandse hmmmm aan elkaar verwand?
op 29 06 2009 at 13:54 schreef Paco:
Zit wat in babs. Hambre, hambre, hambre, nocha buena. Las vacaciones komen in zicht, deliciosa.
op 29 06 2009 at 17:03 schreef jan jansen:
Speciaal voor Pehtur….
Mensen die last krijgen van een hoge bloeddruk wanneer restaurants met een autochtone chef positief worden besproken, kunnen nu beter wegsurfen, want Jantje de Wit van het met één ster bekroonde Lindehof in Nuenen is een culinaire tovenaar.
op 29 06 2009 at 18:37 schreef Peter:
Wat een brille, Jan Jansen. Zo origineel, zo sprankelend, zo geestig ook, en gevat. En dit verzin je zo even in – wat is het – drie, vier dagen. Zeker nog een beetje aan geschaafd, laten rijpen, totdat het precies goed was.
Wat boft de wereld toch, dat het mag schitteren in het heldere licht van Jan Jansen.
op 29 06 2009 at 20:25 schreef Tjerk:
@Jan Jansen: jij begrijpt blijkbaar niet dat het de mensen (autochtoon & allochtoon) aan hun reet zal roesten dat de varkensblanke Jantje de Wit een culinaire pluim in zijn achterste krijgt gestoken, omdat ze dit als ‘normaal’ beschouwen; maar dat niet alle mensen het evenzeer als normaal beschouwen dat een chefkok met een naam die een allochtone etnische achtergrond verraadt, lovend wordt besproken door een recensent, laat staan als haar naam eveneens allochtoons klinkt.
Uit de praktijk blijkt echter dat er wel degelijk mensen zijn die hun wenkbrauwen hoog optrekken bij het lezen van de loftuitingen van een zekere Hassnae Bouazza over een chefkok met de naam Mohamed el-Harouchi. Men ontstak zelfs in knetterende verontwaardiging tieb men bemerkte dat in dezelfde recensie de lelieblanke Henk Savelberg werd afgebrand.
‘Een Marokkaanse die een Marokkaan een veer in de reet steekt: incestueuze journalistiek! Tribalisme & clanmentaliteit!
En waarin prijst ze Harouchi dan over? Dat hij onthouden had dat madam de halalhoer geen varkensvlees beliefde! Nee, dat zal hij vergeten zeg! Waarschijnlijk onthoudt hij ook welke van zijn gasten hun maaltijd seksegesegregeerd nuttigen; en welke gebruik in plaats van een maaltijdsalade willen maken van de gebedsruimte voor de salaat! *heh* *heh*
Wie maakt een einde aan deze gestaag voortschrijdende islamisering van onze Nederlandse restaurants?
En dan die lafhartige aanval op de autochtone fine fleur; de teneur van het is wel duidelijk: een Marokkaanse kok is een goede kok, en alle Nederlandse haute-cuisine restaurants zijn vergeven van de racisten’.
Ik zet het hierboven wat dikker aan dan het was, maar dit waren ongeveer de sentimenten die genoemde restaurantbespreking opriep. Hassnae kon bij hoog en bij laag volhouden dat ze het zuiver als culinaire bespreking bedoelde, maar dat mocht en zou niet overtuigen.
Dus als Hassnae schrijft over “Mensen die last krijgen van een hoge bloeddruk” wanneer restauranthouder met een naam als Soenil Bahadoer lovend worden besproken, dan baseert ze dat op concrete ervaring met nogal wat mensen die werkelijk zo reageren.
Dat gaat dan in de breinen van die mensen ongeveer zo: ‘Soenil? Bahadoer’ Is dat een moslim? Nee? Nou, vooruit. Maar dan toch: een allochtone schrijfster die een allochtoon een zetje omhoog geeft, daar zullen vast bonuspunten bij te pas komen voor het niet-blank-zijn’).
Ik verwacht echter niet dat je dit tot je door zult laten dringen. Je vinnige reactie doet namelijk vermoeden dat jij juist een van die mensen bent die nog geen restaurantkritiek kan lezen zonder daar allerlei etnische en culturele projecties in te plegen.
Om met Shakespeare te spreken: “Me thinketh thou protests too much.”
op 29 06 2009 at 23:24 schreef jan jansen:
poeh poeh nou nou…..tjerk lijkt me er echt zoeen die binnensmonds voor de spiegel prevelt dat ie er ook niks aan kan doen dat ie gewoon een witte hollander is…bukt u even?
op 29 06 2009 at 23:26 schreef jan jansen:
.” Je vinnige reactie doet namelijk vermoeden dat jij juist een van die mensen bent die nog geen restaurantkritiek kan lezen zonder daar allerlei etnische en culturele projecties in te plegen.”
kijk dat bedoel ik…ik hoef niet te weten wat voor afkomst iemand heeft, maar blanke tjerk met kollektief schuldgevoel obviously wel.
op 30 06 2009 at 10:20 schreef Tjerk:
Als het je allemaal niet uitmaakt wat de etnische achtergrond van de kok is, Jan Jansen, waarom maak je er dan zo’n punt van?
Ik hoef de afkomst van een kok niet noodzakelijk te weten; maar ik ben me er wel bewust van dat ik mensen voortdurend classificeer, en de rol die etnische en religieuze achtergrond daarin speelt.
Jij beweert stellig dat etnische achtergrond voor jou helemaal geen issue is, maar juist in je stellige afwijzing van Hassnae’s veeg uit de pan naar mensen die een restaurantbespreking nog aangrijpen om hun misselijkheid ten aanzien van islamitische allochtonen op tafel te werpen, maak je een olifantskeutel van wat jij kennelijk ervaart als een harige vlieg in de soep.
Dus vertel eens: waarom mag daar de vinger niet bij gelegd worden, dat er mensen zijn die in een stuip schieten van een lovende bespreking van een allochtone chefkok door een allochtone recensent, zoals jij nu weer in een stuip schiet van het feit dat daar die vinger bij wordt gelegd?
op 30 06 2009 at 17:45 schreef jan jansen:
Uitvoerig gebral…het lijkt wel of je een “wit ” voetje probeert the halen bij je vrienden. Of is WIT voetje ook een term die je niet meer mag gebruiken?
Over..uit…bye bye Lardass!
op 01 07 2009 at 02:20 schreef Tjerk:
En kijk, daar vlucht weer een cryptoracist met de staart tussen de benen, du moment dat de schaar wordt gezet in het schaamlapje van zijn spitsvondige omkering, volgens welke de vinger leggen bij racistische gedragingen zelf ook een racistische gedraging is, omdat je de etnische achtergrond van deze of gene daarmee net zo goed tot een issue maakt.
Dat is zo iets als zeggen dat een campagne voeren tegen de patriarchale onderdrukking van vrouwen, zelf die vrouwen tot het voorwerp van onderdrukking maakt.
op 01 07 2009 at 22:26 schreef jan jansen:
ik bezoek frontaal naakt vooral om de reacties van zelfingenomen betweters als bijvoorbeeld Tjerk te lezen…
op 01 07 2009 at 22:31 schreef Peter:
Vroeg iemand waarom je deze site bezoekt, Jansen? Is dat interessant? Nee, mij interesseert het geen biet. Ik stel voor dat je het bij lezen houdt. Eenzijdige afspraak, die NU ingaat.